Space News Report – 28.12.2011

Νέο πλήγμα για το ρωσικό πρόγραμμα αποτελεί η δυσλειτουργία ενός ακόμα πυραύλου Soyuz –αλλά ένα ακόμα τριμελές πλήρωμα κατέφθασε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό χωρίς πρόβλημα. Αμερικανοί ιδιώτες συνασπίζονται για την ανάπτυξη μιας τεράστιας εναέριας πλατφόρμας εκτόξευσης –ενώ η εξερεύνηση τόσο των γαιόμορφων εξωπλανητών όσο και των αστεροειδών του Ηλιακού μας Συστήματος συνεχίζεται ακάθεκτη.

Διαβάστε τα προηγούμενα Space News Report.
————————————————————————————————————————————

Η είδηση της συντριβής του δορυφόρου από το RT News.

Δορυφόρος προσγειώνεται σε… σπίτι
Το 2011 αποχαιρετά το ρωσικό διαστημικό πρόγραμμα με μια ακόμα ατυχία. Την περασμένη Παρασκευή, 23 Δεκεμβρίου, ένας πύραυλος Soyuz-2.1b με ανώτερο όροφο Fregat εκτοξεύτηκε από την Εξέδρα 4 στο κοσμοδρόμιο του Πλεσέτσκ στη βόρεια Ρωσία. Ο πύραυλος μετέφερε τον τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Meridian No. 5 για λογαριασμό των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων. Όμως 421 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση, ο κινητήρας του τρίτου ορόφου του πυραύλου σταμάτησε να λειτουργεί –πιθανόν εξαιτίας κάποιας έκρηξης. Έτσι ο δορυφόρος όχι μόνο απέτυχε να φτάσει σε τροχιά, αλλά έπεσε στη Γη και διαλύθηκε στην ατμόσφαιρα. Για να συμπληρωθεί η κακοτυχία με μια πρέζα ειρωνείας, ένα συντρίμμι έπεσε σε κατοικημένη περιοχή 100 χλμ νότια του Νοβοσιμπίρσκ της κεντρικής Σιβηρίας, ευτυχώς χωρίς θύματα, τρυπώντας την στέγη ενός σπιτιού στο χωριό Vagaitsevo και μάλιστα σε ένα δρόμο που ονομάζεται… Οδός Κοσμοναυτών! Το συντρίμμι ήταν μια σφαίρα από τιτάνιο διαμέτρου 50 εκατοστών. Το σπίτι ανήκε στον Andrei Krivoruchenko ο οποίος βρισκόταν μέσα την ώρα της πτώσης, μαζί με τη γυναίκα και την κόρη του. Η πρόσφατη αποτυχία του Soyuz-2.1b αποτελεί πρόσθετο πονοκέφαλο αφού ο πύραυλος ανήκει στην ευρύτερη «πυραυλική οικογένεια» που η Ρωσία χρησιμοποιεί για να αποστέλλει πληρώματα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Τους τελευταίους 12 μήνες η Ρωσία έχει απωλέσει πέντε δορυφόρους, ένα φορτηγό Progress και το βολιστήρα Phobos-Grunt. Ο Vladimir Popovkin, επικεφαλής της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας (Roskosmos) παραδέχτηκε δημοσίως ότι «η ρωσική διαστημική βιομηχανία βρίσκεται σε κρίση» και απέδωσε το πρόβλημα στην αποχώρηση πολλών ειδικών στη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, στο μετέπειτα της πτώσης της ΕΣΣΔ.

————————————————————————————————————————————

Η εκτόξευση του Soyuz TMA-03.

“Άπαντες παρόντες” στον Διαστημικό Σταθμό
Δυο μέρες πριν την αστοχία του Soyuz, ένας «συγγενής» του εκτόξευσε με επιτυχία ένα πολυεθνικό πλήρωμα από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζαχστάν. Όπως είχαμε γράψει και στο προηγούμενο SNR, το διαστημόπλοιο Soyuz ΤΜΑ-03 εκτόξευσε τον Αμερικανό Don Pettit, τον Ρώσο Oleg Kononenko και τον Ολλανδό Andre Kuipers. Ο 56χρονος Pettit έχει ζήσει στον ISS επί 161 ημέρες στο πλαίσιο της Αποστολής 6 πριν 8 χρόνια και έχει περάσει άλλες 16 ημέρες στο διαστημικό λεωφορείο Endeavour. Ο 47χρονος Kononenko έχει ήδη 199 ημέρες διαμονή στον ISS στο πλαίσιο της Αποστολής 17, το 2008. Ο 53χρονος Kuipers έχει «γράψει» 11 ημέρες στο διάστημα στο πλαίσιο μιας σύντομης αποστολής Soyuz. Η νυχτερινή εκτόξευση του Soyuz TMA-03 φώτισε την παγωμένη στέπα, εξελίχθηκε κανονικά και το διαστημόπλοιο τέθηκε σε τροχιά δέκα λεπτά αργότερα. Στις 23 Δεκεμβρίου, το Soyuz συνδέθηκε με τον ISS όπου οι επιβαίνοντες έγιναν δεκτοί με χαρά από το ήδη υπάρχον τριμελές πλήρωμα. Έτσι το συνολικό πλήρωμα του ISS έφτασε τα έξι άτομα –για πρώτη φορά μετά την ανακατάταξη του χρονοδιαγράμματος, ύστερα από την απώλεια ενός ρωσικού αυτόματου φορτηγού Progress τον περασμένο Αύγουστο. Έτσι οι Kononenko, Pettit και Kuipers έκαναν Χριστούγεννα με τους Dan Burbank, Anton Shkaplerov και Anatoly Ivanishin. Όμως η αποκατάσταση της ομαλής αλλαγής πληρωμάτων στον ISS απειλείται εκ νέου από το ενδεχόμενο πρόβλημα στον πύραυλο Soyuz. Ο πύραυλος Soyuz –με τη σύγχρονη μορφή του- πρωτοπέταξε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και έχει πολύ καλά ρεκόρ ασφάλειας, κάτι που έκανε τη Ρωσία να υπερηφανεύεται ότι η απλότητα στην κατασκευή του τον κατέστησε μακροβιότερο και πιο αξιόπιστο από το πιο σύγχρονο, πιο εξελιγμένο αλλά όχι τόσο ασφαλές διαστημικό λεωφορείο.

————————————————————————————————————————————

Το σύστημα Stratolaunch.

Stratolaunch: Μια ιδιωτική εναέρια εξέδρα εκτοξεύσεων
Στο μεταξύ, κι ενώ το Soyuz αποτελεί προς το παρόν το μοναδικό διαστημόπλοιο στον κόσμο που μπορεί να φτάνει σε τροχιά, μεγάλη κινητικότητα παρατηρείται στον κλάδο των ιδιωτικών διαστημοπλοίων. Ο αεροναυπηγός Burt Rutan, ο δισεκατομμυριούχος Paul Allen, ο επικεφαλής της SpaceX (η οποία υπόσχεται να κατασκευάσει το πρώτο ιδιωτικό διαστημόπλοιο) Elon Musk και ο πρώην διευθυντής της NASA Mike Griffin ένωσαν τις δυνάμεις τους για να αναπτύξουν ένα πυραυλικό σύστημα εναέριας εκτόξευσης. Αυτό θα αποτελείται από ένα «σούπερ-αεροσκάφος» μεγάλο όσο δυο Boeing-747 το οποίο θα μεταφέρει σε ύψος 30.000 ποδιών έναν πύραυλο υγρών καυσίμων της SpaceX. Εκεί θα τον εξαπολύει και ο πύραυλος θα πυροδοτείται για να μεταφέρει φορτία αλλά και πληρώματα σε τροχιά. Το σύστημα ονομάστηκε Stratolaunch, και χρηματοδοτείται από τον Paul Allen, ιδρυτικό μέλος της Microsoft, ο οποίος θέλει να υλοποιήσει το παλιό όνειρο ενός χαμηλού κόστους ιδιωτικού μέσου μετάβασης σε τροχιά. Ο Allen ήταν συνεταίρος του Rutan και χρηματοδότησε με πάνω από $20 εκατ. το πρόγραμμα του SpaceShipOne -του πρώτου ιδιωτικού σκάφους που πραγματοποίησε υποτροχιακή πτήση το 2004. Το Stratolaunch αφορά την ναυπήγηση ενός αεριωθουμένου με εκπέτασμα πτερύγων 117 μέτρων (σχεδόν όσο ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο!) και έξι κινητήρες το οποίο θα μπορεί να μεταφέρει έναν πύραυλο μήκους 40 μέτρων με πέντε κύριους κινητήρες. Ένα τέτοιο εναέριο σύστημα θα μπορεί να εκτοξεύσει τον πύραυλο από οποιαδήποτε θέση της γης (πάνω από ξηρά ή θάλασσα) για να τον στείλει σε οποιαδήποτε τροχιά –κάτι που θα του προσδίδει εκπληκτική ευελιξία. Το σύστημα θα ζυγίζει 540 τόνους στην απογείωση –η οποία θα πραγματοποιείται πιθανόν από τον διάδρομο προσγείωσης του διαστημικού λεωφορείου στο Διαστημικό Κέντρο Kennedy της Φλόριντα, μετά το 2015.

————————————————————————————————————————————

Η ανακάλυψη των εξωπλανητών Kepler20e και 20f.

Οι μικρότεροι γαιόμορφοι εξωπλανήτες
Και από τα διαστημόπλοια, δημόσια ή ιδιωτικά, πηγαίνουμε στο εξαιρετικά αποδοτικό κυνήγι των εξωπλανητών. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler της NASA, ανακάλυψε δυο νέους πλανήτες, σε απόσταση 950 ετών φωτός, οι οποίοι είναι οι μικρότεροι που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα και συγκεκριμένα εκείνοι με μέγεθος παραπλήσιο της Γης. Οι δυο πλανήτες –ο ένας περίπου στο μέγεθος της Γης και ο άλλος ελαφρώς μικρότερος- μάλλον είναι βραχώδεις (όπως ο πλανήτης μας) και περιφέρονται γύρω από έναν ήλιο που μοιάζει πολύ με το δικό μας. Όμως εδώ τελειώνουν οι ομοιότητες. Το έτος των εξωπλανητών δεν έχει διάρκεια μήνες, αλλά μερικές μέρες. Κι αυτό γιατί οι πλανήτες περιφέρονται ταχύτατα γύρω από τον ήλιο τους, αφού απέχουν από αυτόν λιγότερο απ’ όσο απέχει ο Ερμής από τον Ήλιο (ο κοντινότερος σε αυτόν πλανήτης του Ηλιακού μας Συστήματος). Αυτό τους καθιστά εξαιρετικά θερμούς και συνεπώς μάλλον απίθανους τόπους φιλοξενίας ζωής (όπως την ξέρουμε). Ωστόσο η ανακάλυψη είναι κεφαλαιώδους σημασίας αφού αποδεικνύει ότι είναι εφικτή η ανακάλυψη εξωπλανητών στο μέγεθος της Γης –ή και ακόμη μικρότερων. Με τον τρόπο αυτό θα αποκτήσουμε καλύτερη ιδέα για το πόσο κοινοί μπορεί να είναι στο Γαλαξία οι κατοικήσιμοι γαιόμορφοι πλανήτες. Οι δυο νέοι εξωπλανήτες περιφέρονται γύρω από το άστρο Kepler 20, αποτελούν μέλη ενός πενταμελούς ηλιακού συστήματος και ονομάστηκαν Kepler 20e και Kepler 20f. Ο πρώτος είναι ο μικρότερος και περιφέρεται γύρω από τον ήλιο του μια φορά κάθε έξι μέρες ενώ ο Kepler 20f μια φορά κάθε 20 ημέρες. Με βάση το μέγεθος και την απόσταση από τον ήλιο, η θερμοκρασία τους υπολογίστηκε σε 1.700ο C και 420ο C αντίστοιχα.

————————————————————————————————————————————

Animation της προσέγγισης του Deep Impact στον κομήτη Hartley2.

Η εξερεύνηση των αστεροειδών συνεχίζεται
Πιο κοντά στη Γη, στη ζώνη των αστεροειδών, ο βολιστήρας της NASA Dawn, έστειλε τις πρώτες εικόνες του γιγάντιου αστεροειδούς Εστία από την χαμηλού ύψους τροχιά χαρτογράφησης στην οποία έχει εισέλθει. Τα πλάνα απεικονίζουν την ανώμαλη επιφάνεια της Εστίας με εξαιρετικές λεπτομέρειες, διεγείροντας την περιέργεια των επιστημόνων που μελετούν τον αστεροειδή για να βρουν στοιχεία σχετικά με την πρώιμη ιστορία του Ηλιακού Συστήματος. Η επιφάνεια της Εστίας διαθέτει πληθώρα μικρών κρατήρων και πολλές γεωλογικές ιδιομορφίες. Το Dawn θα παραμείνει σε τροχιά χαρτογράφησης τουλάχιστον για 10 εβδομάδες. Και ενώ ο βολιστήρας μελετά εξονυχιστικά την Εστία, ένα άλλο αμερικανικό παλαίμαχο διαπλανητικό διαστημόπλοιο, το Deep Impact, διορθώνει την πορεία του κατευθυνόμενο προς έναν άλλο αστεροειδή ο οποίος είναι δυνητικά επικίνδυνος επειδή μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο για τη Γη μελλοντικά. Η άφιξη του Deep Impact αναμένεται για το 2020. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν εάν το Deep Impact διαθέτει αρκετά καύσιμα –υπολογίζουν ότι έχουν απομείνει μόλις 2 κιλά υδραζίνης στο «ρεζερβουάρ» από τα 86 κιλά που διέθετε αρχικά το σκάφος όταν εκτοξεύτηκε, τον Ιανουάριο του 2005. Στόχος είναι ο αστεροειδής 2002 GT, ένα αντικείμενο διαμέτρου μόλις 700 μ, που τέμνει τακτικά την τροχιά της Γης και το οποίο ίσως αποτελέσει στόχο για μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές. Τον Οκτώβριο του 2012 μια πρόσθετη πυροδότηση θα θέσει το Deep Impact στην τελική του πορεία για άφιξη στον αστεροειδή τον Ιανουάριο του 2020. Τον Ιούλιο του 2005, το Deep Impact, είχε εξαπολύσει μια άκατο που προσέκρουσε τον κομήτη Tempel 1 για να μελετήσει τα συντρίμμια της έκρηξης. Το Νοέμβριο του 2010, το Deep Impact είχε περάσει από τον κομήτη Hartley 2.

————————————————————————————————————————————

Θανάσης Βέμπος
www.vembos.gr

Ο Αλέξανδρος Παππάς είναι ο πιο παλιός συνεργάτης του Techblog και επωμίζεται την επικοινωνία του site με τις εταιρείες καταγράφοντας όλα τα νέα τεχνολογίας από την ελληνική αλλά και την διεθνή ειδησεογραφία. Ο Αλέξανδρος έχει σπουδάσει στην Αγγλία και σήμερα διατηρεί ένα από τα μεγαλύτερα βιβλιοπωλεία στην Χαλκιδική.

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Παρακολουθήστε τα σχόλια
Να ειδοποιηθώ όταν
guest

10 Σχόλια
παλαιότερο
νεώτερο
Inline Feedbacks
View all comments
Solon

Πάντα απορούσα γιατί οι επιστήμονες επιλέγουν να εκτοξεύουν τα διαστημικά οχήματα από υψόμετρο 0 με ταχύτητα 0. Είναι εντελώς βλακώδες. Η αεροναυπηγική βιομηχανία είναι εδώ και πολύ καιρό σε θέση να κατασκευάσει αεροπλάνα που θα μπορούσαν να μεταφέρουν ένα διαστημικό λεωφορείο σε ένα υψόμετρο 20.000 μέτρων και να του δώσουν μια κάθετη ώθηση 3 max τη στιγμή που αυτό θα πυροδοτούσε τους κινητήρες του. Και μάλιστα αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς την ανάπτυξη νέων κινητήρων αφού ήδη από τη δεκαετία του 80 υπάρχουν κινητήρες μαχητικών αεροπλάνων που μπορούν να λειτουργήσουν τον μετακαυστήρα για ένα ολόκληρο λεπτό. Απορώ πως άργησαν τόσο να το σκεφτούν.

telas

@Solon, και πως θα ξεζούμιζαν αλλιώς τα τεράστια funds από τον Αμερικανικό λαό;

Barack Obama

Solon πέρνα απο το γραφείο μου boy να το συζητήσουμε

ßåģğøş

@solon… Την ιδέα μήπως την πήρες από το superman returns??

Geo

Από τη δεκαετία του ’60 υπάρχει τέτοιο σκάφος, και λέγεται Enterprise ΝCC-1701. Το τρικ είναι το πολύ φτηνό καύσιμο. Δηλαδή παίρνουμε τον πύραυλο από το έδαφος, τον ανεβάζουμε σε ύψος 30 χιλιάδων ποδιών σχεδόν τσάμπα, και από εκεί και πέρα ό,τι κάψει μόνος του.

Solon

@vaggos Την ιδέα, τουλάχιστον συνειδητά, δεν την πήρα από πουθενά και την έχω από μικρό παιδί. Ασυνείδητα μπορεί να μου έμεινε από κάποιο βιβλίο ή ταινία αλλά σίγουρα όχι από το Superman Returns. Δεν το έχω δει ποτέ μου. Σίγουρα οι μηχανικές αντοχές που θα έπρεπε να έχει ένα τέτοιο σκάφος είναι τεράστιες και ίσως είναι αυτός ο λόγος που δεν πραγματοποιήθηκε ένα τέτοιο project μέχρι σήμερα. Επιμένω όμως ότι η τεχνολογία υπήρχε ήδη από τη δεκαετία του 80 για κάτι τέτοιο στις ΗΠΑ και είναι πολύ περίεργο που άργησαν τόσο πολύ να το υλοποιήσουν.

@ Geo το αεροσκάφος που λες δεν το ξέρω αλλά από όσο γνωρίζω τη δεκαετία του 60 η τεχνολογία κινητήρων jet ήταν ακόμα πολύ πίσω για κάτι τέτοιο. Τα μόνα project που ξέρω από εκείνη την εποχή με τόσο υψηλές απαιτήσεις ήταν το B70 Βαλκύρια που δεν μπόρεσε ποτέ να υλοποιηθεί και το SR71 Blackbird που παρά του ότι ήταν επιχειρησιακό είχε ένα σωρό προβλήματα και ήταν απλά η εξαίρεση που επιβεβαίωνε τον κανόνα. Τα 12 από τα 30 που φτιάχτηκαν καταστράφηκαν σε ατυχήματα.

Θανάσης Βέμπος

Αφενός μεν η πυραυλική τεχνολογία έχει φτάσει σε ένα όριο και με τα σημερινά υλικά και με τα σημερινά καύσιμα, ειναι απο πολύ δύσκολο έως αδύνατο να επιτεχυθεί ασφαλής και φθηνή πρόσβαση σε τροχιά. Τα αεροδιαστημοπλάνα ενιαίου ορόφου (SSTOs) θα ηταν ιδανικά, αλλά προς το παρόν μη πραγματοποιήσιμα.

Και κάτι πολύ σημαντικό: για να αποσταλεί κάτι στο διάστημα δεν αρκεί να ανέβει ψηλά, αλλά να αποκτήσει τεράστια ταχύτητα (25 Μach). Αν δεν την αποκτήσει, και 200 χλμ ψηλά να φτάσει, θα πέσει πάλι πίσω στη Γη. Απο την άποψη αυτή, οι εναέριες εκτοξεύσεις δεν ειναι πανάκεια -απλώς ένας έξυπνος τρόπος να αποφεύγονται τα κατώτερα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας. Η πρόσθετη ταχύτητα που τους προσδίδεται σε μια εναέρια πλατφόρμα δεν ειναι κάτι ιδιαίτερο. Ακόμα και 3 Mach να πιάσει η πλατφόρμα, το σκάφος έχει να “πιάσει” άλλα 21 Mach (χώρια που η εξαπόλυση αντικειμένου απο πλατφόρμα που κινείται με υπερ-υπερηχητικές ταχύτητες ειναι αεροναυπηγικός εφιάλτης απο μόνη της!)

@Geo, το NCC-1701 είχε και warp drive! 😉

Solon

@ Θανάση
Συμφωνώ αλλά για σκέψου πόσα καύσιμα καίει ένα διαστημικό λεωφορείο για να φτάσει τα 20 χλμ ύψος και να πιάσει τα 3 Mack. Δεν ξέρω πόσα είναι αλλά σίγουρα είναι αρκετοί τόνοι καυσίμων. Καύσιμα που εκτός από βάρος έχουν και σηματικό όγκο. Σαφώς και δεν είναι πανάκεια αλλά νομίζω πως είναι σημαντική βελτίωση. Ὀσον αφορά τις αεροναυπηγικές δυσκολείες δεν νομίζω πως είναι κάτι αξεπέραστο. Κατ’ αρχήν εδώ και χρόνια τα μαχητικά αεροσκάφη εκτοξεύουν υπερηχητικούς πυραύλους σε υπερηχητικές ταχύτητες. Σίγουρα δεν είναι το ίδιο και παραδέχομαι πως η σχεδίαση του σκελετού του αεροσκάφους φορέα θα είναι μεγάλη πρόκληση για τους αεροναυπηγούς άλλά σήμερα υπάρχουν πλέον μεταλικά

Solon

…μεταϋλικά (όχι μεταλικά) ικανά να λύσουν οποιοδήποτε πρόβλημα αντοχής ενώ και η πρόοδος που έχει επιτευχθεί στους αισθητήρες και τους υπολογιστές είναι τέτοια που δεν θα έιναι και τόσο δύσκολο να συγχρονιστεί η εκτόξευση ενός διαστημικού λεωφορείου εν πτήση.
Sorry που επιμένω καθώς και για το λάθος των 2 post.

Θανάσης Βέμπος

@Solon, έχεις δίκιο εν μέρει, αλλά το πρόβλημα είναι -πέρα απο τις εγγενείς τεχνικές δυσχέρειες- και οικονομικό. Αν δεν δοθούν κονδύλια για έρευνα και πειράματα, τότε δεν υπάρχει εξέλιξη. Και τα κονδύλια στην περίπτωση αυτή ειναι της τάξης των δισ. δολαρίων. Από την άλλη μεριά, υπάρχει και το “συντεχνιακό” συμφέρον των κατασκευαστών αναλώσιμων πυραύλων που αποτελεί ανασχετικό παράγοντα για νέες έρευνες -και στην περίπτωση αυτή η “πίτα” ειναι τεράστια.

Πάντως το θέμα της ταχύτητας ειναι πρωτεύον, επειδή όσο ανεβαίνουν τα Mach οι αεροδυναμικές δυσκολίες αυξάνονται λογαριθιμικά. Tα προβλήματα αυξάνονται δυσανάλογα με κάθε επιπλέον Mach -οπότε φαντάσου τι γίνεται μέχρι να φτάσει κανείς τα 25 Mach. Κι αυτό ανεξάρτητα απο την αρχική ταχύτητα (της εναέριας πλατφόρμας συγκεκριμένα). Δηλαδή αν η πλταφόρμα κινείται πχ με 2 Mach, το εξαπολυόμενο σκάφος μπορεί να έχει “γλιτώσει” καύσιμα αλλά πρέπει να ξεπεράσει τα αεροδυναμικά και άλλα προβλήματα προκειμένου να αναπτύξει τα άλλα 23 Mach.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Space News Report report Space Space News

Space News Report – 28.11.2012

Οι φήμες για το τι έχει ανακαλύψει το Curiosity στον Άρη δίνουν και παίρνουν αλλά το πιθανότερο είναι πως δεν πρόκειται για κάτι πραγματικά συγκλονιστικό. Όμως μια αρειανή αμμοθύελλα ίσως επηρεάσει τη λειτουργία των τροχοφόρων. Παράλληλα η Ευρώπη θα συνεργαστεί με τη Ρωσία για το δικό της αρειανό ρόβερ. Στο μεταξύ επελέγησαν δυο άντρες που […]

Space News Report report Space Space News

Space News Report – 08.11.2012

Θολό είναι το μέλλον του ρωσικού επανδρωμένου διαστημοπλοίου που θα αντικαταστήσει το Soyuz. Μια νέα υπηρεσία της NASA μπορεί να σας ειδοποιεί για επερχόμενα περάσματα του Διαστημικού Σταθμού. Το Curiosity μας έστειλε την αυτοπροσωπογραφία του από τον Άρη, ενώ πιο πέρα, στη ζώνη των αστεροειδών, οι επιστήμονες αποκάλυψαν το μυστικό της «αιώνιας νεότητας» της Εστίας.

Space News Report report Space Space News

Space News Report – 24.10.2012

Ένα νέο Soyuz έφυγε για τον Διαστημικό Σταθμό μεταφέροντας το πλήρωμα της Αποστολής 33. Στο μεταξύ μια δεύτερη –πλην όμως- ξεροψημένη Γη ανακαλύφθηκε γύρω από το κοντινότερο άστρο. Οι Ευρωπαίοι σχεδιάζουν έναν αστρονομικό δορυφόρο που θα κατασκοπεύσει εξωπλανήτες αλλά οι Αμερικανοί ανησυχούν για την σωματική ακεραιότητα του πρώτου διαστημοπλοίου που θα φτάσει στον Πλούτωνα σε […]

Space News Report Space Space News Space News Report

Space News Report – 27.06.2012

Οι αστροναύτες του Shenzhou κατάφεραν να συνδέσουν χειροκίνητα το σκάφος τους με το Tiangong, πραγματοποιώντας ακόμα ένα βήμα στη δημιουργία κινεζικού διαστημικού σταθμού. Στο μεταξύ, ετοιμάζεται το νέο πλήρωμα του Διαστημικού Σταθμού, άφθονο νερό ανακαλύφθηκε στο νότιο πόλο της Σελήνης και στα έγκατα του Άρη, ενώ στα πέρατα του διαστήματος δυο εξωπλανήτες αλληλοκυνηγιούνται γύρω από […]