Γράψτε τη δική σας ιστορία και κερδίστε ένα tablet Toshiba Folio 100

Σχόλια

• Το πρωτο μου laptop το απεκτησα πριν 2 χρονια!!! Πρωτη φορα ερχωμουν σε επαφη με win vista! η πρωτη μου εντυπωση ηταν πως ηταν πολυ φιλικο το περιβαλλον οπος και το λαπτοπ ηταν καταπληκτικο! Ολη τη μερα το πειραζα και μαθαινα σιγα σιγα τα κολπα απο τα win vista.Ακομα και τωρα το αγαπαω ακομα και δεν θα το αλλαζα με κανενα αλλο.ΠΟΤΕ!! Ειμαι πολυ δεμενος μ'αυτο το laptop.

• Πολλοί λένε ότι λόγω ζωδίου δικαολογείται η υπέρμετρη αγάπη που έχω στα γκάτζετ και τα τεχνολογικά επιτεύγματα γενικά. Εγώ απλά πιστεύω ότι όλοι έχουμε το δικαίωμα να νιώσουμε εκείνη τη χαρά που νιώθει ένα παιδί όταν ανοίγει ένα καινούριο παιχνίδι! Το αίσθημα αυτό που ζωγραφίζεται στο πρόσωπό μου όταν ανοίγω τη συσκευασία ενός νέου αποκτήματός μου!
  Πρώτος στη σειρά ήταν αρκετά χρόνια πριν ο πρώτος μου σταθερός υπολογιστής. Windows 95 και κάτι για το οποίο επιχειρηματολογούσα πολύ καιρό με τους γονείς μου. Αργότερα, ο πρώτος φορητός υπολογιστής, το πρώτο mp3 player, smartphone, gps και ο κατάλογος όλο και μακραίνει. Γιατί να μην έχουμε όλοι την ευκαιρία να νιώσουμε σαν παιδιά μπροστά σε ένα καινούριο παιχνίδι;

• ο πρωτος μου υπολογιστης...ηταν πριν απο 5 χρονια τον χρειαζομουνα για την δουλεια μου επαφη με υπολογιστη ομως ειχα απο πιο παλια οποτε ηξερα καποια βασικα πραγματα,,βεβαια οταν πειρα τον δικο μου τι το πιο φυσικο να κατσω με της ωρες να τον ξεψαχνισω οτι δεν ηξερα ηθελα να το μαθω αμεσα γιατι ηταν κατι καινουριο και μενα τα καινουρια παντα μου αρεσει να τα ψαχνω..!και απο τοτε εχω γινει ενα μαζι του δεν μπορω να τον αποχοριστω,,εχω κολλησει μαζι σου αγαπημενε υπολογιστη,εχεισ παντα οτι ψαχνω... :-)

• Το πρώτο μου laptop...σαν τώρα το θυμάμαι,αν και το απέκτησα πριν από 2 χρόνια. Παρ'όλο που ήξερα να χειρίζομαι πολύ καλά τους υπολογιστές, τη στιγμή που το πήρα και το άνοιξα,ένιωσα τόσο χαρούμενη! Δεν ήταν μόνο τα χιλιάδες χρώματα που αντίκριζα και μ'έκαναν να αισθάνομαι χαρούμενη, αλλά πιο πολύ το συγκεκριμένο laptop, το όποιο είναι και Toshiba. Το design του, οι δυνατότητες του, τα χρώματα, χάρη σε όλα αυτά έζησα μία εμπειρία απλά μαγική!

• Ο πρώτος μου υπολογιστής... αχ, τι θυμάμαι. :D

  Τέλη δεκαετίας 80 αν δε κάνω λάθος. Στη μόδα το Nintendo NES. Ζήτησα απο τον θείο μου στην Γερμανία να μου φέρει ένα γιατί μέχρι τότε έιχα ένα φανταστικό παιχνίδι τύπου PONG ασπρόμαυρο που έπαιζε μόνο με 2 άτομα, δεν είχε αλγόριθμο για να παίζει μόνο του, αντίπαλος.
  Όταν έφτασε ο θείος με το καλό στην Ελλάδα, εγώ είχα προετοιμαστεί για παιχνίδι. Φανταστείτε όμως την έκπληξη - απογοήτευση όταν είδα έναν HOME Computer. Δε γνώριζα τότε τί είναι αυτά τα μαραφέτια. Σε λιγότερο όμως απο 10 λεπτά η απογοήτευση έγινε θαυμασμός και πάθος για να δω αυτό το μηχάνημα να δουλεύει.

  Ήταν ένα Commodor C128 με 128KB RAM και floppy drive 1571!
  Πολύ δυνατό εργαλείο για την εποχή του. Χρώματα και ήχος, φανταστικά παιχνίδια και προγράμματα. Περισσότερο το δούλευα σε C64 mode, την οποία και μπορούσες να την αλλάξεις ανοίγοντας το μηχάνημα και πατώντας το Commodore Key! Δύο μηχανήματα σε ένα.
  Κάπου στην τρίτη δημοτικού, μου έκαναν δώρο ένα βιβλίο προγραμματισμού για παιδιά, που εξηγούσε την γλώσσα BASIC. Πολύ όμορφο βιβλίο, με σχεδιάκια, παραδείγματα και όμορφη εικονογράφηση με μικρούς χαρακτήρες φτιαγμένους απο PIXEL. Τα πρώτα μου δειλά βήματα στον προγραμματισμό τα ξεκίνησα απο εκεί. Αφού έφτιαξα διάφορα προγράμματα μέσα απο το βιβλίο, άρχισα να πειραματίζομαι μόνος μου. Όλα αυτά σε κατάσταση λειτουργίας C128. Επειδή δε γνώριζα Γερμανικά (όλα τα manual του ήταν γραμμένα σε αυτή τη γλώσσα) και δεν είχα κανένα να μου δείξει, διάβαζα τον κώδικα, τον αντέγραφα και τον έτρεχα για να δω τί κάνει. Με πειραματισμούς κατάφερα να δημιουργώ γραφικά και ήχο. Ήταν τόσο αργή η σχεδίαση των vector στην οθόνη, που έμοιαζε με animation! Αχ. Χρόνια :).

  Παιχνίδια φυσικά δε μπορούσα να βρώ εύκολα καθ' ότι μπορεί στην Ελλάδα να το έβλεπα για πρώτη φορά αλλά είδη η AMIGA, το ATARI ST και οι PC είχαν πάρει το κομμάτι τους στην αγορά παραμερίζονταν τα παλαιότερα εργαλεία. Υπήραν βέβαια κάτι μαυραγορίτες ψιλοαπατεώνες στη Θεσσαλονίκη που χρέωναν 5000 δρχ για μια δισκέτα με 1 παιχνίδι!!! (σα να λέμε σήμερα 50 Ευρώ για μία αντιγραφή).Απο εκεί παρήγγειλα το New Zealand Story, F16, Cabal!!! Ώρες ατελείωτες! Σύν οτι είχα βρεί απο μόνος μου Bug στο Double Dragon για να περνάω μια ολόκληρη πίστα χωρίς να χρειαστεί να πολεμάω εχθρούς. (Όποιος ενδιαφέρεται μπορώ να του πω).

  Όμορφες αναμνήσεις.
  Κάπου εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω τον θείο μου στη Γερμανία που χάριν στο δικό του ξεχωριστό δώρο ανακάλυψα απο πολύ νωρίς τι ήθελα και ακολούθησα τον δρόμο της πληροφορικής

• ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΜΟΥ ΤΟΝ ΠΗΡΑ ΠΡΙΝ 6 ΧΡΟΝΙΑ ALTEC PENTIUM IIII 512 MB RAM KAI 80 GB ΣΚΛΗΡΟ..ΦΥΣΙΚΑ ΤΟΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΜΙΑ ΧΑΡΑ!!!

• Η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με υπολογιστή ήταν πριν 8 χρόνια όταν μπήκα στην σχολή μου, όπου είχα εργαστηριακό μάθημα εφαρμογης Η/Υ. Εγώ δεν είχα ιδέα από υπολογιστές δεν ήξερα καν από που ανοίγει, για καλή μου τύχη όμως δίπλα μου καθόταν ένας συμφοιτητής μου που ήταν άριστος στην χρήση Η/Υ και με βοήθησε αρκετά ώστε να ξεπεράσω τον φόβο μου διότι είχαμε μια πολύ αυστηρή καθηγήτρια που δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι υπήρχε άνθρωπος που να μην ξέρει από που ανοίγει ένας υπολογιστής. Στην συνέχεια παρά την οικονομική ευχέρια της οικογένειας μου που αδυνατούσε για την αγορά ενός τέτοιου μηχανήματος το απέκτησα και τους είμαι τρομερά ευγνώμων γιατί ήταν η αιτία και η αφορμή να περάσω όλα τα σχετικά μαθήματα με άριστους βαθμούς..Στην συνέχεια μετά από τρία χρόνια ο υπολογιστής μου χάλασε και έπρεπε να επισκευαστεί γιατί είχα να ολοκληρώσω την πτυχιακή, παρόλα αυτά συνέχισα να δουλεύω έτσι εφόσον δεν είχα την δυνατότητα για την αγορά ενός laptop και εξαιτίας αυτού καθηστέρησα την εργασία μου έναν χρόνο λόγω του ότι πολύ συχνά έχανα δεδομένα..Τέλος αφού πήρα το πτυχίο μου ο μεγάλος μου αδελφός μου έκανε δώρο ένα laptop,το οποίο μου τον θυμίζει διαρκώς επειδή βρίσκομαι αρκετά χιλιόμετρα μακρυά από την οικογένεια και για αυτόν τον λόγο νιώθω ότι το laptop μου είναι ένα κομμάτι από την οικογένεια μου και το αγαπώ και το φροντίζω πολύ, είναι η παρέα μου και είμαι ιδιαίτερα δεμένη για όλους τους παραπάνω λόγους!!!!!!!!!

• Από πού να αρχίσω?
  Λοιπόν, καταρχήν λέγομαι Νίκος Ζαγκανάς και η πρώτη μου επαφή με υπολογιστή ήταν περίπου 5 χρόνια πριν.Όταν τον πρωτοπήρα, ενθουσιάστηκα.Συνέχεια άκουγα από φίλους μου ότι μπορούσες να κάνεις τα πάντα και κυρίως να μπαίνεις στο διαδίκτυο και να παίζεις παιχνίδια.Μόλις ήρθε σπίτι μου τον άνοιξα(να σας πω βέβαια πως ήταν desktop) και άρχισα να συναρμολογώ τα καλώδια με την οθόνη.Ήταν όλα φανταστικά.Μόλις τον άνοιξα έβλεπα τα Windows XP Pro να φορτώνουν και......ναιιιιιι.Ήταν όλα έτοιμα να μπω στο διαδίκτυο και να παίξω παιχνίδια.Βέβαια συμβουλεύτηκα έναν ειδικό για το anti-virus που έπρεπε να πάρω(μην κολλήσω και ιό ακόμα δεν τον πήρα).Έτσι καθώς περνούσαν οι μέρες άρχισα να μαθαίνω το διαδίκτυο και τα παιχνίδια, όλο και περισσότερο, ακόμα πιο πολύ μέχρι που ήρθε η σημερινή μέρα να είμαι fun της τεχνολογίας και να μαθαίνω τα πάντα για αυτή.!!!!

• Η πρώτη μου επαφή με υπολογιστή ήταν στα 13 μου , όταν ο πατέρας μου έφερε έναν Intel-κάτι σπίτι στα 333MhZ και με Windows 98 τα θρυλικά Windows με τις άπειρες μπλε οθόνες σφαλμάτων....!
  Οι πρώτες μου συναναστροφές με αυτό το (περίεργο για μένα τότε) μηχάνημα ήταν τραγικές (λόγω έλλειψης γνώσεων , ηλικίας και υπανάπτυξης του ίντερνετ εκείνη την επαφή).

  Θυμάμαι μια φορά χαρακτηρηστικά , είχα κάνει μια απότομη κίνηση με το ποντίκι και είχα μεταφέρει την μπάρα της "Έναρξης" στο δεξί μέρος της οθόνης (κάθετα)! Αυτό ήταν! Τα έκανα επάνω μου , τον έκλεισα από το ρεύμα (παρακαλώ!) και έφυγα στο δωμάτιο μου κλαίγοντας νομίζοντας ότι είχα προξενήσει ανεπανόρθωτη ζημιά!
  Αργότερα , πολύ αργότερα , όταν πια εξεικοιώθηκα, ο ίδιος υπολογιστής ήταν και αυτός που έμαθα να κάνω format ... Έβλεπα να το κάνουν άλλοι και έλεγα δεν μπορεί να είναι δύσκολο θα μάθω κι εγώ! Και μάλιστα ήθελα και multi-boot! Μετά από κάμποσες προσπάθειες και επανεγκαταστάσεις των Windows είχα γίνει expert! Βέβαια μου πήρε όλες μου τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές και 1 καμμένο σκληρό!

  Ίσως όλα αυτά να ήταν και οι λόγοι που τώρα ασχολούμαι επαγγελματικά με τους Η/Υ και σπουδάζω και Πληροφορική!

• Μια φόρα και ένα καίρο ζούσε μια κόπελα πάνω σ'ένα παγωμένο βουνό. Μακριά απο γνωστούς και φίλους. Έπαιρνε τηλέφωνα να μιλήσει με την πατρίδα της αλλά η άκαρδες εταιρίες την κόβαν στη μέση της λέξης! Έτσι και αυτή όταν ήρθε πια καλοκαίρι, λιώσαν τα χιόνια και κλείσαν οι σχολές και αφού είδε και αποείδε ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι στον κόσμο της αναζήτησης.Το είχε αποφασισει ήθελε laptop να μπορεί να πηγαινοφέρνει και να μπορεί έυκολα να επικοινώνει με όλον τον κόσμο αλλά και πάλι οι επιλογές ήταν πολλές.Το ένα είχε αυτό το άλλο είχε εκείνο τρελάθηκε η δύσμοιρη! Όσπου μια μέρα που είχε βγει μπρος πάλι προς αναζήτηση της γύαλισε ένα satellite.Αυτό είναι αναφώνησε! Κίνησε λύτους και δεμένους και τελικά το απέκτησε και είναι απο τότε δύο καλοί φίλοι. Έχει περάσει και τι δεν έχει περάσει το καημενο αλλά ακόμα αντέχει,έφυγε απο τα κρύα γύρiσε στη ζέστη και περίμενει στοίκα την ώρα που θα αποσυρθεί σε μια γωνία και θα αναλάβει μόνο την ευθύνη του ebook reader.Μέχρι τότε θα με βοηθάει να παίρνω μέρος σε διαγωνισμούς.

• Λοιπόν εμένα η δική μου ιστορία με τους υπολογιστές ξεκινάει πριν πολλά χρόνια (γύρω στα 15), όταν στο δημοτικό είχαμε μάθημα υπολογιστών! Το μόνο που θυμάμαι από αυτά τα μαθήματα ήταν μια χελωνίτσα στην οθόνη! Τα χρόνια πέρασαν, η επαφή μου με τους υπολογιστές συνεχίστηκε στα μαθητικά μου χρόνια μέχρι που απέκτησα το πρώτο μου desktop πριν από 6 χρόνια περίπου. Πριν 3 χρόνια απέκτησα και το laptopaki μου το οποίο ήταν ο σύμμαχος μου στις σπουδές μου και συνεχίζει να είναι η παρέα μου στα ταξίδια μου. Πλέον οι γνώσεις μου στους υπολογιστές έχουν βελτιωθεί πολύ και σήμερα είναι το απαραίτητο εργαλείο τόσο στην εργασία μου όσο και στο σπίτι ώστε να μπαίνω καθημερινά στο Internet, να επικοινωνώ με φίλους και να ενημερώνομαι για το τι γίνεται στον κόσμο.

• Μια κρύα νύχτα του χειμώνα, καθώς ο βορειάς διέγραφε σχήματα στο ουρανό με την άσπρη μπογιά του χιονιού, εγώ καθόμουν μέσα, δίπλα στο τζάκι βλέποντας μια ωραία ταινία.
  Ξαφνικά ένα χτύπημα στην πόρτα μου τράβηξε την προσοχή! Ήμουν μόνος στο σπίτι και μικρός και φοβόμουν. Οι δικοί μου είχαν κλειδιά... κοίταξα απο το ματάκι, ήταν ο πατέρας μου με ένα μεγάλο κουτί στα χέρια. Του άνοιξα και του χάρησα ένα χαμόγελο. Εκείνου το χαμόγελο είχε φτάσει μέχτι τα αυτιά!!! Μου λέει "γιε μου, τόσα χρόνια με έκανες υπερήφανο, πάντα ήσουν ο καλύτερος στην τάξη, το καλύτερο παιδί, δεν μου ζήτησες ποτέ τίποτα και πήρα την απόφαση να σου πάρω αυτό πάντα ποθούσες".... ανοίγει το κουτί και απο μέσα βγαίνει ένας "θεός" ένας τεχνολογικός θεός που τόσα χρόνια προσκυνούσα αλλά ποτέ μου δεν είχα την ευκαιρία να τον "ασπαστω". Αμέσως του έδωσα μια ΜΕΓΑΛΗ αγκαλιά και του είπα ευχαριστώ με ένα μεγάλο φιλί!!!!
  Εκείνο το λάπτοπ μπορεί να μην το χρησιμοποιώ πλέον, αλλά το ξεσκονίζω κάθε μέρα. Έχει μεγάλη συναισθηματική αξία για μένα, αφού ήταν το τελευταίο δώρο του....μου θυμίζει όλες τις υπέροχες στιγμές που περάσαμε μαζί και μου θυμίζει να του λέω ευχαριστώ και να προσεύχομαι γι'αυτόν που με βλέπει από ψηλά. Ευχαριστώ πατέρα....

• Το 2002 ειπα να κανω τα πρωτα μου βηματα στο χωρο των υπολογιστων.Ουτε το Mouse δεν ηξερα να κουμανταρω ως τοτε.
  Η αγορα προεκυψε απο την ακρατητη επιθυμια επικοινωνιας με την κοπελα μου,που συζουσαμε,λογω αναποφευκτου επαγγελματικου ταξιδιου στο εξωτερικο.Η ιδια...χαμπαρι απο πισι.Σε χειροτερο επιπεδο απο μενα.
  Οταν επαναπατριστηκα,μονο το πισι ηταν που με περιμενε...Η ιδια ειχε βρει αγαπητικο απο το irc και εκοψε λασπη.Μειναμε λοιπον εγω,το σπιτι και το πισι.Ή αλλιως,εγω εσυ και το πισι.
  Αυτο λοιπον το εργαλειο,το χει πλεον η μανα μου που μετα απο πενθημερο εντατικο μαθημα καταφερε να με δει και να με ακουσει απο το skype.
  υγ.Mαζι με το πισι,πηρα και εναν εκτυπωτη του οποιου οταν τελειωσαν τα μελανια,συμφερε η αγορα καινουριου απο το αγορασεις νεα μελανια...

• πρώτος υπολογιστής.......τι να σας πω δεν είναι σίγουρο νομίζω πριν δυο χρόνια. θυμάμαι κοντευαν
  τα γεννεθλεια μου.μια μέρα μόλις γύρισα από το σχολείο είδα μια μεγάλη σακούλα. τρέχοντας πήγα να δω τι ήταν. ανοίγω τη σακούλα και τότε συνάντησα το πρώτο μου λαπτοπ. δεν το άνοιξα μετά από λίγη ώρα ήρθαν οι δικοί μου. άρχισα να τους λέω για το σχολείο τα μαθήματα τέλος παντον δεν τούς ανέφερα τίποτα για την σακούλα.
  ημέρα γεννελθειων........... γυρίζω από το σχολείο εξαφανισμένη η σακούλα πηγαίνω στο δωμάτιο μου και βλέπω πάνω στο γραφείο το πρώτο μου λαπτοπ. μετά αγκαλιές φιλιά και όλα τα σχτετικα. συνεχίζω να το έχω και είναι το αγαπημένο μου.

• Το πρώτο μου pc ήταν το 2003 ένα με windows xp αν θυμάμαι καλά κόλλαγε πολύ ως που του έκανα μια αναβάθμιση στην ram το 2005 και μετά από 3 χρόνια πήρα ένα desktop με windows (s)vista και με 2 gb ram και μου φάνηκε πολύ καλό και μετά από 2 χρόνια πήρα ένα desktop πάλι
  με 4 gb ram και με windows 7 και έχω μινει εκεί ως σήμερα!

• Ήταν χειμώνας του 1998 όταν απέκτησα τον 1ο μου υπολογιστή! Με windows 98, pentium 2 στα 333Mhz και μνήμη στα 64MB! Οποιοσδήποτε μπορεί να φανταστεί την χαρά που ένιωσα όταν τον πρωτοάνοιξα! Μια πρωτόγνωρη εμπειρία! Ένα συναίσθημα απερίγραπτο και βαθιά συγκίνηση! Ένιωθα απ΄τους τυχερούς που είχαν υπολογιστή σπίτι τους! Βέβαια, δεν τον χρησιμοποιώ σήμερα αφού όπως είναι λογικό, η τεχνολογία εξελλίσεται, οι ανάγκες και οι απαιτήσεις μεγαλούν και νέα προιόντα κατακλίζουν την αγορά! Όμως μη ξεχνάμε πως οι πρώτοι μας υπολογιστές και οι τωρινοί είναι εκείνοι που ενώνουν το παρελθόν με το μέλλον, θέτουν τα θεμέλια για τη δημιουργία τεχνολογικών επιτευγμάτων, που όταν είμασταν μικροί έμοιαζαν με σενάρια επιστημονικής φαντασίας!

• Θα σας πω και εγώ την δικια μου ιστορία.Τον πρώτο μου υπολογιστή τον πήρα όταν είχανε κυκλοφορήσει οι υπολογιστές ήμουνα από τους πρώτους που είχα υπολογιστή στην Ελλάδα.Μου έχει χαρίσει πολλή ωραίες στιγμές χαράς,τώρα έχω έναν καινούργιο υπολογιστή.

• Απωθημενο...Εβλεπα ζηλευα και θυμονα μεσα μου που ο αδερφος μου ειχε υπολογιστη και εγω οχι ετσι προεκυψε η εντονη επιθυμια μου να αποκτησω υπολογιστη πριν απο λιγα χρονια...Κλεινω τα ματια και προσπαθω να φερω στο νου μου εκεινη την αξεχαστη ημερα που πραγματικα ηταν πολυ τυχερη για μενα,τοτε που καποιο μεγαλο καταστημα στη συγγρου εκανα τα εγκαινια και ειχαν διαφημιστη πολυ οι προσφορες του,ειχα προετοιμαστη και φανταστη το ποσο πολυ κοσμο θα ειχε εκεινη τη μερα και δεν ειχα αδικο σε αυτο,φτανοντας στο καταστημα γινοταν ενας μικρος πανικος που ολοι περιμεναν για ενα στοχο να προλαβουν να παρουν τα κομματια που ειχαν προσφορες ενα απο αυτα ηταν και καποιος υπολογιστης...Τωρα λοιπον το μονο που εμενε ηταν να ανοιξη η εισοδος και να εισβαλλω μεσα για να αποκτησω αυτο που επιθυμουσα...Καθως ανοιξε η εισοδος ολοι εκαναν επιδειξη ικανοτητων,σπρωχνοντας τρεχοντας και φωναζοντας με ενα κοινο στοχο το στοχο αγορας...στη συνεχεια μπενοντας στο χωρο προσπαθησα κι εγω να βρω τον υπολογιστη αναρωτιοντας αραγε αν θα εχει μεινει καποιο κουτι για μενα,φτανοντας απογοητευτηκα πολυ γιατι ειχαν εξαφανηστη ολα ετσι σιγα σιγα εγκατελειπα το χορο αλλα ξαφνηκα καποια κυρια που χωρις να μου πει πολλα πολλα μου εδωσε τον υπολογιστη που προφανως δεν τον ηθελε πλεον και πριν καλα καλα το συνειδητοποιησω το ειχα αποκτηση...αυτη ειναι η δικια μου συγκλονιστικη αφηγηση...

• Πριν απο 6 χρονια πηρα το 1ο laptop ενω πιο πριν ειχα ενα desktop.Aργότερα οταν δημιουργηθηκαν τα NETBOOKS αγορασα ενα ASUS.Oμως λιγο πιο μετα ειπα να περασω στην κατηγορια των smartphones και των tablets !Ο κοσμος τους ειναι πολυ πιο ομορφος απο τα pc! Tωρα αυτο που θελω ειναι εκτος απο την κατηγορια tablets-smartphones να μπω και στην κατηγορια macbook-imac.

• Η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με υπολογιστή ήταν πριν 8 χρόνια όταν μπήκα στην σχολή μου, όπου είχα εργαστηριακό μάθημα εφαρμογης Η/Υ. Εγώ δεν είχα ιδέα από υπολογιστές δεν ήξερα καν από που ανοίγει, για καλή μου τύχη όμως δίπλα μου καθόταν ένας συμφοιτητής μου που ήταν άριστος στην χρήση Η/Υ και με βοήθησε αρκετά ώστε να ξεπεράσω τον φόβο μου διότι είχαμε μια πολύ αυστηρή καθηγήτρια που δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι υπήρχε άνθρωπος που να μην ξέρει από που ανοίγει ένας υπολογιστής. Στην συνέχεια παρά την οικονομική ευχέρια της οικογένειας μου που αδυνατούσε για την αγορά ενός τέτοιου μηχανήματος το απέκτησα και τους είμαι τρομερά ευγνώμων γιατί ήταν η αιτία και η αφορμή να περάσω όλα τα σχετικά μαθήματα με άριστους βαθμούς..Στην συνέχεια μετά από τρία χρόνια ο υπολογιστής μου χάλασε και έπρεπε να επισκευαστεί γιατί είχα να ολοκληρώσω την πτυχιακή, παρόλα αυτά συνέχισα να δουλεύω έτσι εφόσον δεν είχα την δυνατότητα για την αγορά ενός laptop και εξαιτίας αυτού καθηστέρησα την εργασία μου έναν χρόνο λόγω του ότι πολύ συχνά έχανα δεδομένα..Τέλος αφού πήρα το πτυχίο μου ο μεγάλος μου αδελφός μου έκανε δώρο ένα laptop,το οποίο μου τον θυμίζει διαρκώς επειδή βρίσκομαι αρκετά χιλιόμετρα μακρυά από την οικογένεια και για αυτόν τον λόγο νιώθω ότι το laptop μου είναι ένα κομμάτι από την οικογένεια μου και το αγαπώ και το φροντίζω πολύ, είναι η παρέα μου και είμαι ιδιαίτερα δεμένη για όλους τους παραπάνω λόγους!!!!!!!!!

• Πρώτος υπολογιστής,ε;Χμμμ...Τραυματική εμπειρία θα μπορούσα να πω...Θέλετε να μάθετε το γιατί;;Ε,λοιπόν,θα σας τα πω όοοολα!Ήμουν,θυμάμαι,γύρω στα 15 και πήγαινα τρίτη γυμνασίου.Πλησίαζαν τα γενέθλια μου κι εγώ σκεφτόμουν τί δώρο θα ΄θέλα να μου πάρουν οι γονέις μου.Σκεφτόμουν,σκεφτόμουν,ώσπου ξαφνικά,κατέληξα σε ένα και μοναδικό δώρο,τον υπολογιστή.Από μικρή τρελαινόμουν για ηλεκτρονικές συσκευές και οτιδήποτε είχε σχέση με κουμπιά,με ενθουσίαζε.Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής,λοιπόν,ήταν το ωραιότερο και πιο χρήσιμο δώρο που θα μπορούσαν να μου κάνουν ποτέ.Μέρες προετοιμάζομουν για το πώς θα έπρεπε να το ζητήσω από τους γονείς μου.Έτσι,μετά από αρκετές μέρες σκέψης,αποφάσισα να τους το πω.Βγήκα από το δωμάτιό μου αποφασισμένη και με πολλή αυτοπεποίθηση πήγα στο σαλόνι για να το πω.Καθώς πλησίαζα,τους άκουσα που μιλούσαν για κάποιον καινούργιο ηλεκτρονικό υπολογιστή.Αμέσως,τα μάτια μου έλαμψαν και η χαρά μου ήταν απερίγραπτη.ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!Θα είχα κι εγώ έναν δικό μου υπολογιστή!Δυό μέρες μετά,όταν ήρθα από το σχολείο,αντίκρυσα ένα τεράστιο κουτί.Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά,τα χέρια μου έτρεμαν,λες κι είχε συμπληρώσει το ογδοηκοστό έτος της ηλικίας μου.Πλησίασα το κουτί και μόλις πήγα να το ανοίξω,ήρθε η αδερφή μου.<>,μου είπε και με στραβοκοίταξε.<>,αποκρίθηκα εγώ.<>,είπε με το γνωστό της ύφος.<>,απάντησα εμφανώς απογοητευμένη.<>,και συνέχισε να γελάει καθώς έπαιρνε τον υπολογιστή ΤΗΣ και απομακρυνόταν.Η λύπη μου ήταν τεράστια.Το δώρο που πήρα εκείνη τη χρονιά ήταν ένα mousepad.Κουφό,ε;Κουφό ξεκουφό,αυτό ήταν.Ευτυχώς,η αδερφή μου μ'άφηνε να παίζω πού και πού καμιά πασίεντζα.

• Καλοκαιρι. Απογευμα και εγω καθομε σε ενα καφε με θεα τον παραλιακο δρομο. Καθως απολαμβανα τον ωραιο και απολαυστικο καφε μου η ματια μου επεσε στο τελος του παραλιακου δρομου. Αμεσως αναπηδισα απο την καρεκλα μου. Δεν μπορουσα να φανταστω οτι αντικρυζω ενα τοσο υπεροχο θεαμα . Ταυτοχρονα μαγευρικο και συναρπαστικο. Η καρδια μου χτυπουσε τοσο δυνατα ποθ σε μια στιγμη ενιωσα οτι θα σκισει το στηθος μου. Τριβω τα ματια μου μηπως δεν βλεπω καλα. Ουφφφφ... Και ομως ...μια χαρα εβλεπα. Τι θεαμα ηταν αυτο.!!!!!
  Τετοιες καμπυλες , τετοια τελεια χαρακτηριστικα δεν ειχα δει ποτε. Καθομουν και χαζευα σαν το μικρο παιδι σε βιτρινα παιχνιδιων. Σαν μαγεμενος απο τον μαγικο αυλο σηκωθηκα και αρχισα να πηγαινω προς την απιθανη αυτη οπτασια. Μετα απο λιγο φτανω στο 1 μετρο και κολλαω το βλεμα μου σε αυτο το υπεροχο και απολαυστικο θεαμα. Ουφφφφφ αυτες οι καμπυλες θα με πεθα νουν σκεφτηκα. Τελειο χρωμα. Ερωτευτικα αμεσως. Ξανακοιταζω και ξανακοιταζω και σκεφτομε. Αυτο ειναι . Δηλωνω ερωτευμενος. Ηταν η πρωτη μου φορα που αντικρυσα ενα τοσο μα τοσο ωραιο, κομψο και λειτουργικο laptop που για μενα ηταν η πρωτη και τελευταια αγαπη. Απο τοτε οπου παω εχω και το μωρο μου κοντα. Αιωνιος ερωτας.

• Απο μικρή ήθελα έναν υπολογιστή αλλά οι γονείσ μου δεν είχαν ποτέ την οικονομική δυνατότιτα για να μου αγοράσουν εναν, η μητέρα μου πάντα έλεγε πως όταν μαζέψουμε μερικά χρήματα θα μου πέρνανε αλλά μετά αρρώστησε κ αναγκαστικά κόψαμε τα περιτά έξοδα. Στα 17 μου χρόνια έπιασα μια δουλεία για το καλοκαίρι και έτσι κατάφερα να αγοράσω απο μόνη μου τον πρώτο μου ηλέκτρονικό υπολογιστή. Την επόμενη χρονιά θα πήγενα για σπουδές και δεν μπορούσα να τον μεταφέρω στην πόλη όπου πήγενα να σπουδάσω και οι γονείς μου δεν μπορούσαν στην σκέψη πως δεν θα με έβλεπαν μέχρι τα Χριστούγεννα, οπότε σκεύτικα να πάρω ενα laptop. Πούλησα τον παλίο μου υπολογιστή στον αδερφό μου (πιο φτηνά απο οτι τον πείρα) για να μπορέσω να αγοράσω το νέο μου laptop, έφτιαξα του αδερφού μου εναν λογαριασμό στο skype ώστε να με βλέπουν και οι γονείσ μου όποτε θέλουν και έτσι μείναμε όλοι ευχαριστιμένη. Το laptop που αγόρασα είναι ενα Toshiba, και εχω μείνει πολύ ευχαριστιμένη, στα τόσα χρόνια που τον έχω δεν μου έχει χαλάσει καμία φορά! Έχει γίνει ένα με την ζωή μου!

• Καλησπέρα.Και εγώ από μικρή ασχολούμαι με τους υπολογιστές γιατί όταν ήμουν 13 χρονών ο μπαμπάς μου,μας πήρε έναν μικρό υπολογιστή για να παίζουμε ο αδερφός μου και εγώ παιχνίδια που είχαν και επιμορφωτικό χαρακτήρα.Απο τότε φυσικά έχω αλλάξει Η/Υ,έχω πάρει laptop το οποίο χρησιμοποιώ κάθε μέρα είτε για δουλειά,είτε για να βλέπω ταινίες,είτε για να στέλνω και να λαμβάνω emails από τους φίλους μου.

• Το πρώτο μου pc ήταν δώρο από τη μητέρα μου για να με βοηθήσει στη σχολή που πέρασα, ήταν ένα P4 στα 3ghz το 2003, τότε ήταν κορυφή, δουλεύει μέχρι κ σήμερα με αναβαθμίσεις σε μνήμη και τροφοδοτικό αλλά οδεύει προς το μουσείο. Αλλά αυτό που πραγματικά έχω δεθεί απόλυτα και γι αυτό ηθελα να σας ΄γράψω, είναι το λαπτοπ μου που το πήρα πριν ακριβώς 3 χρόνια με δικά μου χρήματα αφού τα μάζευα για ένα χρόνο(τότε υπήρχαν δουλειές ναι..) και ακόμα το καημένο αντέχει. Σε αυτό έγραψα την πτυχιακή μου και σε αυτό έκανα όλα τα processing που χρειαζόμουν. Μερικές φορές το ζόρισα αρκετά καθότι κάποια πράγματα θα έπρεπε να είχαν γίνει σε desktop με μεγαλύτερες δυνατότητες όμως ο core2duo στα 2ghz εχει βγει παλικάρι. Μπορεί να μην μπορεί να τρέξει παιχνίδια ή να μην έχει windows 7 αλλά με τα vista πλεον τα πάμε καλά. Αφού καταφέραμε και εγκαταστίσαμε ότι χρειαζόμαστε για τη δουλειά μας ελπίζουμε ότι δεν θα ξαναμαλώσουμε ποτέ. Πλέον δεν μπορώ να φανταστώ τι θα γίνει αν πάθει κάτι το καημένο το λαπτοπάκι μου παρότι η σειρά της nvidia που φοράει είχε βγει προβληματική....Το μόνο που θέλω είναι να μου αντέξει 2χρόνια τουλάχιστον ακόμα ώστε να έχω την χαρά να γράψω και την διπλωματική μου σε αυτό (με την ελπίδα να αντέξει τις πολύωρες επεξεργασίες δεδομένων για ακόμα μια φορά).. Είμαστε σε οριακό σημείο με το σκληρό δίσκο πάντα να γεμιζει και δυστηχώς χρήματα για εξωτερικούς σκληρούς πια να μην υπάρχουν αλλά ελπίζω σύντομα να ξαναβρώ δουλειά και να του πάρω και μια βάση να δροσίζεται γιατί το καλοκαίρι που μας πέρασε ήταν πολύ δύσκολο..και είμαστε και στο νοτιότερο(ζεστότερο) άκρο της χώρας....ας είναι καλά το κλιματιστικό!..Μεχρι τώρα ποτέ δεν με έχει αφήσει και πάντα νιώθω σιγουριά όταν γράφω κάτι χωρίς να φοβάμαι μήπως κρασσάρει κτλ. Ελπίζω να μην με αφήσει ποτέ..τουλάχιστον να κρατήσει άλλο τόσο διάστημα..το προσέχω όσο μπορώ..

• Ζούμε τις μικρές μας ιστορίες
  στα κοινωνικά δίκτυα και τις λεωφόρους με πληροφορίες
  όμως πίξελ στην οθόνη καμμένα και άλλα κολλημένα
  τηλέφωνα στα σέρβις απεγνωσμένα
  πρώτε μου φορητέ πoυ στο καλό σε βρήκα

  Σκέφτομαι πάλι ίσως δεν ήσουνα εσύ
  ό,τι ονειρεύτηκα
  όμως θυμάμαι μια νύχτα είδα τα μάτια της λύπης
  να μου χαμογελάνε
  (γιατί μου άλλαξαν την οθόνη που την είχε φάει η σκόνη)

  Ίσως δεν ήμουνα κι εγώ ό,τι ονειρεύτηκες
  έτσι κι αλλιώς όλα είναι προσωπικές οπτασίες
  Το νιώθω πως σε χάνω...
  γλυκιά μου αγάπη καληνύχτα
  ήρθε η ώρα να αποκτήσω το πρώτο λάπτοπ
  μάρκας toshiba

• egw ton diko moy ypologisti ton pira to 2007 k apo vista to gyrisa se xp k twra mia xara.

• θυμαμαι η πρωτη μου επαφη με υπολογιστη ηταν οταν ο αδερφος μου αγορασε λαπτοπ και μου χαρισε τον επιτραπεζιο υπολογιστη του..
  η αισθηση της χαρας που πηρα οταν μου ανακοινωσε πως θα μου τον χαρισει ηταν απεριγραπτη,ενοιωσα να πεταω στα συννεφα!
  παντα μου αρεσαν τα gadgets και γενικα η τεχνολογια και επιτελους ειχε φτασει η στιγμη να αγγιξω τον δικο μου υπολογιστη,επαιζα παιχνιδια,σερφαρα στο ιντερνετ,ηταν τελεια!
  και ολα τα εμαθα μονη μου,εμαθα να χειριζομαι τον υπολογιστη χωρις την βοηθεια κανενος και τωρα μπορω να πω πως ειμαι αριστη οσον αφορα τα pc.καθε μερα που περνουσε ανακαλυπτα καινουργια πραγματα και ενοιωθα ολο και πιο χαρουμενη..
  πλεον εχω ενα λαπτοπ που το αγαπω και το χρησιμοποιω καθε μερα! :)

• Apo panta ithela pc to prwto mu pc to pira otan perasa sto gymnasio kai to ekana monos mu synthesi... to xalasa polles fores arxisa na mathainw k telika katelixa pliroforikos that's the way the cookie crumbles lpn.... :P

• Ηταν Μάιος του 1995, και ειχα κλεισει εκεινο το μηνα τα 10 μου χρονια. τι καλυτερο δωρο απο εναν υπολογιστη απο τους γονεις μου. Ηταν Pentium στα 100 ΜΗz και 8 MB RAM. Windows 95 παρακαλω. Α, και σκληρος 1,19 GB.
  Παρεπιπτοντως δεν ειχα ιδεα απο υπολογιστες. Απλα επαιζα παιχνιδια.
  Την πρωτη μερα λοιπον τον φερνει ο τεχνικος, τον στηνει και μου εξηγει τα βασικα.Φευγει και τον αφηνει στα χερια τα δικα και του 6χρονου αδερφου μου.
  Καθως τον επεξεργαζομαστε βγαινει ενα παραθυρακι "κλειστε ολα τα παραθυρα και στη συνεχεια εκτελεστε ξανα το προγραμμα" κι ο αδερφος σηκωνεται και κλεινει το παραθυρο του δωματιου. Γαματο??!!
  Αυτο που θυμαμαι πιο εντονα απο εκεινο τον επολογιστη και γελαω ακομη ειναι, οταν πατουσες τερματισμο, η μαυρη οθονη με την πορτοκαλι ενδειξη "Τωρα μπορειτε να σβησετε με ασφαλεια τον υπολογιστη σας" χαχα κορυφαιο!!
  Αυτα τα λιγα για τον πρωτο μου υπολογιστη.

• το πρωτο μου pc μου το χε φερει η μητερα μου οταν ημουν ακομα δημοτικο με αφορμη την αλλαγη υπολογιστων που ειχαν κανει στο γραφειο τους
  ηταν παρα πολυ παλιο να φαδαστειτε επερνε κατι δισκετες που σημερα δεν ειναι διαθεσημες στο εμποριο
  δεν ηξερα να το χρησιμοποιο, το μονο που εκανα ηταν να παιζω κατι basic παιχνιδια που ειχαμε βρει σε φαση pacman και mario και μεχρι να το αποχωριστω δεν εμαθα να το κανω και τιποτα αλλο

• Απόκτησα το πρώτο μου Lap Top πριν 3 και κάτι χρόνια...Ήταν ένα ACER Aspire που μπορώ να πω ότι το χρυσοπλήρωσα....Είχε όμως φοβερές δυνατότητες!!!!Ήταν σαν να ανακάλυψα έναν καινούργιο κόσμο...Μπορούσα πλέον να ''σερφάρω'' στο διαδίκτυο από όποιο σημείο του σπιτιού μου και όχι μόνο!!!Ακόμα θυμάμαι τη μητέρα μου, να μου φωνάζει όταν έμπλεκε τα πόδια της στο καλώδιο φόρτισης...Χαχαχα!!!!Από τότε μπορώ να πω ότι η σχέση μου με τους υπολογιστές και με το διαδίκτυο έγινε πολύ στενή...Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που πληροφορήθηκα από τα κεντρικά της ACER ότι είχε καεί η μητρική και ότι το κόστος επισκευής ήταν ασύμφορο...Και είχαν περάσει μόλις 14 μήνες....Λίγοι για έμενα...αλλά πολλοί για την εγγύηση της ACER...Οπότε αγόρασα ένα HP το οποίο με ''συντροφεύει'' απροβλημάτιστα εδώ και 2 χρόνια!!!Ευχαριστώ για την προσοχή σας...

• Ο πρώτος μου Η/Υ ήταν ένας φορητός που αγόρασα πριν 3 χρόνια περίπου και ήταν μία αρκετά τραυματική εμπειρία. Ο λόγος ήταν πως από την αρχή μου δημιουργούσε προβλήματα με το λογισμικό αλλά το κορυφαίο ήταν ότι μετά από λίγο καιρό άρχισαν να του βγαίνουν οι βίδες!!! Το χειρότερο ήταν πως όταν πήγα στο κατάστημα να παραπονεθώ για τα προβλήματα είπαν πως δεν μποροώ να αποδείξω ότι δεν του έβγαλα εγώ τις βίδες... Τελικά ο υπολογιστής άντεξε περίπου 1,5 χρόνο χωρίς να τον χρησιμοποιώ ιδιαίτερα. :(

• Το πρώτο μου Η/Υ τον πήρα όταν ήμουν στο γυμνάσιο γιατί τον είδα σε έναν θείο μου και τον ήθελα πως και πως.τότε έπαιζα πασιέτζα, τώρα έχω σπουδάσει Πληροφορική και προγραμματίζω.... απο κάπου πρέπει να ξεκινήσεις... χεχε

• Το πρώτο μου laptop, ένα Fujitsu Siemens Amilo M Series, το απέκτησα το 2005, μετά από μια ομολογουμένως γρήγορη βόλτα στα μαγαζιά, γιατί έπρεπε να φύγω για εξωτερικό αμέσως μετά. "Δεθήκαμε" από την πρώτη στιγμή, αλλά μου έκανε και το δύσκολο αρκετά γρήγορα. Βλέπετε, έβγαλε πρόβλημα μνήμης και υπερθέρμανσης με το που το πήρα! Το καλύτερο όλων όμως ήταν, ότι δεν μου έμεναν καν μέρες για να μπορέσω να το αφήσω στην αντιπροσωπέια για επισκευή. Πήρα λοιπόν τον προβληματικό μου φιλαράκο, και ταξιδέψαμε για έναν χρόνο στο Βερολίνο. Εκεί είχα την ευκαιρία να του αλλάξω δίσκο, να το ανοίξω, να το μελετήσω και να προσπαθήσω να καταλάβω τι συμβαίνει..Όταν γυρίσαμε Ελλάδα αλλάξαμε ανεμιστηράκι, αλλά ο φιλαράκος μου συνέχιζε να μου δημιουργεί προβλήματα. Μέχρι που του έκανα "αυτοσχέδιο χειρουργείο"! Με τη βοήθεια ενός φίλου το ανοίξαμε, καθαρίσαμε το πλέγμα του ανεμιστήρα και χαρίσαμε στο ταλαιπωρημένο μηχανιματάκι δύο ολοκαίνουργιες, μεγαλύτερες μνήμες. Μπορώ να πω ότι ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένο και άρχισε να ανταποκρίνεται καλύτερα στις καθημερινές δουλειές, με τις οποίες το φόρτωνα. Σήμερα, και μετά από 5 χρόνια σχεδόν συνεχούς λειτουργίας, το φιλαράκι μου έχει γυρίσει όλα τα μέρη μαζί μου, αντέχει γερά ακόμα, και ετοιμάζεται για νέο επεξεργαστή και φορμάτ. Μπορεί να αργεί λίγο και καμιά φορά να μου κάνει ακόμα τον δύσκολο, αλλά δεν παραπονιέμαι. Μιλάμε για σχέση ζωής!

• Ο πρώτος υπολογιστης ήρθε στα χέρια μου, όταν εγώ είμουν 13. Τον είχε καβατζόσει ο πατερας μου από ενα φίλο του που δούλευε σε τράπεζα και έκαναν αναβάθμιση τα συστήματα τους, και αυτό για να σταματίσω να τον πρίζω να παρουμε υπολογιστή. Από ότι θυμάμαι ήταν toshiba, είχε windows95, και σερνόταν απίστευτα. Εμένα όμως δεν με ένοιαζε ιδιαίτερα και είμουν ενα παρα πολλυ ευτυχισμένο πιτσιρίκι...

• Τον πρώτο μου υπολογιστή τον πήρα στα 10 μου! Είχε Windows 3.11 και βέβαια το μόνο που έκανα ήταν να παίζω το απίστευτα καλό για την εποχή Test Drive και να ζωγραφίζω. Φυσικά δεν έβλεπα χρώματα στη ζωγραφική μιας και ήταν ασπρόμαυρη η οθόνη αλλά εμένα ποτέ δεν με πτόησε αυτό! Αργότερα αγόρασα και άλλα παιχνίδια τα οποία έβγαιναν στις μεγάλες δισκέτες! Χάρη σε αυτή την επαφή μου με τους υπολογιστές πιστεύω ότι έγινα gadgetάκιας!

• htan prin kamia 15aria xronia otan hrthe sto spiti o prwtos mou ypologisths...tote den kserame kai polla pragmata gia ton xeirismo tou alla to prwto pragma pou kaname htan na egkatasthsoume to actua soccer 2 me thn kataplhktikh eisagwgh "shearer,shearer,shearer..."...apo ekeinh th stigmh kai gia ton epomeno mhna paizei na mhn eixame shkwthei apo to pc...meta ton mhna auton zhsan autoi kala ki emeis kalytera...

• Ο πρώτος μου υπολογιστής ήταν πριν 17 χρόνια και μου κόστισε μισό εκατομύριο δραχμές!

  386 40 Mhz με σκληρό δίσκο κάτω από 200 MB (δεν θυμάμαι ακριβώς) zipαρισμένος ο μισός με αποτέλεσμα να ξεπερνάει τα 400 ολόκληρα MB! Αν θυμάμαι καλά είχε 4 ολόκληρα MB ram και έτρεχε με MS Dos 6.1 και win 3.1.

  Ωραίες εποχές!!!

• Η 1Η ΜΟΥ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΗΥ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 14 ΠΡΙΝ ΠΕΡΙΠΟΥ 20 ΧΡΟΝΙΑ! ΓΝΩΣΤΟΣ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΕΝΑΝ AMSTRAD ! ΕΜΕΙΝΑ ΕΚΘΑΜΒΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ! ΜΑΓΕΥΤΗΚΑ!ΗΘΕΛΑ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΕΤΟΧΟΣ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ! ΜΕΤΑ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΝ 1ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΜΕ WINDOWS 95! ΜΑΓΕΙΑ! ΕΙΧΑ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΕΙ!ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΑΖΑ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ ΓΝΩΡΙΣΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥΠΛΟΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ, ΠΡΟΧΩΡΗΣΑ ΣΕ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΚΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΝ ΕΧΩ ΠΙΑ ΠΑΡΟΠΛΙΣΜΕΝΟ ΑΛΛΑ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ!!!
  ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΩ ΜΕΡΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΝΙΩΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ...

• Ο πρώτος μου υπολογιστής;
  Χμμ....3 χρόνια στο παρελθόν...
  Γυρνώντας από βόλτα με φίλους και έχοντας αποχαιρετίσει νωρίτερα την ίδια ημέρα τον αδελφό μου στο Ελ.Βενιζέλος (μένει στο εξωτερικό), μπαίνω σπίτι, παρατάω το μπουφάν μου (ένεκα χειμώνα) στο δωμάτιο μου αλλά δεν ανοίγω τα φώτα. Ο πατέρας μου να ορίεται ότι πρέπει να ανοίξω το φως, και όταν το άνοιξα είδα τον πρώτο μου υπολογιστή, δώρο του αδελφού μου......ένα βασικό μοντέλο για μαθητές και φοιτητές......windows vista... αργός...αλλά ήταν ο πρώτος μου... :p

• Ο πρωτος μου υπολογιστης μου ηρθε πριν 5 χρονια... Ημουν στο χωριο Φεβρουαριος και περιμενα τον πατερα μου να τον φερει απο την πολη μιας και ειναι 1 ωρα μακρια... Ενω περιμενα με παιρνει τηλ και μου λεει πως θα αργησει λιγο παραπανω επειδη χιονιζε και ο δρομος ηταν κλειστος..Για να μην πολυλογω μετα απο 3 ωρες εφτασε σπιτι με τον υπολογιστη μολις παω να ανοιξω το κουτι του επεσε το ρευμα λογω του χιονιου... Αφου εστησα κανονικα μεσα στο σκοταδι τον υπολογιστη μετα απο 4 ωρες επανηλθε το ρευμα και τοτε ημουν ετοιμος να πατησω το κουμπι εκκινησης των windows xp! μετα απο 5 χρονια απο αυτον σας γραφω και τωρα εχει πλεον windows 7 - αθανατος!

• Το πρώτο μου υπολογιστή τον απέκτησα στα 4 χρόνια μου, το Νοέμβριο του 1995. Έτρεχε Windows 95... Όσο παλιά κι αν φαίνεται ποτέ δε θα ξεχάσω την εικόνα του τεχνικού να τον συνδέει για πρώτη φορά. Intel Pentium 200MHz - 16MB RAM - 1,19GB HDD. Θυμάμαι ορισμένες από τις επεξηγήσεις που μας έκανε για το πως θα χρησιμοποιούμε τα Windows και το Office. Από τότε έχω αλλάξει άλλους 2 σταθερούς υπολογιστές. Πριν από 2 χρόνια περίπου, πήραμε και τον πρώτο μας φορητό υπολογιστή Toshiba με Windows Vista. Πιστέυω ότι έχω μείνει πολύ ικανοποιημένος μιας και είναι γερό σκαρί. Τώρα πλέον ετοιμαζόμαστε να προσπεράσουμε τα Netbooks και να εστιάσουμε στα Tablets τα οποία φαίνονται εξαιρετικά από κάθε άποψη. Ο εκρηκτικός συνδυασμός των Windows 7 με τις μικρές οθόνες αφής θα αλλάξουν ολοκληρωτικά το σκηνικό των φορητών ψηφιακών μέσων που θα κουβαλάμε μαζί μας σε καθημερινή βάση. Από τα 4 μέχρι τα 19 μου παρατηρώντας με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την ξέφρενη εξέλιξη στο χώρο της τεχνολογίας εκπλήσσομαι τόσο, όσο όταν αντιλήφθηκα στο δημοτικό μέσα από την ιστορία την εξέλιξη του ανθρώπου και τα κατορθώματά του...

• Πρώτη φορά ε...?
  Σε ηλικία 8 χρονών : στον υπολογιστή του πατέρα μου ο οποίος ώς λογιστής μου μάθαινε να περνάω τιμολόγια, στοιχεία κτλ θεωρόντας οτι στο μέλλον θα με κάνει βοηθό του (Χά!) O υπολογιστής? Κλασικός,πρωταγωνιστεί συχνά σε ταινίες του '80,με τη γνωστή ασπρόμαυρη οθόνη τεραστίων διαστάσεων,δισκετουλες και δε συμμαζεύεται!
  Στο γυμνάσιο σκηνή χαραγμένη στη μνήμη μου διότι ο καθηγητής μου φώναζε κι εγώ έβαλα τα κλάματα στη τάξη:
  -Πάτα delete κορίτσι μου,delete τόση ώρα φωνάζω.Delete είπαα..
  -Ορίστε? Μα δε καταλαβαίνω τι λέτε...Μπουάαα...
  Στο λύκειο κατευθυνση:τεχνολογική!
  Τώρα 23 χρονών,στελνω το σχόλιό μου απο ένα υπέροχο λευκό μοντερνο laptop με τέλεια χαρακτηριστικά αραχτή στο καναπέ μου!
  Πωωωω...μα πώς εξελίσετε έτσι η τεχνολογία...? Να δουλεύω σε χειρουργεία πώς κατέληξα?

• Η ιστορια μου?
  Σαν παιδι και εγω που ημουνα μαρεσαν παντα οτι ειχε σχεση με ηλεκτρονικο,atari,sega,nitendo,nitendo 64,gameboy ολα τα ειχα αγορασει και ακομη τα εχω και δουλευουν αψογα.Θυμαμαι που περνουσαμε ωρες ατελιοτες με την οικογενεια μου μπροστα στη τηλεοραση και παιζαμε ολοι μαζι.Θυμαμαι που πηγαιναμε στη μακαριτισα την γιαγια μου και η κορη της ειχε ενα υπολογιστη και τον θαυμαζα καθε φορα που πηγαινα και με αφηνε να παιζω πασιεντα που την εβλεπα και επαιζε αυτη και να μπαινω λιγο στο mirc γιατι την ζηλευα και μου φαινοταν τεραστιο να υπαρχει τετοιο προγραμμα που μιλας με τοσουσ ανθρωπους απο παντου.Παντα απο μικρος ηθελα να εχω το καλυτερο ηλεκτρονικο στην αγορα.Θυμαμαι ειχα παει γυμνασιο τοτε και οταν επεστρεψα απο το σχολειο με περιμενε μια εκπληξη,ενας ωραιος γρηγορος για την εποχη του επιτραπεζιος υπολογιστης για τα γενεθλια μου μαζι με συνδεση ιντερνετ(56Κ) και ενα ροζ τηλεφωνο(τωρα γιατι μου ειχαν παρει ροζ δεν καταλαβα αλλα αποτι λενε ηταν το πιο φθηνο και βιαζοντουσαν).Ο πρωτος μου λοιπον υπολογιστης ηταν ενας της compaq intel pentium 3 866Mhz 128mb sdram με windows 98.Στην αρχη το μονο που ειχα κανει ηταν αυτα που εκανα και στην θεια μου,σιγα σιγα αρχισα να ξεθαρρευω.Ειχα κανει το δικο μου καναλι στο mirc,ειχα μαθει να βαζω bots να το προσεχουν και αλλα πολλα που καναμε με κατι παιδια τοτε-ξερετε που ολοι μικροι θελουν να γινουν hackers ;) .Μπαινοντας στο mirc ομως γεμιζα συνεχεια ιους και ετσι ερχοταν ο τεχνικος συνεχεια κ μου το καθαριζε.Θυμαμαι το ειχα ανοιξει δεν θυμαμαι τον λογο και μου ειχε πεσει καταλαθος μια βιζα οπως την εβαζα πανω στην μητρικη και καηκε,που να το ηξερα ο καημενος?Ειχα ακουσει τον εξαψαλμο αλλα τελικα ηρθε ο τεχνικος παλι και μου την αλλαξε αλλα εγω δεν επαψα να πειραματιζομαι.Αλλαξα τεχνικο γιατι δεν συμφερε ο αλλος και μου το εκανε format ενας θειος του φιλου μου.Οταν αρχισα να μαθαινω και ειχαν σπασει τα νευρα μου να καλω τον τεχνικο συνεχεια και να αποχωριζομε τον υπολογιστη μου ειπα να τον φτιαξω μονος μου.Στο τελος τα ειχα καταφερει,ειχα βαλει τα Windows 98se και αργοτερα Me και ειχα καταλαβει οτι ο τεχνικος μου αλλαζε αλλα εξαρτηματα με χειροτερα χωρις λογο!!!!!!Στο τελος τον ειχα κανει μια αναβαθμιση σε 384ΜΒ ραμ.Αργοτερα με κοπο ειχα μαθει να κανω δικες μου σελιδες,προγραμματακια,παιχνιδια και αλλα.Σιγα σιγα εφτασα σε αυτο που ειμαι σημερα,το παιδι για ολες τις δουλιες στα ηλεκτρονικα για την οικογενεια μου και οχι μονο.Οτιδηποτε ηλεκτρονικο θελουν να αγορασουν φιλοι,οικογενεια,παρεες με παιρνουν τηλεφωνο εμενα πρωτα για να ρωτησουν την γνωμη μου ή ακομη και να τους στησω εγω ή διορθωσω τον υπολογιστη τους.Επισης σπουδαζω προγραμματιστης,δουλευω κατα καιρους ως τεχνικος και ακομη μαρεσει να ασχολουμε που και που με καινουργια πραγματα(σελιδες,σερβερς κτλ).Και κατι τελευταιο,δυστυχως δεν μου εχει φυγει η μανια με τα gadgetakia γιαυτο και διαβαζω techblog καθημερινα:).

• πρωτη φορα το 1991 με ενα 80386 στα 16 Μηζ. Dos windows 3.1 λιγο αργοτερα και εξωφρενικες ταχυτητες, Το πρωτο ποντικι το 1993 και απιθανα παιχνιδια εκεινη τη εποχη... τι να πω... Στο ιντερνετ με το browser tou LINUX (lynx χωρις γραφικο περιβαλλον) και πρωτο εμαιλ το 1991... Πως περασαν τα χρονια.... καλημερα σας.

• Χμμμ.... Ο πρώτος μου υπολογιστής - αν θυμάμαι καλά - ήταν το 1985, ο διάσημος της εποχής ZX Spectrum. Από κει και έπειτα ακολούθησαν πάρααααα πολλοί άλλοι. Τα λόγια είναι περιττά......

• Τον πρώτο μου υπολογιστή τον έφτιαξα μόνος μου.. Ξεκίνησα
  να ψάχνω τα καλύτερα και σε λογική τιμή πράγματα , αφού τα βρήκα ξεκίνησα το στήσιμο
  του υπολογιστή μέχρις ότου τα είχα συνδέσει όλα αλλά ο υπολογιστής όταν πατούσες
  το κουμπί για να ανοίξει άνοιγε μόνο το BIOS, το κοιτάω το ξανά κοιτάω τελικά
  δεν είχα συνδέσει ένα τετράποινο καλώδιο μετά από την σύνδεση ήταν όλα τέλεια...!!!!!

• 1995... Ήταν ένα τερματικό στη δουλειά μου. Λειτουργικό UNIX... To 1997 ήταν η πρώτη μου επαφή με PC (WINDOWS 95). Πλέον, δε θυμάμαι πως δούλευα στο τερματικό μου

• Μια φορά και ένα καιρό ...σπούδαζα...και όλα τα καλά παιδάκια συμφοιτητές μου είχαν υπολογιστή...εκτός απο εμένα. Εγώ πάντα έπρεπε να πηγαίνω σε κάποιο φίλο μου (γιατί οι φίλες μου καλώς ή κακώς προτιμούσαν αγορές όπως παπούτσια και τσάντες παρά υπολογιστή..) ή σε κάποιο internet cafe.
  Μετά από χίλια παρακάλια λοιπόν στους γονείς και με τρανταχτά επιχειρήματα -όπως εργασίες στην σχολή, παρουσιάσεις κ.λ.π. τους κατάφερα και μου πήραν..! Μεταχειρισμένο βέβαια..αλλά η χαρά μου ήταν τόοοοοοοσο μεγάλη που πάντα όταν το λέω νιώθω ..κάπως..(δε φτάναν βλεπεις τα οικονομικά του σπιτιού).
  Anyway, τον υπολογιστή αυτό τον έχω ακόμη-όχι σε λειτουργία βέβαια- αλλά αρνούμαι να τον ανακυκλώσω.. Αυτός λοιπόν ήταν και ο πρώτος μου υπολογιστής!