Space News Report – 21.11.2012

Δυο άντρες και μια γυναίκα προσεδαφίστηκαν στις χιονισμένες στέπες της Κεντρικής Ασίας ολοκληρώνοντας ακόμα μια αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Στο μεταξύ ανακαλύφθηκε ότι κάποτε έρεε ζεστό νερό στον Άρη, εντοπίστηκε ένας εξωπλανήτης ορφανός από ήλιο, ενώ χάρη σε ένα εντυπωσιακό βαρυτικό φαινόμενο έγινε εφικτή η ανακάλυψη του πιο μακρινού γαλαξία του σύμπαντος.

Space News Report, κάθε Τετάρτη μόνο στο Techblog.
————————————————————————————————————————————

Προσεδάφιση Soyuz στο Καζαχστάν το περασμένο καλοκαίρι.

Επέστρεψε το πλήρωμα της Αποστολής 33
Ένα πλήρωμα βετεράνων από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Ιαπωνία επέστρεψε από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) στη Γη τα ξημερώματα της περασμένης Δευτέρας με μια κάψουλα Soyuz ολοκληρώνοντας μια πτήση τεσσάρων μηνών. Το Soyuz TMA-05M αποσυνδέθηκε ενώ ο σταθμός βρισκόταν 412 χλμ πάνω από την Κίνα και προσεδαφίστηκε ομαλά στις χιονισμένες στέπες του Καζαχστάν λίγες ώρες αργότερα. Σε αυτό επέβαιναν η Αμερικανίδα Σανίτα Ουίλιαμς, ο Ρώσος Γιούρι Μαλεντσένκο και ο Ιάπωνας Ακιχίκο Χοσίντε. Και οι τρεις τους είχαν ζήσει επί 127 συνεχείς ημέρες στο διάστημα. Η Ουίλιαμς και ο Χοσίντε ολοκλήρωναν την δεύτερη πτήση τους στο διάστημα, ενώ ο Μαλεντσένκο την πέμπτη. Η κάψουλα προσγειώθηκε μόλις λίγα χλμ από την τοποθεσία-στόχο, βορειοανατολικά της πόλης Αρκαλύκ στο κεντρικό Καζαχστάν. Όταν το πλήρωμα εξήλθε από το σκάφος, κάθισε πλάι-πλάι σε ένα ειδικό κάθισμα και σκεπάστηκε με κουβέρτες για να προστατευτεί από το τσουχτερό κρύο που επικρατούσε (-10ο C). Η Ουίλιαμς που είχε αναλάβει την διακυβέρνηση της Αποστολής 33 στον ISS παρέδωσε τα καθήκοντα στον αστροναύτη Κέβιν Φορντ, ο οποίος με τους Ρώσους Ολέγκ Νοβίτσκι και Γιεβγκένι Ταρέλκιν παραμένουν στον σταθμό, έχοντας φτάσει εκεί στα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου. Οι Ουίλιαμς, Μαλεντσένκο και Χοσίντε είχαν εκτοξευτεί σε τροχιά στα μέσα Ιουλίου και η Ουίλιαμς έγινε η δεύτερη γυναίκα κυβερνήτης του διαστημικού σταθμού στην ιστορία του τελευταίου. Στο μεταξύ οι τρεις αστροναύτες που παραμένουν στον ISS ξεκίνησαν την Αποστολή 34 και το πρόγραμμά τους αναμένεται να είναι αρκετά φορτωμένο. Το πλήρωμα θα υποδεχτεί άλλους τρεις αστροναύτες στα μέσα Δεκεμβρίου. Αν όλα πάνε καλά, ένα ρωσικό Soyuz που θα μεταφέρει τον Αμερικανό Τομ Μάρσμπερν, τον Καναδό Κρις Χάντφιλντ και τον Ρώσο Ρομάν Ρομανένκο, θα εκτοξευτεί προς τον ISS στις 19 του επόμενου μήνα.

————————————————————————————————————————————

Πλάνα του βολιστήρα MRO που δείχνουν ότι στον Άρη κάποτε υπήρχαν χείμαρροι.

Ζεστό νερό στον Άρη
Μπορεί το ρόβερ Curiosity να περιπλανιέται στον Άρη, αλλά η νεότερη ανακάλυψη που αφορά τον Κόκκινο Πλανήτη και τα αινίγματά του, έγινε στη Γη. Πρόσφατη επιστημονική μελέτη δείχνει ότι κάποτε υπήρξε νερό στον πλανήτη και μάλιστα αρκετά θερμό ώστε να υποστηρίζει την ύπαρξη ζωής. Η μελέτη προσδιόρισε ότι οι θερμοκρασίες του νερού στον Άρη κυμαίνονταν από 50 έως 150ο C. Τα μικρόβια στη Γη επιζούν άνετα σε αυτό το θερμοκρασιακό φάσμα –όπως πχ στις ηφαιστειακές θερμοπηγές του Πάρκου Γιέλλοουστοουν στην Αμερική. Το εντυπωσιακότερο είναι πως η ανακάλυψη αυτή έγινε χάρη στην ενδελεχή μελέτη μετεωριτών που προήλθαν από τον Άρη. Χρησιμοποιήθηκαν ισχυρότατα μικροσκόπια και εργασία προτύπωσης σε υπολογιστές. Οι μετεωρίτες με αρειανή προέλευση χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: σεργοτίτες, ναχλίτες και σασινίτες (shergottites, nakhlites, chassignites), ονόματα που προήλθαν από τις τοποθεσίες στις οποίες πρωτοανακαλύφθηκαν (Σεργκάτι-Ινδία, Νάχλα-Αίγυπτος, Σασινύ-Γαλλία). Η πιο ενδιαφέρουσα κατηγορία σε ό,τι αφορά την έρευνα νερού είναι οι ναχλίτες επειδή αυτό το είδος μετεωριτών περιέχει μικρές φλέβες γεμάτες ορυκτά τα οποία σχηματίστηκαν από τη δράση νερού κοντά στην επιφάνεια του Άρη. Η πρόσφατη μελέτη αφορούσε την έρευνα αυτών των ορυκτών. Μέχρι σήμερα μόνο οκτώ ναχλίτες έχουν ανακαλυφθεί. Όλοι τους είναι μικροί σε μέγεθος αλλά παρουσιάζουν σημαντική ποικιλομορφία σε ό,τι αφορά τα ορυκτά που περιέχουν. Η πρόσφατη έρευνα αφορούσε τον μετεωρίτη Λαφαγιέτ και έδειξε ότι το πρώτο ορυκτό που σχηματίστηκε στις φλέβες του ήταν ανθρακούχος σίδηρος. Αυτός θα πρέπει να σχηματίστηκε από πλούσιο σε διοξείδιο του άνθρακα νερό σε θερμοκρασία γύρω στους 150ο C. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα μικρόβια εκμεταλλεύονται τις χημικές αντιδράσεις του σχηματισμού των ορυκτών για να αποκτήσουν ενέργεια αλλά και χημικά στοιχεία πολύτιμα για την επιβίωσή τους.

————————————————————————————————————————————

Animation του νεοανακαλυφθέντα ορφανού πλανήτη.

Υπάρχουν και άστεγοι πλανήτες
Και από τον Κόκκινο Πλανήτη, στη διαστρική άβυσσο. Την περασμένη Τετάρτη μια ομάδα αστρονόμων ανέφερε ότι εντόπισε έναν εξωπλανήτη. Η ανακάλυψη αυτή δεν θα είχε και μεγάλη σημασία, αν ο πλανήτης ανήκε σε κάποιο άλλο ηλιακό σύστημα –ήδη έχουν ανακαλυφθεί εκατοντάδες. Όμως ο νεοανακαλυφθείς πλανήτης είναι… αδέσποτος. Προφανώς έχει ξεφύγει από κάποιο πλανητικό σύστημα και περιπλανιέται μόνος στο βαθύ διάστημα. Το αντικείμενο με την ονομασία CFBDSIR2149 πιστεύεται πως είναι ένας ψυχρός και νέος σε ηλικία πλανήτης που για άγνωστους λόγους ξέφυγε από τη βαρυτική έλξη του ήλιου του. Δεν είναι βεβαίως ο πρώτος από τους «ελευθέρας βοσκής» πλανήτες που ανακαλύπτονται, αλλά είναι ο κοντινότερος που έχει βρεθεί μέχρι στιγμής, αφού απέχει «μόλις» 100 έτη φωτός από τη Γη. Οι αρχικές παρατηρήσεις έδειχναν πως το αντικείμενο ήταν ίσως ένας καφέ νάνος, ένα «αποτυχημένο άστρο» που δεν έχει τον απαραίτητο όγκο ώστε να πυροδοτήσει τις πυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης που θα το μετατρέψουν σε λαμπερό ήλιο. Όμως η θεωρία αυτή εγκαταλείφθηκε όταν οι αστρονόμοι πρόσεξαν ότι το αντικείμενο περιπλανιόταν κοντά σε ένα ρεύμα νεαρών κινούμενων άστρων με την ονομασία Κινούμενη Ομάδα ΑΒ της Δοράδος (ενός νότιου αστερισμού μερικώς ορατού από την Ελλάδα). Τα άστρα αυτά είναι περίπου 30, έχουν όλα την ίδια ηλικία, την ίδια σύσταση και κινούνται μαζί στο διάστημα. Η σχέση της ομάδας με το αντικείμενο επέτρεψε στους αστρονόμους να προσδιορίσουν την ηλικία του τελευταίου και να το κατατάξουν στους πλανήτες. Ο πλανήτης CFBDSIR2149 έχει ηλικία μεταξύ 50 και 120 εκατομμυρίων ετών και η θερμοκρασία του ανέρχεται γύρω στους 400ο C. Η μάζα του είναι 4-7 φορές μεγαλύτερη του Δία, του μεγαλύτερου κόσμου στο Ηλιακό μας Σύστημα.

————————————————————————————————————————————

Ταξίδι στον πιο μακρινό γαλαξία του σύμπαντος.

Το πιο μακρινό αντικείμενο του Σύμπαντος
Και από την άμεση γαλαξιακή μας γειτονιά, μεταφερόμαστε πολύ μακρύτερα, τόσο πολύ που κυριολεκτικά δεν υπάρχει κάτι πιο πέρα. Συνδυάζοντας την ισχύ των διαστημικών τηλεσκοπίων Hubble και Spitzer της NASA καθώς επίσης και ένα από τους φυσικούς «φακούς ζουμ» του διαστήματος, μια ομάδα αστρονόμων κατόρθωσε να καταρρίψει το ρεκόρ του πιο μακρινού αντικειμένου στο Σύμπαν (από εμάς εννοείται). Αυτό είναι ένας γαλαξίας, ονόματι MACS0647-JD, σε απόσταση 13,7 δισεκατομμυρίων ετών φωτός. Αυτό βεβαίως σημαίνει ότι παρατηρούμε το γαλαξία αυτόν όπως ήταν πριν 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια, μόλις 420 εκατομμύρια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη –που θεωρείται σήμερα ότι υπήρξε η αιτία της δημιουργίας του Σύμπαντος. Με τον τρόπο αυτό μπορούμε να ρίξουμε μια ματιά στο βαθύ παρελθόν του Σύμπαντος, όταν αυτό είχε μόλις το 3% της σημερινής του ηλικίας. Για να ανακαλυφθεί ο γαλαξίας χρησιμοποιήθηκε ένα φαινόμενο γνωστό σαν Βαρυτικός Φακός –η βαρύτητα καμπυλώνει το φως συνεπώς ένας μαζικός γαλαξίας μπορεί να λειτουργήσει σαν μεγεθυντικός φακός, μεγεθύνοντας το φως πολύ μακρινών αντικειμένων. Με τον τρόπο αυτό, η διεθνής ομάδα CLASH (Cluster Lensing And Supernova Survey with Hubble) χρησιμοποιεί ογκώδη γαλαξιακά σμήνη για να μεγεθύνει μακρινούς γαλαξίες. Έτσι λοιπόν, το φως του MACS0647-JD ταξιδεύοντας στο σύμπαν παρεξέκλινε της πορείας του μετά από 8 δισεκατομμύρια έτη φωτός εξαιτίας της βαρυτικής επίδρασης του μαζικού γαλαξιακού σμήνους MACS J0647+7015. Χάρη στο βαρυτικό αυτό φακό, το φως του μακρινού γαλαξία εμφανίζεται μέχρι και οκτώ φορές ισχυρότερο. Πάντως ο MACS0647-JD είναι τόσο μικρός που ίσως βρίσκεται στα πρώτα βήματα του σχηματισμού του. Η ανάλυση δείχνει ότι έχει πλάτος ίσως μικρότερο από 600 έτη φωτός (ο δικός μας έχει διάμετρο πάνω από 150.000 έτη φωτός). Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι ένας τυπικός γαλαξίας παρόμοιας ηλικίας θα πρέπει να έχει διάμετρο γύρω στα 2.000 έτη φωτός.

————————————————————————————————————————————

www.vembos.gr

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Παρακολουθήστε τα σχόλια
Να ειδοποιηθώ όταν
guest

21 Σχόλια
παλαιότερο
νεώτερο
Inline Feedbacks
View all comments
Κώστας Τσιλιγκίρης

Διόρθωση στο Υπάρχουν και άστεγοι πλανήτες:
Τι εννοείς με το “του μεγαλύτερου κόσμου στο Ηλιακό μας Σύστημα”; Είναι άραγε λάθος ή μήπως η λανθάνουσα γραφή γράφει την αλήθεια;

Θανάσης Βέμπος

Εννοώ ότι ο Δίας είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης του Ηλιακού μας Συστήματος. Είναι λάθος αυτό;

Thunderbolt

Eξαιρετικά θέματα και σήμερα! Πολύ ενδιαφέρον το πιο μακρινό αντικείμενο στο Σύμπαν. Ο άστεγος πλανήτης CFBDSIR2149 σαν πολύ μικρή ηλικία δεν έχει?

Θανάσης Βέμπος

@Thunderbolt. Ευχαριστώ. Όντως όχι μόνο ορφανός αλλά και ανήλικος ο νέος πλανήτης.

Λεωνίδας

Εξαιρετικά τα νέα και αυτής της εβδομάδας (έχω βαρεθεί να το λέω!) 🙂

Θανάση έχω μια απορία όμως! Γίνεται να υπήρξε νερό στον Άρη σε υγρή μορφή, σε θερμοκρασία 150o C? Δεν θα εξατμιζόταν πάνω από τους 100o? ‘Η μήπως η χημική σύσταση του Άρη θα επέτρεπε στο νερό να υπάρξει σε τέτοιες θερμοκρασίες?

Και μιας και μιλάμε για τον Άρη, το διάβασα μόλις χθες:

https://www.universetoday.com/98576/has-curiosity-made-an-earth-shaking-discovery/

‘Ηδη δεν μπορώ να περιμένω! Δέχομαι στοιχήματα στο τί μπορεί να είναι!

Και όσον αφορά τους “ορφανούς” εξωπλανήτες, πριν 20 χρόνια δεν γνωρίζαμε καν την ύπαρξη εξωπλανητών, και τώρα ανακαλύπτουμε εξωπλανήτες να ταξιδεύουν στο διαστρικό διάστημα χωρίς την παρουσία άστρων. Δεν σου θυμίζει κάπως Σελήνη και Space:1999?

Θανάσης Βέμπος

@Λεωνίδας. Δεν είναι θέμα χημικής σύστασης. Δεν πρόκειται για ελεύθερο νερό στην επιφάνεια αλλά εντός των ορυκτών, στη διάρκεια της χημικής διαδικασίας που τα μεταμόρφωσε.

Τώρα για τον Άρη, τι να πω; Εχουν καταντήσει όλα τόσο παρατραβηγμένα, ώστε η λέξη “earthshaking” έχει χάσει το νόημά της. Μόνο αν βρουν καμιά αρειανή σαρανταποδαρούσα κάτω απο καμιά πέτρα θα είναι κάτι σημαντικό. Πάντως θα έβαζα στοίχημα ότι το αποτέλεσμα θα είναι “so what?”. Κι αν χάσω, τόσο το καλύτερο!

Όντως θυμίζει Space 1999, αν και οι rogue planets είχαν προβλεφθεί απο παλιά, Θα πρόσεξες όμως την παράλληλη αναβίωση της μπουρδολογίας περί Νιμπιρού εξαιτίας αυτών των ανακαλύψεων.

Λεωνίδας

Δεν σταματάει να μου προκαλεί έκπληξη η αναβίωση της βλακείας και συνωμοσιολογίας (δυο λέξεις συνώνυμες) με οποιαδήποτε ανακάλυψη. Οι συνωμοσιολόγοι είναι τόσο ηλίθιοι που θα προσπαθούν να μας πείσουν μετά τις 21/12 οτι όντως έχουμε καταστραφεί αλλά δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι! Χαχα!

Όσον αφορά το Space:1999, στο πρώτο επεισόδιο, οι επιστήμονες της Σεληνοβάσης Άλφα ετοιμάζονται να στείλουν μια επανδρωμένη αποστολή σε έναν νεοανακλαυφθέν αδέσποτο πλανήτη που ετοιμάζεται να περάσει μέσα από το ηλιακό σύστημα και τον ονομάζουν Meta.

Θεωρητικά, αν η κλίση της τροχιάς του Meta ήταν τέτοια και περνούσε κοντά από το σύστημα Γης-Σελήνης, θα μπορούσε η βαρυτική του επίδραση να προκαλέσει διαταραχή στην τροχιά της Σελήνης και να προκαλέσει την διαφυγή της από την τροχιά της Γης? Θα ήταν πιο ρεαλιστικό αυτό από την έκρηξη των πυρηνικών αποβλήτων στην αθέατη πλευρά της Σελήνης.

‘Ετσι κι αλλιώς οι αδέσποτοι πλανήτες δεν θεωρείται οτι διέφυγαν από τα ηλιακά τους συστήματα λόγω βαρυτικών επιρροών και αλληλεπιδράσεων με άλλους ντόπιους πλανήτες?

Θανάσης Βέμπος

@Λεωνίδας. Το Space 1999 είχε καταπληκτικά εφέ αλλά βλακώδη σενάρια. Οι σεναριογράφοι είχαν τόση σχέση με την αστρονομία και την αστροναυτική όσο έχω εγώ με την υψηλή ραπτική. Ισως να προκαλούνταν εκτροπή της Σελήνης απο ένα (πάρα πολύ) κοντινό πέρασμα του Μέτα κι αυτό θα ήταν αληθοφανέστερο απο την (ανεξήγητη) έκρηξη των αποβλήτων. Αλλά σε κάθε περίπτωση είναι αμφίβολο αν θα επιζούσε κανείς στη Σεληνοβάση απο τους τρομερούς σεισμούς. Για να φύγει η Σελήνη απο την τροχιά της Γης πρέπει να αποκτήσει ΔV μερικά χλμ/δευτ. Δε μιλάμε για το χαμό που θα προκαλείτο στην ίδια τη Γη.

Λεωνίδας

Χμ, Θανάση έχεις δίκιο. Όμως όσο κι αν περάσουν τα χρόνια, θα βλέπω τα σχέδια και τα εφέ του Αετού και της Σελήνοβάσης και θα μου τρέχουν τα σάλια! Τα θεωρώ πραγματικά μαγευτικά! Συμφωνώ και γω για τα σενάρια, όμως το Space:1999 ήταν η πρώτη μεγάλη μου αγάπη (μεγαλύτερη και από το Marooned) και ενω σήμερα δεν μπορώ να το παρακολουθήσω, πάντα θα έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου.

Τώρα όσον αφορά τον Άρη, πολύ πιθανόν να έχεις δίκιο. Κάτι αντίστοιχο γράφει και ο συντάκτης του Bad Astronomy εδώ:

https://www.slate.com/blogs/bad_astronomy/2012/11/21/mars_rover_curiosity_makes_earthshaking_find_no_one_is_talking_but_everyone.html

Αλλά ρε γαμώτο, να βγαίνει ο ίδιος ο διευθύνων ερευνητής της επιστημονικής ομάδας του Curiosity και να υπονοεί κάτι τόσο συνταρακτικό? Εγώ θα είμαι απόλυτα εκστασιασμένος ακόμα και με αρχαία απολιθώματα ζωής!

Θανάσης Βέμπος

Οταν πρωτοπαιζόταν το Space 1999 (1975-76) φτιάχναμε με ένα φίλο σχεδιαγράμματα και αυτοσχέδια μοντέλα των σκαφών -αλλά δεν είχαμε πηγές και προσπαθούσαμε να σκιτσάρουμε ό,τι μπορούσαμε ενώ έπαιζε το επεισόδιο (δεν υπήρχε βίντεο, ούτε βιβλία, ούτε άλλες πηγές, άντε καμιά φωτογραφία στη “Ραδιοτηλεόραση”). Τώρα που βλέπω στο internet ¨ενα σωρό site που παραθέτουν μέχρι και τα σχέδια της τουαλέτας της σεληνοβάσης με πιάνει αναδρομική απελπισία!

Αυτή η ανακοίνωση για τον Άρη θυμίζει τις “έκτακτες επικαιρότητες” στην TV που πλέον γίνονται για ψύλλου πήδημα, έχοντας χάσει την παλιά τους σημασία. Κάποτε όταν έμπαινε το σήμα “έκτακτη επικαιρότητα”, πάγωνες γιατί θα μπορούσε να σημαίνει απο πόλεμο και πάνω. Αλλά σε μια παγκόσμια κοινωνία λαπάδων, υποχόνδριων και (προ πάντος) πολιτικά ορθών, το θα πει “σημαντικό” είναι πολύ συζητήσιμο…

Λεωνίδας

Εγώ πάλι δεν είχα βίντεο, παρόλο που παρακολουθούσα τη σειρά το 1989, και έπαιρνα το κασετόφωνο και μαγνητοφωνούσα τα επεισόδια για να τα ακούσω μετά (είχα κάνει και συλλογή!) ενώ υπέβαλα τους πάντες μέσα στο σπίτι σε αυστηρή σιγή ιχθύως για να μην ακούγονται στην ηχογράφηση! Και κοθόμουν μετά και σκιτσάριζα από μνήμη τον Αετό. Και στις καλοκαιρινές διακοπές που δεν είχαμε τηλεόραση, έψαχνα να βρω σπίτι που να έχει τηλεόραση για να μην χάσω τα επεισόδια, και το οτι είχα χάσει μερικά λόγω των διακοπών το θεωρούσα ανεπίτρεπτο! (Αυτό θα πει θρησκευτική ευλάβεια!). Όταν ενηλικιώθηκα και την ξαναείδα, η σειρά είχε χάσει τη μαγεία και την αίγλη της, αλλά στα παιδικά μου μάτια το 1989, ήταν ο,τι πιο όμορφο και μαγικό είχα δει ποτέ! (την ίδια αίσθηση ένιωθα βέβαια παρακολουθώντας για πρώτη φορά 2001, και Star Trek II και ΙΙΙ). Και θυμάμαι ένα άθρο στο περιοδικό Έπιστήμη & Τεχνολογία που εξέδιδαν για ένα διάστημα οι Τεχνικές Εκδόσεις. Το άρθρο αναφερόταν στην τηλεοπτική και κινηματογραφική ε.φ. Δεν θυμάμαι αν το είχες γράψει εσύ ή ο Καραϊωσηφίδης της Πτήσης. Το τέλος του άρθρου αν θυμάμαι καλά έκλεινε με τη φράση οτι η ε.φ. ανοίγει ορίζοντες και αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό… Συνέχεια »

DaDiRa

“…σε απόσταση 13,7 δισεκατομμυρίων ετών φωτός. Αυτό βεβαίως σημαίνει ότι παρατηρούμε το γαλαξία αυτόν όπως ήταν πριν 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια”
Δηλαδή σε 100 εκατομμύρια χρόνια (υποθετικά μιλώντας), μπορεί να ανακαλύψουμε πιο μακρυνό πλανήτη, που να έχει απόσταση 13,8 δισ. έτη φωτός από τη γή;
Αν ισχύει αυτό που λέω δεν υπάρχει περίπτωση να βρούμε και πολλούς άλλους πλανήτες.

Θανάσης Βέμπος

@Λεωνίδας. Το άρθρο που αναφέρεις ήταν δικό μου και δημοσιεύτηκε το Μάιο του 1994 (δεν το θυμόμουν καν κι έψαξα το αρχείο μου για να το θυμηθώ!). Τώρα, σχετικά με το σύμπαν, το τελευταίο είναι αρκετά μεγάλο για να ισχύει οποιαδήποτε θεωρία. Και εννοώ το πραγματικό Σύμπαν, όχι αυτό που παρατηρούμε με τα ανίσχυρα όργανά μας.

@DaDiRa. Οχι. Τα μακρινά στο χώρο (και στο χρόνο) αντικείμενα, ανακαλύπτονται χάρη στην εξέλιξη των οργάνων και των μεθόδων παρατήρησης. Αργότερα ίσως μπορέσουμε να δουμε ακόμα μακρινότερα αντικείμενα όχι όμως επειδή περνάνε τα χρόνια αλλά επειδή αναπτύσσουμε καλύτερα όργανα. Φυσικά για τόσο μεγάλες αποστάσεις μιλάμε για αντικείμενα μεγέθους γαλαξιών. Οι εξωπλανήτες που ανακαλύπτονται ανήκουν όλοι σε ένα μικροσκοπικό τμήμα του Γαλαξία μας, σε σχετικά πολύ κοντινές αποστάσεις (μέχρι μερικές χιλιάδες έτη φωτός). Εννοείται φυσικά ότι τους βλέπουμε όπως ήταν τόσα χρόνια πριν, όσα είναι η απόστασή τους σε έτη φωτός. Πχ. αν ένας εξωπλανήτης απέχει 150 έτη φωτός, τον βλέπουμε όπως ηταν το έτος 1862.

DaDiRa

Σε ευχαριστώ, Θανάση.Η αλήθεια είναι πως δεν σκέφτηκα την παρέμβαση της τεχνολογίας (ειρωνικό, ε; :P).

Nikolas K

Να δούμε κι αυτή τη συγκλονιστική ανακάλυψη του Κιουριόσιτυ (!).
Δεν κρατάω πολλά καλάθια, μάλλον θα πούνε για τίποτε χημικά στοιχεία ή ίχνη τους στο παρελθόν ή κατι τέτοιο τέλος πάντων, που είναι ευνοικά για τη ζωή όπως την ξέρουμε εδώ στη Γη…
Ε, και; Όπως ακριβώς το είπες Θανάση.
Πιστεύω και δε θέλω να χαρακτηριστώ συνομοσιολόγος, ότι αν ανακαλυφθούν αδιάσειστα πειστήρια για την ύπαρξη στο παρελθόν, ή και στο παρόν, έστω και μικροβιακής ζωής στον Άρη, τότε τα νέα δε θα μαθευτούν από το ευρύ κοινό. Αυτό για πολύ ευνόητους λόγους (πχ για τον ανόητο κακό χαμό που θα γινόταν από φανατικούς θρησκόληπτους κλπ).

Θανάσης Βέμπος

@NikolasK. Σχετικά με το ενδεχόμενο ανακάλυψης ζωής στον Άρη, ίσα ίσα, πιστεύω ότι κάτι τέτοιο θα είναι η χρυσή ευκαιρία για τη NASA ώστε να πάρει επιπλέον χρηματοδότηση για να αναπτύξει ακόμα περισσότερους βολιστήρες για επιτόπια έρευνα. Γιατί τότε κανείς δεν θα λέει ότι σπαταλιώνται αδίκως τα λεφτά των φορολογούμενων. Παράλληλα, οι Ευρωπαίοι, οι Ρώσοι κι οι Κινέζοι θα λυσσάξουν να στείλουν κι αυτοί σκάφη.

Απεναντίας, αν το έβλεπα συνωμοσιολογικά, θα έλεγα ότι ίσως η NASA τοποθετήσει επίτηδες ζωή στον Άρη για να την “ανακαλύψει” μετά!!! Για την ακρίβεια αυτή ήταν και η υπόθεση ενός διηγήματος επιστημονικής φαντασίας που είχα δημοσιεύσει πολύ παλιά στην ανθολογία Ιστορίες Ελληνικής Φαντασίας (εκδ. Ωρόρα, 1993).

Λεωνίδας

Θανάση, ακριβώς! Αν η NASA ήθελε να το δει συνωμοσιολογικά, θα έβγαινε από το 1976 που προσγειωθηκαν τα Viking στον Άρη και θα έλεγε οτι βρήκε ζωή εκεί. Μην ξεχνάμε οτι τα Viking ήταν ακριβώς σχεδιασμένα για να αναζητήσουν ζωή στον Άρη, και τα αποτελέσματα των βιολογικών πειραμάτων τους προκαλούν διενέξεις και διαφωνίες ακόμα και σήμερα.

Αν η NASA ήθελε να “μαγειρέψει” αποτελέσματα για οικονομικό της όφελος, θα μπορούσε να το κάνει πολύ εύκολα, και δεν θα καθόταν να βλέπει κάθε χρόνο να της περικόπτωνται οι προϋπολογισμοί και τα προγράμματα.

Nikolas K

Το παραπάνω σενάριο μου θυμίζει πολύ το βιβλίο “Deception Point” του Dan Brown. Εδώ στην Ελλάδα κυκλοφόρησε με τον τίτλο “Ανταρκτική”, στο οποίο η NASA τοποθετεί σε ένα μετεωρίτη από την Ανταρκτική μικρόβια και τα παρουσιάζει ως εξωγήινης προέλευσης.
Πιστεύω ότι αυτό θα ήταν κάπως αντιμετωπίσιμο όμως από μερικούς καλούς βιολόγους.
@ Λεωνίδα: Εντάξει, με τεχνολογία του 1976 τί να ανακαλύψουν και τα Viking, Λεωνίδα!

Nikolas K

Διορθώνω: εδώ κυκλοφόρησε με τον τίτλο “Αρκτικός Κύκλος” και είναι πολύ περιπετειώδες ανάγνωσμα…

Λεωνίδας

@ Nikolas. Απεναντίας, τα Viking είχαν την απαιτούμενη ευαισθησία για να εντοπίσουν αυτό το οποίο έψαχναν οι επιστήμονες. Το θεμα βέβαια είναι το αν αυτό που έψαχναν οι επιστήμονες είναι και το ζητούμενο, και πέρα από το αν υπάρχει η απαιτούμενη ευαισθησία στα ανάλογα όργανα μέτρησης και παρατήρησης είναι και θέμα του τί θεωρούμε στην τελική σαν “ζωντανό οργανισμό”. Τα βιολογικά πειράματα των Viking ήταν βασισμένα στην υπόθεση οτι οποιαδήποτε πιθανή μικροβιακή ζωή στον Άρη θα πρέπει να είναι βασισμένη σε οργανικά μόρια άνθρακα τα οποία θα χρησιμοποιούν παρόμοιες μεταβολικές χημικές αντιδράσεις όπως και η ζωή στη Γη. Ουσιαστικά οι επιστήμονες πήραν το μόνο γνωστό παράδειγμα ζωής που γνώριζαν (τη γήινη) και προσπάθησαν να βρουν αν υπάρχει κάτι ανάλογο και στον Άρη. Και από την στιγμή που οργανικά μόρια άνθρακα έχουν παρατηρηθεί σε μεγάλη αφθονία παντού στο Σϋμπαν (αστεροειδείς, κομήτες, διαστρικά νέφη σκόνης και αερίου κλπ) και είχαν ανακαλυφθεί ήδη εδώ και δεκαετίες, με τεχνολογία παλαιότερη των 70s, θεωρήθηκε οτι κάτι αντίστοιχο θα μπορούσε να υπάρχει και στον Άρη, και θα μπορούσε εύκολα να ανιχθευθεί από τα Vikings. Τώρα αυτό που έγινε με τα Viking ήταν το εξής: Το τρίτο κατά σειρά βιολογικό πείραμα (από σύνολο τεσσάρων) που πραγματοποιήθηκε (το… Συνέχεια »

Γιώργος Ζαφειρίου

Θανάση, ομολογώ πως είχα μια ανομολόγητη απορία, που μόλις εξωτερικεύεται :

Οι Αρειανοί όταν στέλνουν τους δικούς τους “βολιστήρες” στη Γη, τί εντοπίζουν ;

Και μια συμπληρωματική, και παραβολικά σχετική :

Πώς φαίνεται η Γη από τον Άρη ;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Business Space

Relativity Space: Στον “πάγο” η εκτόξευση του πρώτου εκτυπωμένου πυραύλου

Αναβάλλεται προσωρινά η πρώτη εμφάνιση του μοναδικού πυραύλου που παράγεται με τρισδιάστατη εκτύπωση από την καλιφορνέζικη Relativity Space.

Business Space SpaceX

Απέτυχε η εκτόξευση ιαπωνικού πυραύλου που θα ανταγωνιζόταν την Space X

Με απόλυτη αποτυχία στέφθηκε η πρώτη προσπάθεια της Ιαπωνίας να στείλει στο διάστημα έναν νέο, μεσαίας ανύψωσης πύραυλο, αφού ο κινητήρας δεύτερου σταδίου δεν αναφλέχθηκε όπως είχε προγραμματιστεί.

Business Space

Roscosmos: Τον Σεπτέμβριο επιστρέφουν αποκλεισμένοι κοσμοναύτες

Η διαστημική υπηρεσία Roscosmos ανακοίνωσε ότι η επιστροφή ενός αστροναύτη και δύο κοσμοναυτών, οι οποίοι είναι αποκλεισμένοι στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).

Internet featured Space

ESA: Θέλει να βάλει σε χειμερία νάρκη αστροναύτες και να τους στείλει στον Άρη

Επιστήμονες του ESA ερευνούν τρόπους ώστε να αδρανοποιήσουν τον ανθρώπινο οργανισμό, μειώνοντας τις ανάγκες σε τροφή και οξυγόνο.