Σε μία ιδιαίτερα σημαντική ανακάλυψη προχώρησε ο Martin Kaltenbrunner από το Πανεπιστήμιο Johannes Kepler στο Linz της Αυστρίας και οι συνεργάτες του, καθώς διαπίστωσαν ότι η χρήση της φλούδας μανιταριών για την κατασκευή της βάσης των τσιπ και των μπαταριών υπολογιστών θα διευκόλυνε την ανακύκλωσή τους.
Όλα τα ηλεκτρονικά κυκλώματα, που αποτελούνται από αγώγιμα μέταλλα, πρέπει να κάθονται σε μια μονωτική και ψυκτική βάση που ονομάζεται υπόστρωμα. Σχεδόν σε κάθε υπολογιστικό τσιπ, αυτό το υπόστρωμα είναι κατασκευασμένο από μη ανακυκλώσιμα πλαστικά πολυμερή, τα οποία συχνά πετιούνται στο τέλος της ζωής ενός τσιπ. Αυτό συμβάλλει στους 50 εκατομμύρια τόνους ηλεκτρονικών απορριμμάτων που παράγονται κάθε χρόνο.
«Το ίδιο το υπόστρωμα είναι το πιο δύσκολο στην ανακύκλωση», λέει ο Martin Kaltenbrunner από το Πανεπιστήμιο Johannes Kepler στο Linz της Αυστρίας. “Είναι επίσης το μεγαλύτερο μέρος των ηλεκτρονικών ειδών και έχει τη χαμηλότερη αξία, οπότε αν έχετε συγκεκριμένα τσιπ που έχουν πραγματικά υψηλή αξία, ίσως να θέλετε να τα ανακυκλώσετε.” Ο Kaltenbrunner και οι συνεργάτες του προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν δέρμα από το μανιτάρι για να λειτουργήσει ως βιοδιασπώμενο ηλεκτρονικό υπόστρωμα.
Ο μύκητας, ο οποίος συνήθως αναπτύσσεται σε ξύλο σε αποσύνθεση, σχηματίζει ένα δέρμα για να προστατεύσει το μυκήλιό του, ένα τμήμα του μύκητα που μοιάζει με ρίζα, από ξένα βακτήρια και άλλους μύκητες. Το δέρμα δεν αναπτύχθηκε σε άλλους μύκητες που εξέτασαν οι ερευνητές. Όταν εξήγαγαν και στέγνωσαν το δέρμα, διαπίστωσαν ότι είναι εύκαμπτο, καλό μονωτικό, αντέχει σε θερμοκρασίες άνω των 200°C και έχει πάχος παρόμοιο με αυτό ενός φύλλου χαρτιού. Εάν κρατηθεί μακριά από την υγρασία και το υπεριώδες φως, το δέρμα θα μπορούσε πιθανώς να διαρκέσει για εκατοντάδες χρόνια, λέει ο Kaltenbrunner, οπότε θα ήταν εντάξει για όλη τη διάρκεια ζωής μιας ηλεκτρονικής συσκευής. Είναι σημαντικό ότι μπορεί επίσης να αποσυντεθεί στο έδαφος σε περίπου δύο εβδομάδες, καθιστώντας το εύκολα ανακυκλώσιμο.
Ο Kaltenbrunner και η ομάδα του κατασκεύασαν μεταλλικά κυκλώματα πάνω από το δέρμα του μυκηλίου και έδειξαν ότι φέρονται το ίδιο καλά με τα τυπικά πλαστικά πολυμερή. Το υπόστρωμα παραμένει αποτελεσματικό και οι ερευνητές απέδειξαν ότι θα μπορούσε επίσης να λειτουργήσει σε μια βασική μπαταρία για συσκευές χαμηλής κατανάλωσης όπως οι αισθητήρες Bluetooth.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι το υπόστρωμα μανιταριού θα χρησιμοποιηθεί για ηλεκτρονικά που δεν είναι σχεδιασμένα να διαρκούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως φορητοί αισθητήρες ή ραδιοετικέτες, αλλά πρέπει πρώτα να δείξουν ότι μπορεί να λειτουργήσει στις τρέχουσες βιομηχανικές ηλεκτρονικές διαδικασίες.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ