Η πρώτη digital ονείρωξη | A Tomb Raider tribute

, Η πρώτη digital ονείρωξη | A Tomb Raider tributeΛένε ότι ο πρώτος έρωτας σε ακολουθεί για πάντα. Ενίοτε σε στοιχειώνει κιόλας. Μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό: δεν αναφέρομαι (αποκλειστικά) σε φυσικά πρόσωπα. Εν προκειμένω, θα μιλήσω για ένα ψηφιακό. Όταν το 1996 εμφανίστηκε το πρώτο Tomb Raider ο πλανήτης γνώρισε την πρώτη του digital ονείρωξη.

Το σκηνικό ήταν τοποθετημένο στις πλαγιές των Άνδεων και εν μέσω χιονοθύελλας δύο φιγούρες διακρίνονταν να βαδίζουν νωχελικά. Κατόπιν μιας σύντομης και σχετικά επεισοδιακής εισαγωγής, η Lara Croft πετώντας την κάπα της μας φανέρωσε τα ψηφιακά της κάλλη. Ο κόσμος του gaming δε θα ήταν ποτέ ξανά ίδιος…

Η αλήθεια είναι ότι τo Action Adventure ως genre ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτο μέχρι τότε. Ο κόσμος μόλις ανακάλυπτε έναν 3D ψηφιακό κόσμο και διψούσε να τον εξερευνήσει περαιτέρω. Το Tomb Raider ήρθε την κατάλληλη στιγμή για να ταράξει τα νερά… ή μάλλον για να προκαλέσει ολόκληρο τυφώνα στην θάλασσα του digital entertainment. Ακόμα κι η επιλογή του κεντρικού χαρακτήρα φανέρωνε τους νεωτερισμούς που επρόκειτο να ακολουθήσουν: στην θέση του τυπικού αρσενικού είχε τοποθετηθεί μια χυμώδης μελαχρινή με απίστευτες ικανότητες και ακόμα πιο απίστευτο attitude.

Εδώ που τα λέμε, η Lara δε θα μπορούσε να επιβιώσει σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο εάν ήταν απλά μια θηλυκή ρεπλίκα του Indiana Jones. Γι’ αυτό και ο «σοφός» προγραμματιστής την προίκισε με εξαιρετική φυσική κατάσταση, μοναδική ευχέρεια στα όπλα και έναν ultimate τσαμπουκά ικανό να στείλει αδιάβαστους πολλούς από τους macho ανταγωνιστές της. Κι όλα αυτά σε μια άκρως δελεαστική «συσκευασία»: το σαγηνευτικό κορμί της Lara (έστω και με τα άκομψα πολύγωνα της εποχής) ήταν ότι έπρεπε για να αναστατώσει την τεστοστερόνη των αρσενικών gamers που, απενοχοποιημένοι πια, επιδόθηκαν σε μαραθώνιους ψηφιακής εξερεύνησης.

Πάντως πέρα από τα κάλλη της νεαρής αρχαιολόγου και τα πρωτοποριακά για την εποχή τεχνολογικά χαρακτηριστικά, στην επιτυχία του παιχνιδιού συνέβαλε και το σενάριο του παιχνιδιού. Καταρχήν το main quest, αυτό για το οποίο γίνεται όλη η φασαρία, είναι μία ultimate εμμονή για τους απανταχού αρχαιολόγους: η χαμένη Ατλαντίδα. Μια πολιτεία μύθος, την οποία η Lara φτάνει να ανακαλύψει έχοντας προηγουμένως (προς τέρψη του gamer!) αντιμετωπίσει πολύ επικίνδυνους εχθρούς και λύσει εξυπνότατους γρίφους.
Κάτω βέβαια από αυτόν τον επιφανειακό αγώνα δρόμου δεν κρύβεται τίποτα άλλο από μια τυπική γυναικεία αντιπαλότητα. Η αναμέτρηση της τυχοδιώχτριας Croft με την business woman Natla είναι παραπάνω από εμφανής. Στην προκειμένη βέβαια περίπτωση το τρόπαιο δεν κάτι κοινότυπο όπως π.χ. ένα αρσενικό αλλά η απόλυτη αρχαιολογική πρόκληση…

, Η πρώτη digital ονείρωξη | A Tomb Raider tributeΠροσωπικά, η γνωριμία μου με την κυρία Croft δεν έγινε το 1996. Για την ακρίβεια δεν ήξερα καν ότι υπήρχε τότε (τέτοια ντροπή!!!!) αφού ούτε Sega Saturn διέθετα ούτε Sony Playstation, κονσόλες όπου έκανε την παρθενική της εμφάνιση η Lara. Η πρώτη μου επαφή μαζί της συνέβη περίπου 1 χρόνο αργότερα όταν η δραστήρια αρχαιολόγος βρίσκοταν σε αναζήτηση ενός σαφώς ταπεινότερου τροπαίου: του στιλέτου του Xian. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που αντίπαλος στην αναζήτηση αυτή είναι άντρας. Το τρόπαιο είναι ανάλογο του αντιπάλου…

Ακολούθησαν πολλές ακόμα περιπέτειες, είτε ως ολόκληρα παιχνίδια είτε ως expansions, με το Last Revelation (4ο κατά σειρά full game) να κερδίζει μακράν τη μάχη από τα υπόλοιπα της πρώτης περιόδου της όμορφης αρχαιολόγου. Η παρακμή ήρθε και μάλιστα με εκκωφαντικό θόρυβο. Στην προσπάθεια τους να εκσυγχρονίσουν την Lara και παράλληλα να κυκλοφορήσουν νέο τίτλο όσο το δυνατό γρηγορότερα για άμεσο κέρδος, οι προγραμματιστές ισοπέδωσαν έναν μύθο.
Το ανεκδιήγητο Angel of Darkness έβαλε οριστικά ταφόπλακα στην σειρά παιχνιδιών Tomb Raider έτσι όπως τα ξέραμε έως τότε. Άλλωστε και η ίδια η Lara είχε χάσει πλέον τον προσανατολισμό της. Οι δύο κινηματογραφικές ταινίες δεν ήταν τίποτε άλλο από απλές αρπαχτές προς εκμετάλλευση του hype που είχε δημιουργηθεί. O μέχρι τότε αγαπημένος τσαμπουκάς μετατράπηκε σε άλλο ένα άχρωμο χαρακτηριστικό ενός τυπικού celebrity.

Τέλος εποχής λοιπόν… και αρχή μιας νέας: στο Tomb Raider: Legend (2006) η Lara μας ξανασυστήνεται, ικανοποιητικά προσαρμοσμένη στα νέα τεχνολογικά δεδομένα. Με νέο developer, την Crystal Dynamics στην θέση της Core Design, η κυρία Croft επανήλθε πιο αγριεμένη αλλά και πιο ανθρώπινη από ποτέ. Μπορεί οι κινήσεις της να έφερναν στο μυαλό κάτι από Prince of Persia, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι αθλητικές της επιδόσεις προσαρμόστηκαν περισσότερο στην κοινή λογική . Έτσι, η Lara πλέον δεν συναγωνίζονταν πρωταθλητές του τριπλούν ή της ελεύθερης κατάδυσης όπως μας είχε συνηθίσει στα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι επιστρέψαμε αυτόματα στον πρότερο «έντιμο βίο».
Παρά το αβανταδόρικο σενάριο που έχει να κάνει με την αναζήτηση του μαγικού ξίφους του βασιλιά Αρθούρου, αποκαλύπτοντας παράλληλα και στοιχεία από το οικογενειακό περιβάλλον της Lara και φυσικά παρά τα εξαιρετικά γραφικά και τις νέες κινήσεις, το παιχνίδι τελειώνει σχετικά σύντομα αφήνοντας μια πικρή γεύση στο στόμα. Αλλά οι παιδικές ασθένειες είναι κάτι αναμενόμενο και συγχωρούνται εύκολα λόγω των εν γένει καλών προθέσεων.

Η ουσιαστική επιστροφή συντελείται ένα χρόνο αργότερα. Δεν πρόκειται για σχήμα λόγου: με αφορμή τα 10 χρόνια από την γέννηση του μύθου (και λόγω έλλειψης έμπνευσης όπως προσωπικά πιστεύω), η Lara επιστρέφει εκεί απ’ όπου ξεκίνησε. Στην αναζήτηση του απόλυτου quest: της χαμένης Ατλαντίδος. Εν έτει 2007 λοιπόν, το Tomb Raider: Anniversary δεν είναι τίποτε άλλο από ένα remake της πρώτης περιπέτειας της τολμηρής αρχαιολόγου. Προσαρμοσμένο επίσης στις σύγχρονες τεχνολογίες μιας και χρησιμοποιεί την μηχανή του προκατόχου του, το νέο μέλος της οικογένειας αναβιώνει τον μύθο σε μεγάλο βαθμό και μας προδιαθέτει για την συνέχεια.

Μια συνέχεια που δεν αργεί να έρθει. Σύμφωνα με τις τελευταίες σχετικές πληροφορίες το Tomb Raider: Underworld θα είναι στα καταστήματα τον Νοέμβρη του 2008. Ελπίζω απλά να διατηρήσει την δυναμική των δύο πρόσφατων προκατόχων του και να μας απογειώσει για μια ακόμα φορά στον περιπετειώδη ουρανό της Lara Croft…

15
0

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Παρακολουθήστε τα σχόλια
Να ειδοποιηθώ όταν
guest

0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Games Nintendo Theories

Θεωρείς Παιγνίων, The Wii Revolution

Happy, happy Birthday! Στις 19 Νοεμβρίου συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από την στιγμή που ο άνεμος του Wii ξεκίνησε να φυσάει στις Η.Π.Α. για να παρασύρει στην συνέχεια τα πάντα στο πέρασμα του. Πέμπτη κατά σειρά κονσόλα της Nintendo, έγινε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα η ναυαρχίδα της, φτάνοντας στον αριθμό ρεκόρ των 36,2 εκατ. τεμαχίων […]

Games Theories

Το Χάσμα των Γενεών

Ο «απόμαχος της ζωής», με γκρι κουστουμάκι και μπορντώ, μάλλινο γιλέκο κοίταζε κατευθείαν στα ενδότερα του internet cafe. Εκεί που μια παρέα από τέσσερις πιτσιρικάδες, ήταν δεν ήταν 15-16 χρονώ, απασχολούνταν στο ευγενές άθλημα του “Lineage II”. «Ε ρε νεολαία, σου λέει μετά… εγώ στην ηλικία τους…». Μη μου πείτε ότι η εικόνα αυτή δε […]

Games PlayStation Theories Xbox

Θεωρείες Παιγνίων, Το τέλος των σεναρίων

Μου φαίνεται ότι τα δέκα δάχτυλα των χεριών μου είναι παραπάνω από αρκετά για να καταμετρήσουν τα πραγματικά ενδιαφέροντα σενάρια που έφτασαν να γίνουν κινηματογραφικές παραγωγές μέσα στην τελευταία δεκαπενταετία (για να μην πω παραπάνω). Κάτι ανάλογο παρατηρώ και στον χώρο των videogames, που αποδεικνύονται άλλωστε συγγενής πρώτου βαθμού με τον αντίστοιχο κινηματογραφικό.

Games Theories

Θεωρείες Παιγνίων, Ζωή χωρίς επανάσταση είναι μισή ζωή

Crysis, Halo, Gears of War, ένας κατάλογος χωρίς τέλος. Ένας κατάλογος γεμάτος από ήρωες–υπερστρατιώτες με μοναδική τους έγνοια την υπεράσπιση του καλού. Ενάντια σε ποιο κακό όμως; οι εξωγήινοι και οι απόκοσμοι δαίμονες είναι δυο καλές εναλλακτικές, ενώ εσχάτως προστέθηκαν και οι αδίστακτοι μουσουλμάνοι. Τελικά όμως, ποιος θα μας προστατέψει από τους φύλακες; Το κοινό […]