Θεωρείς Παιγνίων, The Wii Revolution

Happy, happy Birthday! Στις 19 Νοεμβρίου συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από την στιγμή που ο άνεμος του Wii ξεκίνησε να φυσάει στις Η.Π.Α. για να παρασύρει στην συνέχεια τα πάντα στο πέρασμα του. Πέμπτη κατά σειρά κονσόλα της Nintendo, έγινε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα η ναυαρχίδα της, φτάνοντας στον αριθμό ρεκόρ των 36,2 εκατ. τεμαχίων και αφήνοντας τους ανταγωνιστές του, X360 και PS3 να τρώνε την σκόνη του.

Το Wii, κατόρθωσε να ξεπεράσει γρήγορα και τα νούμερα δύο εκ των προκατόχων του, του N64 και του, μάλλον αποτυχημένου, GameCube, και οσονούπω πρόκειται να περάσει στην ιστορία σαν η πιο επιτυχημένη κονσόλα της εταιρείας, τουλάχιστον μέχρι τώρα…

Η αγορά, εν όψει γιορτών, δείχνει τις ορέξεις της: ήδη κάποια blogs αναφέρονται σε πιθανή έλλειψη της κονσόλας από τα ράφια των καταστημάτων στην επικείμενη Χριστουγεννιάτικη περίοδο, την πλέον καταναλωτική του χρόνου, και προτρέπουν τους καταναλωτές να φροντίσουν εγκαίρως για την αγορά της. Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, προειδοποιούν ότι τα πράγματα είναι σαφώς χειρότερα στην περίπτωση του Wii Fitness, παρακινώντας τους καταναλωτές σε άμεση προμήθεια του. Φανταστείτε να μην υπήρχε και οικονομική κρίση…

Η σαφής επιτυχία του Wii έναντι των αντιπάλων του μπορεί να αποδοθεί με πολλές διαφορετικές εκφράσεις, αλλά μπορεί να συνοψιστεί εξίσου καλά και σε μία μόνο λέξη: «Διαφοροποίηση». Αυτό ακριβώς είναι το βασικό του χαρακτηριστικό. Όταν την προηγούμενη δεκαετία το Playstation (1) έκανε την εμφάνιση του, έφερε μια καθολική υπέρβαση σε όλη την αγορά των videogames. Ουσιαστικά, έβγαλε όλους τους τότε πιτσιρικάδες (εμού συμπεριλαμβανομένου) από τις αίθουσες των arcade (κοινώς «ηλεκτρονικών») και τους τοποθέτησε μαζικώς στο σαλόνι, προκαλώντας πλήθος εγκεφαλικών στους δύσμοιρους γονείς. Το νέο μηχάνημα αντικαθιστούσε επάξια (αν όχι καλύτερα) τις ογκώδεις συσκευές που κατοικοέδρευαν στις «αίθουσες ψυχαγωγίας» (sic), προσφέροντας εκδίκηση σε κρύο πιάτο στους Έλληνες πιτσιρικάδες κάτω των 17 που ελέω ηλικιακής απαγόρευσης έμεναν να κοιτούν από τις βιτρίνες τα ηλεκτρονικά αντικείμενα των πόθων τους.

Διαπιστώνοντας ότι το PS1 έφερε νέες, γιγάντιες προοπτικές στην αγορά του home entertainment, οι δύο κολοσσοί, Sony και Microsoft δεν άργησαν να κάνουν το επόμενο βήμα. Από την μια η Sony λανσάροντας μια νέα, βελτιωμένη έκδοση του Playstation, το PS2, κι από την άλλη η Microsoft με το XBOX. Η Nintendo, παραδοσιακός παίκτης στην αρένα των videogames φάνηκε ότι μάλλον δεν μπορούσε να ακολουθήσει, μιας και πιθανότατα σε μια κρίση πανικού λάνσαρε το GameCube, το οποίο, μιας και δεν έφερε ουσιαστικά καμιά ποιοτική υπεροχή, αναγκαστικά προβλήθηκε σαν η «οικονομική λύση». Από την στιγμή όμως που τα τεχνικά του χαρακτηριστικά ήταν σαφώς υποδεέστερα από των ανταγωνιστών του, κι από την στιγμή που οι άλλοι δύο δε φάνηκαν διατεθειμένοι να μπουν σε πόλεμο τιμών, η μοίρα του GameCube ήταν προδιαγεγραμμένη.

Κι ενώ η αγορά άρχισε να συνειδητοποιεί ότι έμπαινε σε μια φάση ωρίμανσης (ρουτίνας θα έλεγα εγώ), με νέες, βελτιωμένες παραλλαγές του ίδιου ουσιαστικά προϊόντος με δεδομένα μερίδια αγοράς για τον κάθε παίκτη, ήρθε το Wii για να τα ανατρέψει όλα… Το νέο «παιδί» της Nintendo έφερε μια επανάσταση. Ίσως όχι τόσο δραστική όσο το PS1 αλλά σίγουρα επανάσταση. Απλούστατα γιατί διαφοροποιήθηκε από τους δύο αντιπάλους του, βάζοντας ξανά την Ιαπωνική εταιρεία στο παιχνίδι, και μάλιστα για τα καλά!

Αναμασώντας την ίδια τροφή, οι Sony και Microsoft δε δημιουργούσαν ουσιαστικά καινούρια προϊόντα, απλά βελτίωναν τα ήδη υπάρχοντα. Με μηδέν διαφοροποίηση όμως το να περιμένεις να παραμείνεις στην κορυφή θα ήταν too much, έτσι δεν είναι; Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν οι graphic cards των PCs αναβαθμίζονται συνεχώς, και, μιας και οι υπολογιστές βρίσκουν ολοένα και περισσότερο θέση στο σαλόνι μας, η πιθανότητες κάποια στιγμή να χρησιμοποιούνται και ως παιχνιδομηχανές αυξάνονται συνεχώς.

Ακριβώς εκεί μπαίνει στη σκηνή το Wii, δίνοντας βάρος όχι τόσο στα τεχνικά χαρακτηριστικά (που βέβαια παραμένουν σε υψηλότατα επίπεδα) αλλά στο ανεμπόδιστο και χαλαρότατο fun, γιατί ας μην ξεχνάμε, μιλάμε για παιχνίδια… Συν τοις άλλοις, έβαλε μια και καλή τέλος σε όλους τους επικριτές που κατέκριναν τις κονσόλες γιατί «οδηγούσαν την νεολαία στους τόπους της ακινησίας και της τεμπελιάς»… Μόνο και μόνο ένα παιχνίδι τένις στο Wii (για να μην πούμε για το Wii Fit), αποδεικνύει ότι η παραπάνω άποψη είναι πλέον μύθος.

Μέσα από το Wii και τα παιχνίδια του ο παίκτης για πρώτη φορά γίνεται μάρτυρας μιας τέτοιας διαδραστικότητας. Οι κινήσεις του είναι ακριβώς ίδιες με αυτές του χαρακτήρα του στο παιχνίδι και δικαιολογίες τύπου «εγώ το πατάω, αυτό κάτι έπαθε», τείνουν να γίνουν απλά χαριτομενιές…

Επεξεργάστηκε την 31 Οκτωβρίου 2010 20:27

Σχόλια

  • Iσως ειμαι να ειμαι λιγο αυστηρος αλλα 8εωρω το Wii απαραδεκτη κονσολα. δε μπορεσα να ασχοληθω με αυτη ουτε 10 λεπτα. απαισιο και πολυ αργο gameplay. ισως η επομενη γενια της να ειναι πολυ ανωτερη..(εχω ps1,ps2 και παω για το ps3..) και δεν ειμαι fun της Sony...

  • Κωστα για χαβαλε καλο ειναι. Οταν ομως εχεις τελιωσει 7 χιλιομετρα προπονηση και θελεις να αραξεις να παιξεις κανενα game.. δε λεει.. χεχε..καναπε και παλι καναπε..

  • Εγώ όταν γυρνάω σπίτι και θέλω να χαλαρώσω προτιμώ να παίξω γκολφ ή τένις παρά να σκοτώνω εξωγήινους :p

  • χαχα.. καλο..
    ετσι ειναι οντως.. γουστα ειναι αυτα και χωρις αυτα δε θα ειχαμε και ποικιλια..

  • Καλησπέρα σας και συγχαριτήρια για το αξιόλογο site σας.

    ... Και φυσικα χρόνια πολλά στο αγαπημένο μας Wii. Σαν παθιασμένος gamer
    και εκκολαπτόμενος editor/reviewer, θα ήθελα να κάνω μερικές
    παρατηρήσεις, φυσικά οχι επικριτικές, στο άρθρο σας για τα δεύτερα
    γενέθλια του Wii.
    Πρώτα απ όλα, θα ήθελα να σας πώ οτι το Wii δεν ειναι η δημοφιλέστερη
    κονσόλα της Nintendo... τουλάχιστον οχι ακόμα. Η ποιό δημοφιλής ήταν το
    Νintendo entertainment System γνωστό και ως NES. Αυτό γιατι αφενός
    οδήγησε την βιομηχανία των games ξανά σε άνθηση, μετά απο την ύφεση μετά
    το Atari 2600, αφετέρου γιατί η Sega μπήκε αργότερα στην αγορά με το
    Master System (το Mega Drive έγινε δημοφιλέστερο στην Ευρώπη
    αποτρέποντας το SNES να πάρει το στέμα της δημοφιλέστερης κονσόλας)
    Δεύτερον, τα arcades είχαν ήδη πληγεί αρκετά με την κυκλοφορία των
    κονσολών απο τη εποχή της Nintendo αφού top arcades όπως το pacman και
    bubble bobble μεταφέρθηκαν στην κονσόλα. Το πλήγμα ολοκληρώθηκε με την
    έλευση των 16bit κονσολών.
    Το Playstation λοιπόν δεν αποτέλεσε ούτε η αφορμή αλλά ούτε και η αιτία
    που τα arcades πέθαναν. Ήταν όμως η κονσόλα που έκανε τα Videogames
    mainstream entertainment. Ήταν η κονσόλα που προσέδοσε σωστά τον
    πολυμεσιστικό χαρακτήρα που έχουν τα videogames σήμερα, διανθιζοντάς τα
    με πλούσιο video και audio. (πρίν υπήρχαν το Philips CDi, Panasonic 3Do
    Sega CD/CDx με την ανάλογη αποτυχία)
    Ενα άλλο λάθος του άρθρου ήταν οτι το Gamecube υστερούσε τεχνολογικά απο
    τους ανταγωνιστές του. Αυτό δεν ισχύει αφου ήταν ανώτερο απο το
    Playstation 2 σε θέματα γραφικής απεικόνισης. Δείτε το Metroid Prime για
    παράδειγμα. Για να γίνω ποιό σαφής και να κάνω κατανοητό το πόσο ισχυρή
    ήταν η κονσόλα, εκεί που το Resident Evil 4 στο playstation2 είχε
    pre-rendered σκηνές, στο Gamecube το cutscene γινόταν κανονικά με την
    μηχανή γραφικών.
    O λόγος που το gamecube δεν ήταν τόσο πετυχημένο είναι επειδή
    λανσαρίστηκε λανθασμένα σαν kiddie console σε μία εποχή που τα παιγνίδια
    έπαιρναν εναν ποιό “ενήλικο” χαρακτήρα.
    Το Gamecube επίσης έχει ευλογηθεί με 3 GOTY και το Metroid Prime
    θεωρείται απο τα καλύτερα games που φτιάχτηκαν ποτέ.

    Προχορωντας λοιπόν ποιό κάτω στο άρθρο σας, λέτε για τα pc's και την
    τεχνολογία στις κάρτες γραφικών και την θέση που αρχίζουν να έχουν στα
    σαλόνια μας. Πρώτα απ όλα να πώ οτι η γρήγορη εναλλαγή hardware στα pc
    είναι ένας παράγοντας που το pc gaming σιγα σιγά περιορίζεται. Μία
    κονσόλα κρατά κατα μέσο όρο 7 χρόνια και συχνά τα ίδια games που
    βγαίνουν για pc παραμένουν απαράλλαχτα στις κονσόλες. (δεν θα ξεχάσω το
    σόκ οταν ήδα το Tomb Raider Anniversary στο playstation2 με απλά ποιό
    χαμηλή ανάλυση) Το Xbox360, ps3 και Wii δεν θα αντικατασταθούν απο το pc
    παρ' ολο που το pc κάνει τα πράγματα καλύτερα απο αυτές τις κονσόλες.
    Ομως η κάθε κονσόλα προσφέρει μια win-win κατάσταση γιατί τα games
    παιζονται στο σαλόν αλλά και υπάρχουν διάφορες υπηρεσίες που προσθέτουν
    στις εμπειρείες. Π.Χ. το Netflix στο 360, το Blue Ray playback του ps3
    και τα Channels του Wii. και τις κάνουν πολύ ποιο fun aπο τις
    αντίστοιχες του Windows Media.

    Αυτά λοιπόν είχα να προσθέσω, με την καλύτερη των διαθέσεων φυσικά.
    Συνεχίστε την υπέροχη δουλειά που κάνετε!

  • Η πιο πετυχημένη εισπρακτικά ταινία όλων των εποχών είναι ο «Τιτανικός». Σωστά; Όχι εάν στα στοιχεία προσαρμόσουμε τον πληθωρισμό. Σε αυτήν την περίπτωση το έπος του James Cameron κόβει ρόδα μυρωμένα μπροστά στο «Όσα Παίρνει ο Άνεμος» του 1939. Θέλω να πω ότι κάθε σύγκριση πρέπει να είναι επίκαιρη αλλιώς είναι ανούσια. Το NES υπήρξε η Ναυαρχίδα της Nintendo όταν πρωτοεμφανίστηκε, όπως Ναυαρχίδα του ελληνικού στόλου ήταν και το αντιτορπιλικό «Έλλη» μέχρι και τον δεκαπενταύγουστο του 1940. Από τότε μέχρι τώρα έχουν περάσει κάποια χρόνια που όσο να πεις άλλαξαν τα πράγματα…
    Οι πρώτες κονσόλες έβαλαν ένα λιθαράκι αλλά σίγουρα δε φταίνε αυτές που οι «αίθουσες ψυχαγωγίας» (sic) άρχισαν σιγά σιγά να παρακμάζουν. Το να παίζεις bubble bobble ή pacman τσάμπα στο σαλόνι είναι καλό αλλά καταντάει βαρετό γιατί τέτοια παιχνίδια τα έχεις ήδη ξεσκίσει πολλάκις. Αντίθετα το Tomb Raider στο PS1 αποτελεί μοναδική εμπειρία gaming για την εποχή.
    Η κονσόλα είναι σαλονάτο είδος. Κάτι που την αναγκάζει να «ταιριάξει» με τις ανάγκες όλης της οικογένειας. Ο gamer γουστάρει να παίζει το Metroid Prime ή να βλέπει κατευθείαν από την μηχανή γραφικών τα cutscenes του Resident Evil, αλλά η μαμά gamer γουστάρει να βλέπει και κανένα DVD που και που, κάτι που sorry, αλλά το Gamecube δεν το προσφέρει.
    Όσο για το PC gaming, υπάρχουν λόγοι που θα συνεχίζει, αν όχι να αναπτύσσεται τουλάχιστον να μη φθίνει. Τίτλοι αποκλειστικοί για PC όπως αυτοί της σειράς Total War ή πολύ περισσότερο το Football Manager έχουν ένα ενήλικο, πιο απαιτητικό και σκεπτόμενο κοινό που αντέχει την λαίλαπα των κονσόλων, ή στην καλύτερη περίπτωση διαθέτει και τα δύο μιας και μπορεί να τα πληρώσει. Από την στιγμή βέβαια που θα διαθέτει κι ένα μηχάνημα της προκοπής δε θα χρειάζεται να στηρίζεται μόνο στο Media Player, μιας και υπάρχει πληθώρα σχετικών εφαρμογών.

  • Η οπτική σου στο θέμα του "η κάθε κονσόλα στην εποχή της" είναι σωστότατο. Ομως θα διαφωνήσω σε κάποια άλλα πράγματα (φυσικά η άποψή σου είναι σεβαστότατη) Aπλά την θεωρώ ποιό δημοφιλή απο πλευρά πωλήσεων και αναφέρω και τους λόγους.
    Τα arcades δεν ήθελαν να σου περάσουν αυτά που οι οικιακές κονσόλες προσέφεραν αργότερα. Γι αυτό θεωρώ τι η μεταφορές των arcades έκαναν την μεγαλύτερη ζημιά απ ότι τα παιγνίδια του στύλ Tomb Raider. Οπως είπα και παραπάνω, τα παιγνίδια αυτού του στύλ έφεραν τα ηλεκτρονικά παιγνίδια ως ενα απο τα κύρια μέσα ηλεκτρονικής ψυχαγωγίας. Το playstation έκανε τα Video Games Mainstream. κάτω απο άλλες συνθήκες ίσως αυτή η "αναβάθμηση" του ρόλου των videogames να προκαλούσε την ανάλογη άνθηση στα arcades. αλλά οχι. Η ζημιά είχε ήδη γίνει προ πολλού. Απ την στιγμή που είχες το arcade στο σαλόνι σου δηλαδή...Οσο για τα παιγνίδια που διαφοροποιούνταν απο τα arcade, υπήρχαν και αυτά απο πρίν. (π.χ. Super Metroid)
    Στο θέμα του Gamecube. Προσωπικά μου δημιουργήθηκε σύνχυση γιατι λές για τεχνικά χαρακτηριστικά οπώτε παραπεμφθηκα σε καθαρά θέμα hardware και επίδοση στα Games. Διότι καλό το DVD playback αλλά κάποιος που παίρνει μία κονσόλα τον ενδιαφέρει κυρίως να παίζει παιγνίδια. Οσο για το θέμα για τις ανάγκες της οικογένειας, δεν είναι τυχαίο που το Wii ακόμα δεν παιζει DVD αλλά προσφέρει μία πλειάδα χαρακτηριστικών για όλη την οικογένεια και η κονσόλα χαρακτηρίζεται "οικογενειακή"
    PC gaming. Ναι συμφωνώ οτι δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει. Συμφωνώ οτι κάποια παιγνίδια δεν πρόκειται να βγούν ποτέ σε κονσόλες και οτι το κοινό τους είναι σκεπτόμενο και σεβαστό. Ομως τα πράγματα δέν είναι όπως παλαιώτερα οπου οι τίτλοι της επόμενης γενιάς βγαίνουν πρώτα στο pc.
    Βασικά αυτό που λές ως "η καλύτερη περίπτωση" είναι ο κανόνας. Συνήθως σε ένα σπίτι που υπάρχει μία κονσόλα, υπάρχει και ένα pc. Πέρα όπως απο αυτά τα παιγνίδια που βγαίνουν στο pc, αρκετοι νέοι τίτλοι βγαίνουν πρώτα σε κονσόλες και, διστυχώς η ευτυχώς, για περισσότερο καιρό αφού σε μία γενιά κονσολών, αλλάζουν 2-3 γενιές PC. Τα pc επίσγς δεν θα κατακτήσουν το σαλόνι. τουλάχιστον όχι ακόμα, για τον απλό λόγο οτι η κονσόλα προσφέρει κάποιες λειτουργείες πολύ ποιο εύκολα. Οπως βάζω το DVD/Blueray movie έτσι βάζω και τα παιγνίδια και τα χέρια λύνονται. Δεν αντιλέγω οτι υπάρχουν και άλλες εφαρμογές multimedia oriented εκτός απο το Windows Media Center, αλλά για την ώρα ενα 360 ή ενα pstriple κάτω απο την σούπερ ουάου TV είναι υπέρ αρκετά για να ικανοποιήσουν την πολυμεσιστικη "δίψα" του κοινού. το θέμα τον ξέφρενο ρυθμό του hardware στα pc's είναι πολύ σοβαρό και θα πρέπει να συζητηθεί σχετικά με τα games. By the way, εχω αφήσει το email μου. Αν θές να ανταλλάξουμε απόψεις πολύ θα χαρώ. (για να μήν βγάλουμε και εκτός τα σχόλια με τους τοιχους κειμένου που γράφουμε ;))

  • Κοίτα επιτυχία το αρθράκι... Ειλικρινά δεν το περίμενα, αλλά να πω ότι δε μ' αρέσει, θα πω ψέματα...

Κοινοποίηση
Συντάκτης:

Χρησιμοποιούμε cookies για να παρέχουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία.