Θεωρίες Παιγνίων | Space… The Final Frontier

Τετριμμένη ονείρωξη της ανθρώπινης φιλοδοξίας (ή μήπως ματαιοδοξίας;), η συνεχής εξερεύνηση του απέραντου έβρισκε μέχρι και τον προηγούμενο αιώνα πρόσφορο έδαφος εντός του πλανήτη μας. Σημειώνοντας όμως τεράστια πρόοδο στην ανακάλυψη των μυστικών που κρύβει αυτός ο μικρός πλανήτης, οι ακόρεστοι εξερευνητές ξεκίνησαν, αρκετό καιρό πριν είναι η αλήθεια, να αναζητούν καινούριες προκλήσεις. Σε φιλολογικό επίπεδο πάντα και με πρωτοπόρο τον Ιούλιο Βερν και το προφητικό του βιβλίο «Από την Γη στην Σελήνη», ο επόμενος στόχος έμελε να τοποθετηθεί πέρα από τα, όπως και να το κάνουμε, στενά όρια του πλανήτη μας.

Στα τέλη του 19ου αιώνα μια επαναστατική εφεύρεση φέρνει τα πάνω κάτω στον χώρο της μαζικής επικοινωνίας και στην μέχρι τότε έννοια του socializing. Εκμεταλλευόμενη την δύναμη της εικόνας η (προάγγελος της μελλοντικής πραγματικότητας) επιστημονική φαντασία βρήκε πρόσφορο έδαφος ανάπτυξης, με αποτέλεσμα το πρώτο κινηματογραφικό διαπλανητικό ταξίδι (Ταξίδι στην Σελήνη) εν έτει 1902 από τον πιονέρο Ζωρζ Μελιές. Έτσι λοιπόν, το σινεμά ήταν το πρώτο που έθεσε τις βάσεις για την εξερεύνηση του διαστήματος πολύ πριν από τις επανδρωμένες αποστολές των ματαιόδοξων και ανιαρών υπερδυνάμεων.

Για να μην παρεκκλίνουμε όμως από το θέμα και βρεθούμε να κάνουμε αφιέρωμα σε κάποιο μεταχρονολογημένο κινηματογραφικό ιωβηλαίο, θα αναφέρω απλά και μόνο μια ημερομηνία: στις 8 Σεπτεμβρίου του 1966, στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο NBC κάνει την παρθενική του εμφάνιση το διαστημόπλοιο “Enterprise” μέσα από την (θρυλική πλέον) σειρά “Star Trek”. Αναρίθμητες συνέχειες και απομιμήσεις μετά, το “Star Trek” αποτελεί την πρώτη διαστημική Οδύσσεια, έστω κι αν περιορίστηκε στα στενά όρια τηλεοπτικών και κινηματογραφικών (στη συνέχεια) στούντιο. Η απεραντοσύνη του διαστήματος προσέφερε το ιδανικό σκηνικό για μια περιπλάνηση εις το διηνεκές. Άλλωστε ο κάπταιν Κερκ, ο θρυλικός πρώτος κυβερνήτης του “USS Enterprise” το διατύπωσε από την πρώτη στιγμή: το διάστημα είναι το… «Τελικό Σύνορο».

Μιας και η ζωή μιμείται τελικά την τέχνη, ο άνθρωπος κατάφερε να ξετρυπώσει από την γήινη ατμόσφαιρα, να φτάσει μέχρι την Σελήνη (επίσημα), και να στείλει τους μεταλλικούς αντιπροσώπους του μέχρι τα πέρατα του ηλιακού μας συστήματος. Ευτυχώς όμως, η φαντασία πάντα θα βρίσκεται μπροστά από την πραγματικότητα, προσφέροντας της έτσι τις απαραίτητες αφορμές για περαιτέρω εξέλιξη. Μόνο που τώρα η φαντασία δεν περιορίζεται μόνο στις ταινίες. Ήδη από την δεκαετία του ’80 το gaming άρχισε να κάνει δειλά βήματα στα άδυτα των συμπαντικών μυστηρίων. Πρωτεργάτης και εδώ ο George Lucas και η εταιρεία του Lucasarts (ουδεμία έκπληξη), που μέσω του υπερεπιτυχημένου brand που λέγεται Star Wars, μας έβαζε όλο και βαθύτερα στα άδυτα του διαστήματος, σε «έναν γαλαξία πολύ, πολύ μακριά»…

Φτάνοντας στο 2003, η Lucasarts, σε συνεργασία με την δυναμική software developer Bioware, θα καταφέρουν να δημιουργήσουν την πρώτη game Space Opera. To Knights of the Old Republic είναι ένα αχανές RPG τοποθετημένο στο ευρύτερο Star Wars universe, που όμως δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τηλεοπτικά ή κινηματογραφικά σενάρια. Διαθέτει έναν μυστηριώδη μεν πλην γοητευτικό πρωταγωνιστή, με άγνωστο παρελθόν και πολλά υποσχόμενο μέλλον, σεναριακές ανατροπές, «στιβαρούς» δευτεραγωνιστές, έναν ιδανικό «κακό» και φυσικά το απαραίτητο love story που δίνει στο όλο μενού το αλατοπίπερο που απαιτείται.

Το όλο πακέτο ακούγεται εντυπωσιακό. Για να κάνω όμως και λίγο τον δικηγόρο του διαβόλου, το παιχνίδι μπορεί να θεωρηθεί “for Star Wars fans only”. Όσοι από τους υποψήφιους παίκτες δε συγκινούνται από την «Δύναμη», ούτε υπήρξαν ποτέ οπαδοί του Luke Skywalker και της παρέας του, σίγουρα θα φανούν πιο αποστασιοποιημένοι και πιο δύσπιστοι. Αν μη τι άλλο όμως, το (εν συντομία) KOTOR, ήταν όχι απλά το πρώτο RPG, αλλά το πρώτο παιχνίδι γενικότερα που υπάκουσε σε κινηματογραφικές νόρμες, καταφέρνοντας να πάει το gaming ένα επίπεδο πιο κοντά σε αυτό που κάποιος θα μπορούσε να αποκαλέσει «ολοκλήρωση».

Το επόμενο βήμα θα λεγόταν “Knights of the Old Republic ΙΙ: The Sith Lords” και , κατά έναν ειρωνικό τρόπο, όπως συμβαίνει και στο 95% των κινηματογραφικών sequels, θα αποτελέσει απλά μια άνετη «αρπαχτή» για εύκολο και γρήγορο κέρδος. Ο Lucas άλλωστε θεωρείται, και δικαίως, αυθεντία σε κάτι τέτοιες ενέργειες.

Με τις βάσεις λοιπόν να έχουν μπει ήδη πριν το πρώτο KOTOR και με σύμμαχο την ταχύτατα αναπτυσσόμενη τεχνολογία, ο κλάδος άρχισε να διαφοροποιείται και να παρουσιάζει πιο «σκεπτόμενους» τίτλους. Εμφανίστηκαν παιχνίδια, κυρίως RPG, που διάνθισαν την κεντρική τους ιστορία με επιμέρους σενάρια που είτε την συμπλήρωναν είτε απλά πλαισίωναν την δράση χωρίς όμως να την επηρεάζουν άμεσα. Ένα από αυτά εμφανίστηκε την προηγούμενη χρονιά , δίνοντας νέο ορισμό στην έννοια της Space Opera. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…..

Ο Αλέξανδρος Παππάς είναι ο πιο παλιός συνεργάτης του Techblog και επωμίζεται την επικοινωνία του site με τις εταιρείες καταγράφοντας όλα τα νέα τεχνολογίας από την ελληνική αλλά και την διεθνή ειδησεογραφία. Ο Αλέξανδρος έχει σπουδάσει στην Αγγλία και σήμερα διατηρεί ένα από τα μεγαλύτερα βιβλιοπωλεία στην Χαλκιδική.

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Παρακολουθήστε τα σχόλια
Να ειδοποιηθώ όταν
guest

0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Games Nintendo Theories

Θεωρείς Παιγνίων, The Wii Revolution

Happy, happy Birthday! Στις 19 Νοεμβρίου συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από την στιγμή που ο άνεμος του Wii ξεκίνησε να φυσάει στις Η.Π.Α. για να παρασύρει στην συνέχεια τα πάντα στο πέρασμα του. Πέμπτη κατά σειρά κονσόλα της Nintendo, έγινε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα η ναυαρχίδα της, φτάνοντας στον αριθμό ρεκόρ των 36,2 εκατ. τεμαχίων […]

Games Theories

Το Χάσμα των Γενεών

Ο «απόμαχος της ζωής», με γκρι κουστουμάκι και μπορντώ, μάλλινο γιλέκο κοίταζε κατευθείαν στα ενδότερα του internet cafe. Εκεί που μια παρέα από τέσσερις πιτσιρικάδες, ήταν δεν ήταν 15-16 χρονώ, απασχολούνταν στο ευγενές άθλημα του “Lineage II”. «Ε ρε νεολαία, σου λέει μετά… εγώ στην ηλικία τους…». Μη μου πείτε ότι η εικόνα αυτή δε […]

Games PlayStation Theories Xbox

Θεωρείες Παιγνίων, Το τέλος των σεναρίων

Μου φαίνεται ότι τα δέκα δάχτυλα των χεριών μου είναι παραπάνω από αρκετά για να καταμετρήσουν τα πραγματικά ενδιαφέροντα σενάρια που έφτασαν να γίνουν κινηματογραφικές παραγωγές μέσα στην τελευταία δεκαπενταετία (για να μην πω παραπάνω). Κάτι ανάλογο παρατηρώ και στον χώρο των videogames, που αποδεικνύονται άλλωστε συγγενής πρώτου βαθμού με τον αντίστοιχο κινηματογραφικό.

Games Theories

Θεωρείες Παιγνίων, Ζωή χωρίς επανάσταση είναι μισή ζωή

Crysis, Halo, Gears of War, ένας κατάλογος χωρίς τέλος. Ένας κατάλογος γεμάτος από ήρωες–υπερστρατιώτες με μοναδική τους έγνοια την υπεράσπιση του καλού. Ενάντια σε ποιο κακό όμως; οι εξωγήινοι και οι απόκοσμοι δαίμονες είναι δυο καλές εναλλακτικές, ενώ εσχάτως προστέθηκαν και οι αδίστακτοι μουσουλμάνοι. Τελικά όμως, ποιος θα μας προστατέψει από τους φύλακες; Το κοινό […]