Η Toshiba γιορτάζει τα 25 χρόνια της στους φορητούς υπολογιστές με τη δημιουργία-έκδοση ενός e-book (ηλεκτρονικού βιβλίου), που θα δημιουργηθεί από τους θαυμαστές της εταιρίας στο Facebook. Γράψτε και εσείς τη δική σας ιστορία που θα βασίζεται στην εμπειρία σας από τον πρώτο σας υπολογιστή φορητό ή μη σαν σχόλιο σε αυτό το άρθρο του Techblog.
update 16/12/2010: Γουρλίδικο το Techblog! Πρώτη και δέυτερη θέση κέρδισαν δύο κυρίες που συμμετείχαν με την ιστορία τους εδώ στο Techblog. Πρώτη θέση Bασιλική Ψαροπούλου κερδίζει το tablet Folio 100 και δεύτερη θέση Κατερίνα Θεοχάρη που κερδίζει μια βιντεοκάμερα Toshiba!!
update 15/12/2010: Από το Techblog επιλέχθηκαν 11 ιστορίες οι οποίες και θα συμπεριληφθούν στον ebook της Toshiba! Τις ιστορίες έχουν γράψει οι: Αναστασία Κουμούρα, Γιώργος Σωτηρίου, Βιβή Σερέτη, Σωτήρης Τουρτούνης, Στάθης Τσανάκας, Μάριος Βασιλείου, Γιώργος Πέππας, Νικόλας Κυριάκου, Κατερίνα Θεοχάρη, Βασιλική Ψαροπούλου, Άλκης Κορδάς. Ένας μεγάλος νικητής θα κερδίσει το Toshiba Folio 100. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την πορεία του διαγωνισμού βρείτε και ρωτήστε εδώ www.facebook.com/ToshibaGreece
Ο διαγωνισμός της Toshiba ολοκληρώθηκε. Για οποιαδήποτε απορία σχετικά με την πορεία του και τα αποτελέσματα, παρακαλώ ρωτήστε εδώ στο Toshiba Fan Page στο Facebook.
Οι 25 καλύτερες ιστορίες από κάθε χώρα θα συμπεριληφθούν στο e-book που θα δημιουργήσει και θα εκδόσει η Toshiba. Η καλύτερη ιστορία θα βραβευτεί με ένα υπέροχο Τablet Folio 100 της Toshiba. Ο διαγωνισμός διαρκεί μέχρι την 1η Δεκεμβρίου 2010.
Σημαντικό:
Ο διαγωνισμός διοργανώνεται από την Toshiba. Ερωτήσεις και διευκρινήσεις σχετικά με τον διαγωνισμό, μπορείτε να κάνετε στο Fan Page της Toshiba στο Facebook. Σε αυτό εδώ το άρθρο γράψτε μόνο την ιστορία σας. Χρησιμοποιήστε ελληνική γλώσσα με πεζούς χαρακτήρες, όχι greeklish, όχι κεφαλαία. Βάλτε τα δυνατά σας!
Το πρωτο μου laptop το απεκτησα πριν 2 χρονια!!! Πρωτη φορα ερχωμουν σε επαφη με win vista! η πρωτη μου εντυπωση ηταν πως ηταν πολυ φιλικο το περιβαλλον οπος και το λαπτοπ ηταν καταπληκτικο! Ολη τη μερα το πειραζα και μαθαινα σιγα σιγα τα κολπα απο τα win vista.Ακομα και τωρα το αγαπαω ακομα και δεν θα το αλλαζα με κανενα αλλο.ΠΟΤΕ!! Ειμαι πολυ δεμενος μ’αυτο το laptop.
Πολλοί λένε ότι λόγω ζωδίου δικαολογείται η υπέρμετρη αγάπη που έχω στα γκάτζετ και τα τεχνολογικά επιτεύγματα γενικά. Εγώ απλά πιστεύω ότι όλοι έχουμε το δικαίωμα να νιώσουμε εκείνη τη χαρά που νιώθει ένα παιδί όταν ανοίγει ένα καινούριο παιχνίδι! Το αίσθημα αυτό που ζωγραφίζεται στο πρόσωπό μου όταν ανοίγω τη συσκευασία ενός νέου αποκτήματός μου!
Πρώτος στη σειρά ήταν αρκετά χρόνια πριν ο πρώτος μου σταθερός υπολογιστής. Windows 95 και κάτι για το οποίο επιχειρηματολογούσα πολύ καιρό με τους γονείς μου. Αργότερα, ο πρώτος φορητός υπολογιστής, το πρώτο mp3 player, smartphone, gps και ο κατάλογος όλο και μακραίνει. Γιατί να μην έχουμε όλοι την ευκαιρία να νιώσουμε σαν παιδιά μπροστά σε ένα καινούριο παιχνίδι;
ο πρωτος μου υπολογιστης…ηταν πριν απο 5 χρονια τον χρειαζομουνα για την δουλεια μου επαφη με υπολογιστη ομως ειχα απο πιο παλια οποτε ηξερα καποια βασικα πραγματα,,βεβαια οταν πειρα τον δικο μου τι το πιο φυσικο να κατσω με της ωρες να τον ξεψαχνισω οτι δεν ηξερα ηθελα να το μαθω αμεσα γιατι ηταν κατι καινουριο και μενα τα καινουρια παντα μου αρεσει να τα ψαχνω..!και απο τοτε εχω γινει ενα μαζι του δεν μπορω να τον αποχοριστω,,εχω κολλησει μαζι σου αγαπημενε υπολογιστη,εχεισ παντα οτι ψαχνω… 🙂
Το πρώτο μου laptop…σαν τώρα το θυμάμαι,αν και το απέκτησα πριν από 2 χρόνια. Παρ’όλο που ήξερα να χειρίζομαι πολύ καλά τους υπολογιστές, τη στιγμή που το πήρα και το άνοιξα,ένιωσα τόσο χαρούμενη! Δεν ήταν μόνο τα χιλιάδες χρώματα που αντίκριζα και μ’έκαναν να αισθάνομαι χαρούμενη, αλλά πιο πολύ το συγκεκριμένο laptop, το όποιο είναι και Toshiba. Το design του, οι δυνατότητες του, τα χρώματα, χάρη σε όλα αυτά έζησα μία εμπειρία απλά μαγική!
Ο πρώτος μου υπολογιστής… αχ, τι θυμάμαι. 😀 Τέλη δεκαετίας 80 αν δε κάνω λάθος. Στη μόδα το Nintendo NES. Ζήτησα απο τον θείο μου στην Γερμανία να μου φέρει ένα γιατί μέχρι τότε έιχα ένα φανταστικό παιχνίδι τύπου PONG ασπρόμαυρο που έπαιζε μόνο με 2 άτομα, δεν είχε αλγόριθμο για να παίζει μόνο του, αντίπαλος. Όταν έφτασε ο θείος με το καλό στην Ελλάδα, εγώ είχα προετοιμαστεί για παιχνίδι. Φανταστείτε όμως την έκπληξη – απογοήτευση όταν είδα έναν HOME Computer. Δε γνώριζα τότε τί είναι αυτά τα μαραφέτια. Σε λιγότερο όμως απο 10 λεπτά η απογοήτευση έγινε θαυμασμός και πάθος για να δω αυτό το μηχάνημα να δουλεύει. Ήταν ένα Commodor C128 με 128KB RAM και floppy drive 1571! Πολύ δυνατό εργαλείο για την εποχή του. Χρώματα και ήχος, φανταστικά παιχνίδια και προγράμματα. Περισσότερο το δούλευα σε C64 mode, την οποία και μπορούσες να την αλλάξεις ανοίγοντας το μηχάνημα και πατώντας το Commodore Key! Δύο μηχανήματα σε ένα. Κάπου στην τρίτη δημοτικού, μου έκαναν δώρο ένα βιβλίο προγραμματισμού για παιδιά, που εξηγούσε την γλώσσα BASIC. Πολύ όμορφο βιβλίο, με σχεδιάκια, παραδείγματα και όμορφη εικονογράφηση με μικρούς χαρακτήρες φτιαγμένους απο PIXEL. Τα πρώτα μου δειλά βήματα στον προγραμματισμό τα ξεκίνησα… Συνέχεια »
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΜΟΥ ΤΟΝ ΠΗΡΑ ΠΡΙΝ 6 ΧΡΟΝΙΑ ALTEC PENTIUM IIII 512 MB RAM KAI 80 GB ΣΚΛΗΡΟ..ΦΥΣΙΚΑ ΤΟΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΜΙΑ ΧΑΡΑ!!!
Η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με υπολογιστή ήταν πριν 8 χρόνια όταν μπήκα στην σχολή μου, όπου είχα εργαστηριακό μάθημα εφαρμογης Η/Υ. Εγώ δεν είχα ιδέα από υπολογιστές δεν ήξερα καν από που ανοίγει, για καλή μου τύχη όμως δίπλα μου καθόταν ένας συμφοιτητής μου που ήταν άριστος στην χρήση Η/Υ και με βοήθησε αρκετά ώστε να ξεπεράσω τον φόβο μου διότι είχαμε μια πολύ αυστηρή καθηγήτρια που δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι υπήρχε άνθρωπος που να μην ξέρει από που ανοίγει ένας υπολογιστής. Στην συνέχεια παρά την οικονομική ευχέρια της οικογένειας μου που αδυνατούσε για την αγορά ενός τέτοιου μηχανήματος το απέκτησα και τους είμαι τρομερά ευγνώμων γιατί ήταν η αιτία και η αφορμή να περάσω όλα τα σχετικά μαθήματα με άριστους βαθμούς..Στην συνέχεια μετά από τρία χρόνια ο υπολογιστής μου χάλασε και έπρεπε να επισκευαστεί γιατί είχα να ολοκληρώσω την πτυχιακή, παρόλα αυτά συνέχισα να δουλεύω έτσι εφόσον δεν είχα την δυνατότητα για την αγορά ενός laptop και εξαιτίας αυτού καθηστέρησα την εργασία μου έναν χρόνο λόγω του ότι πολύ συχνά έχανα δεδομένα..Τέλος αφού πήρα το πτυχίο μου ο μεγάλος μου αδελφός μου έκανε δώρο ένα laptop,το οποίο μου τον θυμίζει διαρκώς επειδή βρίσκομαι αρκετά χιλιόμετρα… Συνέχεια »
Από πού να αρχίσω?
Λοιπόν, καταρχήν λέγομαι Νίκος Ζαγκανάς και η πρώτη μου επαφή με υπολογιστή ήταν περίπου 5 χρόνια πριν.Όταν τον πρωτοπήρα, ενθουσιάστηκα.Συνέχεια άκουγα από φίλους μου ότι μπορούσες να κάνεις τα πάντα και κυρίως να μπαίνεις στο διαδίκτυο και να παίζεις παιχνίδια.Μόλις ήρθε σπίτι μου τον άνοιξα(να σας πω βέβαια πως ήταν desktop) και άρχισα να συναρμολογώ τα καλώδια με την οθόνη.Ήταν όλα φανταστικά.Μόλις τον άνοιξα έβλεπα τα Windows XP Pro να φορτώνουν και……ναιιιιιι.Ήταν όλα έτοιμα να μπω στο διαδίκτυο και να παίξω παιχνίδια.Βέβαια συμβουλεύτηκα έναν ειδικό για το anti-virus που έπρεπε να πάρω(μην κολλήσω και ιό ακόμα δεν τον πήρα).Έτσι καθώς περνούσαν οι μέρες άρχισα να μαθαίνω το διαδίκτυο και τα παιχνίδια, όλο και περισσότερο, ακόμα πιο πολύ μέχρι που ήρθε η σημερινή μέρα να είμαι fun της τεχνολογίας και να μαθαίνω τα πάντα για αυτή.!!!!
Η πρώτη μου επαφή με υπολογιστή ήταν στα 13 μου , όταν ο πατέρας μου έφερε έναν Intel-κάτι σπίτι στα 333MhZ και με Windows 98 τα θρυλικά Windows με τις άπειρες μπλε οθόνες σφαλμάτων….!
Οι πρώτες μου συναναστροφές με αυτό το (περίεργο για μένα τότε) μηχάνημα ήταν τραγικές (λόγω έλλειψης γνώσεων , ηλικίας και υπανάπτυξης του ίντερνετ εκείνη την επαφή).
Θυμάμαι μια φορά χαρακτηρηστικά , είχα κάνει μια απότομη κίνηση με το ποντίκι και είχα μεταφέρει την μπάρα της “Έναρξης” στο δεξί μέρος της οθόνης (κάθετα)! Αυτό ήταν! Τα έκανα επάνω μου , τον έκλεισα από το ρεύμα (παρακαλώ!) και έφυγα στο δωμάτιο μου κλαίγοντας νομίζοντας ότι είχα προξενήσει ανεπανόρθωτη ζημιά!
Αργότερα , πολύ αργότερα , όταν πια εξεικοιώθηκα, ο ίδιος υπολογιστής ήταν και αυτός που έμαθα να κάνω format … Έβλεπα να το κάνουν άλλοι και έλεγα δεν μπορεί να είναι δύσκολο θα μάθω κι εγώ! Και μάλιστα ήθελα και multi-boot! Μετά από κάμποσες προσπάθειες και επανεγκαταστάσεις των Windows είχα γίνει expert! Βέβαια μου πήρε όλες μου τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές και 1 καμμένο σκληρό!
Ίσως όλα αυτά να ήταν και οι λόγοι που τώρα ασχολούμαι επαγγελματικά με τους Η/Υ και σπουδάζω και Πληροφορική!
Μια φόρα και ένα καίρο ζούσε μια κόπελα πάνω σ’ένα παγωμένο βουνό. Μακριά απο γνωστούς και φίλους. Έπαιρνε τηλέφωνα να μιλήσει με την πατρίδα της αλλά η άκαρδες εταιρίες την κόβαν στη μέση της λέξης! Έτσι και αυτή όταν ήρθε πια καλοκαίρι, λιώσαν τα χιόνια και κλείσαν οι σχολές και αφού είδε και αποείδε ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι στον κόσμο της αναζήτησης.Το είχε αποφασισει ήθελε laptop να μπορεί να πηγαινοφέρνει και να μπορεί έυκολα να επικοινώνει με όλον τον κόσμο αλλά και πάλι οι επιλογές ήταν πολλές.Το ένα είχε αυτό το άλλο είχε εκείνο τρελάθηκε η δύσμοιρη! Όσπου μια μέρα που είχε βγει μπρος πάλι προς αναζήτηση της γύαλισε ένα satellite.Αυτό είναι αναφώνησε! Κίνησε λύτους και δεμένους και τελικά το απέκτησε και είναι απο τότε δύο καλοί φίλοι. Έχει περάσει και τι δεν έχει περάσει το καημενο αλλά ακόμα αντέχει,έφυγε απο τα κρύα γύρiσε στη ζέστη και περίμενει στοίκα την ώρα που θα αποσυρθεί σε μια γωνία και θα αναλάβει μόνο την ευθύνη του ebook reader.Μέχρι τότε θα με βοηθάει να παίρνω μέρος σε διαγωνισμούς.
Λοιπόν εμένα η δική μου ιστορία με τους υπολογιστές ξεκινάει πριν πολλά χρόνια (γύρω στα 15), όταν στο δημοτικό είχαμε μάθημα υπολογιστών! Το μόνο που θυμάμαι από αυτά τα μαθήματα ήταν μια χελωνίτσα στην οθόνη! Τα χρόνια πέρασαν, η επαφή μου με τους υπολογιστές συνεχίστηκε στα μαθητικά μου χρόνια μέχρι που απέκτησα το πρώτο μου desktop πριν από 6 χρόνια περίπου. Πριν 3 χρόνια απέκτησα και το laptopaki μου το οποίο ήταν ο σύμμαχος μου στις σπουδές μου και συνεχίζει να είναι η παρέα μου στα ταξίδια μου. Πλέον οι γνώσεις μου στους υπολογιστές έχουν βελτιωθεί πολύ και σήμερα είναι το απαραίτητο εργαλείο τόσο στην εργασία μου όσο και στο σπίτι ώστε να μπαίνω καθημερινά στο Internet, να επικοινωνώ με φίλους και να ενημερώνομαι για το τι γίνεται στον κόσμο.
Μια κρύα νύχτα του χειμώνα, καθώς ο βορειάς διέγραφε σχήματα στο ουρανό με την άσπρη μπογιά του χιονιού, εγώ καθόμουν μέσα, δίπλα στο τζάκι βλέποντας μια ωραία ταινία. Ξαφνικά ένα χτύπημα στην πόρτα μου τράβηξε την προσοχή! Ήμουν μόνος στο σπίτι και μικρός και φοβόμουν. Οι δικοί μου είχαν κλειδιά… κοίταξα απο το ματάκι, ήταν ο πατέρας μου με ένα μεγάλο κουτί στα χέρια. Του άνοιξα και του χάρησα ένα χαμόγελο. Εκείνου το χαμόγελο είχε φτάσει μέχτι τα αυτιά!!! Μου λέει “γιε μου, τόσα χρόνια με έκανες υπερήφανο, πάντα ήσουν ο καλύτερος στην τάξη, το καλύτερο παιδί, δεν μου ζήτησες ποτέ τίποτα και πήρα την απόφαση να σου πάρω αυτό πάντα ποθούσες”…. ανοίγει το κουτί και απο μέσα βγαίνει ένας “θεός” ένας τεχνολογικός θεός που τόσα χρόνια προσκυνούσα αλλά ποτέ μου δεν είχα την ευκαιρία να τον “ασπαστω”. Αμέσως του έδωσα μια ΜΕΓΑΛΗ αγκαλιά και του είπα ευχαριστώ με ένα μεγάλο φιλί!!!! Εκείνο το λάπτοπ μπορεί να μην το χρησιμοποιώ πλέον, αλλά το ξεσκονίζω κάθε μέρα. Έχει μεγάλη συναισθηματική αξία για μένα, αφού ήταν το τελευταίο δώρο του….μου θυμίζει όλες τις υπέροχες στιγμές που περάσαμε μαζί και μου θυμίζει να του λέω ευχαριστώ και να προσεύχομαι γι’αυτόν που με βλέπει… Συνέχεια »
Το 2002 ειπα να κανω τα πρωτα μου βηματα στο χωρο των υπολογιστων.Ουτε το Mouse δεν ηξερα να κουμανταρω ως τοτε.
Η αγορα προεκυψε απο την ακρατητη επιθυμια επικοινωνιας με την κοπελα μου,που συζουσαμε,λογω αναποφευκτου επαγγελματικου ταξιδιου στο εξωτερικο.Η ιδια…χαμπαρι απο πισι.Σε χειροτερο επιπεδο απο μενα.
Οταν επαναπατριστηκα,μονο το πισι ηταν που με περιμενε…Η ιδια ειχε βρει αγαπητικο απο το irc και εκοψε λασπη.Μειναμε λοιπον εγω,το σπιτι και το πισι.Ή αλλιως,εγω εσυ και το πισι.
Αυτο λοιπον το εργαλειο,το χει πλεον η μανα μου που μετα απο πενθημερο εντατικο μαθημα καταφερε να με δει και να με ακουσει απο το skype.
υγ.Mαζι με το πισι,πηρα και εναν εκτυπωτη του οποιου οταν τελειωσαν τα μελανια,συμφερε η αγορα καινουριου απο το αγορασεις νεα μελανια…
πρώτος υπολογιστής…….τι να σας πω δεν είναι σίγουρο νομίζω πριν δυο χρόνια. θυμάμαι κοντευαν
τα γεννεθλεια μου.μια μέρα μόλις γύρισα από το σχολείο είδα μια μεγάλη σακούλα. τρέχοντας πήγα να δω τι ήταν. ανοίγω τη σακούλα και τότε συνάντησα το πρώτο μου λαπτοπ. δεν το άνοιξα μετά από λίγη ώρα ήρθαν οι δικοί μου. άρχισα να τους λέω για το σχολείο τα μαθήματα τέλος παντον δεν τούς ανέφερα τίποτα για την σακούλα.
ημέρα γεννελθειων……….. γυρίζω από το σχολείο εξαφανισμένη η σακούλα πηγαίνω στο δωμάτιο μου και βλέπω πάνω στο γραφείο το πρώτο μου λαπτοπ. μετά αγκαλιές φιλιά και όλα τα σχτετικα. συνεχίζω να το έχω και είναι το αγαπημένο μου.
Το πρώτο μου pc ήταν το 2003 ένα με windows xp αν θυμάμαι καλά κόλλαγε πολύ ως που του έκανα μια αναβάθμιση στην ram το 2005 και μετά από 3 χρόνια πήρα ένα desktop με windows (s)vista και με 2 gb ram και μου φάνηκε πολύ καλό και μετά από 2 χρόνια πήρα ένα desktop πάλι
με 4 gb ram και με windows 7 και έχω μινει εκεί ως σήμερα!
Ήταν χειμώνας του 1998 όταν απέκτησα τον 1ο μου υπολογιστή! Με windows 98, pentium 2 στα 333Mhz και μνήμη στα 64MB! Οποιοσδήποτε μπορεί να φανταστεί την χαρά που ένιωσα όταν τον πρωτοάνοιξα! Μια πρωτόγνωρη εμπειρία! Ένα συναίσθημα απερίγραπτο και βαθιά συγκίνηση! Ένιωθα απ΄τους τυχερούς που είχαν υπολογιστή σπίτι τους! Βέβαια, δεν τον χρησιμοποιώ σήμερα αφού όπως είναι λογικό, η τεχνολογία εξελλίσεται, οι ανάγκες και οι απαιτήσεις μεγαλούν και νέα προιόντα κατακλίζουν την αγορά! Όμως μη ξεχνάμε πως οι πρώτοι μας υπολογιστές και οι τωρινοί είναι εκείνοι που ενώνουν το παρελθόν με το μέλλον, θέτουν τα θεμέλια για τη δημιουργία τεχνολογικών επιτευγμάτων, που όταν είμασταν μικροί έμοιαζαν με σενάρια επιστημονικής φαντασίας!
Θα σας πω και εγώ την δικια μου ιστορία.Τον πρώτο μου υπολογιστή τον πήρα όταν είχανε κυκλοφορήσει οι υπολογιστές ήμουνα από τους πρώτους που είχα υπολογιστή στην Ελλάδα.Μου έχει χαρίσει πολλή ωραίες στιγμές χαράς,τώρα έχω έναν καινούργιο υπολογιστή.
Απωθημενο…Εβλεπα ζηλευα και θυμονα μεσα μου που ο αδερφος μου ειχε υπολογιστη και εγω οχι ετσι προεκυψε η εντονη επιθυμια μου να αποκτησω υπολογιστη πριν απο λιγα χρονια…Κλεινω τα ματια και προσπαθω να φερω στο νου μου εκεινη την αξεχαστη ημερα που πραγματικα ηταν πολυ τυχερη για μενα,τοτε που καποιο μεγαλο καταστημα στη συγγρου εκανα τα εγκαινια και ειχαν διαφημιστη πολυ οι προσφορες του,ειχα προετοιμαστη και φανταστη το ποσο πολυ κοσμο θα ειχε εκεινη τη μερα και δεν ειχα αδικο σε αυτο,φτανοντας στο καταστημα γινοταν ενας μικρος πανικος που ολοι περιμεναν για ενα στοχο να προλαβουν να παρουν τα κομματια που ειχαν προσφορες ενα απο αυτα ηταν και καποιος υπολογιστης…Τωρα λοιπον το μονο που εμενε ηταν να ανοιξη η εισοδος και να εισβαλλω μεσα για να αποκτησω αυτο που επιθυμουσα…Καθως ανοιξε η εισοδος ολοι εκαναν επιδειξη ικανοτητων,σπρωχνοντας τρεχοντας και φωναζοντας με ενα κοινο στοχο το στοχο αγορας…στη συνεχεια μπενοντας στο χωρο προσπαθησα κι εγω να βρω τον υπολογιστη αναρωτιοντας αραγε αν θα εχει μεινει καποιο κουτι για μενα,φτανοντας απογοητευτηκα πολυ γιατι ειχαν εξαφανηστη ολα ετσι σιγα σιγα εγκατελειπα το χορο αλλα ξαφνηκα καποια κυρια που χωρις να μου πει πολλα πολλα μου εδωσε τον υπολογιστη που προφανως δεν τον ηθελε… Συνέχεια »
Πριν απο 6 χρονια πηρα το 1ο laptop ενω πιο πριν ειχα ενα desktop.Aργότερα οταν δημιουργηθηκαν τα NETBOOKS αγορασα ενα ASUS.Oμως λιγο πιο μετα ειπα να περασω στην κατηγορια των smartphones και των tablets !Ο κοσμος τους ειναι πολυ πιο ομορφος απο τα pc! Tωρα αυτο που θελω ειναι εκτος απο την κατηγορια tablets-smartphones να μπω και στην κατηγορια macbook-imac.
Η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με υπολογιστή ήταν πριν 8 χρόνια όταν μπήκα στην σχολή μου, όπου είχα εργαστηριακό μάθημα εφαρμογης Η/Υ. Εγώ δεν είχα ιδέα από υπολογιστές δεν ήξερα καν από που ανοίγει, για καλή μου τύχη όμως δίπλα μου καθόταν ένας συμφοιτητής μου που ήταν άριστος στην χρήση Η/Υ και με βοήθησε αρκετά ώστε να ξεπεράσω τον φόβο μου διότι είχαμε μια πολύ αυστηρή καθηγήτρια που δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι υπήρχε άνθρωπος που να μην ξέρει από που ανοίγει ένας υπολογιστής. Στην συνέχεια παρά την οικονομική ευχέρια της οικογένειας μου που αδυνατούσε για την αγορά ενός τέτοιου μηχανήματος το απέκτησα και τους είμαι τρομερά ευγνώμων γιατί ήταν η αιτία και η αφορμή να περάσω όλα τα σχετικά μαθήματα με άριστους βαθμούς..Στην συνέχεια μετά από τρία χρόνια ο υπολογιστής μου χάλασε και έπρεπε να επισκευαστεί γιατί είχα να ολοκληρώσω την πτυχιακή, παρόλα αυτά συνέχισα να δουλεύω έτσι εφόσον δεν είχα την δυνατότητα για την αγορά ενός laptop και εξαιτίας αυτού καθηστέρησα την εργασία μου έναν χρόνο λόγω του ότι πολύ συχνά έχανα δεδομένα..Τέλος αφού πήρα το πτυχίο μου ο μεγάλος μου αδελφός μου έκανε δώρο ένα laptop,το οποίο μου τον θυμίζει διαρκώς επειδή βρίσκομαι αρκετά χιλιόμετρα… Συνέχεια »
Πρώτος υπολογιστής,ε;Χμμμ…Τραυματική εμπειρία θα μπορούσα να πω…Θέλετε να μάθετε το γιατί;;Ε,λοιπόν,θα σας τα πω όοοολα!Ήμουν,θυμάμαι,γύρω στα 15 και πήγαινα τρίτη γυμνασίου.Πλησίαζαν τα γενέθλια μου κι εγώ σκεφτόμουν τί δώρο θα ΄θέλα να μου πάρουν οι γονέις μου.Σκεφτόμουν,σκεφτόμουν,ώσπου ξαφνικά,κατέληξα σε ένα και μοναδικό δώρο,τον υπολογιστή.Από μικρή τρελαινόμουν για ηλεκτρονικές συσκευές και οτιδήποτε είχε σχέση με κουμπιά,με ενθουσίαζε.Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής,λοιπόν,ήταν το ωραιότερο και πιο χρήσιμο δώρο που θα μπορούσαν να μου κάνουν ποτέ.Μέρες προετοιμάζομουν για το πώς θα έπρεπε να το ζητήσω από τους γονείς μου.Έτσι,μετά από αρκετές μέρες σκέψης,αποφάσισα να τους το πω.Βγήκα από το δωμάτιό μου αποφασισμένη και με πολλή αυτοπεποίθηση πήγα στο σαλόνι για να το πω.Καθώς πλησίαζα,τους άκουσα που μιλούσαν για κάποιον καινούργιο ηλεκτρονικό υπολογιστή.Αμέσως,τα μάτια μου έλαμψαν και η χαρά μου ήταν απερίγραπτη.ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!Θα είχα κι εγώ έναν δικό μου υπολογιστή!Δυό μέρες μετά,όταν ήρθα από το σχολείο,αντίκρυσα ένα τεράστιο κουτί.Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά,τα χέρια μου έτρεμαν,λες κι είχε συμπληρώσει το ογδοηκοστό έτος της ηλικίας μου.Πλησίασα το κουτί και μόλις πήγα να το ανοίξω,ήρθε η αδερφή μου.<>,μου είπε και με στραβοκοίταξε.<>,αποκρίθηκα εγώ.<>,είπε με το γνωστό της ύφος.<>,απάντησα εμφανώς απογοητευμένη.<>,και συνέχισε να γελάει καθώς έπαιρνε τον υπολογιστή ΤΗΣ και απομακρυνόταν.Η λύπη μου ήταν τεράστια.Το δώρο που πήρα εκείνη τη… Συνέχεια »
Καλοκαιρι. Απογευμα και εγω καθομε σε ενα καφε με θεα τον παραλιακο δρομο. Καθως απολαμβανα τον ωραιο και απολαυστικο καφε μου η ματια μου επεσε στο τελος του παραλιακου δρομου. Αμεσως αναπηδισα απο την καρεκλα μου. Δεν μπορουσα να φανταστω οτι αντικρυζω ενα τοσο υπεροχο θεαμα . Ταυτοχρονα μαγευρικο και συναρπαστικο. Η καρδια μου χτυπουσε τοσο δυνατα ποθ σε μια στιγμη ενιωσα οτι θα σκισει το στηθος μου. Τριβω τα ματια μου μηπως δεν βλεπω καλα. Ουφφφφ… Και ομως …μια χαρα εβλεπα. Τι θεαμα ηταν αυτο.!!!!! Τετοιες καμπυλες , τετοια τελεια χαρακτηριστικα δεν ειχα δει ποτε. Καθομουν και χαζευα σαν το μικρο παιδι σε βιτρινα παιχνιδιων. Σαν μαγεμενος απο τον μαγικο αυλο σηκωθηκα και αρχισα να πηγαινω προς την απιθανη αυτη οπτασια. Μετα απο λιγο φτανω στο 1 μετρο και κολλαω το βλεμα μου σε αυτο το υπεροχο και απολαυστικο θεαμα. Ουφφφφφ αυτες οι καμπυλες θα με πεθα νουν σκεφτηκα. Τελειο χρωμα. Ερωτευτικα αμεσως. Ξανακοιταζω και ξανακοιταζω και σκεφτομε. Αυτο ειναι . Δηλωνω ερωτευμενος. Ηταν η πρωτη μου φορα που αντικρυσα ενα τοσο μα τοσο ωραιο, κομψο και λειτουργικο laptop που για μενα ηταν η πρωτη και τελευταια αγαπη. Απο τοτε οπου παω εχω και το μωρο μου κοντα. Αιωνιος… Συνέχεια »
Απο μικρή ήθελα έναν υπολογιστή αλλά οι γονείσ μου δεν είχαν ποτέ την οικονομική δυνατότιτα για να μου αγοράσουν εναν, η μητέρα μου πάντα έλεγε πως όταν μαζέψουμε μερικά χρήματα θα μου πέρνανε αλλά μετά αρρώστησε κ αναγκαστικά κόψαμε τα περιτά έξοδα. Στα 17 μου χρόνια έπιασα μια δουλεία για το καλοκαίρι και έτσι κατάφερα να αγοράσω απο μόνη μου τον πρώτο μου ηλέκτρονικό υπολογιστή. Την επόμενη χρονιά θα πήγενα για σπουδές και δεν μπορούσα να τον μεταφέρω στην πόλη όπου πήγενα να σπουδάσω και οι γονείς μου δεν μπορούσαν στην σκέψη πως δεν θα με έβλεπαν μέχρι τα Χριστούγεννα, οπότε σκεύτικα να πάρω ενα laptop. Πούλησα τον παλίο μου υπολογιστή στον αδερφό μου (πιο φτηνά απο οτι τον πείρα) για να μπορέσω να αγοράσω το νέο μου laptop, έφτιαξα του αδερφού μου εναν λογαριασμό στο skype ώστε να με βλέπουν και οι γονείσ μου όποτε θέλουν και έτσι μείναμε όλοι ευχαριστιμένη. Το laptop που αγόρασα είναι ενα Toshiba, και εχω μείνει πολύ ευχαριστιμένη, στα τόσα χρόνια που τον έχω δεν μου έχει χαλάσει καμία φορά! Έχει γίνει ένα με την ζωή μου!
Καλησπέρα.Και εγώ από μικρή ασχολούμαι με τους υπολογιστές γιατί όταν ήμουν 13 χρονών ο μπαμπάς μου,μας πήρε έναν μικρό υπολογιστή για να παίζουμε ο αδερφός μου και εγώ παιχνίδια που είχαν και επιμορφωτικό χαρακτήρα.Απο τότε φυσικά έχω αλλάξει Η/Υ,έχω πάρει laptop το οποίο χρησιμοποιώ κάθε μέρα είτε για δουλειά,είτε για να βλέπω ταινίες,είτε για να στέλνω και να λαμβάνω emails από τους φίλους μου.
Το πρώτο μου pc ήταν δώρο από τη μητέρα μου για να με βοηθήσει στη σχολή που πέρασα, ήταν ένα P4 στα 3ghz το 2003, τότε ήταν κορυφή, δουλεύει μέχρι κ σήμερα με αναβαθμίσεις σε μνήμη και τροφοδοτικό αλλά οδεύει προς το μουσείο. Αλλά αυτό που πραγματικά έχω δεθεί απόλυτα και γι αυτό ηθελα να σας ΄γράψω, είναι το λαπτοπ μου που το πήρα πριν ακριβώς 3 χρόνια με δικά μου χρήματα αφού τα μάζευα για ένα χρόνο(τότε υπήρχαν δουλειές ναι..) και ακόμα το καημένο αντέχει. Σε αυτό έγραψα την πτυχιακή μου και σε αυτό έκανα όλα τα processing που χρειαζόμουν. Μερικές φορές το ζόρισα αρκετά καθότι κάποια πράγματα θα έπρεπε να είχαν γίνει σε desktop με μεγαλύτερες δυνατότητες όμως ο core2duo στα 2ghz εχει βγει παλικάρι. Μπορεί να μην μπορεί να τρέξει παιχνίδια ή να μην έχει windows 7 αλλά με τα vista πλεον τα πάμε καλά. Αφού καταφέραμε και εγκαταστίσαμε ότι χρειαζόμαστε για τη δουλειά μας ελπίζουμε ότι δεν θα ξαναμαλώσουμε ποτέ. Πλέον δεν μπορώ να φανταστώ τι θα γίνει αν πάθει κάτι το καημένο το λαπτοπάκι μου παρότι η σειρά της nvidia που φοράει είχε βγει προβληματική….Το μόνο που θέλω είναι να μου αντέξει 2χρόνια τουλάχιστον ακόμα… Συνέχεια »
Ζούμε τις μικρές μας ιστορίες
στα κοινωνικά δίκτυα και τις λεωφόρους με πληροφορίες
όμως πίξελ στην οθόνη καμμένα και άλλα κολλημένα
τηλέφωνα στα σέρβις απεγνωσμένα
πρώτε μου φορητέ πoυ στο καλό σε βρήκα
Σκέφτομαι πάλι ίσως δεν ήσουνα εσύ
ό,τι ονειρεύτηκα
όμως θυμάμαι μια νύχτα είδα τα μάτια της λύπης
να μου χαμογελάνε
(γιατί μου άλλαξαν την οθόνη που την είχε φάει η σκόνη)
Ίσως δεν ήμουνα κι εγώ ό,τι ονειρεύτηκες
έτσι κι αλλιώς όλα είναι προσωπικές οπτασίες
Το νιώθω πως σε χάνω…
γλυκιά μου αγάπη καληνύχτα
ήρθε η ώρα να αποκτήσω το πρώτο λάπτοπ
μάρκας toshiba
egw ton diko moy ypologisti ton pira to 2007 k apo vista to gyrisa se xp k twra mia xara.
θυμαμαι η πρωτη μου επαφη με υπολογιστη ηταν οταν ο αδερφος μου αγορασε λαπτοπ και μου χαρισε τον επιτραπεζιο υπολογιστη του..
η αισθηση της χαρας που πηρα οταν μου ανακοινωσε πως θα μου τον χαρισει ηταν απεριγραπτη,ενοιωσα να πεταω στα συννεφα!
παντα μου αρεσαν τα gadgets και γενικα η τεχνολογια και επιτελους ειχε φτασει η στιγμη να αγγιξω τον δικο μου υπολογιστη,επαιζα παιχνιδια,σερφαρα στο ιντερνετ,ηταν τελεια!
και ολα τα εμαθα μονη μου,εμαθα να χειριζομαι τον υπολογιστη χωρις την βοηθεια κανενος και τωρα μπορω να πω πως ειμαι αριστη οσον αφορα τα pc.καθε μερα που περνουσε ανακαλυπτα καινουργια πραγματα και ενοιωθα ολο και πιο χαρουμενη..
πλεον εχω ενα λαπτοπ που το αγαπω και το χρησιμοποιω καθε μερα! 🙂
Apo panta ithela pc to prwto mu pc to pira otan perasa sto gymnasio kai to ekana monos mu synthesi… to xalasa polles fores arxisa na mathainw k telika katelixa pliroforikos that’s the way the cookie crumbles lpn…. 😛
Ηταν Μάιος του 1995, και ειχα κλεισει εκεινο το μηνα τα 10 μου χρονια. τι καλυτερο δωρο απο εναν υπολογιστη απο τους γονεις μου. Ηταν Pentium στα 100 ΜΗz και 8 MB RAM. Windows 95 παρακαλω. Α, και σκληρος 1,19 GB.
Παρεπιπτοντως δεν ειχα ιδεα απο υπολογιστες. Απλα επαιζα παιχνιδια.
Την πρωτη μερα λοιπον τον φερνει ο τεχνικος, τον στηνει και μου εξηγει τα βασικα.Φευγει και τον αφηνει στα χερια τα δικα και του 6χρονου αδερφου μου.
Καθως τον επεξεργαζομαστε βγαινει ενα παραθυρακι “κλειστε ολα τα παραθυρα και στη συνεχεια εκτελεστε ξανα το προγραμμα” κι ο αδερφος σηκωνεται και κλεινει το παραθυρο του δωματιου. Γαματο??!!
Αυτο που θυμαμαι πιο εντονα απο εκεινο τον επολογιστη και γελαω ακομη ειναι, οταν πατουσες τερματισμο, η μαυρη οθονη με την πορτοκαλι ενδειξη “Τωρα μπορειτε να σβησετε με ασφαλεια τον υπολογιστη σας” χαχα κορυφαιο!!
Αυτα τα λιγα για τον πρωτο μου υπολογιστη.
το πρωτο μου pc μου το χε φερει η μητερα μου οταν ημουν ακομα δημοτικο με αφορμη την αλλαγη υπολογιστων που ειχαν κανει στο γραφειο τους
ηταν παρα πολυ παλιο να φαδαστειτε επερνε κατι δισκετες που σημερα δεν ειναι διαθεσημες στο εμποριο
δεν ηξερα να το χρησιμοποιο, το μονο που εκανα ηταν να παιζω κατι basic παιχνιδια που ειχαμε βρει σε φαση pacman και mario και μεχρι να το αποχωριστω δεν εμαθα να το κανω και τιποτα αλλο
Απόκτησα το πρώτο μου Lap Top πριν 3 και κάτι χρόνια…Ήταν ένα ACER Aspire που μπορώ να πω ότι το χρυσοπλήρωσα….Είχε όμως φοβερές δυνατότητες!!!!Ήταν σαν να ανακάλυψα έναν καινούργιο κόσμο…Μπορούσα πλέον να ”σερφάρω” στο διαδίκτυο από όποιο σημείο του σπιτιού μου και όχι μόνο!!!Ακόμα θυμάμαι τη μητέρα μου, να μου φωνάζει όταν έμπλεκε τα πόδια της στο καλώδιο φόρτισης…Χαχαχα!!!!Από τότε μπορώ να πω ότι η σχέση μου με τους υπολογιστές και με το διαδίκτυο έγινε πολύ στενή…Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που πληροφορήθηκα από τα κεντρικά της ACER ότι είχε καεί η μητρική και ότι το κόστος επισκευής ήταν ασύμφορο…Και είχαν περάσει μόλις 14 μήνες….Λίγοι για έμενα…αλλά πολλοί για την εγγύηση της ACER…Οπότε αγόρασα ένα HP το οποίο με ”συντροφεύει” απροβλημάτιστα εδώ και 2 χρόνια!!!Ευχαριστώ για την προσοχή σας…
Ο πρώτος μου Η/Υ ήταν ένας φορητός που αγόρασα πριν 3 χρόνια περίπου και ήταν μία αρκετά τραυματική εμπειρία. Ο λόγος ήταν πως από την αρχή μου δημιουργούσε προβλήματα με το λογισμικό αλλά το κορυφαίο ήταν ότι μετά από λίγο καιρό άρχισαν να του βγαίνουν οι βίδες!!! Το χειρότερο ήταν πως όταν πήγα στο κατάστημα να παραπονεθώ για τα προβλήματα είπαν πως δεν μποροώ να αποδείξω ότι δεν του έβγαλα εγώ τις βίδες… Τελικά ο υπολογιστής άντεξε περίπου 1,5 χρόνο χωρίς να τον χρησιμοποιώ ιδιαίτερα. 🙁
Το πρώτο μου Η/Υ τον πήρα όταν ήμουν στο γυμνάσιο γιατί τον είδα σε έναν θείο μου και τον ήθελα πως και πως.τότε έπαιζα πασιέτζα, τώρα έχω σπουδάσει Πληροφορική και προγραμματίζω…. απο κάπου πρέπει να ξεκινήσεις… χεχε
Το πρώτο μου laptop, ένα Fujitsu Siemens Amilo M Series, το απέκτησα το 2005, μετά από μια ομολογουμένως γρήγορη βόλτα στα μαγαζιά, γιατί έπρεπε να φύγω για εξωτερικό αμέσως μετά. “Δεθήκαμε” από την πρώτη στιγμή, αλλά μου έκανε και το δύσκολο αρκετά γρήγορα. Βλέπετε, έβγαλε πρόβλημα μνήμης και υπερθέρμανσης με το που το πήρα! Το καλύτερο όλων όμως ήταν, ότι δεν μου έμεναν καν μέρες για να μπορέσω να το αφήσω στην αντιπροσωπέια για επισκευή. Πήρα λοιπόν τον προβληματικό μου φιλαράκο, και ταξιδέψαμε για έναν χρόνο στο Βερολίνο. Εκεί είχα την ευκαιρία να του αλλάξω δίσκο, να το ανοίξω, να το μελετήσω και να προσπαθήσω να καταλάβω τι συμβαίνει..Όταν γυρίσαμε Ελλάδα αλλάξαμε ανεμιστηράκι, αλλά ο φιλαράκος μου συνέχιζε να μου δημιουργεί προβλήματα. Μέχρι που του έκανα “αυτοσχέδιο χειρουργείο”! Με τη βοήθεια ενός φίλου το ανοίξαμε, καθαρίσαμε το πλέγμα του ανεμιστήρα και χαρίσαμε στο ταλαιπωρημένο μηχανιματάκι δύο ολοκαίνουργιες, μεγαλύτερες μνήμες. Μπορώ να πω ότι ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένο και άρχισε να ανταποκρίνεται καλύτερα στις καθημερινές δουλειές, με τις οποίες το φόρτωνα. Σήμερα, και μετά από 5 χρόνια σχεδόν συνεχούς λειτουργίας, το φιλαράκι μου έχει γυρίσει όλα τα μέρη μαζί μου, αντέχει γερά ακόμα, και ετοιμάζεται για νέο επεξεργαστή και φορμάτ. Μπορεί να… Συνέχεια »
Ο πρώτος υπολογιστης ήρθε στα χέρια μου, όταν εγώ είμουν 13. Τον είχε καβατζόσει ο πατερας μου από ενα φίλο του που δούλευε σε τράπεζα και έκαναν αναβάθμιση τα συστήματα τους, και αυτό για να σταματίσω να τον πρίζω να παρουμε υπολογιστή. Από ότι θυμάμαι ήταν toshiba, είχε windows95, και σερνόταν απίστευτα. Εμένα όμως δεν με ένοιαζε ιδιαίτερα και είμουν ενα παρα πολλυ ευτυχισμένο πιτσιρίκι…
Τον πρώτο μου υπολογιστή τον πήρα στα 10 μου! Είχε Windows 3.11 και βέβαια το μόνο που έκανα ήταν να παίζω το απίστευτα καλό για την εποχή Test Drive και να ζωγραφίζω. Φυσικά δεν έβλεπα χρώματα στη ζωγραφική μιας και ήταν ασπρόμαυρη η οθόνη αλλά εμένα ποτέ δεν με πτόησε αυτό! Αργότερα αγόρασα και άλλα παιχνίδια τα οποία έβγαιναν στις μεγάλες δισκέτες! Χάρη σε αυτή την επαφή μου με τους υπολογιστές πιστεύω ότι έγινα gadgetάκιας!
htan prin kamia 15aria xronia otan hrthe sto spiti o prwtos mou ypologisths…tote den kserame kai polla pragmata gia ton xeirismo tou alla to prwto pragma pou kaname htan na egkatasthsoume to actua soccer 2 me thn kataplhktikh eisagwgh “shearer,shearer,shearer…”…apo ekeinh th stigmh kai gia ton epomeno mhna paizei na mhn eixame shkwthei apo to pc…meta ton mhna auton zhsan autoi kala ki emeis kalytera…
Ο πρώτος μου υπολογιστής ήταν πριν 17 χρόνια και μου κόστισε μισό εκατομύριο δραχμές!
386 40 Mhz με σκληρό δίσκο κάτω από 200 MB (δεν θυμάμαι ακριβώς) zipαρισμένος ο μισός με αποτέλεσμα να ξεπερνάει τα 400 ολόκληρα MB! Αν θυμάμαι καλά είχε 4 ολόκληρα MB ram και έτρεχε με MS Dos 6.1 και win 3.1.
Ωραίες εποχές!!!
Η 1Η ΜΟΥ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΗΥ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 14 ΠΡΙΝ ΠΕΡΙΠΟΥ 20 ΧΡΟΝΙΑ! ΓΝΩΣΤΟΣ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΕΝΑΝ AMSTRAD ! ΕΜΕΙΝΑ ΕΚΘΑΜΒΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ! ΜΑΓΕΥΤΗΚΑ!ΗΘΕΛΑ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΕΤΟΧΟΣ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ! ΜΕΤΑ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΝ 1ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΜΕ WINDOWS 95! ΜΑΓΕΙΑ! ΕΙΧΑ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΕΙ!ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΑΖΑ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ ΓΝΩΡΙΣΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥΠΛΟΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ, ΠΡΟΧΩΡΗΣΑ ΣΕ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΚΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΝ ΕΧΩ ΠΙΑ ΠΑΡΟΠΛΙΣΜΕΝΟ ΑΛΛΑ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ!!!
ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΩ ΜΕΡΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΝΙΩΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ …
Ο πρώτος μου υπολογιστής;
Χμμ….3 χρόνια στο παρελθόν…
Γυρνώντας από βόλτα με φίλους και έχοντας αποχαιρετίσει νωρίτερα την ίδια ημέρα τον αδελφό μου στο Ελ.Βενιζέλος (μένει στο εξωτερικό), μπαίνω σπίτι, παρατάω το μπουφάν μου (ένεκα χειμώνα) στο δωμάτιο μου αλλά δεν ανοίγω τα φώτα. Ο πατέρας μου να ορίεται ότι πρέπει να ανοίξω το φως, και όταν το άνοιξα είδα τον πρώτο μου υπολογιστή, δώρο του αδελφού μου……ένα βασικό μοντέλο για μαθητές και φοιτητές……windows vista… αργός…αλλά ήταν ο πρώτος μου… :p
Ο πρωτος μου υπολογιστης μου ηρθε πριν 5 χρονια… Ημουν στο χωριο Φεβρουαριος και περιμενα τον πατερα μου να τον φερει απο την πολη μιας και ειναι 1 ωρα μακρια… Ενω περιμενα με παιρνει τηλ και μου λεει πως θα αργησει λιγο παραπανω επειδη χιονιζε και ο δρομος ηταν κλειστος..Για να μην πολυλογω μετα απο 3 ωρες εφτασε σπιτι με τον υπολογιστη μολις παω να ανοιξω το κουτι του επεσε το ρευμα λογω του χιονιου… Αφου εστησα κανονικα μεσα στο σκοταδι τον υπολογιστη μετα απο 4 ωρες επανηλθε το ρευμα και τοτε ημουν ετοιμος να πατησω το κουμπι εκκινησης των windows xp! μετα απο 5 χρονια απο αυτον σας γραφω και τωρα εχει πλεον windows 7 – αθανατος!
Το πρώτο μου υπολογιστή τον απέκτησα στα 4 χρόνια μου, το Νοέμβριο του 1995. Έτρεχε Windows 95… Όσο παλιά κι αν φαίνεται ποτέ δε θα ξεχάσω την εικόνα του τεχνικού να τον συνδέει για πρώτη φορά. Intel Pentium 200MHz – 16MB RAM – 1,19GB HDD. Θυμάμαι ορισμένες από τις επεξηγήσεις που μας έκανε για το πως θα χρησιμοποιούμε τα Windows και το Office. Από τότε έχω αλλάξει άλλους 2 σταθερούς υπολογιστές. Πριν από 2 χρόνια περίπου, πήραμε και τον πρώτο μας φορητό υπολογιστή Toshiba με Windows Vista. Πιστέυω ότι έχω μείνει πολύ ικανοποιημένος μιας και είναι γερό σκαρί. Τώρα πλέον ετοιμαζόμαστε να προσπεράσουμε τα Netbooks και να εστιάσουμε στα Tablets τα οποία φαίνονται εξαιρετικά από κάθε άποψη. Ο εκρηκτικός συνδυασμός των Windows 7 με τις μικρές οθόνες αφής θα αλλάξουν ολοκληρωτικά το σκηνικό των φορητών ψηφιακών μέσων που θα κουβαλάμε μαζί μας σε καθημερινή βάση. Από τα 4 μέχρι τα 19 μου παρατηρώντας με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την ξέφρενη εξέλιξη στο χώρο της τεχνολογίας εκπλήσσομαι τόσο, όσο όταν αντιλήφθηκα στο δημοτικό μέσα από την ιστορία την εξέλιξη του ανθρώπου και τα κατορθώματά του…
Πρώτη φορά ε…?
Σε ηλικία 8 χρονών : στον υπολογιστή του πατέρα μου ο οποίος ώς λογιστής μου μάθαινε να περνάω τιμολόγια, στοιχεία κτλ θεωρόντας οτι στο μέλλον θα με κάνει βοηθό του (Χά!) O υπολογιστής? Κλασικός,πρωταγωνιστεί συχνά σε ταινίες του ’80,με τη γνωστή ασπρόμαυρη οθόνη τεραστίων διαστάσεων,δισκετουλες και δε συμμαζεύεται!
Στο γυμνάσιο σκηνή χαραγμένη στη μνήμη μου διότι ο καθηγητής μου φώναζε κι εγώ έβαλα τα κλάματα στη τάξη:
-Πάτα delete κορίτσι μου,delete τόση ώρα φωνάζω.Delete είπαα..
-Ορίστε? Μα δε καταλαβαίνω τι λέτε…Μπουάαα…
Στο λύκειο κατευθυνση:τεχνολογική!
Τώρα 23 χρονών,στελνω το σχόλιό μου απο ένα υπέροχο λευκό μοντερνο laptop με τέλεια χαρακτηριστικά αραχτή στο καναπέ μου!
Πωωωω…μα πώς εξελίσετε έτσι η τεχνολογία…? Να δουλεύω σε χειρουργεία πώς κατέληξα?
Η ιστορια μου? Σαν παιδι και εγω που ημουνα μαρεσαν παντα οτι ειχε σχεση με ηλεκτρονικο,atari,sega,nitendo,nitendo 64,gameboy ολα τα ειχα αγορασει και ακομη τα εχω και δουλευουν αψογα.Θυμαμαι που περνουσαμε ωρες ατελιοτες με την οικογενεια μου μπροστα στη τηλεοραση και παιζαμε ολοι μαζι.Θυμαμαι που πηγαιναμε στη μακαριτισα την γιαγια μου και η κορη της ειχε ενα υπολογιστη και τον θαυμαζα καθε φορα που πηγαινα και με αφηνε να παιζω πασιεντα που την εβλεπα και επαιζε αυτη και να μπαινω λιγο στο mirc γιατι την ζηλευα και μου φαινοταν τεραστιο να υπαρχει τετοιο προγραμμα που μιλας με τοσουσ ανθρωπους απο παντου.Παντα απο μικρος ηθελα να εχω το καλυτερο ηλεκτρονικο στην αγορα.Θυμαμαι ειχα παει γυμνασιο τοτε και οταν επεστρεψα απο το σχολειο με περιμενε μια εκπληξη,ενας ωραιος γρηγορος για την εποχη του επιτραπεζιος υπολογιστης για τα γενεθλια μου μαζι με συνδεση ιντερνετ(56Κ) και ενα ροζ τηλεφωνο(τωρα γιατι μου ειχαν παρει ροζ δεν καταλαβα αλλα αποτι λενε ηταν το πιο φθηνο και βιαζοντουσαν).Ο πρωτος μου λοιπον υπολογιστης ηταν ενας της compaq intel pentium 3 866Mhz 128mb sdram με windows 98.Στην αρχη το μονο που ειχα κανει ηταν αυτα που εκανα και στην θεια μου,σιγα σιγα αρχισα να ξεθαρρευω.Ειχα κανει το δικο μου καναλι… Συνέχεια »
πρωτη φορα το 1991 με ενα 80386 στα 16 Μηζ. Dos windows 3.1 λιγο αργοτερα και εξωφρενικες ταχυτητες, Το πρωτο ποντικι το 1993 και απιθανα παιχνιδια εκεινη τη εποχη… τι να πω… Στο ιντερνετ με το browser tou LINUX (lynx χωρις γραφικο περιβαλλον) και πρωτο εμαιλ το 1991… Πως περασαν τα χρονια…. καλημερα σας.
Χμμμ…. Ο πρώτος μου υπολογιστής – αν θυμάμαι καλά – ήταν το 1985, ο διάσημος της εποχής ZX Spectrum. Από κει και έπειτα ακολούθησαν πάρααααα πολλοί άλλοι. Τα λόγια είναι περιττά……
Τον πρώτο μου υπολογιστή τον έφτιαξα μόνος μου.. Ξεκίνησα
να ψάχνω τα καλύτερα και σε λογική τιμή πράγματα , αφού τα βρήκα ξεκίνησα το στήσιμο
του υπολογιστή μέχρις ότου τα είχα συνδέσει όλα αλλά ο υπολογιστής όταν πατούσες
το κουμπί για να ανοίξει άνοιγε μόνο το BIOS, το κοιτάω το ξανά κοιτάω τελικά
δεν είχα συνδέσει ένα τετράποινο καλώδιο μετά από την σύνδεση ήταν όλα τέλεια…!!!!!
1995… Ήταν ένα τερματικό στη δουλειά μου. Λειτουργικό UNIX… To 1997 ήταν η πρώτη μου επαφή με PC (WINDOWS 95). Πλέον, δε θυμάμαι πως δούλευα στο τερματικό μου
Μια φορά και ένα καιρό …σπούδαζα…και όλα τα καλά παιδάκια συμφοιτητές μου είχαν υπολογιστή…εκτός απο εμένα. Εγώ πάντα έπρεπε να πηγαίνω σε κάποιο φίλο μου (γιατί οι φίλες μου καλώς ή κακώς προτιμούσαν αγορές όπως παπούτσια και τσάντες παρά υπολογιστή..) ή σε κάποιο internet cafe.
Μετά από χίλια παρακάλια λοιπόν στους γονείς και με τρανταχτά επιχειρήματα -όπως εργασίες στην σχολή, παρουσιάσεις κ.λ.π. τους κατάφερα και μου πήραν..! Μεταχειρισμένο βέβαια..αλλά η χαρά μου ήταν τόοοοοοοσο μεγάλη που πάντα όταν το λέω νιώθω ..κάπως..(δε φτάναν βλεπεις τα οικονομικά του σπιτιού).
Anyway, τον υπολογιστή αυτό τον έχω ακόμη-όχι σε λειτουργία βέβαια- αλλά αρνούμαι να τον ανακυκλώσω.. Αυτός λοιπόν ήταν και ο πρώτος μου υπολογιστής!
Τον πρώτο μου υπολογιστή τον απέκτησα όταν ήμουν 7 χρονών. Θυμάμαι ήμασταν πολύ ενθουσιασμένοι με τον αδερφό μου. Όταν συνδέθηκε και άρχισε να δουλεύει η χαρά μας ήταν απερίγραπτη. Μόνο που υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα! Κανείς μας δεν ήξερε πως λειτουργεί! Ήταν θυμάμαι μία μαύρη οθόνη με λευκά γραμματάκια (DOS). Ήταν πολύ περίεργο. Αφού πέρασε καιρός και κάποιοι φίλοι μας δέιξανε κάποια πράγματα…. θυμάμαι ατέλιωτες ώρες να παίζω digger, pacman, alcanoid….! Πραγματικά θα μου μείνει αξέχαστος….!
Εγω είμαι η εξαίρεση του κανόνα. μέχρι και πρόσφατα δεν είχα καν Η/Υ, αλλά χάρις το μεράκι της αδελφής μου για την τεχνολογία, έκανε την είσοδό του στο απίτι ένας Η/Υ.Ποτέ δεν είχα ιδιαίτερες σχέσεις με τη χρήση Η/Υ. ήμασταν λιγάκι τσακωμένοι… λόγω όμως της δουλειάς μου
αναγκάστικα, να γίνω φίλη μαζί του.Έκτοτε, οι σχέσεις μας περάσανε σε άλλο επίπεδο, αμοιβαίου σεβασμού θα έλεγα.Αυτό όμως που έχει κερδίσει την αγάπη μου είναι η χρήση internet καί το πόσο χρήσιμη μπορεί να αποβεί στη ζωή του ανθρώπου.Ζήτω η τεχνολογία. !!!
Λοιπόν η επαφή μου με τον πρώτο υπολογιστή είναι αμυδρά αποτυπωμένη στο μυαλό μου.
ήμουν 6-7 χρόνων και είχαμε έναν amstrad με κάτι τεράστιες δισκέτες και οθόνη πράσινη…χωρίς χρώματα! το λειτουργικό θαρώ πως ήταν DOS ..το μόνο που κάναμε εγώ κη αδερφή μου είναι να παίζουμε ένα παιχνίδι που ήταν φορτωμένο στην δισκέτα..τύπου pac-man ….ήταν μεγάλη η ευτυχία μας τότε.Ακόμα τον έχουμε στην αποθήκη καθαρά για συναισθηματίκη αξία κ να θυμόμαστε εμείς κ τα παιδιά μας απο που ξεκίνησε όλος αυτός ο τεχνολογικός μαραθώνιος…για να φτάσουμε να κάνουμε τα πάντα με ένα laptop.
καλή συνέχεια κ συγχαρητήρια στην Toshiba ..είναι μακράν η πιο αξιόλογη εταίρια ειδικά με το service της “οτι κ αν συμβει”
…. το 1998 οι γονεις μου μετα απο σπαραξοκάρδια παρακάλια και αλλα συναφή τερτίπια μου, αποφάσισαν να μου πλαρουν επιτελους το -για εκεινη την εποχη- ενδοξο Game Boy Classic (αυτο με το παχος 6εκατοστα και βαρος ισαμε ενα τουβλο!!!!) Πλεον η αγορα εχει αποκτησει ανταγωνισμο και πραγματικη τεχνολογικα επιτευγματα συναρπαζουν με το ποσα μπορουν να κανουν κι ας ειναι λεπτα και ελαφρια σαν πουπουλο…! Tablets: η νεα γενια υπολογιστων!!!!
Χμμμ η ιστορία μου… Ήτανε καλοκαίρι… χαχαχα όχι ας ξεκινήσουμε αλλιώς! Το 1996 όπου και ήμουν 7 χρόνων μου πήραν οι γονείς μου τον πρώτο μου Desktop pc! Εκεί ξεκίνησαν όλα! Μπήκε μέσα μου αυτό λοιπόν το “μικρόβιο”!! Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφέρω ότι είχα και την μεγάλη υποστήριξη του θείου μου (Νεκτάριος στο όνομα!), όπου ήταν και είναι ένας μάστερ στα PC! Τα πράγματα όμως να πω σε αυτό το σημείο δεν ήταν και τόσο απλά! Γκρέμιζα κάθε μέρα τα Windows, χάλαγα καθημερινά το PC για τον μοναδικό και απλό λόγο ότι πειραματιζόμουν και δοκίμαζα νέα πράγματα…(όλα τότε τα τράβηξε ο Νεκτάριος 🙂 ) Αυτό με έφερε στην ηλικία των 8-9 χρόνων όπου και κατάφερα να λύσω και να δέσω το pc μου, σημαδεύοντας θυμάμαι τις καλώδιοταινίες για να μπορέσω πάλι με την ίδια ευκολία να το ξανάδέσω! Από τότε δεν σταμάτησα πουθενά…κάθε μέρα με τράβαγε και περισσότερο να συνεχίσω να ασχολούμαι με τους Η/Υ!! Στην ηλικία που βρίσκομαι τώρα κατάλαβα ότι έπρεπε να γίνουν κάποια πράγματα ώστε να μάθω στην πορεία κάποια άλλα και κατά αυτόν τον τρόπο να με κάνουν και εμένα εξίσου “καλό” στην δουλειά μου και σε αυτό που αγαπώ τόσο (κάνοντας… Συνέχεια »
το πρώτο μου φορητό ηταν πριν 7 χρονιά ήμουν πολύ ενθουσιασμένος που το είχα πάρει φυσικά επειδή είμαι λίγο φρικ με την τεχνολογία για εκείνα τα δεδομένα της εποχής είχα πάρει το καλύτερο αφού είχα στάξει κάπου 2800ε τώρα τα κλαίω λίγο που το σκέφτομαι άλλα ιτσ οκ.
Τον πρωτο μου υπολογιστή τον απέκτησα πριν 10 περίπου χρόνια, ήταν ένα desktop με Windows 95 νομίζω. Δεν θυμάμαι πάρα πολλά από αυτόν, κυρίως γιατί τον είχα διαλύσει σε σύντομο χρονικό δάστημα! Επειδή ήταν κάτι καινουριο για μένα, τον ψαχούλευα συνεχώς. Θυμάμαι το απίστευτα αργό ίντερνετ που είχε, που για να συνδεθεί θα έπρεπε να είχε βγάλει πρώτα ότι περίεργο ήχο και γρύλισμα υπήρχε(την πρώτη φορά που συνδέθηκε νόμιζα ότι μου μιλούσε!) και ότι είχα κολλήσει ένα σωρό ιούς. Επίσης θυμάμαι ότι μετά από μία μέρα “πειραμάτων”, δεν έβρισκα για κάποιο λόγο τη μπίλια για το ποντίκι και αναγκάστικα να πάρω άλλο. Πάντως, μπορώ να πω ότι ο συγκεκριμένος με βοήθησε στα πρώτα μου βήματα στους υπολογιστές.
Στα 25 μου , σ’ ένα χωριό, με 1 παιδί……….
Εγκλωβισμένη , στο ανήσυχο μυαλό μου….
Πολλά ήθελα να κάνω……… τίποτα δεν μπορούσα……..
Τότε ήταν που έπεσε , σαν κομήτης φλεγόμενος στα χέρια μου ένας υπολογιστής !!!
Πρωτόγονος για τα σημερινά δεδομένα………Ο καλός φίλος, με πολύ μεράκι , προσπάθησε να μου μάθει τη γλώσσα του…….. τη BASSICK { ? }………..κι άνοιξε για μένα ένας άλλος κόσμος…!
Υπέροχος !
Δημιουργικός…!
Κι ύστερα ήρθαν τα….Access …..κ.λ.π., μέχρι το Ίντερνετ, οι υπολογιστές που περνούσαν απ’ τα χέρια μου, ξεκλείδωναν για μένα αμπάρια εφτασφράγιστα, γνώσης κι επαφής…………….
Μέχρι να μου χαρίσουν το Ιντερνετ!
Το κορυφαίο δώρο της τεχνολογίας……….!
Μπορεί τώρα να με λένε εξαρτημένη……… μετά από 19 χρόνια προσωπικής κι όχι επαγγελματικής χρήσης υπολογιστή, αλλά για μένα είναι μιά εξάρτηση επιλογής, που μ’ έβγαλε από την προσωπική μου απομόνωση, που ήταν το καλύτερο εργαλείο για την πνευματική ανάπτυξη των 4 παιδιών μου, που μ’ έκανε ν’ αναπτύξω δημιουργικές ικανότητες κρυμμένες….{ επαγγελματικές δραστηριότητες, συγγραφικές ικανότητες κ.α.πλ. }καθημερινή εξυπηρέτηση από το χώρο μου και το πιό όμορφο……… μιά μεγάλη παγκόσμια σχέση….!!!!!!
Ο υπολογιστής ήταν δώρο ζωής για μένα….
Ο πρώτος μου υπολογιστής ήταν ένα παλμτοπάκι Toshiba (μοντέλο δεν θυμάμαι) πριν 10 χρόνια περίπου. Είχα ήδη αποφασίσει να μείνω σε δικό μου διαμέρισμα, γκαρσονιέρα συγκεκριμένα, και μάζευα με κόπο τα χρήματα για να το αγοράσω! Όταν επιτέλους ήρθε στα χέρια μου δεν μπορώ να περιγράψω τη χαρά και την ικανοποίηση που ένιωσα. Είχα και εγώ έναν υπολογιστή, έστω τσέπης! Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις οδηγίες χρήσης και άρχισα να τον περιεργάζομαι λεπτομερώς. Τον κουβαλούσα στην τσέπη του μπουφάν μου όπου κι αν πήγαινα και δεν τον αποχωριζόμουν ποτέ. Έγινε ο κολλητός μου! Ακόμα και στις χαλαρές ώρες της δουλειάς, τον έβγαζα κρυφά πάνω στον πάγκο και είτε έπαιζα κανένα παιχνιδάκι ή διόρθωνα κανένα έγγραφό μου. Δυστυχώς τότε δεν υπήρχε το φορητό ίντερνετ (αλλά και εγώ ο ίδιος είχα μαύρα μεσάνυχτα από διαδίκτυο) οπότε πιστεύω πως δεν είχα εκμεταλευτεί πλήρως τις δυνατότητές του…αλλιώς φαντάζομαι θα έκανα παπάδες με δαύτο! Όπως και να ‘χει κάποτε ήρθε ο καιρός που παρουσιάστηκε η ανάγκη να αποκτήσω υπολογιστή γραφείου και με μεγάλη μου λύπη αναγκάστηκα να βάλω αγγελία για να το πουλήσω και να τσοντάρω σε νέο, desktop αυτή τη φορά.
Από το πρώτο μου “καρβουνάκι” (έτσι το έλεγα!) μόνο καλές αναμνήσεις έχω…
Στην αποθήκη του σπιτιού μου, μέσα σε ένα ασυνήθιστα μεγάλο κουτί είναι καλά φυλαγμένες οι αναμνήσεις μιας εποχής, στην οποία θα έκανα το πρώτο βήμα στην μετέπειτα επαγγελματική μου σταδιοδρομία, στον χώρο της πληροφορικής. «Έναρξη». Απόγευμα του 1996. Έχω βάλει τα καλά μου και μαζί με τους γονείς μου και την αδερφή μου, περιμένουμε την παράδοση του πρώτου μας υπολογιστή. Ακόμα θυμάμαι το πόσο αγωνιούσα να ολοκληρωθεί η ατελείωτη συζήτηση των γονιών μου, με τον τεχνικό, για να δω τον υπολογιστή, συνδεδεμένο και τοποθετημένο πάνω στο γραφείο. Τα χαρακτηριστικά του για ‘μενα τότε δεν έπαιζαν ιδιαίτερο ρόλο, αφού δεν μπορούσα καλά-καλά να καταλάβω όλες αυτές τις περίεργες λέξεις που αράδιαζε ο τεχνικός. Μου αρκεί που όταν έφυγε, πήγα μπροστά στον υπολογιστή, πάτησα το κουμπί της τροφοδοσίας και σαν ταινία επιστημονικής φαντασίας, τα φωτάκια που ήταν πάνω στον κατά παραγγελία πύργο άναψαν, τα εξαρτήματα του άρχισαν να συνεργάζονται βγάζοντας παράξενους ήχους, και στη οθόνη εμφανίστηκε ένα γαλαζοπράσινο φόντο. Windows 95. Η αρχή. Κάθε του πρόγραμμα και μια ανάμνηση, κάθε μου «σφάλμα» και ένα μάθημα, κάθε του ήχος και ένα ταξίδι στο παρελθόν. Έτσι, τα σχολικά χρόνια πέρασαν…Windows 95+, Windows ’98, Windows 2000 και ήρθαν τα φοιτητικά, με νέα προγράμματα, εργασίες και… Συνέχεια »
τελη του δημοτικου τελη του 1990 περιπου, ξεκινανε μαθηματα για υπολογιστες στο σχολειο. ζητω απο την μαμα μου να συμμετεχω μου απανταει μια τρελα της εποχης ειναι σιγα μην πιασουν οι υπολογιστες. επομενη χρονια γυμνασιο. δισκετα εκκινησης δεδομενη.πρωτη στην ταξη στο dos. ενα χρονο μετα. windows 3.1 πειραζω το μεγεθος των περιγραμματων στα παραθυρα.(γινοταν) καταληγω με ολη την ασπρομαυρη οθονη να ειναι μονο το περιγραμα. αντε να κανεις τοτε φορματ20 χρονια μετα λατρεια που συνεχιζετε
Το πρωτο μου Η/Υ τον πηρα στην δευτερα γυμνασιου προσφατα πριν απο 14 χρονια…ηταν στα 133ΜΗΖ με 16ΜΒ RAM και 500ΜΒ σκληρο δισκο,για τα τοτε δεδομενα καλο για τα τωρινα κατι τραγικο…απο τοτε επαθα πλακα με τα PC, δεν μπορουσα να ξεκολλήσω και ακομα δεν τα χω καταφερει.Το ονειρο μου θα ταν να μαι χακερ και να γνωριζω τα παντα πανω στους Η/Υ. Εδω και τρια χρονια εχω ενα λαπτοπ Toshiba και το χω σαν να ναι το μωρο μ…εδω κολαει αυτο που λεμε..”καλα εεε πόρωση”.
ειχα ενα πολυ μεγαλο θεμα με την εξοικιωση του υπολογιστη,πιστευα οτι ειναι ο λογος που απομακρινεσαι απο φιλους απο σχεσεις και απο την ζωη…οταν πηρα και εγω, μετα απο μεγαλη πιεση λογο εργασιας ξερετε τι καταλαβα?οτι ειναι ενας ευκολοσ και γρηγορος τροπος για να βρισκεις πληροφοριες ακομα και να βρισκεις ανθρωπους μεσω διαφορων σιτες που εχεις να δεις χρονια..οτι χρειαζεσαι απλωνεται μπροστα σου με τοση ευκολια πλεον που ειναι απαραιτητο για την ζωη σου…αυτο μ’αρεσει…..και σε ποιον δεν αρεσει να γινετε ευκολοτερη η ζωη του…..ειναι ενα μεσων για να παμε πολυ μπροστα….. αλλα με μετρο…..
Το πρώτο μου PC το συνάντησα ως φοιτητής στην σχολή που φοιτούσα. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν έδωσα σημασία σε αυτό, γιατί η καθηγήτρια που μας δίδασκε πληροφορική ήταν γυρω στα 30, από τον Βόλο, καστανόξανθη με μακρύ μαλλί, σώμα με τέλειες αναλογίες και διδάσκοντας έγραφε στον πίνακα , ενώ ταυτόχρονα με το άλλο της χέρι έστριβε τσιγάρο….και εγώ ήμουν 18 ετών…
Την αξία και την χρησιμότητα των υπολογιστών την κατάλαβα αργότερα….
Τώρα είμαι σε θέση να τον αξιοποιήσω εφόσον τον κερδίσω.
Καλή τύχη σε όλους.
TO PRWTO MOU LAPTOP TO APEKTISA PRIN 6 XRONIA. MOU TO EIXE PAREI DWRO O PAPPOUS MOU( O OPOIOS DEN ZEI PLEON) SAN DWRO GIA THN EISAGWGI MOU STO PANEPISTIMIO. META APO 6 XRONIA KAI AMETRITES WRES XRHSHS TO LAPTOP AUTO AKOMA DOULEUEI!!!! DEN MPORW NA FANTASTW THN ZWH MOU PLEON XWRIS UPOLOGISTI!
Το πρώτο μου laptop ήταν ένα turbo-x από το πλαίσιο πριν 5 χρόνια το πιο ωραίο ήταν πως μετά μια εβδομάδα από τη λήξη της εγγύησης έπαθε βλάβη η μητρική και αναγκάστηκα να το πετάξω γιατί μου ζήτησαν 400 Ευρώ για επισκευή!!!
Ήταν περίπου 8 χρόνια πριν. Ήμουν 6-7 χρονών. Τότε καλά καλά δεν ήξερα τι σημαίνει υπολογιστής!!! Ξαφνικά μια μέρα πήγαμε να κοιτάξουμε για υπολογιστή για τον μεγάλο μου αδερφό. Και πάλι δεν έδωσα σημασία. Απλά δεν καταλάβαινα την σημασία του πράγματος. Μην με ρωτήσετε γιατί θα σας γελάσω… Ύστερα από μερικές μέρες έφτασε και ο υπολογιστής σπίτι. Ο αδερφός μου που ήξερε τον συνέδεσε. Τον ανοίξαμε εγκαταστήσαμε τους drivers και τα σχετικά, αλλά παρόλα αυτά δεν μου κινούσε τίποτα το ενδιαφέρον. Ύστερα από 1-2 μέρες με άφησαν και εμένα να κάτσω να τον κοιτάξω, να τον μάθω. Θυμάμαι με τι ενδιαφέρον πήγαινα στον “Τοπικό Δίσκο” και άνοιγα έναν- έναν τους φακέλους. Έτσι χωρίς κάποιο σκοπό. Μετά από λίγο καιρό άρχισαν να έρχονται και τα πρώτα παιχνίδια, με κορυφαίο το Worms World Party. Μετά από μερικά χρόνια που βάλαμε και ίντερνετ έγινα και εγώ “φυσιολογικό παιδί”. Καθόμουν με τις ώρες και έπαιζα, έψαχνα, και γενικώς ανακάλυπτα. Αυτός ο υπολογιστής υπηρέτησε 6 ολόκληρα χρόνια και ακόμα δουλεύει αλλά οι ανάγκες της εποχής μας προστάζουν για αλλαγή. Αν θυμάμαι καλά είχε CPU Intel Celeron 2.4GHz και RAM 1 ή 2GB. Ωραίες εποχές….
Εγώ τον πρώτο υπολογιστή , σταθερό , μου τον χάρισαν όταν ήμουν στο λύκειο , αλλά ήταν τόσο παλιός και αργός ώστε με τα χρήματα που έδωσα για να τον αναβαθμίσω ήταν σαν να τον πήρα καινούριο! 🙂 Τον κράτησα όμως πέντε χρόνια , μέχρι που αγόρασα έναν με τα δικά μου χρήματα και τον αναβαθμίζω συνέχεια …
Όταν πήρα το πρώτο όλοοο δικό μου laptop ένιωσα τόσο μεγάλη χαρά, αφού το περίμενα πως κ πως για τουλάχιστον 2 χρόνια. Ήμουν 15 χρονών και επιτέλους θα είχα εναν όλο δικό μου υπολογιστή να ψάχνω πράγματα στο Internet, να ανακαλύπτω την μαγεία του instant messaging 😛 Ήταν όλα καινούργια και συναρπαστικά. Έτσι σιγά σιγά από εκείνο το πρώτο laptop έμαθα κι εγώ σαν παιδί να χειρίζομαι τους υπολογιστές. Βέβαια τώρα πια δεν το χρησιμοποιώ τοσό συχνα γιατί δεν “σηκώνει” τα προγράμματα και τα παιχνίδια που θέλω, αλλά έχω φυλάξει όλες τις καλές αναμνήσεις που μου πρόσφερε 🙂
Εγώ το πρώτο μου pc το πήρα πριν 8 χρόνια και ήταν η αφορμή για να σπουδάσω και να θέλω να δουλέψω πάνω σ’αυτό τον τομέα. Και έτσι έγινε…
Πρώτη επαφή ήταν ένας commodore 64 που ειχαν τα αδέρφια μου όταν ημουν ακόμη πολυ μικρός εγώ, ο οποίος αργότερα ήρθε στα χέρια μου όταν είμουν γύρω στα 10 χρονών και τον έκανα φύλλο και φτερό, από τότε δεν σταμάτησα να ασχολούμαι και 17 χρόνια μετά αυτό που
ξεκίνησε τότε σαν περιέργεια έγινε μεράκι, αγάπη και είναι πλέον το επάγγελμά μου.
O Commodore 64 είχε εκτός από disk drive και “κασετοφωνάκι” με το οποίο με τις κλασσικές
κασσετες που άκουγες μουσική στα μαγνητόφωνα μπορούσες να φορτώνεις προγράμματα στον
συγκεκριμένο υπολογιστή.
Είχε και μετρητή για να ξέρεις που να το σταματήσεις, περιτό να σας πω, έκανες μπάνιο,
στέγνωνες, πήγαινες για καφέ γυρνούσες και ακόμα φόρτωνε και στο τέλος έβγαζε και RUN
STOP ERROR!!!!! λολ!
Ο πρώτος μου υπολογιστής το πηρά πριν δυο χρόνια γιατί ήθελα να μάθω ECDL και από τότε μου έχει γίνει συνήθεια. Από τότε που το πηρά έχω φτάσει σε ένα επίπεδο ώστε να γίνω χάκερ σχεδόν γνωρίζω παρά πολλά πάνω στους υπολογιστές και κάθε μέρα μαθαίνω περισσότερα και δεν πρόκειται να σταματήσω
το προτο μου λαπτοτ το πιρα πριν 4 χρονια ιταν ενα compaq του 2000 και φοραγε windows xp ανιγε και πασχα και χριστουγενα αλλα το καλο ιταν οτι ιταν ανθεκτικο τι γαλα τι νερο εχι φαι το πληκτορολογιο δεν λεγετε αλλα ομος μια μερα αυτο δεν ιθελε να ανοιξει και ο πατερας μου πιρε εναν hp compaq 6820s τον οπιο τορα τον φαρεθικα και θελο να παρω εναν imac με 27 ιντζες οθονη και θελο να κερδισο και τον διαγονισμο τορα!!!!
1986. Δυο ζευγάρια παιδικά μάτια καρφωμένα στην εξώπορτα: ο μπαμπάς έχει πάει να αγοράσει… ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ! Δώδεκα χρονών εγώ, οκτώ ο αδελφός μου, δεν είμασταν σίγουροι τί ακριβώς είναι αυτό το πράγμα, είχαμε παίξει μια φορά Ghosts & Goblins σε έναν Amstrad με κασσέτα και πράσινη οθόνη, αλλά ο μπαμπάς είχε πει ότι εμείς θα πάρουμε ΠιΣι που είναι άλλο πράγμα, πολύ καλύτερο. Πάντως το τυπάκι στο War Games (teen movie των 80s για τους νεότερους) που έσωζε τον κόσμο από τον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο παίζοντας τρίλιζα εναντίον του υπολογιστή ήταν super cool – αν και δεν νομίζω ότι αυτή ήταν η έκφραση που θα χρησιμοποιούσαμε τότε! Ο μπαμπάς μπήκε στο σπίτι κουβαλώντας ένα γκρίζο κουτί και μια μικρή τηλεόραση. Epson με επεξεργαστή 8088, 512kb RAM, floppies 5.25”, MS-DOS 3.20, μαυρόασπρη οθόνη 14” και dot matrix printer. Και δύο δισκέτες. “Αυτή έχει το λειτουργικό, πρέπει να τη χρησιμοποιούμε πάντα για να ξεκινήσει. Η άλλη είναι η Basic, για να γράφετε προγράμματα.” “Προγράμματα? Και τα παιχνίδια που είναι?” “Αυτό είπαμε είναι ΠιΣι. Δεν έχει παιχνίδια!” Εισέπραξε απογοητευμένα παιδικά βλέμματα. Φυσικά, όλο το υπόλοιπο βράδυ παλεύαμε οικογενιακώς με το θηρίο, αλλά κανείς δεν κατάφερε να καταλάβει τί στο καλό κάνει το μαγικό κουτί.… Συνέχεια »
Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΔΩ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΠΑΛΙΟΣ ΑΛΑ ΚΑΛΟΣ ΔΗΛ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΠΟΣΟ ΔΕΝ ΞΕΡΩ…ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΟΣ ΤΟΝ ΕΠΕΛΕΞΕ Η ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΗΝ ΜΑΡΚΑ ΤΟΥ ΑΛΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΞΕΡΩ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Windows XP ΜΟΥ ΑΡΚΕΙ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ..ΝΑΙ ΘΑ ΘΕΛΑ ΕΝΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΙ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΓΩ!!!!!
to prwto mou laptop to apekthsa prin apo tria xronia k einai auto edw pou grafw..einai ena laptop ths acer me windows xp to opoio sernetai anelehta k den to antexw allo…den mporw na kanw oute ta stantar..sto prwto eikosalepto kollaeiiiii…thelw allooooooooo!!!!makari na to erdisw giati t thew pragmatikaaa!!!! :))
den eho akoma diko mou pc! to mirazomai me tis aderfes mou!
Καλησπέρα και εγώ με την σειρά μου… Η πρώτη μου επαφή με τα pc ηταν στα 6 μου όταν πρωτοπήγα σχολειο… Απο τότε άρχισα να ασχολούμε και να μαθαίνω μέρα με την μέρα μέχρι και σήμερα νέα πράγματα.. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μου εκείνο το pc με 14” black/white οθόνη crt εννοειται και το καταπλήκτικο τότε λειτουργικο windows 3.11. Όλα ξεκίνησαν απο την αγάπη μου στα αυτοκίνητα. Ίσως να σας φαίνεται τρελο αλλα τότε κυκλοφορούσαν cd με φωτογραφείες αυτοκινήτων και μου άρεζε τότε να βάζω το cd και να χαζεύω τις εικόνες… Μετά απο 2-3 χρόνια λοιπόν παω πίσω απο το κουτί και βλέπω εναν μεταγωγέα στο τροφοδοτικο (χαχα τοτε δεν ήξερα τι ειναι το τροφοδοτικο τι ειναι μεταγωγέας και δυστυχώς τι κάνει αυτός ο μεταγωγέας). Όπως όλοι πλέον ξέρουμε τι κάνει αυτός ο μεταγωγέας που ορίζει την είσοδο της παροχής εγω με ανοιχτό το pc απο 230 τον πήγα σε 120 αν θυμάμαι καλά. Και όπως καταλάβατε το psu έσκασε και τότε δεν θυμάμαι αν έσκασε μαζί του και καμια μητρική η και σκληρός….. ο γενικός έπεσε και τα υπολοιπα λίγο πολύ καταλαβαίνουμε σε εκείνη την ηλικία τι εγινε μετά… Χαχα!! Ακόμα μία εμπηρία που είχα μετα απο λίγα… Συνέχεια »
Ήταν Χριστούγεννα όταν οι γονείς μου μας έφεραν 2 μεγάλα χάρτινα κουτιά. Εγώ και ο αδελφός με μανία αρχίσαμε να ανοίγουμε και να συναρμολογούμε ένα μπεζ Amstrad 1640, me 2 floppy disks 5¼-inch . Eμείς θέλαμε μια Amiga, για να παίζουμε παιχνίδια, αλλά είπαν στους γονείς μου ότι ο Amstrad θα μας βοηθούσε στα μαθήματα… Ένα μεγάλο μπράβο στον πωλητή…. Manuals, δισκέτες, καλώδια, όλα μπήκαν στη θέση τους για πατήσουμε το ON και να περιμένουμε. Περιμέναμε ώρα, μέχρι να καταλάβουμε ότι έπρεπε να τοποθετήσουμε τις DOS δισκέτες, μία μία…. Και έτσι ξεκίνησε η πρώτη μου εμπειρία με υπολογιστές. Ακολούθησαν PC, laptops, Mac, Playstation, Wii, PSP, DS, ipod, iPhones και όλα έχουν γίνει τόσο γρήγορα, τόσο εύκολα και τώρα πια όντως μας βοηθούν στα μαθήματα. Ακόμα όμως δεν ξεχναω τον ενθουσιασμό μου, όταν μετά από 1 ώρα κώδικα DOS από βιβλίο, κατάφερα να φτιάξω και παίξω ένα σκάκι.
Ο πρώτος μου υπολογιστής ήταν ένα apple IIc του 1984, τον οποίο και δώρισα πριν από μερικά χρόνια σε ένα φίλο που φιλοδοξούσε να φτιάξει ένα μίνι μουσείο αφιερωμένο στους Η/Υ. Διάβασα πριν από μερικές ημέρες ότι ο πρώτος Η/Υ της apple θα δημοπρατούνταν με τιμή έναρξης τα 240.000$. Ο δικός μου βέβαια δεν ήταν το πρώτο μοντέλο που έβγαλε η εταιρεία αλλά δεν απέχει και πάρα πολύ. Είχε πράσινη οθόνη, floppy drive και με τα σημερινά δεδομένα τουλαχιστον θα έπρεπε να είχες γνώσεις προγραμματιστή για να κάνεις και την πιο απλή εφαρμογή. Το design του ήταν ομολογουμένως πολύ προχωρημένο και θα έλεγα ότι ακόμα και τώρα δείχνει ελκυστικό!
Ο πρώτος μου υπολογιστής; Θα πρέπει να γυρίσω πολλά χρόνια πίσω, 21 για την ακρίβεια, στο μακρινό 1989. Με τη χαρακτηριστική πράσινη οθόνη του, εισέβαλλε στο παιδικό μου δωμάτιο – ως το καινούριο μας παιχνίδι. Τοποθετήθηκε κάτω από την τηλεόραση, άνοιγε μόνο με την άδεια των γονιών και ήταν μία “παιδική χαρά” σε μία διαφορετική – από αυτές που ξέραμε – “τηλεόραση”.
Δε θα ξεχάσω τα άπειρα παιχνίδια basket 1 εναντίον 1 με το θείο μου, τις “εικονικές” απονομές που ακολουθούσαν, το ποδοσφαιράκι που έπαιζα παράλληλα με τους πραγματικούς αγώνες (ναι, 90 λεπτά), τις σαββατιάτικες επισκέψεις μου στο “παιχνιδάδικο” για νέα παιχνίδια, τις πρώτες προγραμματικές απόπειρες του αδερφού μου. Μία ευχάριστη απασχόληση είχε προστεθεί στην καθημερινότητα μας.
Πού να ήξερα ότι αρκετά χρόνια μετά, αυτό το “παιχνίδι” θα γινόταν …προέκταση των χεριών μου; Απαραίτητο εργαλείο για την καθημερινότητα μου; Ποτέ δε θα ξεχάσω, ωστόσο, την αθωότητα αυτών των παιδικών χρόνων και την πρώτη επαφή μου με τον τότε “πράσινο” φίλο μου.
Ο πρώτος υπολογιστής που είχα ήταν όταν είμουν 6-7 ετών με Windows 98 της Compaq (Το μοντέλο αν θυμάμε ήταν το Compaq EN PIII και έμοιαζε ακριβώς έτσι: https://www.customarcades.co.uk/compaq_en_base_with_coa_small.JPG ), ουσιαστικά ήταν του μπαμπα μου που το ήθελε για την δουλεια για να δουλεύει και από σπίτι αλλά τελικά δεν το χρησιμοποιήσε και πολύ και ουσιαστικά είμουν ο μονος στην οικογένεια που το χρησιμοποιήσε. Κυριως έπαιζα εκπαιδευτικά πρόγραμματα και κάποια 16bit Παιχνίδια όσπου το 2002 κάηκε για άγνωστο λόγο (μπορεί λόγω των διακοπών του ρεύματος). Εκείνη την στιγμή υποσχέθηκα στο ευατό μου να μην ξανακουμπήσω υπολιστή στην ζωή μου γιατί νόμιζα πως θα ξαναχάλαγα κάποιον άλλον αν έβρισκα μπροστά μου, είμουν 8-9 ετών όταν κάηκε. Το 2003 – 2004 σε ηλικία 11 ετών ο μπαμπας μου πέρνει έναν HP Compaq dx6120 (midi tower για την ακρίβεια και μοιάζει καπως έτσι https://bizsupport1.austin.hp.com/bc/images/support/productInfo/SupportProductImage/c00284313/c00284313.jpg) για να κάνει η μεγαλύτερη μου αδερφή τα μαθήματα για τις εξετάσεις ECDL και ο μπαμπάς μου να κάνει κάποιες δουλειές (αν δεν τον χρησιμοποιήσε πολύ ξανά) η αδερφή αντίθετα μου έλεγε συνεχώς να μη το πειράζω γιατί θα ξαναχαλάσω τον υπολογιστή όπως τον προηγούμενο, όμως εγώ σιγα σιγά ξέθάρευα και άρχισα να μπαίνω στον υπολογιστή που είχε τα… Συνέχεια »
Έχουν περάσει από τα χέρια μου υπολογιστές….ένα κάρο που λέει και ο λόγος. Μέχρι το λύκειο χρησιμοποιούσα υπολογιστές μόνο για παιχνίδια. Σήμερα μόνο για παιχνίδια δεν τους χρησιμοποιώ. Πώς αλλάζει ο άνθρωπος αναρωτιέσαι καμιά φορά!! 😛
Η προσωπική μου Ιστορία με τους υπολογιστές Πάμε αρκετά πίσω απ’τα σημερινά δεδομένα… Η πρώτη μου επαφή με υπολογιστή έγινε το 1995 όταν ήμουν 9 χρονών. Καθόμασταν με έναν παιδικό μου φίλο στον υπολογιστή των γονιών του και παίζαμε με τις ώρες ένα διαδραστικό παιχνίδι για παιδιά. Ήταν τόσο μεγάλη η εντύπωση που μου είχε κάνει αυτό το περίεργο μηχάνημα που έφτασα στο σημείο να θέλω να επισκεφτώ το φίλο μου στο σπίτι του μόνο και μόνο για να χαθούμε στον κόσμο του παιχνιδιού αυτού… Πέρασαν κάποια ακόμη χρόνια χωρίς καμία επαφή και τελικά απέκτησα τον πρώτο μου ηλεκτρονικό υπολογιστή το 1999. Ένας καινούργιος Pentium II στα 400 Mhz, με 128 MB RAM, σκληρό χωρητικότητας 7.8 GB και κάρτα γραφικών τη Nvidia Riva TNT με 32 MB μνήμη. Λειτουργικό σύστημα τα Windows Millenium Edition. Τρελάθηκα… Ο πρώτος μου υπολογιστής, δικός μου, ολοδικός μου..!!! Τις πρώτες μέρες σκεφτόμουν μέρα-νύχτα τον υπολογιστή. Τις άπειρες δυνατότητες που μου δίνονταν μέσα από ένα μηχάνημα.. Το Ίντερνετ τότε έκανε τα πρώτα του βήματα στην Ελλάδα και όσοι τυχεροί διέθεταν τότε κάποιον υπολογιστή εντυπωσιάζονταν απ’το άνοιγμα μιας σελίδας web. Προσέξτε, όχι απ’την ταχύτητα αλλά απ’το άνοιγμα και μόνο. Και μιας και έθιξα το θέμα της ταχύτητας,… Συνέχεια »
Η πρώτη μου επαφή με η/υ ήταν πριν 13 χρόνια με σκοπό να παίζω championship manager!!!
Το πρώτο μου laptop το πήρα πριν 2,5 χρονια και είναι toshiba!!Συγκεκριμένα μου το έκανε δώρο η μαμά μου στα γενέθλιά μου!ήταν κάτι που το ήθελα πολύ καιρό γιατί το χρειαζόμουν και για τη σχολή μου!!Ας μην σχολιάσω την περηφάνια μου για τον ολοκαίνουργιο γυαλιστερό μου υπολογιστή!!έμαθα να τον χρησιμοποιώ ολομόναχη και τα πάμε μια χαρά μέχρι και σήμερα;-)! Αυτόν τον υπολογιστή τον έχουν χρησιμοποιήσει χέρια και χέρια………….αδέρφια,φίλοι,συμφοιτητές….λαός!!!Αλλά το μεγάλο μου θέμα ήταν η μαμά μου,η οποία ήθελε να τον χρησιμοποιεί όλη μέρα…μάχη γινόταν…και έχει μάθει σχεδόν τα πάντα αν και ακόμα νευριάζω όταν με ρωτάει πως το κάνεις αυτό-θέλω να το κάνω κι εγώ….δεν το συζητώ για όταν έβαλα internet!!!!!!! Έχω καρδιοχτυπήσει μερικές φορές που ξαφνικά κλείνει…..κολλάει….κάτι παθαίνουν τα χρώματα…αλλά όλα καλα!!!χιχι!!Δεν ξεχνάω ένα πρωί που τελείωνα μια εργασία μου,την οποία έπρεπε και να παραδώσω σε λίγες ώρες,και ξαφνικά σβήνει η οθόνη!!!!Επαθα σοκ!!!Και ξαφνικά εκεί που κλαίω γιατί έχασα την εργασία και δεν θα είχα πια υπολογιστή…….μετά από κάνα τέταρτο ανοίγει πάλι μόνος του….ποιος ξέρει τι έγινε….εγώ παρέδωσα την εργασία μου και ας μην με πίστεψε ποτέ ο καθηγητής οτι έφταιγε ο υπολογιστής για την αργοπορία μου ;-/ Θα μπορούσα να γράφω ώρες για τον ‘εφτάψυχο’ !!Αν και ο… Συνέχεια »
Γεια χαρα! Τον πρωτο μου PC θυμαμαι το ειχα αποκτησει το 2003. Ηταν ενα Pentiun 4 με την αφθονη μνημη των 512MB και Windows XP. Βλεποντας φιλους μου που χρησιμοποιουσαν υπολογιστες ηρθα σε επαφη με αυτους και αρχισα να πορωνομαι. Ειδικα οταν ηρθα σε επαφη με παιχνιδια οπως το Age of Empires και το Civilization τοτε ηταν που μου εγινε εμμονη ιδεα οτι επρεπε να αποκτησω και γω ενα τετοιο μηχανημα. Εγω βεβαια ημουν τοτε 14 χρονων, οποτε για να τον αγορασω επρεπε να “ψησω” τους δικους μου. “Εψηνα” τους δικους μου για κανα εξαμηνο μεχρι να ενδωσουν -σκληρο πραμα να πρηζεις τους γονεις σου καθε μερα για 6 μηνες- βεβαια οι υπολογιστες τοτε ηταν σχετικα ακριβοι και οχι οπως σημερα που με 300-400 ευρω παιρνεις ενα αξιολογο PC. Τοτε ακομα και σε προσφορα τα PC δυσκολα επεφταν κατω απο 1000 ευρω. Μια μερα του Φλεβαρη, λοιπον, γυρναω απο το σχολειο και μπαινω στο σπιτι. Εκει, με το που μπαινω, βλεπω εναν γειτονα ηλεκτρολογο να συνδεει κατι καλωδια σε μια οθονη. Στην αρχη τα ειχα χαμενα, δεν ηξερα τι συμβαινει. Ωσπου να το συνειδητοποιησω ειχα αραξει στο γραφειο και εκανα install τα windows(δηλαδη… ολο next πατουσα). Αφου θυμαμαι ημουν τοσο… Συνέχεια »
Ο πρωτος μου υπολογιστης ηταν ενα Home Computer Amstrad CPC 6128 που αγοραστηκε το 1987! Απιστευτες εποχες.. Αρκει να πουμε οτι ειχε ταχυτητα επεξεργαστη 4 MHz και μνημη 128 KB!!!
Χριστούγγενα του 1987. Κάπου εκεί πρέπει να έχασε και ο πατέρας μου τα μισά του μαλλιά. Εγώ και ο αδερφός μου είχαμε ήδη αρχίσει 6 μήνες πριν να τον πρήζουμε να μας αγοράσει ένα computer. Πολλές φορές με σημειώματα στο παντελόνι του, αφίσες στο κρεβάτι του, μέχρι και γράψιμο στο χαρτί τουαλέτας. “ΜΠΑΜΠΑ ΠΑΡΕ ΜΑΣ ΕΝΑ COMPUTER”. Παρόλο που ο πατέρας μου ήταν άσχετος με αυτά, προσπαθούσε πάντα να μας παρέχει οτιδήποτε θα μας πρόσφερε γνώση παρόλα τα λίγα λεφτά που είχε. Έτσι ένα απόγευμα μας πήρε να μας πάει βόλτα στην αγορά. Εγώ ακόμα δεν είχα κλείσει τα 13. Μας πήγε σε ένα μαγαζί που πουλούσαν computer. Αφού μίλησε ο πατέρας μου με τον ιδιοκτήτη, του πρότεινε να αγοράσει κάποιο μεταχειρισμένο λόγω ότι τα καινούργια είχαν σχεδόν διπλή τιμή. Εκεί τον είδα για πρώτη φορά. Είχε μερικά πράσινα, κόκκινα και μπλέ κουμπούδια και πολλά μαύρα. Οθόνη πράσινη και ενσωματωμένο κασετόφωνο. Όχι σαν του φίλου μου που είχε Commodore 64 και έβαζε καλώδια, μετασχηματιστές, πρίζες, Joystick, κασετόφωνο και κάναμε 2 ώρες να το συνδέσουμε. Όλα ήταν ενσωματωμένα. Ήταν ο Amstrad CPC-464. Z80A επεξεργαστή που πετούσε (λέμε τώρα !!!) 64 ολόκληρα KB μνήμη(που έπαιρναν φωτιά) και έπαιρνε κοινές κασέτες. Ακόμα θυμάμαι… Συνέχεια »
Η δική μου ιστορία με την τεχνολογία των υπολογιστών μετράει 10 χρόνια, έναν μελαγχολικό Οκτώβρη του 2000, εκεί μια βροχερή ημέρα έγινε η πρώτη επαφή μαζί τους, σ’ ένα σκοτεινό εργαστήριο Τεχνολογικού Ιδρύματος. Θυμάμαι τον πρώτο μου Υπολογιστή τον αγόρασα το 2001 είχε μια τεράστια οθόνη 19’’ που έπιανε όλο το γραφείο. Επίσης θυμάμαι την πρώτη μου επαφή με το internet και εκείνο το χαρακτηριστικό ήχο του μόντεμ μέχρι να γίνει η σύνδεση… τότε έμπαινα στο internet με καρτούλες προπληρωμένου χρόνου!!!!! Τι εποχές και αυτές και τη ταχύτητες!!!!! Σκεφτόμενη το τότε γελάω η τεχνολογία των υπολογιστών και του internet ήταν τόσο μακριά από την καθημερινότητα μας, σήμερα είναι αναπόσπαστο μέρος τουλάχιστον της δικής μου Ζώης. Σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές μόλις επέστρεψα από ένα επαγγελματικό ταξίδι και αισθάνομαι πολύ τυχερή που είχα μαζί μου τον αγαπημένο μου φορητό υπολογιστή να μου κρατάει παρέα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
λενε οτι καποιες αγαπες δυσκολα ξεχνιουνται και μενουν παντα στη μνημη μας ,φυσικα ενα λαπτοπ δεν ειναι μια αγαπη που θα σε ζεστανει τισ κρυες νυκτες του χειμωνα αν και καποιοι θα διαφωνουσαν με αυτο .Απο την πρωτη στιγμη που γνωρισα την τεχνολογια με ενα ταπεινο τοτε game boy ηθελα να αποκτησω κατι περισοτερο ,ετσι κολλαγα την μουρη σε ενα καταστημα ηλεκτρονικων της γειτονιας που χε τον τοτε για την εποχη large υπολογιστη pentium 100 mhz με win 3.1 και το μονο που εκανα τις γιορτες ηταν να παραμιλω οταν πλησιαζαν τα χριστουγενα οτι θα θελα ενα υπολογιστη και οτι ο αγιος βασιλης καλα κανει να μου κανει το χατηρι αλλιως δεν υπαρχει .Το αστειο φυσικα ηταν οτι γνωριζα οτι ο αγιος βασιλης ηταν ον της φαντασιας αλλα τους δημιουργουσα ενοχες για να μην βλαψουν μια παιδικη ψυχη οτι δεν υπαρχει και εν μερει τους καταπιεζα . Οταν μπηκε ο δεκεμβρης εντεινα την ακαταπαυστη φλυαρια για τα προτερηματα ενος υπολογιστη και παραμονη χριστουγενων σιγουρος τοτε οτι κερδισα περιμενα να ξημερωσει για να παραλαβω τν δικο μου απολυτο υπολογιστη τελικως τα χριστουγενα αντι του μαννα οξος ελαβα ενα παιχνιδι για το game boy και αρχισα τα διαβηματα στις υμετερες δυναμεις αδερφο… Συνέχεια »
εγω το πρωτο λαπτοπ το πηρα πριν χρονια ηταν ενα αψερ… πολυ καλο για λαπτοπ μιας και δεν τα χα και πολυ σε εκτιμιση μεχρι τοτε… το χα καψει στα βιντροπαιχνιδια !
Από μικρός είχα μια μανία με την τεχνολογία και ήμουν από εκείνους τους τύπους που τους φωνάζεις όταν πάρεις ένα καινούργιο στερεοφωνικό ή βίντεο και δεν ξέρεις πώς να το συνδέσεις ή να προγραμματίσεις τους σταθμούς. Τι πιο φυσικό λοιπόν να περάσω στο ΤΕΙ Πληροφορικής ώστε να έχω στη διάθεσή μου πολλά (μικρά και μεγάλα) μηχανήματα. Μετά από λίγους μήνες φοίτησης στη σχολή, η φλόγα για τους υπολογιστές είχε ανάψει για τα καλά και έπεισα τους γονείς μου να μου αγοράσουν ένα υπολογιστή γιατί το χρειαζόμουν για τις σπουδές μου. Εκείνη την εποχή έκανε θραύση ο AMSTRAD PC 1512 με 512 KB μνήμη, σκληρό δίσκο (νομίζω 10 MB), floppy drive 5,25″ και γραφικά CGA με 16 χρώματα. Επειδή όμως σε λίγο καιρό θα ήταν ξεπερασμένος, σκέφτηκα να πάρω τον πιο προχωρημένο PC 1640 με 640 KB μνήμη (!!!) και με 2 (!) floppy drives ώστε να κάνω κατ’ ευθείαν αντιγραφή από δισκέτα σε δισκέτα! Το λειτουργικό σύστημα ήταν MS-DOS 3.2 και είχε και κάποια άλλα προγράμματα για γραφικά και νομίζω ένα είδος γλώσσας BASIC. Όπως καταλαβαίνετε έκανα πολλά ξενύχτια πάνω από τον υπολογιστή εξερευνώντας όλες τις δυνατότητες και τις εντολές που ήταν διαθέσιμες. Ήταν πραγματικά ένα αξιόπιστο μηχάνημα στο οποίο… Συνέχεια »
Δε θα ξεχάσω ποτέ το πρώτο μου pc.Μου το πήρε ο πατέρας μου όταν ήμουν 9 χρονών και γέμισα αμέσως τα 3,5Gb του με demo παιχνίδια! Ακόμα έχω τον σκληρό του δίσκο. 🙂
to prwto mou pc htan paixnidi pou sundeotan me thleorash.. ATARI xa xa!! ebazes kasetes kai perimenes polu wra gia na fortwsei htan prin 20 xronia!!!! apisteuth xara san paidi foberh anamnhsh!
Ένα βραδάκι καθώς γυρίζαμε από βόλτα μ’ ένα φίλο, πήρε το μάτι μου κάτω από ένα φροντιστήριο, μέσα σ’ έναν μισάνοιχτο κάδο απορριμάτων, δυο υπολογιστές. Ήταν σε κακό χάλι : χωρίς καπάκια, ξεκοιλιασμένοι, βρώμικοι, άψυχοι. Είπα του φίλου μου και με βοήθησε να τους πάμε σπίτι μου. Εκεί, έβαλα στον έναν ένα καλώδιο ρεύματος, σα να ‘τανε ορός. Καμμία αντίδραση. Δεν είχε αντέξει φαίνεται. Το έβαλα στον άλλον, κι άκουσα κάτι να σιγομουρμουράει. Σύνδεσα μια οθόνη πάνω του, κι αμέσως μου χαμογέλασε. <>, σκέφτηκα. Τον άφησα σε μι’ άκρη και έπεσα να κοιμηθώ. Την άλλη μέρα, έπιασα και τον καθάρισα. Έλαμψε. Του έβαλα κι έναν σκληρό δίσκο και γουργούριζε ευχαριστημένος. Με τον καιρό, του έβαλα πάνω έναν καλύτερο επεξεργαστή, και μόνο <> που δεν φώναξε. Και περισσότερη μνήμη. Μου φαινόταν έτοιμος να κάνει κάμψεις και κωλοτούμπες. Του ‘βαλα και καλύτερη κάρτα γραφικών κάποια στιγμή, και μου ‘παιζε και DVD, δείχνοντάς μου την ευχαρίστησή του που τον φρόντιζα. Όταν μάλιστα του ‘βαλα και μια disk controller card που απελευθέρωνε τις δυνατότητες του δίσκου, δεν είχε πλέον να ζηλέψει πολλά από άλλους πιο σύγχρονούς του. Με συντρόφευσε μερικά χρόνια, μέχρι που άρχισε να βγάζει ένα-ένα διάφορα προβλήματα. Πρώτα έχασε τις USB του… Συνέχεια »
Πρέπει να ήταν 1997 ή 1998, δε θυμάμαι ακριβώς καθ’ότι πλέον γέροι και ώριμοι άνθρωποι, και καλά. Ο πρώτος υπολογιστής που προοριζόταν για μένα προσωπικά βρισκόταν στο σπίτι εδώ και κάποιο καιρό, στο γραφείο του σαλονιού. Pentium II στα 300AMhz ήταν ότι πιο βαρβάτο είχε να επιδείξει η τότε τεχνολογία. Φυσικά, όντας 9-10 χρονών, μην περιμένετε να θυμάμαι άλλα specs-κι αυτό με δυσκολία το είχα συγκρατήσει, για να μπαίνω στο μάτι των φίλων μου. Είχαν προηγηθεί διάφορα μηχανήματα στο -κατά τα άλλα αδαές από πληροφορική- σπίτι μας, ένας 8086 με πορτοκαλί στοιχεία σε μαύρα φόντα, ένας 386 που είχε και Tetris, αμέ, τι νόμιζες; O Pentium όμως ήταν το πρώτο PC που προοριζόταν για χρήση κυρίως από μένα, κατά βάση για gaming εκείνη την εποχή. Τα Windows 98 φάνταζαν, σε σχέση με το περιβάλλον DOS, σαν την ταινία Star Wars στα τέλη των ’70s, εξωπραγματικά. Και το μηχάνημα δούλευε ρολόι, παίζοντας χωρίς sprites στα γραφικά και χωρίς να “καρεδιάζει” όλες τις παιχνιδάρες της εποχής, ήτοι Actua Soccer, Need for Speed, Age of Empires και φυσικά Commandos: Behind Enemy Lines. Όταν δεν είχα σχολείο λοιπόν, ή Σαββατοκύριακα, σηκωνόμουν αξημέρωτα και στηνόμουν είτε στο Mega Drive μου, είτε στο PC. Ένα από… Συνέχεια »
αγορασα τον πρωτο μου pc πριν 10 χρονια περιπου μετον πρωτο μου μισθο (αλλα με δοσεις ) και επειδη δεν ηξερα πολλα απο η/υ αποφασισα να αρχισω και μαθηματα, απο τοτε μεχρι σημερα πιστευω εχω φτασει σε ενα ικανοποιητικο επιπεδι γνωσεων και επιπλεον πριν 3 χρονια αντιικαταστησα τον παλιο υπολογιστη με ενα laptop
Πρώτο PC απέκτησα πριν από 15 χρόνια. Αυτό που δεν θα ξεχάσω είναι το πέδεμα με τις δισκέτες: μεταφορά συμπιεσμένων αρχείων (παιχνίδια κυρίως) και αποσυμπίεση με τις ώρες… και τη δισκέτα να διαμαρτύερεται εντόνως με εκείνο το χαρακτηριστικό “ξύσιμο”!
Ο πρώτος μου υπολογιστής μετράει μια τριακονταετία… Κάποια στιγμή – τότε στα παλιά χρόνια- μέσω του συνεταιρισμού της εργασίας του πατέρα μου, έφτασε στα χέρια μου ένας από τους πρώτους εμπορικούς υπολογιστές της εποχής αλλά και γενικότερα ίσως.. Ένας λευκού χρώματος Acorn Electron BBC που συνδεόταν με κασετόφωνο μιας και οι δισκέττες τότε είχαν πρωτοξεκινήσει να βγαίνουν σαν τεχνολογία και δεν ήταν πολύ διαδεδομένες ακόμα… Όπως καταλαβαίνετε για ένα παιδί μικρό σε ηλικία αυτό αρκούσε να δημιουργήσει ένα εντελώς νέο σύμπαν στη ζωή του. Θυμάμαι ότι μαζί με τον υπολογιστή είχε έρθει και ένα βιβλίο με εντολές γλώσσας προγραμματισμού που με αυτό δημιουργούσες μικρά απλά παιχνίδια που βέβαια για να τα αντιγράψεις σου έπαιρνε μέρες, όπως και ώρες σου έπαιρνε αφού τα είχες αντιγράψει να τα διορθώσεις και που συνήθως το αποτέλεσμα σε σχέση με την προσπάθεια σου και τις ώρες που ξόδευες ήταν απογοητευτικό… Όλα τα προγράμματα γραφόντουσαν σε κασέτα ήχου (τις θυμόμαστε άραγε;), κλασσική ή καλυτέρα καδμίου μετάλλου, για να είσαι πιο σίγουρος για την αντοχή και το αποτέλεσμα… Για να φορτώσεις ένα πρόγραμμα `καλό`, έπαιρνε γύρω στα πέντε με δέκα λεπτά υπομονής και `ηχοθεραπείας` μιας και άκουγες και εσύ μαζί με τον υπολογιστή το `διάβασμα` από την… Συνέχεια »
Η δική μου ιστορία είναι πρωτότυπη. Τον πρώτο υπολογιστή μου τον έφτιαξα μόνος μου, όπως και το λειτουργικό, τον κώδικα, και μια σειρά προγραμμάτων.Πρίν απο χρόνια είχα φτιάξει μια πειραματική ιστοσελίδα σε FLASH και τον κώδικα, και διαπιστώνω μετά απο χρόνια οτι κυκλοφορούν σήμερα Τablet Υπολογιστές που έχουν κάνει πιστή αντιγραφή του δικού μου κώδικα, όμως χρειάζονται ενα δυο χρόνια ακόμα για να φτάσουν τις δυνατότητες διαδραστικότητας, ειδικά κίνησης μπροστά πίσω.
Υπάρχει ενα Video στο youtube ( https://www.youtube.com/watch?v=2fV1tqF_Rz8 ) το οποίο σας αφιερώνω και εάν μπορείτε φτιάξτε την κίνηση μπροστά, πίσω. Σίγουρα θα είναι το Toshiba Folio 100 στήν πρωτοπορία σε σχέση με τον ανταγωνισμό.
Ο Πρωτεργάτης
Ο πρώτος μου υπολογιστής πάρθηκε τέλη του 1995, όταν ήμουν 7 ετών. Ο υπολογιστής είχε ως βασικό λειτουργικό σύστημα το MS-DOS και μια πρώιμη έκδοση των windows, την έκδοση 3.11. Για να μπεις στα windows αυτά απλά έγραφες στο DOS (όταν ήσουν στον c:\) windows και πατούσες enter. Τα πάντα(προγράμματα, λειτουργικά, παιχνίδια) χωρούσαν σε δισκέτες των 3.5” που είχαν συνολικό μέγεθος 1.44ΜBytes. Οι σκληροί δίσκοι είχαν μέγεθος όσο ένα σημερινό CD(500-700ΜΒ) και φυσικά οι ταχύτητες επεξεργαστή και μέγεθος μνημης RAM ήταν πολύ χειρότερα από τα χειρότερα σημερινά κινητά(συγκεκριμένα είχα pentium 386 στα 100MHz, RAM 8MB, και κάρτα γραφικών VGA των 256 χρωμάτων!!!). Στον υπολογιστή αυτον προγραμμάτιζα εγώ σε GW Basic ενώ ο μεγάλος μου αδελφός σε Logο και φυσικά όλα περνούσαν μέσω του DOS(η λεγόμενη γραμμή εντολών των windows, το μαύρο περιβάλλον που πιθανοτατα να έχετε δουλεψει στον παρελθόν). Τα παιχνίδια όλα ήταν φυσικά δυδιάστατα(ή ψευτοτριδιάστατα) με μονανική εξαίρεση το Tomb Raider και το Duke Nukem 3D, τα οποία βγήκαν την επόμενη χρονιά(1996). Το γεγονός ότι δεν είχε τα windows που ξέρουμε σήμερα σημαίνει την περιορισμένη λειτουργία του ποντικιού, μονά και διπλά κλικ για εγκατάσταση προγραμμάτων, να μπείτε και να βγείτε από φακέλους κτλ, δεν υπήρχαν. Όλα γινόντουσαν με γραμμές… Συνέχεια »
Τον πρώτο μου υπολογιστή πήρα πριν 10 χρόνια….τον λάτρεψα, και δεν ξεκολλούσα από πάνω του…στη συνέχεια κατάφερα να πάρω έναν πιο εξελιγμένο υπολογιστή, τον οποίο μέσα σε 3 χρόνια αντάλλαξα με ένα gaming-pc…από τότε, έχω εμμονή να γίνω προγραμματιστής, και λατρεύω κάθε είδους τεχνολογία και gadgets 🙂
οποιος έχει αρχίσει την ενασχόληση του με ένα amstard 6128 είναι μια ιστορία από μονος του ευχάριστο και καλή επιτυχία
Λοιπόν η επαφή μου με τον πρώτο υπολογιστή είναι αμυδρά αποτυπωμένη στο μυαλό μου.
ήμουν 6-7 χρόνων και είχαμε έναν amstrad με κάτι τεράστιες δισκέτες και οθόνη πράσινη…χωρίς χρώματα! το λειτουργικό θαρώ πως ήταν DOS ..το μόνο που κάναμε ε…γώ κη αδερφή μου είναι να παίζουμε ένα παιχνίδι που ήταν φορτωμένο στην δισκέτα..τύπου pac-man ….ήταν μεγάλη η ευτυχία μας τότε.Ακόμα τον έχουμε στην αποθήκη καθαρά για συναισθηματίκη αξία κ να θυμόμαστε εμείς κ τα παιδιά μας απο που ξεκίνησε όλος αυτός ο τεχνολογικός μαραθώνιος…για να φτάσουμε να κάνουμε τα πάντα με ένα laptop.
καλή συνέχεια κ συγχαρητήρια στην Toshiba ..είναι μακράν η πιο αξιόλογη εταίρια ειδικά με το service της “οτι κ αν συμβει”
το πρωτο μου λαπτοπ ηταν toshiba καθως και το δευτερο που εχω τωρα εδω και 2 χρονια σκεφτομαι να παρω και ενα τριτο παλι της toshiba.Οσα λαπτοπ και αν παρω της toshiba θα ειναι γιατι ειναι αθανατα ευχομαι να πηγαινει καλα η toshiba για παντα !!!!!!!!!
τι να πω κι εγω τον πρωτο μου υπολογιστη τον πήρα πριν κάτι αιώνες οταν πρωτοβγήκαν..βεβαια είχα και τον μεγαλύτερο αδερφο μου που μου το ‘παιζε μαγκας ενω δεν ήξερε τη τύφλα του!! 😛 δεν είχα ιντερνετ..αλλα τωρα μετα απο τοσα βάσανα μου πήρε ο γέρος μου έναν υπολογιστη (μετα απο πολυ πρηξιμο κι αυτός!!) με windows7 βεβαια!! και εβαλα και ιντερνετ και τωρα λιώνω όλη μέρα μπροστα απ’την οθόνη!! γι’αυτο θέλω να κερδίσω!! 😀
αρχισα να χρησιμοποιω η/υ απο τα 11 μου χρονια… δλδ πριν απο 9 χρονια… ειχα το προτερημα να εχω μεγαλυτερα αδερφια…. ωστε για εκεινες τις μερες θεωρω οτι ημουν αρκετα τυχερη γιατι σε τετοια ηλικια σχεδον κανενα παιδι δεν ειχε οχι μονο χρησιμοποιηση αλλα κ να δει εναν η/υ…. τον αποκλειστικα δικο μου η/υ τον απεκτησα πριν απο 2 χρονια εναν φορητο ,ο οποιος ηταν πολυφορεμενος… πρωτα τον αγορασε η αδερφη μου.. τον κρατησε για 2 χρονια κ επειτα περασε στα χερια τις μανας μου… κ οπως καταλαβαινετε ΜΑΝΑΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ (αντιθετα!!!) σε σημειο να τον γεμισει μεγισει 10+ ιους ….ο φορητος περασε πολλαααα…. ωσπου μετα απο αλλα 3 χρονια περασε σε μενα….!!!! ο η/υ κυριολεκτικα ηταν αργος κ ταλαιπορημενος… αλλα που λευτα για καινουργιο….. κ ηρθε το αποτελειωτικο χτυπημα του φορητου οταν ο πατερας μου κρατοντας το του επεσε απο τα χερια….(δεν ξερω καν τι εγινε κ πως εγινε.. αλλα χαιρομαι που εγινε..!!!) επιτελους ο επταψυχος φορητος τα κακαρωσε…. κ ετσι πριν απο 1 χρονο μου πηραν ενα netbook… μικρο μεν αλλα κανει την δουλεια του….. αλλα μολις ειδα το tablet Toshiba Folio 100 το ερωτευτικα…..!!! η ιστορια μου τελειωνει εδω …. ευχαριστω για την ωρα που μου αφιερωσατε…. κ ευχομαι… Συνέχεια »
Το 1ο μου pc ήταν ενα…486!!!μιλαμε για πολλα…πολλα χρονια πίσω.πρέπει να’ναι κοντά στα 15!το παθος μου γ τα ηλεκτρονικα κ η χαρα μ π ειχα η/υ ηταν συνδυασμός που…σκοτωνει!περιμενα πως κ πως να γυρισω απ’το σχολειο, να τελειωσω το διάβασμά μου κ να απολαυσω στο 486 μου την…πασιεντζα!!!χαχαχα!κ ομως ακομα κ η πασιεντζα ηταν κτ μαγικο για εμενα!εκ τοτε…μεγαλωσα…η τεχνολογια προχωρησε κ τωρα εχω 1 λαπτοπ αρκετα ταλαιπωρημενο για να παιζω football manager κ να βλεπω ταινιες με το κοριτσι μου!αλλα ποσο ακομα θα αντεξει το καημενο????τι χτυπηματα εχει φαει τι νερο εχει πεσει πανω του…δε λεγεται!το Toshiba Folio 100 πρεπει να’ναι κτ εκπληκτικο…μακαρι να το κερδιζα…ΔΕΝ εχω κερδισει ΠΟΤΕ μου κτ!!!μονο στον ερωτα! 😉
Απέκτησα το spectum πριν 25 περίπου χρόνια, κι από τότε είμαι συνέχεια σε εναν υπολογιστή μπροστά. Δεν θυμάμαι πάρα πολλά από αυτόν, μετά κάθε 3-4 χρόνια έπαιρνα καινουργιο. σιγά σιγά άρχισα να μαθαίνω όλο και περισσότερα. Τώρα εργάζομαι σε IT job. Μακάρι να καιρδίσω, θα το έχω πάντα μαζί μου
Όλα για την τεχνολογία. Άρχισα να ασχολούμε με υπολογιστές από τα 11 χρόνια μου δηλαδή πριν 13 χρόνια. Έμαθα μόνος μου να τους χρησιμοποιώ Προτείνω σε όλους TOSHIBA είναι όντως αθάνατα. Καλή επιτυχία σε όλους.
H ιστορια η δικη μου ξεκιναει καπως ετσι: “μπαμπα, μπαμπα, τι ειναι αυτα που γραφεις?? άστα, τωρα και ελα να παιξουμε μαζι” και ο μπαμπας βεβαια απαντουσε: “οχι, τωρα αγαπη μου, τελειωνω σε λιγο, θα παιξουμε μετα…” Εγω βεβαια σαν παιδι που ημουν δεν καταλαβαινα για ποιο λογο εγραφε και νευριαζα με τον μπαμπα μου αλλα και με τον υπολογιστη που ειχε στα χερια του… ” Εγω δεν θα πιασω ποτε υπολογιστη στα χερια μου ελεγα” και ακομα “Μισω τον υπολογιστη”. Φυσικα το ‘ελεγα αυτο γιατι με κρατουσε μακρια απο τον μπαμπα μου και με το παιχνιδι μου μαζι του… Ωσπου, ενα πρωι, στα γενεθλια μου, ο μπαμπας κρατουσε ενα μεγαλο κουτι στα χερια του! “Τι ειναι αυτο??” τον ρωτησα, γεματη απορια! “Ενας υπολογιστης» μου λεει! «Θα δεις οτι θα σου αρεσει, κοιτα εχει και τα στρουμφακια πανω». Ηξερε οτι τα στρουμφακια ειναι τα αγαπημενα μου…. « Δεν το θελω» του λεω, ετοιμη να βαλω τα κλαμματα… “Καλα μου λεει, εγω θα στο αφησω εδω και αν δεν το θελεις, μπορεις να μην παιξεις μαζι του.” Περασαν τρεις μερες χωρις να το αγγιξω! Την τεταρτη μερα δεν αντεξα! Πηγα το ανοιξα και προσπαθουσα να τον επεξεργαστω! Ματαια ομως! Το επομενο… Συνέχεια »