Όσοι έχετε smartphone και το έχετε ψάξει λίγο παραπάνω σίγουρα θα έχετε ακούσει για την μέθοδο του rooting, η οποία δίνει δικαιώματα στον χρήστη που δεν είχε και του επιτρέπει να επεμβαίνει σε διάφορες παραμέτρους του κινητού του. Σε αυτό το άρθρο θα δούμε αναλυτικά τι είναι το root στα smartphones, γιατί κάνουμε root, πως μπορούμε να διαπιστώσουμε αν έχει γίνει root ένα smartphone και αν είναι ασφαλές να κάνουμε root.
Τι είναι το smartphone rooting;
Το root είναι μία διαδικασία με την οποία ο χρήστης έχει πρόσβαση σε ολόκληρο το λειτουργικό σύστημα και μπορεί να κάνει πρακτικά τα πάντα. Το rooting ορισμένες φορές ονομάζεται και “jailbreaking” καθώς επιτρέπει στον χρήστη να ξεφύγει από τους περιορισμούς του λειτουργικού συστήματος.
Το Android είναι μία πλατφρόμα που βασίζεται στο Linux και όταν ο χρήστης κάνει root ουσιαστικά γίνεται “superuser“. Το root μπορεί να γίνει με την χρήση Android SDK εργαλείων τα οποία ξεκλειδώνουν το bootloader και στην συνέχεια δίνεται η δυνατότητα εγκατάστασης custom ROM. Αυτή η δυνατότητα δίνεται και με την χρήση third-party εφαρμογών θα πρέπει να είστε όμως ιδιαίτερα προσεκτικοί καθώς ίσως ενσωματώνουν malware και άλλα κενά ασφαλείας.
Επιπλέον, το root βοηθάει τους developers στα testing και debugging στάδια ανάπτυξης μίας εφαρμογής.
Σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε ότι το rooting είναι διαφορετικό από το unlocking. Ειδικά στην Αμερική, τα smartphone πωλούνται συχνά με κάποια επιδότηση. Για να επιβάλλουν οι εταιρείες τους όρους του συμβολαίου ρυθμίζουν τα smartphone ώστε να δουλεύουν μόνο με συγκεκριμένα δίκτυα. Η απενεργοποίηση των ρυθμίσεων που έχει επιβάλλει η εκάστοτε εταιρεία ονομάζεται “unlocking” με αυτόν τον τρόπο όμως ο χρήστης δεν λαμβάνει δικαιώματα “superuser”.
Γιατί κάνουμε root τα smartphone;
Οι άνθρωποι κάνουν root για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Μπορεί να θέλουν να εγκαταστήσουν μία εφαρμογή ή για να αλλάξουν ορισμένες ρυθμίσεις. Τα πρώτα χρόνια του Android με το rooting ασχολούνταν κυρίως οι enthusiasts για να αποσύρουν τις αλλαγές που έκανε η εκάστοτε εταιρεία στο user interface. Άλλοι όμως χρησιμοποιούσαν αυτήν την μέθοδο για να διαγράψουν τις προ-εγκατεστημένες εφαρμογές.
Πως μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι το smartphone μας έχει γίνει root;
Οι εφαρμογές Kinguser ή Superuser προδίδουν ότι η συσκευή έχει υποστεί rooting κατά πάσα πιθανότητα αφού εγκαθίστανται τυπικά και είναι μέρος της διαδικασίας rooting και δίνουν πρόσβαση στα δικαιώματα του “superuser”. Αν δεν υπάρχουν αυτές οι δύο εφαρμογές τότε μπορείτε να κατεβάσετε μία εφαρμογή root checker ή ένα terminal client μέσω των οποίων μπορεί να προσδιοριστεί αν έχουν δοθεί δικαιώματα “superuser”.
Είναι ασφαλές να κάνουμε root;
Το root απενεργοποιεί ορισμένες ενσωματωμένες λειτουργίες ασφαλείας του λειτουργικού συστήματος. Αυτές οι λειτουργίες όμως είναι μέρος προστασίας του λειτουργικού διατηρώντας τόσο το ίδιο το σύστημα όσο και τα δεδομένα του χρήστη ασφαλή. Φυσικά, αυτό στις μέρες μας κάνει το τηλέφωνο μας πιο ευάλωτο καθώς υπάρχουν αρκετές buggy και κακόβουλες εφαρμογές και τυχαία σφάλματα ακόμη και αξιόπιστες εφαρμογές.
Αυτό βέβαια δεν ισχύει για όλους όσους κάνουν root το smartphone τους. Αν για παράδειγμα κάποιος κάνει root αλλά δεν κάνει κάτι διαφορετικό από την “καθημερινή χρήση” τότε δεν μπορούμε να πούμε ότι η διαδικασία κρύβει κινδύνους ασφαλείας. Αν όμως ένα τέτοιο smartphone σταματήσει να ελέγχει για software update και security patches τότε ακόμη και αυτό είναι απειλή.
Υπάρχουν όμως και άλλοι οι οποίοι κάνουν root και έπειτα κάνουν κινήσεις που κρίνονται επικίνδυνες ακόμη και πριν γίνει το root όπως για παράδειγμα η εγκατάσταση εφαρμογών μέσω APK.
Ένα smartphone που έχει γίνει root, ειδικά αυτά που δεν λαμβάνουν ενημερώσεις, δημιουργεί ένα πρόβλημα ασφαλείας το οποίο με την πάροδο του χρόνου γίνεται ολοένα και χειρότερο. Ομοίως, ορισμένα σημαντικά χαρακτηριστικά ασφαλείας των smartphone όπως για παράδειγμα το Trusted Execution Environment (TEE) της Samsung, μπορεί να απενεργοποιηθεί με την διαδικασία του root. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι όσες εφαρμογές εξαρτώνται από την ασφάλεια TEE για κρυπτογράφηση κλειδιού αποθήκευσης είτε σταματάνε να λειτουργούν ή δεν είναι ασφαλείς από εκεί και πέρα. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι περισσότεροι διαφωνούν έντονα με το root ενός smartphone.
Το πρώτο κινητό μου που είχα κάνει root (ουσιαστικά ήταν το δεύτερο κινητό Android που είχα αγοράσει) ήταν το Huawei ideos x5 pro. Ένα καταπληκτικό για την εποχή, αλλά κυρίως για τα λεφτά που κόστιζε η αγορά του εκείνη την εποχή, κινητό. Θυμάμαι αξέχαστα ότι το είχα αγοράσει τότε στα 199 ευρώ και είχε αρκετά μεγάλη για τα δεδομένα της εποχής οθόνη, 1 Gb ROM, επεκτάσιμη μνήμη μέσω micro SD card, τραβούσε HD video 720p, και κύρια κάμερα 5mp. Να φανταστεί κανείς πώς ο ανταγωνισμός εκείνης της εποχής με τα ίδια ακριβώς χρήματα πρόσφερε μόλις 256mb μνήμης ROM, 2mp μόλις κάμερα, βίντεο VGA(!) και συνήθως και μικρότερη οθόνη. Το κύριο πρόβλημα με τα κινητά εκείνης της εποχής, ήταν ότι καθώς διέθεταν λίγη μνήμη Ram, οι εφαρμογές που έμεναν ανοικτές στο παρασκήνιο εξαντλούσαν την μνήμη Ram, με αποτέλεσμα μετά το κινητό να “κολλάει” συνεχώς. Μόνη λύση το root της συσκευής, και στην συνέχεια η εφαρμογή greenify (πλέον λειτουργεί και χωρίς root) που έκλεινε τις εφαρμογές στο παρασκήνιο, και έλυνε το πρόβλημα της έλλειψης μνήμης Ram. Root εφάρμοσα και στο επόμενο κινητό μου, το LG 4X, διότι παρόλο που εκείνο είχε πλέον 1Gb RAM, εντούτοις και πάλι έμενε σχεδόν μηδενική ελεύθερη με… Συνέχεια »
Ωραίες εποχές μου θύμισες! Και εγώ τον Ιανουάριο του 2011 μετά από ελάχιστο ψάξιμο είναι η αλήθεια (και το βιντεάκι του Κώστα στο πολύ πρώιμο τότε techblog), είχα πάρει το Galaxy Ace 320 ευρώ! 278mb RAM και μόλις 158 ROM, το rootαρισμα ήταν μονόδρομος! Βέβαια την πρώτη φορά κάτι έκανα πολύ λάθος οπότε brickαρα το τηλέφωνο, το πήγα στο service σαν άβγαλτος που ήμουν τότε και φυσικά τους είπα ότι είχα κάνει root, με αποτέλεσμα να μην με καλύψει η εγγύηση.. 😛
Παρ΄ όλα αυτά έσκασα ένα 50αρι για αλλαγή πλακέτας, και μετά με περισσότερο διάβασμα έκανα το πολυπόθητο root και το τηλέφωνο το χρησιμοποιώ ακόμη σαν να μην πέρασε μια μέρα! Αν και ήταν “πανάκριβο” σε σχέση π.χ. με το Huawei το δικό σου το οποίο ήταν και καλύτερο, δεν το μετανιώνω που το πήρα, καθώς ήταν το πρώτο μου android και δουλεύει ακόμη απροβλημάτιστα σε βασικές φυσικά εφαρμογές..
Και να φανταστεί κανείς ότι εκείνη την εποχή στην κορυφή των παγκόσμιων πωλήσεων ήταν (προς το παρόν ακόμα τότε) η άλλοτε θρυλική Nokia, με την Samsung να έχει ανέβει όμως ήδη από τότε στην δεύτερη θέση των παγκόσμιων πωλήσεων. Όσο για την Huawei, ήταν τότε ακόμα μιά άγνωστη για τους περισσότερους εταιρεία με ελάχιστο ποσοστό στις παγκόσμιες πωλήσεις…
Αφήστε το σχόλιο σας…Το θεμα του Root ειναι ενα τεραστιο θεμα και δεν μπορει να εζαντληθη μεσα σε λιγες γραμμες ενος σχολιου. Κανοντας Root εχουμε τις εξης δυνατοτητες. Να διαγραψουμε προεγκατεστημενες εφαρμογες. Να κανουμε δικες μας εφαρμογες, κανονικες εφαρμογες συστηματος. Να τροποποιησουμε εφαρμογες συστηματος οποιες ειναι δυνατον κοβοντας ορισμενα δικαιωματα π.χ. τη τοποθεσια και αλλαζοντας τη συμπιεση τους για να τρεχουν ποιο γρηγορα. Πολλες φορες το καινουργιο αρχειο εχει μικροτερο μεγεθος. Τις αναβαθμισεις των εφαρμογων να τις ξανακανουμε εφαρμογες συστηματος διαγραφοντας ολα τα παλια αρχεια. Να κοψουμε ολες τις διαφημησεις. Να κανουμε overclock τη cpu οπου γινεται η τουλαχιστον να κανουμε τη cpu να δουλευει μονιμως στο μαξιμουμ της ταχυτητος της. Να κανουμε backup ολων των εφαρμογων μαζι με τα δεδομενα τους και να μπορουμε να τα επαναφερουμε σε οποιαδηποτε ρουταρισμενη Android συσκευη. Να κανουμε read/write (R/W) την εξωτερικη sdcard σε οποιαδηποτε δικια μας εφαρμογη. Γενικως μπορουμε να κανουμε οποιοδηποτε μαγειρεμα στο λειτουργικο συστημα του τηλεφωνου με κινδυνο βεβαια ενας ασχετος να καταστρεψη το τηλεφωνο ειτε μονιμα ειτε προσωρινα. Ο καλυτερος τροπος για κανουμε Root ειναι να φλασαρουμε πρωτα στο τηλεφωνο μια custom recovery κατα προτιμιση TWRP η οποια θα χρησιμευση επισης για να κανουμε backup ολου του firmware του… Συνέχεια »
Συγχαρητήρια, τα πράγματα είναι ακριβώς όπως τα περιγράφεις. Θέλω μονάχα να προσθέσω μερικές λεπτομέρειες, που δείχνουν ότι στην πράξη το root δεν είναι τελικά τόσο πολύ απαραίτητο την σημερινή εποχή, όσο απαραίτητο ήταν παλαιότερα στα Android: Χωρίς root, πράγματι, ίσως να μην είναι δυνατόν να διαγράψει κάποιος ορισμένες προεγκατεστημένες εφαρμογές. Ακόμα και χωρίς root όμως, μπορείς σίγουρα να τις κάνεις “freeze” (αδρανοποίηση), οπότε ναι μεν δεν διαγράφονται, αλλά ουσιαστικά όμως είναι σαν να μην υπάρχουν καν. Επίσης για τα δικαιώματα εφαρμογών που αναφέρεις, οι περισσότεροι κατασκευαστές έχουν τροποποιήσει κατάλληλα το Android, και έχεις έτσι τον απόλυτο έλεγχο για κάθε εφαρμογή, χωρίς την ανάγκη root. Το miui της Xiaomi για παράδειγμα, σου δίνει την δυνατότητα ξεχωριστά για κάθε εφαρμογή εάν θες να τρέχει η όχι στο παρασκήνιο, εάν θα χρησιμοποιεί δικαιώματα τοποθεσίας, αποθηκευτικού χώρου, εκκίνησης στο παρασκήνιο κτλ, αλλά επίσης και εάν η εφαρμογή θα έχει πρόσβαση στα δεδομένα ίντερνετ της sim ή στο WiFi ξεχωριστά!! Κάτι άλλο ακόμα: Για το “κόψιμο” των διαφημίσεων που αναφέρεις, πλέον το root δεν είναι καθόλου απαραίτητο. Γίνεται μέσο κατάλληλης εφαρμογής, που χρησιμοποιεί εσωτερικό VPN. Για όλα τα άλλα που αναφέρεις βέβαια, όπως και για πολλά περισσότερα ακόμα, το root είναι μονόδρομος.