Είναι γεγονός πως τα τελευταία χρόνια τα FPS games (First-person Shooter) έχουν αλλάξει, και σε κάποιους τομείς όχι προς το καλύτερο. Το Call of Duty εισήγαγε μια φιλοσοφία που παίρνει από το χεράκι τον παίκτη και τον καθοδηγεί σε κάθε του βήμα, θυσιάζοντας την ελευθερία κινήσεών του στον βωμό της κινηματογραφικότητας.
Με βάση τα σημερινά δεδομένα, πως θα ήταν το Doom αν έβγαινε στην εποχή μας; Μήπως αντί για Doom θα ήταν… Call of Dooty; Δείτε το παρακάτω πολύ έξυπνο βίντεο και πείτε μας γνώμη!
![, Call of Dooty, Αν το Doom έβγαινε στην εποχή μας [video]](https://techblog.gr/wp-content/uploads/2011/11/doom-1.jpg "Call of Dooty, Aν το Doom έβγαινε στην εποχή μας")
![, Call of Dooty, Αν το Doom έβγαινε στην εποχή μας [video]](https://techblog.gr/wp-content/uploads/2011/11/Doom-2.jpg "Call of Dooty, Aν το Doom έβγαινε στην εποχή μας")
Πηγή: Game20.gr
Θυμάμαι μικρός που έπαιζα doom (είμαι 16 τώρα)(νομίζω αυτό στο βίντεο είχα , δηλαδή ήταν πολύ παλιό) και έπαιζα πάρα πολύ καιρό…Αλλά αποθήκευα στο ίδιο save γιατί δεν είχα φανταστεί ότι μπορεί να γίνει κάτι και να χαθεί, και μια μέρα κατά λάθος έκανα save σε ένα σημείο που έπεφτα κάπου και πέθαινα χωρίς να μπορώ να κουνηθώ…!!! Με λίγα λόγια έπρεπε να ξεκινήσω από την αρχή…Μου την είχε δώσει πάρα πολύ αυτή η ιστορία και δεν ξαναέπαιξα ποτέ doom 😀
Sorry για το off topic αλλά κάπου ήθελα να πω τον πόνο μου όλα αυτά τα χρόνια..! Μου είχε μείνει παράπονο!! χαχαχ…! σοβαρά..!
ωραιο ειναι 😛
Πω….. Doom….Τι μου θυμίζει…. Πολύ κολλημα το παιχνιδακι…. Ηταν απο τα αγαπημένα μου !! Μαλιστα το είχα περάσει και στο Nokia 6600 (με το symbian S60) που ειχα τοτε και το ειχα αρχίσει και τερματίσει αρκετες φορες και εκει…!!
ποιο doom ρε παιδια. wolfenstein 3d. Αυτη ηταν η αρχη…
όντως wolfstein 3d , τότε που όλα ήταν πιο απλά αλλά και πολύπλοκα , που έπρεπε στο DOS να αλλάξεις ένα σωρό παραμέτρους για να καταφέρεις να παίξεις με αξιοπρέπεια ένα παιχνίδι που πλέον θεωρείται υπερβολικά ξεπερασμένο από όλες τις απόψεις. Δεν θα ξεχάσω τις ώρες που πέρασα πάνω απο τον AMSTRAD 1512 και έπειτα από τον AMSTRAD 1640 για να καταφέρω να απελευθερώσω RAM για να παίξω ένα απλό shoot ‘ em ‘ up. Εποχές που ένα floppy disk drive κόστιζε 40.000 (ήταν πάρα πολλά λεφτά τότε) δραχμές και ένας σκληρός δίσκος σχεδόν όσο ένα PC. Που κυνηγούσαμε τους τυχερούς μας φίλους που είχαν AMIGA 500 για να παίξουμε Kick off 2 και να δούμε τρισδιάστατα demos με στερεωφονικό ήχο. Εποχές που ονειρευόμασταν τα βράδια ότι αλλάζαμε την CGA κάρτα γραφικών με μια VGA ή ακόμα καλλύτερα με SVGA και που προσευχόμασταν να αναβαθμίσουμε τον ήχο μας με μια Sound blaster κάρτα. Ποτέ δεν θα ξέχάσω το 464 (με 64 ολόκληρα Kb μνήμης) με την κασσέτα που έκανε περίπου ένα μισάωρο για να κάνει loading το Pacman ή το 6128 με το καταπληκτικό disc drive των 3 μιση ιντσών. Όλα αυτά πριν περίπου 22 χρόνια όταν ήμουν 10 χρονών.… Συνέχεια »
@Panagioti_Salonica
σταματα γιατι δακρυσα.. ξερεις γιατι.. γιατι ξερω οτι δε μπορω με τιποτα να ζησω ξανα αυτες τις εποχες..
τωρα που ξαναδιαβαζω το σχολιο μου ειναι καπως..χαχαχα..