Space News Report – 20.06.2012

Η πρώτη Κινέζα αστροναύτισσα διαμένει ήδη στο «Ουράνιο Παλάτι» με τους δυο συντρόφους της. Στο μεταξύ επέστρεψε στη Γη το μυστηριώδες μίνι διαστημικό λεωφορείο του Πενταγώνου. Παράλληλα οι αστρονόμοι διαθέτουν ένα νέο εργαλείο για τη μελέτη των μελανών οπών, εκτιμούν ότι οι γαιόμορφοι πλανήτες είναι πολυάριθμοι και περιμένουν τη στιγμή που το Voyager θα εγκαταλείψει οριστικά το Ηλιακό Σύστημα.

Διαβάστε τα προηγούμενα Space News Report. Κάθε Τετάρτη στο Techblog.
————————————————————————————————————————————

Η είσοδος των Κινέζων αστροναυτών στο Tiangong-1.

Δυο άντρες και μια γυναίκα στο «Ουράνιο Παλάτι»
Το κινεζικό διαστημόπλοιο Shenzhou-9, εκτοξεύτηκε το περασμένο Σάββατο, 16 Ιουνίου, όπως είχε προγραμματιστεί, με τριμελές πλήρωμα στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και η πρώτη Κινέζα αστροναύτισσα. Το πλήρωμα αποτελείται από τον κυβερνήτη Τζινγκ Χαϊπένγκ, βετεράνο αστροναύτη που έχει ήδη πραγματοποιήσει δυο διαστημικές αποστολές, τον Λιου Ουάνγκ που εργάζεται στο διαστημικό πρόγραμμα εδώ και 14 χρόνια και την 33χρονη Λιου Γιανγκ, η οποία θα πραγματοποιήσει βιοϊατρικά πειράματα και άλλες εργασίες. Η Γιανγκ, πρώην πιλότος της Κινεζικής Πολεμικής Αεροπορίας, θεωρείται ήδη ως εθνική ηρωίδα και η αποστολή της μονοπωλεί το ενδιαφέρον στα κινεζικά ΜΜΕ καθώς και στα διάφορα ιστολόγια. Η εκτόξευση μεταδόθηκε ζωντανά από την κινεζική τηλεόραση και αποτελεί σημαντικό ορόσημο για το διαστημικό πρόγραμμα της ασιατικής αυτής χώρας αφού αφορά τροχιακό ραντεβού και σύνδεση με το όχημα Tiangong-1 (Ουράνιο Παλάτι). Το τελευταίο είναι ένα πειραματικό σκάφος που θα μείνει σε τροχιά ως το 2013 προτού αντικατασταθεί και το οποίο θα αποτελέσει τον βασικό «δομικό λίθο» για τη συναρμολόγηση ενός διαστημικού σταθμού ως το 2020. Προηγουμένως όμως οι Κινέζοι θα πρέπει να δοκιμάσουν και να βελτιώσουν τις απαιτητικές τεχνικές σύνδεσης, κάτι που οι Ρώσοι και οι Αμερικανοί είχαν καταφέρει ήδη από τη δεκαετία του 1960. Τελικά όλα πήγαν κατ’ ευχήν και το Shenzhou-9 συνδέθηκε κανονικά με το Tiangong-1, αποτελώντας ένα ενιαίο συγκρότημα. Σύμφωνα με αναφορές, τα δυο σκάφη θα παραμείνουν συνδεδεμένα επί έξι ημέρες. Το κινεζικό επανδρωμένο πρόγραμμα αποτελεί μια τεράστια εκστρατεία «δημοσίων σχέσεων», αφού αποσκοπεί στην άνοδο του γοήτρου της ανερχόμενης ασιατικής δύναμης. Από το 2003 ως σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί συνολικά μόνο τέσσερις επανδρωμένες αποστολές (συμπεριλαμβάνεται η τρέχουσα). Το πρόγραμμα κινείται με ρυθμό χελώνας ακριβώς για να δρέψει τα περισσότερα πολιτικά οφέλη αποφεύγοντας ταυτόχρονα το ρίσκο μιας καταστροφικής δυσλειτουργίας.

————————————————————————————————————————————

«Ανατομία» του X-37B.

Επέστρεψε στη Γη το απόρρητο διαστημικό λεωφορείο
Και ενώ η πρώτη Κινέζα ταξίδευε σε τροχιά, τερματιζόταν η 15μηνη άκρως απόρρητη αποστολή ενός αμερικανικού μη επανδρωμένου διαστημοπλάνου με μέγεθος το ένα τέταρτο του διαστημικού λεωφορείου. Το περασμένο Σάββατο, το OTV-2 (Orbital Test Vehicle) γνωστό και με την επωνυμία X-37B, πυροδότησε τους ανασχετικούς πυραύλους του, εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης, έκανε ελιγμούς για να ανακόψει ταχύτητα και τελικά προσγειώθηκε τροχοδρομώντας στην Αεροπορική Βάση Vandenberg της Καλιφόρνιας. Ο τροχοδιάδρομος έχει μήκος 5 χλμ και είχε κατασκευαστεί για τις προσγειώσεις διαστημικών λεωφορείων. Το OTV-2 που εκτοξεύτηκε στις 5 Μαρτίου 2011, είναι παρόμοιο με το OTV-1 που είχε πετάξει το 2010. Η διάρκεια της αποστολής του ήταν 468 ημέρες, 23 ώρες και 2 λεπτά στη διάρκεια των οποίων περιφέρθηκε 7.000 φορές γύρω από τη Γη. Η διάρκεια αυτή είναι πολύ μεγαλύτερη από την συσσωρευμένη διάρκεια πτήσης του πλέον «πεπειραμένου» διαστημικού λεωφορείου, του Discovery, το οποίο είχε «γράψει» 365 ημέρες σε 39 διαστημικές αποστολές. Ήταν δε και διπλάσια από την διάρκεια της πτήσης του OTV-1. Το αντικείμενο της αποστολής, που έγινε για λογαριασμό του Πενταγώνου, αποτελεί αίνιγμα. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι οι αξιωματούχοι της Vandenberg είπαν ότι είχαν καθήκον να καταστρέψουν το σκάφος αν αυτό παρεξέκλινε από τα προκαθορισμένα όρια της προσγείωσης. Κυκλοφορούν πολλές και εξωφρενικές φήμες για το Χ-37Β και το αντικείμενο των αποστολών του οι οποίες κυμαίνονται από κατασκοπεία του κινεζικού τροχιακού σταθμού μέχρι δοκιμές διαστημικών όπλων. Η πιθανότερη εκδοχή είναι πάντως ότι το σκάφος αποτελεί απλώς «δοκιμαστική πλατφόρμα» (test bed) η οποία μεταφέρει διάφορες πειραματικές διατάξεις σε τροχιά και τις επαναφέρει στη Γη. Κατασκευασμένο από τη Boeing, το X-37B έχει μήκος σχεδόν 9 μέτρα, εκπέτασμα πτερύγων 4,5 μ και είναι κατασκευασμένο από ελαφριά συνθετικά υλικά αντί για αλουμίνιο. Ενόσω βρίσκεται σε τροχιά, αντλεί ενέργεια χάρη σε ηλιακά πτερύγια τα οποία αναπτύσσει.

————————————————————————————————————————————

Η εκτόξευση του NuStar.

Κυνηγώντας τις υπερμαζικές μαύρες τρύπες
Στο μεταξύ, ένα μικρό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ εκτοξεύτηκε σε τροχιά με έναν ασυνήθιστο τρόπο την περασμένη Τετάρτη. Επρόκειτο για το αξίας $180 εκατ. NuStar (Nuclear Spectroscopic Telescope Array) το πρώτο του είδους του που είναι σχεδιασμένο να εστιάζεται σε ακτίνες Χ υψηλότερης ενέργειας από εκείνες που χρησιμοποιούνται για ακτινογραφίες και άλλες ιατρικές εξετάσεις. Το NuStar θα χρησιμοποιηθεί για τη μελέτη υπερμαζικών μελανών οπών που πιστεύεται ότι «κρύβονται» μέσα σε πυρήνες γαλαξιών σαν το δικό μας καθώς επίσης και για τη μελέτη της δημιουργίας των βαρέων στοιχείων που προέκυψαν από το θάνατο των άστρων. Η εκτόξευση έγινε με πύραυλο Pegasus XL ο οποίος εξαπολύθηκε εναερίως και συγκεκριμένα από ένα αεροσκάφος L-1011 το οποίο πετούσε σε ύψος 12 χλμ πάνω από τον Ειρηνικό. Ο Pegasus XL, που διαθέτει τρεις ορόφους και κινείται με στερεά προωθητικά, αφέθηκε, πυροδότησε τους κινητήρες του και έφτασε σε τροχιά, όπου εξαπέλυσε τον αστρονομικό δορυφόρο 13 λεπτά αργότερα. Ο NuStar είναι ένα καινοτομικό τηλεσκόπιο κατασκευασμένο γύρω από μια «σκαλωσιά» μήκους 11 μ με κάτοπτρα ακτινών Χ στη μια μεριά και ευαίσθητους αισθητήρες στην άλλη. Το αστρονομικό όργανο θα μελετήσει τους μηχανισμούς που ευθύνονται για τις αστρικές εκρήξεις και θα ερευνήσει την προέλευση των ενεργητικών πιδάκων σωματιδίων που εκτοξεύονται από ορισμένες μαύρες τρύπες οι οποίοι μπορούν να διαταράξουν τις διαδικασίες σχηματισμού άστρων ή ακόμα και την εξέλιξη ολόκληρων γαλαξιών. Τα τηλεσκόπια ακτίνων Χ έχουν ήδη λειτουργήσει με μεγάλη επιτυχία αλλά οι εικόνες που θα μεταδώσει το NuStar αναμένεται να είναι 10 φορές ευκρινέστερες. Ο Pegasus XL είναι δημιούργημα της εταιρείας Orbital Sciences Corp. ενώ ο NuStar ανήκει στη NASA. Η ζώνη εκτόξευσης στον Ειρηνικό Ωκεανό επελέγη προκειμένου να φτάσει το φορτίο σε τροχιά με κλίση μόλις 6ο ως προς τον ισημερινό.

————————————————————————————————————————————

Ανατομία της ηλιόσφαιρας και των ορίων της.

Το Voyager στο κατώφλι της αβύσσου
Και (πάρα) πολύ μακρύτερα, ο αειθαλής βολιστήρας Voyager 1 της NASA συνάντησε ένα νέο περιβάλλον σε απόσταση σχεδόν 18 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, το οποίο υποδηλώνει πως το σκάφος βρίσκεται πολύ κοντά στο να εγκαταλείψει οριστικά το Ηλιακό Σύστημα. Το Voyager 1 εισήλθε σε μια περιοχή με σημαντικά μικρότερη ροή φορτισμένων σωματιδίων που προέρχονται εκτός του Ηλιακού Συστήματος. Οι ερευνητές πιστεύουν πως το φαινόμενο αυτό φανερώνει πως εκεί βρίσκεται το όριο του διαστρικού διαστήματος. Οι νόμοι της φυσικής λένε πως κάποια στιγμή το Voayger θα γίνει το πρώτο ανθρωποποίητο αντικείμενο που θα διασχίσει την διαστρική άβυσσο, αλλά δεν γνωρίζουμε ακόμα πότε ακριβώς θα γίνει αυτό. Το Voyager 1 και το αδελφό του σκάφος Voyager 2, εκτοξεύτηκαν το 1977 με κύριο στόχο την εξερεύνηση του Δία, του Κρόνου και των δορυφόρων τους. Τα δυο σκάφη πραγματοποίησαν συναρπαστικές ανακαλύψεις και κατόπιν το ένα από αυτά πέρασε από τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα, μεταδίδοντας δεδομένα που μετέτρεψαν τους μακρινούς αυτούς πλανήτες σε πραγματικούς κόσμους. Παρότι τα σκάφη ταξιδεύουν εδώ και 35 χρόνια, εξακολουθούν να βρίσκονται μέσα σε μια πελώρια φυσαλίδα που ονομάζεται ηλιόσφαιρα. Αυτή αποτελείται από ηλιακό πλάσμα και ηλιακά μαγνητικά πεδία. Η γιγάντια αυτή δομή είναι τρεις φορές φαρδύτερη από την τροχιά του Πλούτωνα. Τα όριά της θεωρούνται και τα «επίσημα σύνορα» του Ηλιακού Συστήματος. Αυτή τη στιγμή τα Voyager διασχίζουν το εξώτερο κέλυφος της ηλιόσφαιρας. Από τον Ιανουάριο του 2009 ως τον Ιανουάριο του 2012 έχει παρατηρηθεί βαθμιαία αύξηση 25% στην γαλαξιακής προέλευσης κοσμική ακτινοβολία. Από τις 7 Μαΐου μάλιστα, η αύξηση έγινε 9% το μήνα. Ίσως όμως να είναι δύσκολος ο προσδιορισμός της ακριβούς στιγμής στην οποία το Voyager θα περάσει και επισήμως στο διαστρικό χώρο.

————————————————————————————————————————————

Η ανακάλυψη του γαιόμορφου πλανήτη Kepler-22b.

Γαίες με το… τσουβάλι!
Το αποκορύφωμα της έρευνας των εξωπλανητών, δηλαδή των πλανητών άλλων ηλιακών συστημάτων, θα είναι η στιγμή στην οποία θα ανακαλυφθεί μια άλλη Γη, δηλαδή ένας πλανήτης παρόμοιος σε παραμέτρους με το δικό μας και ο οποίος θα διαθέτει σημαντικές πιθανότητες ανάπτυξης ζωής. Η έρευνα για γαιόμορφους πλανήτες διεξάγεται ήδη εδώ και χρόνια αλλά υπάρχουν ακόμα πολλά σκοτεινά σημεία που θα πρέπει να διαλευκανθούν. Η δημιουργία ενός γαιόμορφου πλανήτη απαιτεί υλικά τα οποία δεν ήταν διαθέσιμα στα αρχικά στάδια της ιστορίας του σύμπαντος. Η Μεγάλη Έκρηξη γέμισε το σύμπαν με υδρογόνο και ήλιο. Χημικά στοιχεία όπως το πυρίτιο και το οξυγόνο –κομβικά συστατικά για δημιουργία πέτρας- έπρεπε να «μαγειρευτούν» για μεγάλες χρονικές περιόδους στο εσωτερικό των άστρων. Όμως πόσο διάρκεσε αυτή η διαδικασία; Και πόσα τέτοια βαρέα στοιχεία απαιτούνται για να δημιουργηθούν πλανήτες; Τα μέχρι τώρα στοιχεία έδειχναν ότι οι αεριώδεις γίγαντες πλανήτες (σαν τον Δία) τείνουν να σχηματίζονται γύρω από άστρα που περιέχουν περισσότερα βαρέα στοιχεία απ’ ό,τι ο Ήλιος. Όμως μια νέα έρευνα ανακάλυψε ότι πλανήτες μικρότεροι από τον Ποσειδώνα βρίσκονται γύρω από μια ευρεία γκάμα άστρων, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων με λιγότερα βαρέα στοιχεία απ’ ό,τι ο Ήλιος. Το συμπέρασμα είναι πως βραχώδεις κόσμοι σαν τη Γη ίσως σχηματίστηκαν νωρίτερα στην συμπαντική ιστορία απ’ όσο πιστεύαμε μέχρι τώρα. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει πως οι γαιόμορφοι κόσμοι τείνουν να σχηματίζονται ανά πάσα στιγμή στην ιστορία του Γαλαξία χωρίς να προαπαιτούν γενεές άστρων. Και βεβαίως, αυτό πάλι σημαίνει πως οι γαιόμορφοι πλανήτες είναι ίσως πολύ περισσότεροι απ’ όσο προβλεπόταν. Τα στοιχεία της νέας μελέτης προήλθαν από την έρευνα 150 άστρων με γνωστούς εξωπλανήτες η οποία έγινε από το διαστημόπλοιο Kepler της NASA.

————————————————————————————————————————————

Θανάσης Βέμπος
www.vembos.gr

Ο Αλέξανδρος Παππάς είναι ο πιο παλιός συνεργάτης του Techblog και επωμίζεται την επικοινωνία του site με τις εταιρείες καταγράφοντας όλα τα νέα τεχνολογίας από την ελληνική αλλά και την διεθνή ειδησεογραφία. Ο Αλέξανδρος έχει σπουδάσει στην Αγγλία και σήμερα διατηρεί ένα από τα μεγαλύτερα βιβλιοπωλεία στην Χαλκιδική.

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Παρακολουθήστε τα σχόλια
Να ειδοποιηθώ όταν
guest

22 Σχόλια
παλαιότερο
νεώτερο
Inline Feedbacks
View all comments
Γιάννης

Κύριε Βέμπο κάποιες ερωτήσεις.
Πως καταφέρνουμε και επικοινωνούμε ακόμα με το Voyager?
Οι κεραίες του μπορούν να εκπέμψουν ραδιοσήματα στη Γη?
Είναι τόσο ισχυρός ο πομπός του?
Ενώ βρίσκεται τόσο μακρυά πώς καταφέρνει και το σήμα του “βρίσκει στόχο” και δεν
χάνεται στο διάστημα?
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Θανάσης Βέμπός

@Γιάννης. Η επικοινωνία γίνεται μέσω των τεράστιων κεραιών του Deep Space Network (DSN) στην Αμερική, στην Ισπανία και την Αυστραλία. Το Voyager διαθέτει μια παραβολική κεραία διαμέτρου 4 μ για να εκπέμπει (και να λαμβάνει) σε συγκεκριμένη κατεύθυνση. Το σκάφος διαθέτει γεννήτριες ραδιοϊσοτόπων που αναπτύσσουν ισχύ μισού κιλοβάτ περίπου. Εννοείται ότι έχοντας να διανύσει πολλές ώρες φωτός, το σήμα έρχεται εξαιρετικά εξασθενημένο αλλά ανιχνεύσιμο. Το DSN έχει τεράστια “βάση’ αφού πιάνει όλο σχεδόν τον πλανήτη με τις κεραίες σε διαφορετικές ηπείρους, οπότε λειτουργεί εν πολλοίς σαν τεράστια ενιαία κεραία. Συνεπώς πιάνει το έστω και απειροελάχιστο σήμα.

Solon

Καλά μιλάμε οι αμερικανοί δεν παίζονται με τίποτα!!! Τα Voyager λειτουργούν συνεχώς από το 1977- μιλάμε δηλαδή για 35 χρόνια- στις πλέον αντίξοες συνθήκες και δουλεύουν ακόμα!!! Βρύση να ήταν και να έτρεχε απλά νερό θα είχε μπουκώσει από τα άλλατα!!! Οι τύποι που το κατασκεύασαν θα πρέπει να πάρουνε βραβείο!!!

Θανάσης Βέμπός

@Solon. Πράγματι αξιοθαύμαστο. Απο την άλλη μεριά το μυστικό είναι η παροχή ενέργειας. Οι γεννήτριες ραδιοϊσοτόπων που λειτουργούν με πλουτώνιο έχουν πολύ μεγάλο χρόνο ζωής και το Voyager λειτουργεί με ηλεκτρική ενέργεια ίσα ίσα για να ανάψουν 3-4 λαμπτήρες!

Λεωνίδας

Θανάση καλησπέρα! Πολλά συγχαρητήρια για την δουλειά που κάνεις για τη στήλη, και ελπίζω να είσαι καλά! Σχετικά με τους άλλους διαστρικούς βολιστήρες Pioneer 10 και 11, αν και η επικοινωνία μαζί τους τερματίστηκε αρκετά χρόνια πριν, και δεν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε σε ποιό σημείο βρίσκονται, εφόσον είχαν εκτοξευτεί αρκετά χρόνια πριν τα Voyager, τυπικά δεν θα πρέπει να έχουν ήδη βγει από την ηλιόσφαιρα? Ρητορική ερώτηση το ξέρω, αλλά μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας για τα Voyager. Αν θυμάμαι καλά, το Pioneer 11, μετά τον Κρόνο, έκανε τέτοια αλλαγή στην τροχιά του, που οδηγήθηκε βόρεια της εκλειπτικής κατά την έξοδό του από το ηλιακό σύστημα. Εϊναι κρίμα που δεν υπάρχει ακόμα επικοινωνία με τα Pioneer, γιατί θα μπορούσαν να μας δώσουν στοιχεία για το τέλος της ηλιόσφαιρας, από ένα διαφορετικό σημείο απ ο,τι τα Voyager! Επίσης, αρκετά χρόνια πριν, είχε παρατηρηθεί μια “ανωμαλία” στην τροχιά των Pioneer, καθώς έβγαιναν από το Ηλιακό Σύστημα. Μια “ανωμαλία’ που δεν θα έπρεπε να υπάρχει σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής. Έχει δοθεί κάποια εξήγηση για αυτό το φαινόμενο? Έχει παρατηρηθεί κάτι παρόμοιο με τα Voyager? Όπως και να έχει, και παρόλο τον τεράστιο θαυμασμό μου για όλες τις ρομποτικές εξερευνήσεις, τα Voyager… Συνέχεια »

Kostas

Θυμήθηκα το τεύχος των ‘ΑΙΝΙΓΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ’ 1977 που αναφέρεται η εκτόξευση των Voyager!! Άλλες εποχές, άλλες γνώσεις!

Θανάσης Βέμπός

@Λεωνίδας. Ευχαριστώ! Λογικά τα Pioneer θα πρέπει να έχουν εξέλθει απο την ηλιόσφαιρα, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε επικοινωνία μαζί τους (αυτή διακόπηκε το 1995 και το 2003 με τα Pioneer 10 και 11 αντίστοιχα), Τώρα, σχετικά με την ανωμαλία των Pioneer (δηλ. την αφύσικη επιβράδυνση, πάρα πολύ μικρή αλλά υπαρκτή) δεν υπάρχει εξήγηση. Η πιο απλή θεωρία είναι ότι αυτή η επιβράδυνση οφείλεται στην πίεση της ακτινοβολίας (radiation pressure). Κάτι παρόμοιο δεν παρατηρήθηκε στα Voyager γιατί στα τελευταία έγιναν πάρα πολλές διορθώσεις της πορείας τους ενώ τα Pioneer ηταν spin-stabilized και προχωρούσαν χωρίς αλλαγές ή τροποποιήσεις απο την εποχή που εκτόξεύτηκαν (1972-73).

Όντως η ιστορία των Voyager πιάνει κάτι παραπάνω απο μια γενιά! Οταν εκτοξεύτηκαν ήμουν στο Γυμνάσιο. Οταν το V2 πέρασε απο τον Ποσειδώνα απολυόμουν απο το στρατό (και έγραφα ένα σχετικό άρθρο στην Πτήση).

Λεωνίδας

Είναι ιδέα μου απλά, ή όντως η διαστημική εξερέυνηση των προηγούμενων δεκαετιών, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80, ήταν λουσμένη μέσα στον ρομαντισμό? Έχω μια αίσθηση οτι οι διαστημικές εξερευνήσεις του παρελθνόντος (και οι ρομποτικές), είχαν ένα feeling μεγαλεπίβολων οραματισμών και αισιόδοξης προοπτικής εκ μέρους αυτών που τις πραγματοποιούσαν. Όχι οτι τώρα δεν γίνονται εξίσου σημαντικές ρομποτικές εξερευνήσεις και ανακαλύψεις όπως παλιά, αλλά σήμερα… σαν κάτι να λείπει, σαν να έγιναν τα πράγματα πιο…πεζά, σαν πιο…ανάλλατα. Σαν να έχει χαθεί η αίγλη, και αυτή η αίσθηση του ρομάντζου απέναντι στην διαστημική εξερέυνηση. Σαν όλα να είναι πιο… κυνικά, πιο…τεχνοκρατικά. Δεν ξέρω αν οι λέξεις που χρησιμοποιώ μπορουν να μεταδώσουν την αίσθηση. Έχει άλλος κανείς αυτή την αίσθηση, ή όλο αυτό είναι αποτέλεσμα της νοσταλγίας που με πιάνει μερικές φορες?

Θανάσης Βέμπός

@Λεωνίδας. Συμφωνώ μαζί σου, ως συνήθως. Άλλος κανείς;

Λεωνίδας

Και με αφορμή το σχόλιο του Θανάση, ξαφνικά συνειδητοποίησα οτι τα Voyager κάτα κάποιο τρόπο, είναι το πρώτο παράδειγμα ( έστω μη επανδρωμένου) διαστημικού-διαστρικού ταξιδιού πολλαπλών γενεών. Ένα αγαπημένο θέμα πολλών ιστοριών επιστημονικής φαντασίας. Αν και σε αυτή την περίπτωση, οι πολλαπλές γενιές δεν βρίσκονται μέσα στο διαστημόπλοιο, αλλά στη Γη, οι οποίες το παρακολουθούν στο αέναο ταξίδι του, και κάθε μία γενιά, το βλέπει μέσα από τον δικό της χρονικό ορίζοντα, με διαφορετικά μάτια από την προηγούμενη.

Κατά μια έννοια, τα Voyager είναι ένα παράδειγμα όπου η ζωή μιμείται την τέχνη, όπου το διαστρικό ταξίδι γίνεται μια πραγματικότητα, έστω και με αυτό τον αργό, υποτυπώδη, “πρωτόγονο” τρόπο.

Θανάσης Βέμπός

Σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, το Voyager είναι πολύ πιθανό να αποτελέσει το μοναδικό εναπομείναν δημιούργημα της ανθρωπότητας, όταν η τελευταία εξαφανιστεί ως βιολογικό είδος, αφού θα ταξιδεύει στο διαστρικό κενό με ουσιαστικά μηδενική φθορά. Ο Stephen Baxter έχει μια καταπληκτική σχετική περιγραφή στο μυθιστόρημα Titan.

Nikolas K

Άραγε, σε λίγες γενιές θα θυμούνται οι άνθρωποι ότι έχουμε στείλει 4 σκάφη έξω από το ηλιακό μας σύστημα;
Φανταστείτε ότι το ίδιο πράγμα μπορεί να έχουν κάνει κι άλλοι νοήμονες οργανισμοί από άλλους πλανήτες και πολύ καιρό πριν από μας, αλλά με την αχανή έκταση του Γαλαξία μας είναι σχεδόν αδύνατο να βρούμε τα σκάφη τους κι αυτοί τα δικά μας…

Θανάσης Βέμπός

@Nikolas K. Πιο πολλές πιθανότητες έχω να ρίξω στη θάλασσα ένα μπουκάλι με μήνυμα στο Φάληρο, να το βρει ένας στην Ιαπωνία, να μου απαντήσει και να το ξαναλάβω, παρά να ανακαλυφθούν τα σκάφη αυτά απο εξωγήινους (αν και ποτέ δεν ξέρει κανείς). Όσο για το αν θα τα θυμόμαστε σε λίγες γενιές… χμμμ, σκέφτομαι πως δεν έχει περάσει ούτε μισός αιώνας από την πρώτη προσσελήνωση και το ποσοστό εκείνων που πιστεύουν πως ηταν απάτη ανέρχεται σε 15% σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις… (στην Ελλάδα των “ψυλλιασμένων” σίγουρα είναι μεγαλύτερο)

Λεωνίδας

‘Οντως, ο νόμος των πιθανοτήτων είναι εναντίον μιας τέτοιας προοπτικής, να βρεθεί ποτέ κάποιος από τους 4 βολιστήρες που έχουμε στείλει, από κάποιον άλλο εξωγήινο πολιτισμό. Είναι τόσο αχανείς οι διαστρικές αποστάσεις, και τόσο αργή η ταχύτητα των διαστημοσυσκευών μας, που θα περάσουν δεκάδες χιλιάδες χρόνια για να καλύψουν μια απόσταση μερικών ετών φωτός. Όμως, σ’αυτό το μαγευτικό Σύμπαν που ζούμε, ποτέ κανείς δεν μπορεί να ξέρει!

Και θα κάνω και γω την ίδια ερώτηση: άραγε θα θυμούνται οι επόμενες γενιές την διαστημική αυτή εποποιία των προηγούμενων γενεών?

Μια πιθανότητα, πολύ πιο ρεαλιστική (και αν η ανθρωπότητα ξεπεράσει κάποτε τον σημερινό πνευματικό ξεπεσμό και την πνευματική παρακμή, και ατενίσει ποτέ τα άστρα με τον ίδιο τρόπο που έκαναν κάποτε οι μεγάλοι διαστημικοί οραματιστές του παρελθόντος), είναι να βρεθούν αυτά τα σκάφη από εμάς τους ίδιους στο μέλλον, από μελλοντικές διαστρικές αποστολές της ανθρωπότητας, οι οποίες ακολουθώντας την πορεία αυτών των αρχαίων σκαφών, τα εντοπίσουν να ταξιδεύουν σιωπηλά, στο μονοπάτι των διαστρικών ανέμων.

Αν κάποια στιγμή η ανθρωπότητα ξανακοιτάξει ψηλά και ονειρευτεί ξανά! Αν ποτέ…

Λεωνίδας

Θανάση, ας μην το πιάσουμε το θέμα των σεληνιακών συνομοσιολόγων, γιατί θα μου ανέβει η πίεση βραδυάτικα και είναι κρίμα. Ωραία έχω ηρεμήσει και απολαμβάνω εδώ τη συζήτηση!

Δεν ήταν παρά προχθές που έβλεπα στο youtube το καινούριο βίντεο από την αποστολή LRO της NASA, για τις καινούριες ενδείξεις για την ύπαρξη πάγου στον κρατήρα Shackleton, που το μάτι μου έπεσε σε ένα link στο youtube, από τα αμέτρητα εκείνα ανεκδιήγητα βίντεο- “αποδείξεις” περί απάτης της NASA, και ένας Έλληνας σχολίαζε από κάτω οτι “η NASA έκανε την μεγαλύτερη απάτη και οι φωτογραφίες και τα βίντεο από τη Σελήνη είναι πειραγμένα που μόνο ένας τυφλός δεν θα το καταλάβαινε!”

Εγώ τώρα τι να πώ? Τί να σχολιάσω? Κάθε φορά που έρχομαι αντιμέτωπος με τέτοια σχόλια, λέω πάντα οτι δεν θα εκνευριστώ, και πάντα καταφέρνω να χαλάσω την ψυχική μου ηρεμία!

Θανάσης Βέμπός

@Λεωνίδας. Συμφωνώ, ας μην πιάσουμε τη σεληνιακή συνωμοσιολογία γιατί δίνουμε αξία στην ηλιθιότητα. Ομως το τελευταίο σου post ήταν αφιερωμένο σε αυτήν!!

Σχ. με το Voyager, νομίζω στην ταινία Star Trek V γίνεται στόχος σκοποβολής ενός διαστημοπλοίου των Κλίνγκον! Ας μην ξεχνάμε βέβαια ότι σητν πρώτη κινηματογραφική ταινία του Star Trek (1979) ένα μελλοντικό Voyager φτάνει σε έναν πλανήτη μηχανών, αποκτά νοημοσύνη και επιστρέφει στη Γη για να βρει το Δημιουργό του.

Τέλος, θυμάμαι σε ένα επεισόδιο του Space 1999, μια παραλλαγή του Voyager είχε ρημάξει με την ακτινοβολία του κινητήρα του έναν εξωγήινο πολιτισμό και οι επιζώντες το ακολουθούν για να εξολοθρεύσουν τον πλανήτη προέλευσής του (τη Γη φυσικά).

Λεωνίδας

Θανάση έχεις δίκιο, προσπάθησα πολύ να αποφύγω να σχολιάσω, αλλά δεν άντεξα, θα έσκαγα!

Ναι, διαστρικά σκάφη με το όνομα Voyager “πρωταγωνίστησαν” στην τηλεοπτική ε.φ. και στον κινηματογράφο. (Να σου εξομολογηθώ οτι τις δυο συγκεκριμένες ταινίες του Star Trek δεν τις έχω δει! Έχω δει όλες τις υπόλοιπες!) Στο Space:1999 το επεισόδιο λεγόταν Voyager’s Return, και η σεληνοβάση Άλφα ερχόταν σε επαφή με το συγκεκριμένο σκάφος!

Επίσης υπήρξε και το Starman του Τζον Κάρπεντερ, με τον “πολύ” Τζεφ Μπρίτζες, γυρισμένο το 1984, το οποίο αφορούσε την έλευση ενός νοήμονα εξωγήινου στη Γη, ο οποίος ήθελε να έρθει σε επαφή με την ανθρωπότητα, για να εξερευνήσει τo είδος που είχε αποστείλει στο διάστημα το Voyager 2!

Δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή κάποια άλλη σχετική ταινία…

Λεωνίδας

Και μιλώντας για ε.φ. στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο, είμαι εγώ περίεργος, ή το 99% της σύγχρονης “ε.φ.” κατά τη γνώμη μου είναι σκουπίδια? Αναφέροντας το ‘Starman’, θυμήθηκα πόσο πολύ μου άρεσε, για το “ανθρώπινο” σενάριό του, τους αληθοφανείς χαρακτήρες του και μια γεύση αισιοδοξίας που σου άφηνε στο τέλος. Και μιλάμε για μια ταινία σχεδόν 30 χρόνων! Μια εξίσου πολύ καλή ταινία της ίδιας χρονιάς που μου άρεσε πολύ, ήταν και η διασκευή του 2010, του Α. Κλαρκ. Η μόνη πρόσφατη ταινία ε.φ. που θεώρησα καταπληκτική, ήταν το The Man from Earth, που όπως μου είχες γράψει, ήταν διασκευή ενός επεισοδίου του Star Trek! Και η συγκεκριμένη ταινία απορρίφθηκε τότε από όλα τα μεγάλα στούντιο του Hollywood, και βγήκε “στον αέρα” από μια μικρή ανεξάρτητη εταιρία, πολλές δεκαετίες μετά την συγγραφή του αρχικού σεναρίου! Πρόσφατα βγήκε και το Prometheus, αλλά το trailer δεν με έπεισε. Πολύ doom n gloom για τα γούστα μου. Επίσης φέτος βγαίνει και το ‘Seeking a Friend for the End of the World’, το οποίο είναι μια ακόμα ταινία καταστροφής! Α, φέτος επίσης βγαίνει και το ‘Battleship’, το οποίο έχει σαν υπόθεση εναν άκρως προηγμένο εξωγήινο πολιτισμό ο οποίος λαμβάνει ένα από τα ραδιοσήματα που… Συνέχεια »

Θανάσης Βέμπός

Απλούστατα, όλες οι καλές ιδέες στην ε.φ. έχουν διατυπωθεί και αναπτυχθεί, συνεπώς αυτό που θα βλέπουμε θα είναι remake, prequel, sequel, interquel (υπάρχει κι αυτό) και διάφορα franchise ανούσια μέχρι αηδίας. Η ε.φ. είναι dead and buried επειδή αφορούσε μια άλλη εποχή, ένα άλλο περιβάλλον και ένα άλλο μέλλον. Γι αυτό και ανθεί η fantasy.

Το Prometheus το είδα. Φυσικά τέλεια παραγωγή αλλά το σενάριο είναι για κλοτσιές. Τρύπες παντού, απιθανότητες και “ήρωες” που οι περισσότεροι είναι γελοίοι και ανεύθυνοι (ευτυχώς στο τέλος τους τρώνε σχεδόν όλους τα τέρατα και το φχαριστήθηκα)

Nikolas K

Παρεμπιπτόντως, πολύ εξωστρεφείς ήταν οι Κινέζοι αυτή τη φορά!

Λεωνίδας

@Θανάσης: Θανάση είναι πάρα πολύ κρίμα, γιατί υπάρχουν αμέτρητα αριστουργηματικά μυθιστορήματα στον χώρο της κλασικής ε.φ. από όλους τους “μεγάλους” στον χώρο, που θα μπορούσαν να “ταϊσουν” τον κινηματογράφο για πολλά χρόνια.

Αλλά το Hollywood δυστυχώς δεν είναι γι αυτή τη δουλειά. Όντας αρωγός μιας κουλτούρας-σκουπίδια, μόνο σκουπίδια θα μπορούσε να παράγει-όπως και κάνει.

Τουλάχιστον υπήρξε και ένας Κιούμπρικ να γυρίσει το 2001, να θέσει τα στάνταρ, και να έχουμε να θυμόμαστε οτι για μια από τις ελάχιστες στιγμές στην ιστορία της τέχνης, υπήρξε πραγματική ε.φ. στον κινηματογράφο!

45 χρόνια μετά, και το 2001 είναι ακόμα αξεπέραστο. Και μάλλον δεν θα ξεπεραστεί ποτέ – όπως όλα τα μεγάλα έργα τέχνης έμειναν μοναδικά στην ιστορία.

Θανάσης Βέμπός

@Nikolas K. Προφανώς επειδή είναι πάρα πολύ σίγουροι γι αυτό που επιχειρούν. Η πρώτη πτήση του Σενζού ηταν τυλιγμένη στο σκοτάδι και θύμιζε παλιές, “καλές” σοβιετικές εποχές. Τροχιακή επανδρωμένη σύνδεση πρωτοεπιχείρησαν οι Αμερικάνοι το 1965 και οι Ρώσοι το 1969. Πέρασαν σχεδόν πενήντα χρόνια. Μέχρι και ιδιωτική εταιρία θα το κάνει σε λίγο καιρό!

@Λεωνίδας. Ο δημοφιλής κινηματογράφος σε μια παγκοσμιοποιημένη και μπλαζέ εποχή που τα έχει δει και κάνει όλα, μοιραία είναι κι αυτός αδιάφορος και κενός περιεχομένου. Κάτι σαν το ποπ-κορν ή την τσιχλόφουσκα. Όταν για κάθε νέα υπερπαραγωγή πρέπει να επενδύονται εκατοντάδες εκατομμύρια δολ. για να πετύχει, προφανώς η συνταγή της επιτυχίας είναι εξαιρετικά αυστηρή, χωρίς περιθώρια για καινοτομίες, πειραματισμούς και διαφορετικότητα. Από την άλλη μεριά όμως, υπάρχει και η τάση του crowdfunding που μπορεί να οδηγήσει σε εναλλακτικές παραγωγές. Δες εδώ: https://en.wikipedia.org/wiki/Crowdfunding

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Business Space

Relativity Space: Στον “πάγο” η εκτόξευση του πρώτου εκτυπωμένου πυραύλου

Αναβάλλεται προσωρινά η πρώτη εμφάνιση του μοναδικού πυραύλου που παράγεται με τρισδιάστατη εκτύπωση από την καλιφορνέζικη Relativity Space.

Business Space SpaceX

Απέτυχε η εκτόξευση ιαπωνικού πυραύλου που θα ανταγωνιζόταν την Space X

Με απόλυτη αποτυχία στέφθηκε η πρώτη προσπάθεια της Ιαπωνίας να στείλει στο διάστημα έναν νέο, μεσαίας ανύψωσης πύραυλο, αφού ο κινητήρας δεύτερου σταδίου δεν αναφλέχθηκε όπως είχε προγραμματιστεί.

Business Space

Roscosmos: Τον Σεπτέμβριο επιστρέφουν αποκλεισμένοι κοσμοναύτες

Η διαστημική υπηρεσία Roscosmos ανακοίνωσε ότι η επιστροφή ενός αστροναύτη και δύο κοσμοναυτών, οι οποίοι είναι αποκλεισμένοι στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).

Internet featured Space

ESA: Θέλει να βάλει σε χειμερία νάρκη αστροναύτες και να τους στείλει στον Άρη

Επιστήμονες του ESA ερευνούν τρόπους ώστε να αδρανοποιήσουν τον ανθρώπινο οργανισμό, μειώνοντας τις ανάγκες σε τροφή και οξυγόνο.