Ανανεώνοντας το περιεχόμενο από το χωριό

Από την ταράτσα του σπιτιού μου στο χωριό, ανανεώνω τις δυο τελευταίες εβδομάδες το techblog.gr. Κάτω από την κρεβατίνα (κληματαριά) με την παχιά σκιά και θέα την κορυφή του Ψηλορείτη, εμπλουτίζω το περιεχόμενο του «eλληνικού blog για τις νέες τεχνολογίες» μακριά από τη βοή της πόλης και τα κέντρα των εξελίξεων.

Κάθε νέα ανακοίνωση που φτάνει στο mailbox μου αποκτά άλλο ενδιαφέρον και μεγαλύτερη σημασία. Όχι μόνο γιατί το απαρχαιωμένο τηλεφωνικό καλώδιο χαλκού υποφέρει να κατεβάσει το email στην ταχύτητα των 45,2k αλλά και γιατί εδώ, εκτός από τα κινητά τηλέφωνα δεν υπάρχουν άλλες συσκευές τεχνολογίας πλην την καινούργιας 40άρας LCD που έβαλε το ένα από τα δύο καφενεία του χωριού για να βλέπουμε μπάλα.

Η πόλη του Ρεθύμνου όπου ασφυκτιά από κόσμο και internet café είναι μόλις 35 λεπτά δρόμος, δεν θέλω όμως να την επισκέπτομαι συχνά αν και οι ανάγκες του techblog.gr είναι αρκετά αυξημένες για να θέλω κάθε τόσο μια γρήγορη σύνδεση. Παρ’ όλα αυτά κάθομαι εδώ συνδέοντας το τηλεφωνικό καλώδιο στη μοναδική πρίζα του διατηρητέου πατρικού μου σπιτιού και περιμένω στωικά να κατεβάσω και να ανεβάσω ειδήσεις. Σαν άλλοτε πριν ακόμα βάλω ISDN και μετέπειτα ADSL, τότε που συνδεόμουνα με το 14άρι modem στις βάσεις BBS και ανακάλυπτα το μαγικό κόσμο του διαδικτύου.

Ενθουσιάζομαι κάθε μέρα που περνάει προσπαθώντας να αποτοξινωθώ από την τεχνολογική καθημερινότητα της Αθήνας. Βέβαια τη αποτοξίνωση να κάνω αφού εκτός από laptop και κινητό έχω φέρει μαζί μου και μια τσάντα για τους φορτιστές της βιντεοκάμερας, της ψηφιακής και του MP3. Σας ορκίζομαι όμως, δεν τα πολύ-χρησιμοποιώ μόνο το MP3 όταν κατεβαίνω θάλασσα και την ψηφιακή και βιντεοκάμερα για να καταγράψω παραδοσιακά δρώμενα του χωριού που χάνονται μαζί με τους ηλικιωμένους.

Έτσι μέχρι στιγμής έχω συγκεντρώσει πάνω από 300 φωτογραφίες με 12GB βίντεο με δρώμενα όπως η κουρά των προβάτων, το παραδοσιακό αλώνισμα, το πανηγύρι του χωριού (Αγ. Παντελεήμονα, 27 Ιουλίου) αλλά και τις καθημερινότητας των ντόπιων στο χωράφι, το ποτιστήρι και τα καφενεία. Το χειμώνα σκέφτομαι να δημιουργήσω μια νέα ιστοσελίδα με αυτό το υλικό για να αναδείξω όχι μόνο το χωριό μου αλλά και διάφορες μικρές Κρητικές παραδόσεις που ξεθωριάζουν με το χρόνο.

Με αυτά και αυτά, πάλι απομονώθηκα στην οθόνη του υπολογιστή μου και θα πρέπει να σας αφήσω, γιατί η ώρα είναι 12:44 και η γιαγιά ετοιμάζει μυζηθρόπιτες στα ξύλα. Πάω να βάλω στην πρίζα το laptop και το κινητό για να έχω το απόγευμα μπαταρία, και ίσως ακούσω λίγη μουσική από το MP3 πριν κοιμηθώ. Πάω να πάρω και την κάμερα να τραβήξω τη γιαγιά που ετοιμάζει τη φωτιά.

Αλήθεια μπορούμε να ζήσουμε διαφορετικά;