Υπάρχουν δυο τυπικοί τρόποι για να διδάξεις ένα ρομπότ σήμερα, μπορείς να το βάλεις να παρακολουθεί τις ίδιες επαναλαμβανόμενες ενέργειες που θέλεις να κάνει ή να προγραμματίσεις τις κινήσεις του με τη χρήση τεχνικών σχεδιασμού κίνησης.
Ωστόσο, μια ομάδα από το MIT CSAIL lab φαίνεται πως έχει και μια τρίτη επιλογή, όπου τα ρομπότ μπορούν να μεταφέρουν ικανότητες και γνώση μεταξύ τους
Το σύστημα ονομάζεται C-LEARN, είναι σχεδιασμένο να μπορεί ο καθένας (άσχετα με το αν γνωρίζει προγραμματισμό ή όχι) να προγραμματίζει τα ρομπότ να πραγματοποιούν διάφορες δραστηριότητες. Ο χρήστης χρειάζεται μόνο να εισάγει τις πληροφορίες για το πως θα αλληλεπιδρά το ρομπότ με διάφορα αντικείμενα και απαιτείται μόνο μια επίδειξη. Στη συνέχεια το ρομπότ μπορεί να μοιραστεί τη “γνώση” του με άλλα ομοειδή του.
Αρχικά ο χρήστης εισάγει τους περιβαλλοντικούς περιορισμούς – ουσιαστικά πώς να προσεγγίσει, να κατανοήσει και να κρατήσει τα αντικείμενα με τα οποία αλληλεπιδρά. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα καταστρέφει ότι αγγίζει ή δεν θα κρατά κάποια αντικείμενα πιο δυνατά απ όσο θα έπρεπε. Στη συνέχεια με τη χρήση CAD, ο χρήστης μπορεί να δημιουργήσει μια ψηφιακή επίδειξη για το ρομπότ.
Φυσικά το ρομπότ δεν θα έχει τον τελικό λόγο, η κάθε κίνηση θα πρέπει πρώτα να εγκριθεί από τον άνθρωπο/χειριστή. Στις δοκιμές που έγιναν, τα ρομπότ ήταν ικανά να διαλέξουν το κατάλληλο motion plan κατά 87.5% χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση και το ποσοστό ανέβηκε στο 100% όταν υπήρχε βοήθεια από τον χειριστή.
Το πρώτο ρομπότ που θα ωφεληθεί από το συγκεκριμένο σύστημα είναι το Optimus. Η ομάδα του CSAIL το δίδαξε να ανοίγει πόρτες, να κουβαλά αντικείμενα, ακόμη και να βγάζει αντικείμενα από βάζα. Στη συνέχεια το Optimus μπόρεσε να μεταφέρει τις ικανότητες αυτές σε άλλο ρομπότ, το Atlas.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ