Mass Effect | Μια ψηφιακή Σαπουνόπερα

, Mass Effect | Μια ψηφιακή ΣαπουνόπεραΘρασύς ή αδαής; Άγνοια ή κουταμάρα; Ότι κι αν ισχύει εγώ θα τολμήσω να θεωρήσω το Mass Effect έναν ερωτικό καρπό μεταξύ επιστημονικής φαντασίας και σαπουνόπερας. Σιγά το νέο θα μου πείτε. Παρόμοιες καταστάσεις βλέπουμε σε όλες τις τηλεοπτικές σειρές επιστημονικής φαντασίας που παίζονται σε prime time, για να μην αναφερθούμε σε κινηματογραφικά blockbusters ανάλογης θεματολογίας. Σύμφωνοι, αλλά εδώ μιλάμε για video game. Κι όσο κι αν τα σαπουνοπερέ στοιχεία της πλοκής τα έχουμε ξαναδεί αρκετές φορές στο παρελθόν, δεν τα είχαμε συναντήσει ποτε άλλοτε τόσο έντονα.

Κινδυνεύοντας να θεωρηθώ βλάσφημος από τους λάτρεις του παιχνιδιού (ανάμεσα στους οποίους είμαι κι εγώ, ας μην κρυβόμαστε), τολμώ να πω ότι εάν ζητούσαν από τον Νίκο Φώσκολο να κάνει το: «O Άγνωστος Πόλεμος: the Next Generation» και μάλιστα σε αποκλειστική έκδοση για video game, θα είχε πολλά στοιχεία από το Mass Effect. Για να μπορέσει όμως κάποιος να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει μαζί μου θα πρέπει να γνωρίζει (κομμάτι δύσκολο), να θυμάται (μάλλον απίθανο), ή να έχει ακούσει κάτι σχετικό με το φωσκόλειο πόνημα που γέμιζε τα ασπρόμαυρα μικροαστικά βράδια στην δεκαετία του ’70, μέσα από την κρατική (και μόνο) τηλεόραση.

Αρκετά όμως με τις αναπολήσεις και τους μελοδραματισμούς. Το σύμπαν του (συμπαθέστατου κατά τα άλλα) Νίκου Φώσκολου, όπως και πλήθος άλλων σεναριογράφων – δημιουργών διαθέτει έναν κλασσικό, πλην όμως συμβατικό ήρωα, κατά προτίμηση στρατιωτικό, μπάτσο, δικαστικό ή δημοσιογράφο (μη χειρότερα…), ο οποίος έχοντας σκοπό να κατατροπώσει «το απόλυτο κακό», θα χρειαστεί να περάσει από χίλιες δυο δοκιμασίες, να αντιμετωπίσει πλήθος συνομωσιών και κακόβουλων σχεδίων, να συνάψει ακόμα και ανίερες συμμαχίες για να αναδειχθεί τελικά νικητής, και μαζί με αυτόν όλα εκείνα που αντιπροσωπεύουν την mainstream τάξη πραγμάτων.

, Mass Effect | Μια ψηφιακή ΣαπουνόπεραΜε τον «πρότερο έντιμο βίο», ή αλλιώς με την προϋπηρεσία που διέθετε σε ανάλογους τίτλους, η Bioware έμοιαζε ιδανικός developer για την πραγματοποίηση ενός project σαν το Mass Effect. Ας μην ξεχνάμε, όπως άλλωστε αναφέρθηκε και στο post της περασμένης εβδομάδας ότι η εν λόγω εταιρεία ήταν αυτή που έδωσε ψυχή στo Knights of the Old Republic (KOTOR) εν έτει 2003 αποσπώντας πάνω από 120 βραβεία διεθνώς, και μάλιστα όχι μόνο από τον κλαδικό τύπο. Ακολουθώντας την ίδια συνταγή μας έδωσε το δεύτερο μέρος του KOTOR και το Jade Empire λίγα χρόνια αργότερα. Η διαφορές στο Mass Effect εντοπίζονται καταρχήν στις εκπληκτικές τεχνικές δυνατότητες που διαθέτει και που, πιστέψτε με, θα δώσουν φρέσκια πνοή στην προσωπική σας άποψη περί gaming, ενώ παράλληλα διαθέτει και μια πιο ενήλικη οπτική από τους προκατόχους του.

Απλοποιώντας τα πράγματα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το Mass Effect είναι ένα υβρίδιο του KOTOR χωρίς όμως την, παιδιάστικη για μερικούς, Star Wars θεματική του τελευταίου. Εδώ δεν υπάρχει ούτε Δύναμη ούτε Jedi. Οι υπερδυνάμεις βέβαια δε λείπουν, αλλά απουσιάζει η γενικότερη φιλοσοφία που κυριαρχεί στο δημιούργημα του George Lucas. Παράλληλα η όψη αλλά και η γενικότερη συμπεριφορά των χαρακτήρων ταιριάζει περισσότερο στην ηλικία τους, μιας οι σύγχρονες τεχνολογίες προσέδωσαν στους χαρακτήρες μια πιο ενήλικη και λιγότερο καρτουνίστικη άποψη.

Τι θα ήταν όμως το Mass Effect χωρίς ίντριγκα; Μια Space Opera χωρίς τραγικές προσωπικές ιστορίες, χωρίς δολοπλοκίες και προπάντων χωρίς τον absolute κακό είναι σταφιδόψωμο χωρίς σταφίδες… Όμως μην ανησυχείτε… Το Mass Effect δε θα σας απογοητεύσει στον τομέα αυτό. Ο κεντρικός του χαρακτήρας είναι ένας κλασσικός, all American hero, όχι απλά στρατιωτικός αλλά βετεράνος πολέμου, με πλήθος παράσημα και μετάλλια (σαν κι αυτά που πουλάνε στο Μοναστηράκι) να κρέμονται στο στήθος του. Στο πλάι του μια ομάδα πιστών συντρόφων έτοιμοι να θυσιαστούν για το καλό της αποστολής και του αρχηγού τους, ανάμεσα στο οποίο βρίσκονται βέβαια και θηλυκά μέλη που γλυκοκοιτάζουν τον αρρενωπό αξιωματικό κάνοντας μας να νοιώθουμε ότι αντί για RPG παίζουμε σε Άρλεκιν… Όπως και να έχει όμως, ο Νίκος Φώσκολος και ο ήρωας του, Διαγόρας Βαρτάνης, θα ήταν από τους πρώτους που θα λάτρευαν το Mass Effect!

15
0

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Παρακολουθήστε τα σχόλια
Να ειδοποιηθώ όταν
guest

0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Games Nintendo Theories

Θεωρείς Παιγνίων, The Wii Revolution

Happy, happy Birthday! Στις 19 Νοεμβρίου συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από την στιγμή που ο άνεμος του Wii ξεκίνησε να φυσάει στις Η.Π.Α. για να παρασύρει στην συνέχεια τα πάντα στο πέρασμα του. Πέμπτη κατά σειρά κονσόλα της Nintendo, έγινε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα η ναυαρχίδα της, φτάνοντας στον αριθμό ρεκόρ των 36,2 εκατ. τεμαχίων […]

Games Theories

Το Χάσμα των Γενεών

Ο «απόμαχος της ζωής», με γκρι κουστουμάκι και μπορντώ, μάλλινο γιλέκο κοίταζε κατευθείαν στα ενδότερα του internet cafe. Εκεί που μια παρέα από τέσσερις πιτσιρικάδες, ήταν δεν ήταν 15-16 χρονώ, απασχολούνταν στο ευγενές άθλημα του “Lineage II”. «Ε ρε νεολαία, σου λέει μετά… εγώ στην ηλικία τους…». Μη μου πείτε ότι η εικόνα αυτή δε […]

Games PlayStation Theories Xbox

Θεωρείες Παιγνίων, Το τέλος των σεναρίων

Μου φαίνεται ότι τα δέκα δάχτυλα των χεριών μου είναι παραπάνω από αρκετά για να καταμετρήσουν τα πραγματικά ενδιαφέροντα σενάρια που έφτασαν να γίνουν κινηματογραφικές παραγωγές μέσα στην τελευταία δεκαπενταετία (για να μην πω παραπάνω). Κάτι ανάλογο παρατηρώ και στον χώρο των videogames, που αποδεικνύονται άλλωστε συγγενής πρώτου βαθμού με τον αντίστοιχο κινηματογραφικό.

Games Theories

Θεωρείες Παιγνίων, Ζωή χωρίς επανάσταση είναι μισή ζωή

Crysis, Halo, Gears of War, ένας κατάλογος χωρίς τέλος. Ένας κατάλογος γεμάτος από ήρωες–υπερστρατιώτες με μοναδική τους έγνοια την υπεράσπιση του καλού. Ενάντια σε ποιο κακό όμως; οι εξωγήινοι και οι απόκοσμοι δαίμονες είναι δυο καλές εναλλακτικές, ενώ εσχάτως προστέθηκαν και οι αδίστακτοι μουσουλμάνοι. Τελικά όμως, ποιος θα μας προστατέψει από τους φύλακες; Το κοινό […]