Ramnath K. Chellappa, Τρεις ερωτήσεις στον άνθρωπο που δημιούργησε τον όρο cloud computing

Γυρνώντας πίσω στο 1997, ο Ramnath K. Chellappa ίδρυσε αυτό που ευρέως θεωρείται o πρώτος ακαδημαϊκός ορισμός του cloud computing, που το περιέγραψε ως “ένα υπολογιστικό πρότυπο όπου τα όρια δεν θα καθορίζονται από την τεχνολογία αλλά από τις οικονομικές δυνατότητες του καθενός”.

Τώρα ως αναπληρωτής καθηγητής στο Emory University’s Goizueta Business School στην Atlanta, Georgia, εξηγεί ότι το όνομα cloud computing προέκυψε από τη “νεφελώδη” φύση του νέου μοντέλου. Δεδομένης της ασαφούς εικόνας που επικρατεί στην αγορά, έχει αποδειχθεί σωστός.

Πώς προέκυψε ο ορισμός του cloud computing;
Μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι τα πρότυπα (κυρίως αυτά της επικοινωνίας) εξελίσσονται, καθώς σχεδόν κάθε δύο συσκευές καταλήγουν να επικοινωνούν μεταξύ τους. Αυτό το βλέπουμε σήμερα με τα έξυπνα τηλέφωνα και άλλες μορφές υπολογισμών. Έτσι, η ερώτηση είναι: Ποιος ή τι αποφασίζει, τι και πού θα χρησιμοποιηθεί το computing;
Στο περιβάλλον των client/server η ιδέα ήταν «έχουμε το γραφικό interface στο client και ο server θα κάνει την ουσιαστική επεξεργασία. Παρόλαυτα, η εφαρμογή μου βρίσκεται σε ένα μέρος και ούτω καθεξής».
Σκέφτηκα την ιδέα του “cloud computing” επειδή πίστευα ότι το αναδυόμενο μοντέλο ήταν πολύ νεφελώδες ως προς τα όρια και τις δυνατότητές του.
Είναι τόσο νεφελώδες ως προς το μέρος που βρίσκεται ο χρήστης και αν ο χρήστης είναι πάντα χρήστης ή και πάροχος. Εάν σκεφτείτε το MySpace και το Facebook και το παραγόμενο προϊόν από τον χρήστη, θα δείτε ότι το περιεχόμενο είναι μια μορφή υπηρεσίας. Έτσι, εσείς καταναλώνετε την υπηρεσία του φίλου σας όταν για παράδειγμα βλέπετε τις φωτογραφίες του.

Παρακολουθείτε τις εξελίξεις;
Ω ναι! Πάντα είχα την άποψη ότι η απόλυτη μορφή της υπολογιστικής δύναμης είναι όταν μια λύση διαμορφώνεται για τις ανάγκες μου κατόπιν της ζήτησής μου, δυναμικά και άμεσα. Δεν έχει σημασία από πού προέρχεται, ποιος την έκανε ή ποιος έγραψε ποιο κομμάτι της κωδικοποίησης. Δεν είμαστε ακόμα σε αυτό το επίπεδο αλλά θεωρητικά το έχουμε οραματιστεί.
Τώρα το ερώτημα είναι: Πώς μπορώ να εμπιστευτώ αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι της κωδικοποίησης για να κάνει αυτό που θέλω;
Πώς ξέρουμε ότι δεν θα μπερδευτούν τα δεδομένα μου; Πώς μπορώ να εμπιστευτώ ότι θα λειτουργήσει σωστά;
Και στη συνέχεια προκύπτουν και άλλα θέματα όπως ανταλλαγή δεδομένων, εξασφάλιση του απορρήτου και της πνευματικής ιδιοκτησίας, ζητήματα συμμόρφωσης κ.α.
Έαν χρησιμοποιήσω την ιδιότητα του οικονομολόγου, βλέπω μια σχέση ανταλλαγής μεταξύ χρηστικότητας και ασφάλειας. Το ένα δεν αποκλείει το άλλο βέβαια, αλλά η τιμή παίζει καθοριστικό ρόλο.
Μπορεί να θέλω την απόλυτη ασφάλεια, οπότε ένα τρίτο έμπιστο μέρος να πρέπει να επαληθεύει κάθε περίπτωση επεξεργασίας- και να είμαι πρόθυμος να πληρώσω μια υψηλότερη τιμή.

Ακούτε ισχυρισμούς που γίνονται στο όνομα του cloud computing που πιστεύετε ότι είναι ανυπόστατοι;
Αυτό που είναι εντελώς ανυπόστατο είναι ότι όλοι ισχυρίζονται ότι το μοντέλο τους είναι ΤΟ cloud computing μοντέλο. Αυτό ειναι πολύ περίεργο! Στην πραγματικότητα, υπάρχει μια γκάμα από διαφορετικούς τρόπους που αυτό μπορεί να λειτουργήσει.
Ο κόσμος αναρωτιέται: “Το software as a service θεωρείται μέρος του cloud computing;” Αυτά τα ερωτήματα προκύπτουν όταν αρχίζει ο προσδιορισμός του cloud computing με ένα τεχνικό τρόπο, έχοντας checklist που πρέπει να ικανοποιεί τις Χ,Υ συνθήκες.

Πηγή