Κορυφώνεται η «πυραυλική ένταση» στην Άπω Ανατολή καθώς η Ιαπωνία δήλωσε ότι ίσως καταρρίψει τον βορειοκορεατικό πύραυλο. Στο μεταξύ βρέθηκαν οι χαμένοι κινητήρες του Saturn V που εκτόξευσε τους πρώτους ανθρώπους στη Σελήνη, αυξήθηκαν οι ελπίδες για ανακάλυψη ζωής στον Εγκέλαδο, ανακαλύφθηκαν εξωπλανήτες με το τσουβάλι, αλλά και το αρχαιότερο μέχρι στιγμής ηλιακό σύστημα του Γαλαξία.
Διαβάστε τα προηγούμενα Space News Report. Κάθε Τετάρτη στο Techblog.
————————————————————————————————————————————
Η Ιαπωνία θα καταρρίψει τον βορειοκορεατικό δορυφόρο;
Στις 30 Μαρτίου, ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Γοσιχίκο Νόντα, έδωσε το πράσινο φως για την κατάρριψη του πυραύλου τον οποίο προτίθεται να εκτοξεύσει άμεσα η Βόρεια Κορέα, εάν αυτός απειλήσει ιαπωνική επικράτεια. Η Πιονγκ Γιανγκ έχει ανακοινώσει ότι θα προβεί σε εκτόξευση πυραύλου ο οποίος θα θέσει εγχώριο δορυφόρο της σε τροχιά κάποια στιγμή μεταξύ 12 και 16 Απριλίου προκειμένου να εορταστεί η 100η επέτειος από τη γέννηση του ιδρυτή της χώρας Κιμ Ιλ Σουνγκ, παππού του σημερινού δικτάτορα της Βόρειας Κορέας. Οι Βορειοκορεάτες δήλωσαν ότι η εκτόξευση θα έχει ειρηνικούς σκοπούς, πλην όμως θα παραβιάσει την απαγόρευση τέτοιων εγχειρημάτων την οποία έχει επιβάλλει ο ΟΗΕ. Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ιαπωνία υποψιάζονται πως η εκτόξευση θα είναι συγκαλυμμένη δοκιμή βλήματος. Όπως και να έχει, η εντολή του Ιάπωνα πρωθυπουργού δίνει την εξουσία στον υπουργό Άμυνας Ναόκι Τανάκα να δώσει εντολή να καταρριφθεί ο πύραυλος εάν θεωρηθεί ο τελευταίος περάσει από ιαπωνικό έδαφος (ή πέσει σε αυτό). Ο Τανάκα έχει δηλώσει ότι τα συστήματα της ιαπωνικής αεράμυνας ετοιμάζονται να καταστρέψουν τον πύραυλο αν αυτό κριθεί απαραίτητο. Τα συστήματα ανάσχεσης (πύραυλοι εδάφους-αέρος) θα αναπτυχθούν στο νοτιότερο νησί του συμπλέγματος της Οκινάουα (στο νοτιότερο σημείο της διαδρομής του πυραύλου), καθώς επίσης και στο κεντρικό Τόκιο, μια από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου. Το 2009, η Ιαπωνία είχε επίσης προετοιμάσει την άμυνά της για τον ίδιο σκοπό σε αντίστοιχη προσπάθεια της Βόρειας Κορέας, η οποία καταδικάστηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και επέφερε ακόμα αυστηρότερες κυρώσεις προς την απομονωμένη κομμουνιστική χώρα. Τότε ο βορειοκορεατικός πύραυλος, που υποτίθεται πως θα έθετε δορυφόρο σε τροχιά, είχε περάσει πάνω από την Ιαπωνία χωρίς ωστόσο να γίνει καμία απόπειρα κατάρριψής του.
————————————————————————————————————————————
Βρέθηκαν οι κινητήρες του πυραύλου του Apollo 11
Στις 16 Ιουλίου 1969, ο κολοσσιαίος πύραυλος Saturn V εκτοξεύτηκε από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι, μεταφέροντας το διαστημόπλοιο Apollo 11 που σε μερικές μέρες θα προσεδάφιζε τους πρώτους ανθρώπους στη Σελήνη. Όπως ήταν η καθιερωμένη μέθοδος, ο πρώτος όροφος του πυραύλου με τους πέντε πανίσχυρους κινητήρες F-1 αποσπάστηκε όταν τέλειωσαν τα καύσιμά του, και έπεσε στον Ατλαντικό. Έκτοτε τα συντρίμμια του ορόφου και οι κινητήρες αναπαύονταν στο βυθό του ωκεανού –χαμένοι και ξεχασμένοι μέχρι σήμερα. Όμως μια ιδιωτική εξερευνητική αποστολή χρηματοδοτούμενη από τον ιδρυτή του amazon.com και δισεκατομμυριούχο Τζεφ Μπέζος, κατάφερε να ανακαλύψει τους πέντε ιστορικούς κινητήρες. Ο Μπέζος ανακοίνωσε το κατόρθωμα και δήλωσε ότι θα επιχειρήσει να τους ανελκύσει. Οι κινητήρες βρίσκονται σε βάθος μεγαλύτερο των 4.200 μέτρων και δεν είναι γνωστό σε τι κατάσταση βρίσκονται, δεδομένου ότι έπεσαν στη θάλασσα με μεγάλη ταχύτητα και επιπλέον έμειναν στο αλμυρό νερό επί τέσσερις δεκαετίες. Οι F-1 είναι οι μεγαλύτεροι και ισχυρότεροι πυραυλοκινητήρες που κατασκευάστηκαν ποτέ. Ο καθένας είχε βάρος 10 τόνους, πλάτος 3,7 μέτρα, ύψος 5,6 μέτρα και ανέπτυσσε ισχύ 700 τόνων, δηλαδή περίπου 32 εκατομμυρίων ίππων, καταναλώνοντας 272 χιλιόγραμμα καύσιμο κάθε δευτερόλεπτο! Αν γίνει εφικτή η ανέλκυση των κινητήρων, αυτοί θα παραχωρηθούν στη NASA, στην οποία και ανήκουν. Ο μεγιστάνας των dot.com έχει ιδρύσει την εταιρία Blue Origin η οποία αναπτύσσει ένα ιδιωτικό διαστημόπλοιο που θα μπορεί να φτάνει σε τροχιά. Το 1999 είχε γίνει εφικτή η ανέλκυση του θαλαμίσκου Liberty Bell 7 από το βυθό του Ατλαντικού ο οποίος είχε βυθιστεί μετά την προσθαλάσσωσή του το 1961. Ο βυθός αυτός είναι κυριολεκτικά στρωμένος με απομεινάρια πυραύλων –και αποτελεί πλέον πεδίο δόξης λαμπρόν για τους «διαστημικούς αρχαιολόγους».
————————————————————————————————————————————
Χιονίζει μικρόβια στον Εγκέλαδο;
Και από τα βάθη του Ατλαντικού, πάμε στα βάθη ενός άλλου, μακρινού και εξωγήινου ωκεανού. Στις 27 Μαρτίου το διαστημόπλοιο Cassini της NASA που εδώ και χρόνια εξερευνά το σύστημα του Κρόνου, έκανε το κοντινότερό του πέρασμα από το νότιο πόλο του δορυφόρου Εγκέλαδου. Στην περιοχή αυτή εκτοξεύονται αστραφτεροί πίδακες σωματιδίων πάγου και υδρατμών. Το διαστημόπλοιο πέρασε σε ύψος μόλις 74 χλμ από τον νότιο πόλο προκειμένου να «γευτεί» τα σωματίδια των πιδάκων μέσω των φασματομέτρων του. Οι επιστήμονες θα χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα που συλλέχθηκαν για να μάθουν περισσότερα για τη σύνθεση και την πυκνότητα των πιδάκων. Το Cassini έχει πραγματοποιήσει αρκετά τέτοια κοντινά περάσματα και τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί δημιουργούν πολλές συναρπαστικές προοπτικές. Οι πίδακες φαίνεται να αναβλύζουν από έναν πελώριο υπόγειο ωκεανό –παραπλήσιο με εκείνο που μάλλον υπάρχει κάτω από τους επιφανειακούς πάγους της Ευρώπης, δορυφόρου του Δία. Επιπλέον, το νερό των πιδάκων είναι αλμυρό –σαν κι αυτό των γήινων ωκεανών- και φέρει οργανικά υλικά. Έχουν παρατηρηθεί πάνω από 90 πίδακες διαφόρων μεγεθών στο νότιο πόλο του Εγκέλαδου. Οι πίδακες εκτινάσσονται από ρήγματα στους επιφανειακούς πάγους. Επιπλέον στοιχεία θερμικών μετρήσεων έχουν εντοπίσει «θερμά» σημεία στα ρήγματα αυτά, όπου η θερμότητα φτάνει τους -120ο C (όχι τόσο χαμηλή όσο θα έπρεπε με βάση τα δεδομένα που γνωρίζουμε). Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι για να διαμορφώνονται τέτοιες θερμοκρασίες, απαιτείται θερμική ενέργεια 16 γιγαβάτ (25% μεγαλύτερη από την εγκατεστημένη ισχύ της ΔΕΗ στη χώρα μας!) Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κάποια εσωτερική πηγή θερμότητας. Και, ακόμα περισσότερο, αυτό αυξάνει τις πιθανότητες ζωής στο –ίσως- φιλόξενο περιβάλλον του υπόγειου ωκεανού του Εγκέλαδου, η οποία ίσως να εκλύεται στην επιφάνεια μέσω των πιδάκων.
————————————————————————————————————————————
Εξωπλανήτες με τη σέσουλα!
Και από τον Εγκέλαδο, ταξιδεύουμε ακόμα μακρύτερα, στους εξωτικούς κόσμους των εξωπλανητών. Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων μελέτησε τα στοιχεία ευρωπαϊκών τηλεσκοπίων στο νότιο ημισφαίριο και ανακάλυψε ότι οι βραχώδεις εξωπλανήτες όχι πολύ μεγαλύτεροι από τη Γη, είναι πάγκοινοι στις κατοικήσιμες ζώνες αμυδρών, ερυθρών άστρων. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι υπάρχουν ούτε λίγο, ούτε πολύ, δέκα δισεκατομμύρια τέτοιοι πλανήτες μόνο στο Γαλαξία μας και γύρω στους εκατό στην άμεση γειτονιά του Ήλιου. Η έρευνα έγινε μέσω του φασματογράφου HARPS στο διαμέτρου 3,6 μ τηλεσκόπιο στο Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο, στη La Silla της Χιλής. Πρόκειται για την πρώτη άμεση μέτρηση της συχνότητας ύπαρξης υπεργαιών (super-Earths) γύρω από ερυθρούς νάνους, οι οποίοι αποτελούν το 80% των άστρων του Γαλαξία. Οι ερυθροί νάνοι (γνωστοί και ως νάνοι Μ) είναι άστρα αμυδρά και «ψυχρά» εν συγκρίσει με τον Ήλιο μας, αλλά πολύ κοινά και μακρόβια. Ο πληθυσμός των ερυθρών νάνων είναι περίπου 160 δισεκατομμύρια. Η ομάδα του HARPS μελέτησε ένα προσεκτικά επιλεγμένο δείγμα 102 ερυθρών νάνων σε μια περίοδο 6 ετών. Συνολικά ανακαλύφθηκαν 9 υπεργαίες (πλανήτες με μάζα μέχρι 10πλάσια της γήινης). Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονταν και δυο μέσα στις κατοικήσιμες ζώνες των άστρων Gliese 581 και Gliese 667C. Συνδυάζοντας όλα τα δεδομένα, μαζί με παρατηρήσεις άστρων χωρίς πλανήτες, η ομάδα κατάφερε να υπολογίσει ότι η συχνότητα ύπαρξης υπεργαιών στις κατοικήσιμες ζώνες, είναι κατά μέσο όρο 41%. Από την άλλη μεριά, μαζικότεροι πλανήτες παρόμοιοι με το Δία και τον Κρόνο, είναι σπάνιοι γύρω από ερυθρούς νάνους. Λιγότερο από το 12% τέτοιων άστρων αναμένεται να διαθέτει γίγαντες πλανήτες (με μάζα 100-1.000 φορές μεγαλύτερη της Γης).
————————————————————————————————————————————
Ένα πλανητικό σύστημα-Μαθουσάλας
Παραμένοντας στο πεδίο των εξωπλανητών, έχουμε ακόμα μια σημαντική είδηση. Μια ομάδα Ευρωπαίων αστρονόμων ανακάλυψε ένα αρχαίο πλανητικό σύστημα που ίσως αποτελεί επιζήσαντα από μια αρχέγονη συμπαντική περίοδο, πριν 13 δισεκατομμύρια χρόνια. Το ηλιακό αυτό σύστημα αποτελείται από το άστρο HIP 11952 και δυο πλανήτες με τροχιακές περιόδους 290 και 7 ημερών αντίστοιχα. Συνήθως οι πλανήτες σχηματίζονται μέσα σε νέφη τα οποία περιλαμβάνουν βαρύτερα χημικά στοιχεία. Όμως το άστρο HIP 11952 περιέχει σχεδόν αποκλειστικά υδρογόνο και ήλιον. Η ανακάλυψη αυτού του ασυνήθιστου ηλιακού συστήματος υπόσχεται να ρίξει φως στις διαδικασίες σχηματισμού πλανητών στο πρώιμο σύμπαν –όταν οι συνθήκες ήταν πολύ διαφορετικές από μεταγενέστερες εποχές , οπότε σχηματίστηκαν ηλιακά συστήματα σαν το δικό μας. Το άστρο HIP 11952 ανήκει στον αστερισμό του Κήτους (Cetus) και βρίσκεται σε απόσταση 375 ετών φωτός. Οι πλανήτες του HIP 11952b και HIP 11952c δεν είναι ασυνήθιστοι. Ασυνήθιστο είναι το γεγονός ότι περιφέρονται γύρω από ένα τόσο εξαιρετικά φτωχό σε μέταλλα και εξαιρετικά γερασμένο άστρο. Στα κλασικά μοντέλα περί πλανητογένεσης, τέτοιοι πλανήτες είναι κυριολεκτικά «εκτός τόπου». Το 2010 είχε ανακαλυφθεί ένα παρόμοια αλλόκοτο σύστημα, εκείνο του άστρου HIP 13044. Τότε θεωρήθηκε μοναδικό, αλλά φαίνεται πως υπάρχουν και πολλά άλλα. Το HIP 13044, όπως και το HIP 11952 είναι πολύ πιθανό να ανήκουν στο «αστρικό ρεύμα» (stellar stream), δηλαδή τα απομεινάρια ενός γαλαξία ο οποίος καταβροχθίστηκε από το δικό μας πριν δισεκατομμύρια χρόνια. Συγκρινόμενο με άλλα συστήματα, το HIP 11952 δεν είναι μόνο πολύ φτωχό σε μέταλλα, αλλά και ένα από τα γηραιότερα ηλιακά συστήματα που έχει ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής. Θεωρείται ως «αρχαιολογικό εύρημα στην αυλή μας», σύμφωνα με τον επιστήμονα που υπήρξε επικεφαλής της μελέτης.
————————————————————————————————————————————
Θανάσης Βέμπος
www.vembos.gr
Επεξεργάστηκε την 4 Απριλίου 2012 13:35
Χρησιμοποιούμε cookies για να παρέχουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία.
Σχόλια
Θανάση καλησπέρα!
Από τα πιο ενδιαφέροντα νέα της εβδομάδας, είναι το αρχαίο πλανητικό σύστημα του HIP11952! Μου δημιουργήθηκαν κάποιες απορίες ωστόσω.
Με ποιόν τρόπο οι επιστήμονες συμπεραίνουν οτι η ηλικία του άστρου είναι 13 δισεκατομμύρια χρόνια? Έχει να κάνει με την έλλειψη "βαρέων" χημικών στοιχείων?
Ένα άλλο θέμα που προκύπτει είναι το θέμα της ηλικίας του Σύμπαντος. Αν υποθέσουμε οτι η ηλικία του Σύμπαντος είναι περίπου 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες μετρήσεις, πότε πρόλαβαν να σχηματιστούν άστρα και πλανητικά συστήματα με το "καλημέρα"? Σύμφωνα με την θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης, τα πρώτα άστρα εμφανίστηκαν περίπου 400 εκ. χρόνια μετά τον χρόνο 0. Μέχρι εδώ καλά. Αλλά και πάλι κάτι δεν μου "κολλάει". Όπως το οτι υπάρχουν πλανήτες εν απουσία "βαρεων" στοιχείων. Όπως επίσης οτι υπάρχει το παράδειγμα του σουπερνόβα GRB 090423 που ανακαλύφθηκε το 2009, με εκτιμόμενη ηλικία ακριβώς 13 δισεκατομμύρια χρόνια!
https://arstechnica.com/science/news/2009/04/nasas-swift-orbiting-observatory-spots-oldest-supernova-yet.ars
Αν το Σύμπαν έχει ηλικία 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια, και σύμφωνα με την θεωρία τα πρώτα άστρα εμφανίστηκαν μετά από 400 εκατομ. χρόνια μετά την γέννησή του, και ο πιο αρχαίος σουπερνόβα έχει ηλικία 13 δις χρόνια ακριβώς, τότε μέσα σε 300 εκατ. χρόνια το άστρο αυτό έζησε όλη του τη ζωή?
Ίσως να είμαι "αιρετικός", αλλά τείνω να πιστέυω σε ένα "αιώνιο" Σύμπαν. Νομίζω οτι δεν θα αργήσει η στιγμή, που με τα καινούρια υπέρυθρα τροχιακά τηλεσκόπια θα ανακαλυφθούν αντικείμενα αρχαιότερα από 13 δις χρόνια, και οι επιστήμονες θα ξύνουν το κεφάλι τους πώς να συνδιάσουν τις παρατηρήσεις με τη θεωρία.
Το πιο συναρπαστικό πράγμα για μένα είναι όταν έρχονται οι παρατηρήσεις να αντικρούσουν καλά κρατούσες θεωρίες ή και να τις πετάξουν στον κάλαθο των αχρήστων. Νομίζω δεν υπάρχει τίποτα πιο συναρπαστικό από το να αντιλαμβανόμαστε οτι το Σϋμπαν είναι πολύ πιο μεγαλειώδες και διαφορετικό απ΄ο,τι μπορούμε να αντιληφθούμε!
@Λεωνίδας. Υποθέτω πως η εκτίμηση της ηλικίας του άστρου έγινε με την μέθοδο της Ερυθράς Μετατόπισης (Red Shift), -με βάση το φαινόμενο Doppler η συχνότητα της ακτινοβολίας ενός σώματος που απομακρύνεται ή μας πλησιάζει παρουσιάζει μετατόπιση προς το ερυθρό ή το ίώδες αντίστοιχα. Είναι το ίδιο φαινόμενο βάσει του οποίου ο ήχος της σειρήνας ενός νοσοκομειακού οξύνεται όσο μας πλησιάζει και βαραίνει όσο απομακρύνεται.
Όσον αφορά τις χρονολογίες, υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα και όλα βασίζονται σε έμμεσα παρατηρησιακά στοιχεία -και βεβαίως οι σχετικές θεωρίες ανατρέπονται εν μία νυκτί. Οπως έχω αναλύσει και στο βιβλίο μου Το Άγγιγμα του Μίδα, (https://www.vembos.gr/Midas%20Touch.htm) κάτι που είναι "πολύ μακρινό" τόσο στο χώρο όσο και στο χρόνο, εμφανίζει μια εγγενή απροσδιοριστία, κάτι αντίστοιχο με την ομώνυμη αρχή του Χάιζεμπεργκ που ισχύει στο μικρόκοσμο.
Οπως και να έχει, το πραγματικό Σύμπαν είναι άπειρο και απολύτως πέρα απο την ανθρώπινη κατανόηση.
Θανάση, αυτό ακριβώς είναι που με μπέρδεψε! Καταλαβαίνω (διόρθωσέ με αν κάνω λάθος) οτι λόγω του πεπερασμένου της ταχύτητας του φωτός, όσο πιο μακριά παρατηρούμε μέσα στο Σύμπαν, τόσο πιο παλιό χρονικά είναι το αντικείμενο που παρατηρούμε. Χρησιμοποιώντας λοιπόν την μέθοδο της ερυθράς μετατόπισης, το πλανητικό σύστημα HIP11952 που έχει ηλικία 13 δις χρόνια, μετρήθηκε να βρίσκεται σε απόσταση 375 έτη φωτός από εμας. Άρα η μέθοδος της ερυθράς μετατόπισης δεν χρησιμοποιείται σαν ενδειξη της ηλικίας ενός αντικειμένου, αλλά της απόστασής του. Οπότε, με ποιά μέθοδο συμπεραίνουμε οτι η ηλικία του είναι 13 δις χρόνια? Μήπως κάτι δεν καταλαβαίνω εγώ?
Και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου για το Σύμπαν οτι είναι άπειρο και πέρα από κάθε κατανόηση. Χαίρομαι πολύ που το βλέπεις έτσι! Ο λόγος που δεν μου αρέσει η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης, είναι γιατί μου φαίνεται σαν συγκαλυμένη θρησκεία με επιστημονική περιβολή! Απαρχή του κόσμου εκ του μηδενός, κλπ. Σαν θεωρία εξηγεί ωραία πολλές από τις παρατηρήσεις, αλλά αφήνει αναπάντητες αλλες σημαντικές ερωτήσεις (που θα έπρεπε να απαντάει αν θέλουμε να αποδεχθούμε πλήρως τη θεωρία) και αυτά τα επίπονα ερωτήματα οι επιστήμονες προσπαθούν να "μπαλώσουν" με διάφορες εξηγήσεις. Και κάτι "μπαλώματα" τύπου "πληθωρηστικού μοντέλου" π.χ. δεν με πείθουν.
Κατά παρόμοιο τρόπο, το γεωκεντρικό σύστημα του Πτολεμαίου, εξηγούσε πολύ ωραία το Σύμπαν που παρατηρούσαμε, αλλά καταλάβαμε στην πορεία οτι αυτό που νομίζαμε οτι ίσχυε ήταν μια οφθαλμαπάτη, οπότε το γεωκεντρικό σύστημα κατέρρευσε.
Και μου έχεις ανοίξει πολύ την όρεξη τώρα με το "'Αγγιγμα του Μίδα"! Με την πρώτη ευκαιρία περιμένω πώς και πώς να το αγοράσω!
Η απορία σου είναι δικαιολογημένη αφού όντως υπάρχει αυτή η "παρατυπία". Η ηλικία του άστρου υπολογίστηκε με βάση το φάσμα του και τη μεταλλικότητά του. Σύμφωνα με τα δεδομένα βρίσκεται στο τέλος της ζωής του (στην άκρη του διαγράμματος της Κύριας Ακολουθίας) και σύντομα θα γίνει ερυθρός γίγας. Τώρα, πώς βρέθηκε ένα τόσο παλιό άστρο στη δική μας γειτονιά, είναι ένα... θέμα. Αλλά η σύγχρονη αστροφυσική βρίθει απο τέτοια "παράτυπα" φαινόμενα...
Καμία θεωρία δεν είναι τέλεια -η κάθε μια έχει αδυναμίες. Βέβαια πολλές φορές οι εκάστοτε θεωρίες είναι και θέμα "μόδα" περισσότερο απ' όσο θέλουν ή τολμούν να πιστεύουν οι επιστήμονες του κατεστημένου. Αλλά αυτό είναι μια πολύ μεγάλη ιστορία την οποία πρέπει πάλι να αναφέρω (χωρίς να θέλω να σου ανοίξω περισσότερο την όρεξη!) ότι αναλύω στο "Μίδα".
...και για να μην δημιουργηθεί σύγχυση, εκ παραδρομής στο προηγούμενο post ανέφερα ότι η ηλικία υπολογίστηκε με την μέθοδο της Ερυθράς Μετατόπισης. Δεν μπορεί να υπάρξει τέτοια μετατόπιση σε άστρο που βρίσκεται μέσα στο δικό μας Γαλαξία.
Θανάση καλησπέρα! Διαβάζω στο βιβλίο σου "Τα Φαντάσματα του ΔΙαστήματος" σε κάποιο σημείο που αναφέρεσαι στην αίσθηση του Νέου Συνόρου που είχαν οι Αμερικάνοι, μια αίσθηση που τους οδήγησε στη Σελήνη. Μου άρεσε πάρα πολύ αυτή σου η ανάλυση. Και μου έκανε πολύ εντύπωση το σχόλιο ενός αναγνώστη στο space.com, όπου τις προάλλες υποστήριζα τη σημασία και αναγκαιότητα της επανδρωμένης διαστημικής εξερεύνησης. Στο σχόλιό του, σε ελεύθερη μετάφραση, έγραφε τα εξής:
"Πολλοί οπαδοί της διαστημικης εξερεύνησης εξαπατούν τους εαυτούς τους, και παρασύρονται με την λαχτάρα του διαστηματος, νομίζοντας οτι ολοι οι άλλοι άνθρωποι θα έπρεπε να πεθάνουν για την δόξα της αποστολής και διαβίωσης στον Άρη για 3 χρόνια. Μερικοί νομίζουν οτι είναι απλά εύκολο να στείλεις έναν άνθρωπο στον Άρη και να επιβιώσει, αλλά δεν είναι. Νομίζω οτι η παλιά οπτική της "Αγριας Δύσης" όπου πατάμε το πόδι μας και κερδίζουμε τον χώρο μας στην απεραντοσύνη του διαστήματος, πρέπει να πεθάνει έναν ήσυχο θάνατο, και η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας κρέμεται πάνω από το κεφάλι καθενός που διψά για διαστημικές περιπέτειες.Πιστεύω οτι γύρω στο 2025 η τεχνολογία θα είναι τέτοια που θα επιτρέπει ένα πιο ασφαλές ταξίδι στον Κόκκινο Πλανήτη. Μέχρι τότε, θα προτιμούσα να μην στείλω ανθρώπους να πεθάνουν, απλά για να εξαργυρώσω ένα εισιτήριο για εκεί".
'Ολη η συζήτηση ξεκίνησε με το οτι η μακροχρόνια παραμονή σε μηδενική βαρύτητα είναι μη αναστρέψιμα ζημιογόνα για τον ανθρωπο και οτι εν τελει, τα ρομποτ που στέλνουμε μπορουν να κανουν καλύτερα και περισσότερα απ ο,τι εμεις.
Προσπάθησα να εξηγήσω οτι λύσεις για τα περισσότερα απο τα προβλήματα υπήρχαν από τα '60s ακόμα, είτε με την αναπτυξη συνθηκων τεχνητης βαρυτητας, είτε με την αναπτυξη γρηγοροτερων μεσων προωθησης, οπως η πυρηνική ενέργεια. Τα σχέδια και οι μελετες ηταν αμετρητα. Κάπου διάβαζα οτι ακομα και πέρσυ, η ΝΑΣΑ κατεθεσε καποιες προτασεις για πειραματικά modules στον ISS για την αναπτυξη συνθηκων τεχνητης βαρυτητας. Αν τα σχεδια αυτά είχαν αφεθει ελευθερα να υλοποιηθουν, σήμερα δεν θα μιλάγαμε για ολα αυτά τα προβλήματα υγείας λόγω της μικροβαρύτητας. Την δυνατοτητα να αναπτυξουμε την απαραιτητη τεχνολογια την ειχαμε. Την θέληση δεν ειχαμε!
Αλλά πολλές φορές νομίζω οτι μιλάω στον τοίχο!
Ο λόγος που σου γράφω, είναι γιατί μου έκανε πολύ εντύπωση όλο αυτό, με αφορμή το βιβλίο σου που διάβαζα, και ήθελα να το μοιραστώ.
Να έχεις μια καλή μέρα!