Space News Report – 04.04.2012

Κορυφώνεται η «πυραυλική ένταση» στην Άπω Ανατολή καθώς η Ιαπωνία δήλωσε ότι ίσως καταρρίψει τον βορειοκορεατικό πύραυλο. Στο μεταξύ βρέθηκαν οι χαμένοι κινητήρες του Saturn V που εκτόξευσε τους πρώτους ανθρώπους στη Σελήνη, αυξήθηκαν οι ελπίδες για ανακάλυψη ζωής στον Εγκέλαδο, ανακαλύφθηκαν εξωπλανήτες με το τσουβάλι, αλλά και το αρχαιότερο μέχρι στιγμής ηλιακό σύστημα του Γαλαξία.

Διαβάστε τα προηγούμενα Space News Report. Κάθε Τετάρτη στο Techblog.
————————————————————————————————————————————

Ανατομία του βορειοκορεατικού πυραύλου.

Η Ιαπωνία θα καταρρίψει τον βορειοκορεατικό δορυφόρο;
Στις 30 Μαρτίου, ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Γοσιχίκο Νόντα, έδωσε το πράσινο φως για την κατάρριψη του πυραύλου τον οποίο προτίθεται να εκτοξεύσει άμεσα η Βόρεια Κορέα, εάν αυτός απειλήσει ιαπωνική επικράτεια. Η Πιονγκ Γιανγκ έχει ανακοινώσει ότι θα προβεί σε εκτόξευση πυραύλου ο οποίος θα θέσει εγχώριο δορυφόρο της σε τροχιά κάποια στιγμή μεταξύ 12 και 16 Απριλίου προκειμένου να εορταστεί η 100η επέτειος από τη γέννηση του ιδρυτή της χώρας Κιμ Ιλ Σουνγκ, παππού του σημερινού δικτάτορα της Βόρειας Κορέας. Οι Βορειοκορεάτες δήλωσαν ότι η εκτόξευση θα έχει ειρηνικούς σκοπούς, πλην όμως θα παραβιάσει την απαγόρευση τέτοιων εγχειρημάτων την οποία έχει επιβάλλει ο ΟΗΕ. Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ιαπωνία υποψιάζονται πως η εκτόξευση θα είναι συγκαλυμμένη δοκιμή βλήματος. Όπως και να έχει, η εντολή του Ιάπωνα πρωθυπουργού δίνει την εξουσία στον υπουργό Άμυνας Ναόκι Τανάκα να δώσει εντολή να καταρριφθεί ο πύραυλος εάν θεωρηθεί ο τελευταίος περάσει από ιαπωνικό έδαφος (ή πέσει σε αυτό). Ο Τανάκα έχει δηλώσει ότι τα συστήματα της ιαπωνικής αεράμυνας ετοιμάζονται να καταστρέψουν τον πύραυλο αν αυτό κριθεί απαραίτητο. Τα συστήματα ανάσχεσης (πύραυλοι εδάφους-αέρος) θα αναπτυχθούν στο νοτιότερο νησί του συμπλέγματος της Οκινάουα (στο νοτιότερο σημείο της διαδρομής του πυραύλου), καθώς επίσης και στο κεντρικό Τόκιο, μια από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου. Το 2009, η Ιαπωνία είχε επίσης προετοιμάσει την άμυνά της για τον ίδιο σκοπό σε αντίστοιχη προσπάθεια της Βόρειας Κορέας, η οποία καταδικάστηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και επέφερε ακόμα αυστηρότερες κυρώσεις προς την απομονωμένη κομμουνιστική χώρα. Τότε ο βορειοκορεατικός πύραυλος, που υποτίθεται πως θα έθετε δορυφόρο σε τροχιά, είχε περάσει πάνω από την Ιαπωνία χωρίς ωστόσο να γίνει καμία απόπειρα κατάρριψής του.

————————————————————————————————————————————

Η είδηση του εντοπισμού των κινητήρων του Apollo 11.

Βρέθηκαν οι κινητήρες του πυραύλου του Apollo 11
Στις 16 Ιουλίου 1969, ο κολοσσιαίος πύραυλος Saturn V εκτοξεύτηκε από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι, μεταφέροντας το διαστημόπλοιο Apollo 11 που σε μερικές μέρες θα προσεδάφιζε τους πρώτους ανθρώπους στη Σελήνη. Όπως ήταν η καθιερωμένη μέθοδος, ο πρώτος όροφος του πυραύλου με τους πέντε πανίσχυρους κινητήρες F-1 αποσπάστηκε όταν τέλειωσαν τα καύσιμά του, και έπεσε στον Ατλαντικό. Έκτοτε τα συντρίμμια του ορόφου και οι κινητήρες αναπαύονταν στο βυθό του ωκεανού –χαμένοι και ξεχασμένοι μέχρι σήμερα. Όμως μια ιδιωτική εξερευνητική αποστολή χρηματοδοτούμενη από τον ιδρυτή του amazon.com και δισεκατομμυριούχο Τζεφ Μπέζος, κατάφερε να ανακαλύψει τους πέντε ιστορικούς κινητήρες. Ο Μπέζος ανακοίνωσε το κατόρθωμα και δήλωσε ότι θα επιχειρήσει να τους ανελκύσει. Οι κινητήρες βρίσκονται σε βάθος μεγαλύτερο των 4.200 μέτρων και δεν είναι γνωστό σε τι κατάσταση βρίσκονται, δεδομένου ότι έπεσαν στη θάλασσα με μεγάλη ταχύτητα και επιπλέον έμειναν στο αλμυρό νερό επί τέσσερις δεκαετίες. Οι F-1 είναι οι μεγαλύτεροι και ισχυρότεροι πυραυλοκινητήρες που κατασκευάστηκαν ποτέ. Ο καθένας είχε βάρος 10 τόνους, πλάτος 3,7 μέτρα, ύψος 5,6 μέτρα και ανέπτυσσε ισχύ 700 τόνων, δηλαδή περίπου 32 εκατομμυρίων ίππων, καταναλώνοντας 272 χιλιόγραμμα καύσιμο κάθε δευτερόλεπτο! Αν γίνει εφικτή η ανέλκυση των κινητήρων, αυτοί θα παραχωρηθούν στη NASA, στην οποία και ανήκουν. Ο μεγιστάνας των dot.com έχει ιδρύσει την εταιρία Blue Origin η οποία αναπτύσσει ένα ιδιωτικό διαστημόπλοιο που θα μπορεί να φτάνει σε τροχιά. Το 1999 είχε γίνει εφικτή η ανέλκυση του θαλαμίσκου Liberty Bell 7 από το βυθό του Ατλαντικού ο οποίος είχε βυθιστεί μετά την προσθαλάσσωσή του το 1961. Ο βυθός αυτός είναι κυριολεκτικά στρωμένος με απομεινάρια πυραύλων –και αποτελεί πλέον πεδίο δόξης λαμπρόν για τους «διαστημικούς αρχαιολόγους».

————————————————————————————————————————————

Προσομοιωμένο ταξίδι στον Εγκέλαδο και τους πίδακές του.

Χιονίζει μικρόβια στον Εγκέλαδο;
Και από τα βάθη του Ατλαντικού, πάμε στα βάθη ενός άλλου, μακρινού και εξωγήινου ωκεανού. Στις 27 Μαρτίου το διαστημόπλοιο Cassini της NASA που εδώ και χρόνια εξερευνά το σύστημα του Κρόνου, έκανε το κοντινότερό του πέρασμα από το νότιο πόλο του δορυφόρου Εγκέλαδου. Στην περιοχή αυτή εκτοξεύονται αστραφτεροί πίδακες σωματιδίων πάγου και υδρατμών. Το διαστημόπλοιο πέρασε σε ύψος μόλις 74 χλμ από τον νότιο πόλο προκειμένου να «γευτεί» τα σωματίδια των πιδάκων μέσω των φασματομέτρων του. Οι επιστήμονες θα χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα που συλλέχθηκαν για να μάθουν περισσότερα για τη σύνθεση και την πυκνότητα των πιδάκων. Το Cassini έχει πραγματοποιήσει αρκετά τέτοια κοντινά περάσματα και τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί δημιουργούν πολλές συναρπαστικές προοπτικές. Οι πίδακες φαίνεται να αναβλύζουν από έναν πελώριο υπόγειο ωκεανό –παραπλήσιο με εκείνο που μάλλον υπάρχει κάτω από τους επιφανειακούς πάγους της Ευρώπης, δορυφόρου του Δία. Επιπλέον, το νερό των πιδάκων είναι αλμυρό –σαν κι αυτό των γήινων ωκεανών- και φέρει οργανικά υλικά. Έχουν παρατηρηθεί πάνω από 90 πίδακες διαφόρων μεγεθών στο νότιο πόλο του Εγκέλαδου. Οι πίδακες εκτινάσσονται από ρήγματα στους επιφανειακούς πάγους. Επιπλέον στοιχεία θερμικών μετρήσεων έχουν εντοπίσει «θερμά» σημεία στα ρήγματα αυτά, όπου η θερμότητα φτάνει τους -120ο C (όχι τόσο χαμηλή όσο θα έπρεπε με βάση τα δεδομένα που γνωρίζουμε). Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι για να διαμορφώνονται τέτοιες θερμοκρασίες, απαιτείται θερμική ενέργεια 16 γιγαβάτ (25% μεγαλύτερη από την εγκατεστημένη ισχύ της ΔΕΗ στη χώρα μας!) Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κάποια εσωτερική πηγή θερμότητας. Και, ακόμα περισσότερο, αυτό αυξάνει τις πιθανότητες ζωής στο –ίσως- φιλόξενο περιβάλλον του υπόγειου ωκεανού του Εγκέλαδου, η οποία ίσως να εκλύεται στην επιφάνεια μέσω των πιδάκων.

————————————————————————————————————————————

Καλλιτεχνικό animation που δείχνει τη συχνότητα των πλανητικών συστημάτων (τα άστρα και οι τροχιές των πλανητών είναι πολύ μεγαλύτερα από το κανονικό).

Εξωπλανήτες με τη σέσουλα!
Και από τον Εγκέλαδο, ταξιδεύουμε ακόμα μακρύτερα, στους εξωτικούς κόσμους των εξωπλανητών. Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων μελέτησε τα στοιχεία ευρωπαϊκών τηλεσκοπίων στο νότιο ημισφαίριο και ανακάλυψε ότι οι βραχώδεις εξωπλανήτες όχι πολύ μεγαλύτεροι από τη Γη, είναι πάγκοινοι στις κατοικήσιμες ζώνες αμυδρών, ερυθρών άστρων. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι υπάρχουν ούτε λίγο, ούτε πολύ, δέκα δισεκατομμύρια τέτοιοι πλανήτες μόνο στο Γαλαξία μας και γύρω στους εκατό στην άμεση γειτονιά του Ήλιου. Η έρευνα έγινε μέσω του φασματογράφου HARPS στο διαμέτρου 3,6 μ τηλεσκόπιο στο Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο, στη La Silla της Χιλής. Πρόκειται για την πρώτη άμεση μέτρηση της συχνότητας ύπαρξης υπεργαιών (super-Earths) γύρω από ερυθρούς νάνους, οι οποίοι αποτελούν το 80% των άστρων του Γαλαξία. Οι ερυθροί νάνοι (γνωστοί και ως νάνοι Μ) είναι άστρα αμυδρά και «ψυχρά» εν συγκρίσει με τον Ήλιο μας, αλλά πολύ κοινά και μακρόβια. Ο πληθυσμός των ερυθρών νάνων είναι περίπου 160 δισεκατομμύρια. Η ομάδα του HARPS μελέτησε ένα προσεκτικά επιλεγμένο δείγμα 102 ερυθρών νάνων σε μια περίοδο 6 ετών. Συνολικά ανακαλύφθηκαν 9 υπεργαίες (πλανήτες με μάζα μέχρι 10πλάσια της γήινης). Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονταν και δυο μέσα στις κατοικήσιμες ζώνες των άστρων Gliese 581 και Gliese 667C. Συνδυάζοντας όλα τα δεδομένα, μαζί με παρατηρήσεις άστρων χωρίς πλανήτες, η ομάδα κατάφερε να υπολογίσει ότι η συχνότητα ύπαρξης υπεργαιών στις κατοικήσιμες ζώνες, είναι κατά μέσο όρο 41%. Από την άλλη μεριά, μαζικότεροι πλανήτες παρόμοιοι με το Δία και τον Κρόνο, είναι σπάνιοι γύρω από ερυθρούς νάνους. Λιγότερο από το 12% τέτοιων άστρων αναμένεται να διαθέτει γίγαντες πλανήτες (με μάζα 100-1.000 φορές μεγαλύτερη της Γης).

————————————————————————————————————————————

Αναπαράσταση του ηλιακού συστήματος του άστρου HIP 13044.

Ένα πλανητικό σύστημα-Μαθουσάλας
Παραμένοντας στο πεδίο των εξωπλανητών, έχουμε ακόμα μια σημαντική είδηση. Μια ομάδα Ευρωπαίων αστρονόμων ανακάλυψε ένα αρχαίο πλανητικό σύστημα που ίσως αποτελεί επιζήσαντα από μια αρχέγονη συμπαντική περίοδο, πριν 13 δισεκατομμύρια χρόνια. Το ηλιακό αυτό σύστημα αποτελείται από το άστρο HIP 11952 και δυο πλανήτες με τροχιακές περιόδους 290 και 7 ημερών αντίστοιχα. Συνήθως οι πλανήτες σχηματίζονται μέσα σε νέφη τα οποία περιλαμβάνουν βαρύτερα χημικά στοιχεία. Όμως το άστρο HIP 11952 περιέχει σχεδόν αποκλειστικά υδρογόνο και ήλιον. Η ανακάλυψη αυτού του ασυνήθιστου ηλιακού συστήματος υπόσχεται να ρίξει φως στις διαδικασίες σχηματισμού πλανητών στο πρώιμο σύμπαν –όταν οι συνθήκες ήταν πολύ διαφορετικές από μεταγενέστερες εποχές , οπότε σχηματίστηκαν ηλιακά συστήματα σαν το δικό μας. Το άστρο HIP 11952 ανήκει στον αστερισμό του Κήτους (Cetus) και βρίσκεται σε απόσταση 375 ετών φωτός. Οι πλανήτες του HIP 11952b και HIP 11952c δεν είναι ασυνήθιστοι. Ασυνήθιστο είναι το γεγονός ότι περιφέρονται γύρω από ένα τόσο εξαιρετικά φτωχό σε μέταλλα και εξαιρετικά γερασμένο άστρο. Στα κλασικά μοντέλα περί πλανητογένεσης, τέτοιοι πλανήτες είναι κυριολεκτικά «εκτός τόπου». Το 2010 είχε ανακαλυφθεί ένα παρόμοια αλλόκοτο σύστημα, εκείνο του άστρου HIP 13044. Τότε θεωρήθηκε μοναδικό, αλλά φαίνεται πως υπάρχουν και πολλά άλλα. Το HIP 13044, όπως και το HIP 11952 είναι πολύ πιθανό να ανήκουν στο «αστρικό ρεύμα» (stellar stream), δηλαδή τα απομεινάρια ενός γαλαξία ο οποίος καταβροχθίστηκε από το δικό μας πριν δισεκατομμύρια χρόνια. Συγκρινόμενο με άλλα συστήματα, το HIP 11952 δεν είναι μόνο πολύ φτωχό σε μέταλλα, αλλά και ένα από τα γηραιότερα ηλιακά συστήματα που έχει ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής. Θεωρείται ως «αρχαιολογικό εύρημα στην αυλή μας», σύμφωνα με τον επιστήμονα που υπήρξε επικεφαλής της μελέτης.

————————————————————————————————————————————

Θανάσης Βέμπος
www.vembos.gr

Ο Αλέξανδρος Παππάς είναι ο πιο παλιός συνεργάτης του Techblog και επωμίζεται την επικοινωνία του site με τις εταιρείες καταγράφοντας όλα τα νέα τεχνολογίας από την ελληνική αλλά και την διεθνή ειδησεογραφία. Ο Αλέξανδρος έχει σπουδάσει στην Αγγλία και σήμερα διατηρεί ένα από τα μεγαλύτερα βιβλιοπωλεία στην Χαλκιδική.

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Παρακολουθήστε τα σχόλια
Να ειδοποιηθώ όταν
guest

6 Σχόλια
παλαιότερο
νεώτερο
Inline Feedbacks
View all comments
Λεωνίδας

Θανάση καλησπέρα! Από τα πιο ενδιαφέροντα νέα της εβδομάδας, είναι το αρχαίο πλανητικό σύστημα του HIP11952! Μου δημιουργήθηκαν κάποιες απορίες ωστόσω. Με ποιόν τρόπο οι επιστήμονες συμπεραίνουν οτι η ηλικία του άστρου είναι 13 δισεκατομμύρια χρόνια? Έχει να κάνει με την έλλειψη “βαρέων” χημικών στοιχείων? Ένα άλλο θέμα που προκύπτει είναι το θέμα της ηλικίας του Σύμπαντος. Αν υποθέσουμε οτι η ηλικία του Σύμπαντος είναι περίπου 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες μετρήσεις, πότε πρόλαβαν να σχηματιστούν άστρα και πλανητικά συστήματα με το “καλημέρα”? Σύμφωνα με την θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης, τα πρώτα άστρα εμφανίστηκαν περίπου 400 εκ. χρόνια μετά τον χρόνο 0. Μέχρι εδώ καλά. Αλλά και πάλι κάτι δεν μου “κολλάει”. Όπως το οτι υπάρχουν πλανήτες εν απουσία “βαρεων” στοιχείων. Όπως επίσης οτι υπάρχει το παράδειγμα του σουπερνόβα GRB 090423 που ανακαλύφθηκε το 2009, με εκτιμόμενη ηλικία ακριβώς 13 δισεκατομμύρια χρόνια! https://arstechnica.com/science/news/2009/04/nasas-swift-orbiting-observatory-spots-oldest-supernova-yet.ars Αν το Σύμπαν έχει ηλικία 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια, και σύμφωνα με την θεωρία τα πρώτα άστρα εμφανίστηκαν μετά από 400 εκατομ. χρόνια μετά την γέννησή του, και ο πιο αρχαίος σουπερνόβα έχει ηλικία 13 δις χρόνια ακριβώς, τότε μέσα σε 300 εκατ. χρόνια το άστρο αυτό έζησε όλη του τη ζωή? Ίσως να είμαι… Συνέχεια »

Θανάσης Βέμπος

@Λεωνίδας. Υποθέτω πως η εκτίμηση της ηλικίας του άστρου έγινε με την μέθοδο της Ερυθράς Μετατόπισης (Red Shift), -με βάση το φαινόμενο Doppler η συχνότητα της ακτινοβολίας ενός σώματος που απομακρύνεται ή μας πλησιάζει παρουσιάζει μετατόπιση προς το ερυθρό ή το ίώδες αντίστοιχα. Είναι το ίδιο φαινόμενο βάσει του οποίου ο ήχος της σειρήνας ενός νοσοκομειακού οξύνεται όσο μας πλησιάζει και βαραίνει όσο απομακρύνεται.

Όσον αφορά τις χρονολογίες, υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα και όλα βασίζονται σε έμμεσα παρατηρησιακά στοιχεία -και βεβαίως οι σχετικές θεωρίες ανατρέπονται εν μία νυκτί. Οπως έχω αναλύσει και στο βιβλίο μου Το Άγγιγμα του Μίδα, (https://www.vembos.gr/Midas%20Touch.htm) κάτι που είναι “πολύ μακρινό” τόσο στο χώρο όσο και στο χρόνο, εμφανίζει μια εγγενή απροσδιοριστία, κάτι αντίστοιχο με την ομώνυμη αρχή του Χάιζεμπεργκ που ισχύει στο μικρόκοσμο.

Οπως και να έχει, το πραγματικό Σύμπαν είναι άπειρο και απολύτως πέρα απο την ανθρώπινη κατανόηση.

Λεωνίδας

Θανάση, αυτό ακριβώς είναι που με μπέρδεψε! Καταλαβαίνω (διόρθωσέ με αν κάνω λάθος) οτι λόγω του πεπερασμένου της ταχύτητας του φωτός, όσο πιο μακριά παρατηρούμε μέσα στο Σύμπαν, τόσο πιο παλιό χρονικά είναι το αντικείμενο που παρατηρούμε. Χρησιμοποιώντας λοιπόν την μέθοδο της ερυθράς μετατόπισης, το πλανητικό σύστημα HIP11952 που έχει ηλικία 13 δις χρόνια, μετρήθηκε να βρίσκεται σε απόσταση 375 έτη φωτός από εμας. Άρα η μέθοδος της ερυθράς μετατόπισης δεν χρησιμοποιείται σαν ενδειξη της ηλικίας ενός αντικειμένου, αλλά της απόστασής του. Οπότε, με ποιά μέθοδο συμπεραίνουμε οτι η ηλικία του είναι 13 δις χρόνια? Μήπως κάτι δεν καταλαβαίνω εγώ? Και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου για το Σύμπαν οτι είναι άπειρο και πέρα από κάθε κατανόηση. Χαίρομαι πολύ που το βλέπεις έτσι! Ο λόγος που δεν μου αρέσει η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης, είναι γιατί μου φαίνεται σαν συγκαλυμένη θρησκεία με επιστημονική περιβολή! Απαρχή του κόσμου εκ του μηδενός, κλπ. Σαν θεωρία εξηγεί ωραία πολλές από τις παρατηρήσεις, αλλά αφήνει αναπάντητες αλλες σημαντικές ερωτήσεις (που θα έπρεπε να απαντάει αν θέλουμε να αποδεχθούμε πλήρως τη θεωρία) και αυτά τα επίπονα ερωτήματα οι επιστήμονες προσπαθούν να “μπαλώσουν” με διάφορες εξηγήσεις. Και κάτι “μπαλώματα” τύπου “πληθωρηστικού μοντέλου” π.χ. δεν με πείθουν. Κατά… Συνέχεια »

Θανάσης Βέμπος

Η απορία σου είναι δικαιολογημένη αφού όντως υπάρχει αυτή η “παρατυπία”. Η ηλικία του άστρου υπολογίστηκε με βάση το φάσμα του και τη μεταλλικότητά του. Σύμφωνα με τα δεδομένα βρίσκεται στο τέλος της ζωής του (στην άκρη του διαγράμματος της Κύριας Ακολουθίας) και σύντομα θα γίνει ερυθρός γίγας. Τώρα, πώς βρέθηκε ένα τόσο παλιό άστρο στη δική μας γειτονιά, είναι ένα… θέμα. Αλλά η σύγχρονη αστροφυσική βρίθει απο τέτοια “παράτυπα” φαινόμενα…

Καμία θεωρία δεν είναι τέλεια -η κάθε μια έχει αδυναμίες. Βέβαια πολλές φορές οι εκάστοτε θεωρίες είναι και θέμα “μόδα” περισσότερο απ’ όσο θέλουν ή τολμούν να πιστεύουν οι επιστήμονες του κατεστημένου. Αλλά αυτό είναι μια πολύ μεγάλη ιστορία την οποία πρέπει πάλι να αναφέρω (χωρίς να θέλω να σου ανοίξω περισσότερο την όρεξη!) ότι αναλύω στο “Μίδα”.

Θανάσης Βέμπος

…και για να μην δημιουργηθεί σύγχυση, εκ παραδρομής στο προηγούμενο post ανέφερα ότι η ηλικία υπολογίστηκε με την μέθοδο της Ερυθράς Μετατόπισης. Δεν μπορεί να υπάρξει τέτοια μετατόπιση σε άστρο που βρίσκεται μέσα στο δικό μας Γαλαξία.

Λεωνίδας

Θανάση καλησπέρα! Διαβάζω στο βιβλίο σου “Τα Φαντάσματα του ΔΙαστήματος” σε κάποιο σημείο που αναφέρεσαι στην αίσθηση του Νέου Συνόρου που είχαν οι Αμερικάνοι, μια αίσθηση που τους οδήγησε στη Σελήνη. Μου άρεσε πάρα πολύ αυτή σου η ανάλυση. Και μου έκανε πολύ εντύπωση το σχόλιο ενός αναγνώστη στο space.com, όπου τις προάλλες υποστήριζα τη σημασία και αναγκαιότητα της επανδρωμένης διαστημικής εξερεύνησης. Στο σχόλιό του, σε ελεύθερη μετάφραση, έγραφε τα εξής: “Πολλοί οπαδοί της διαστημικης εξερεύνησης εξαπατούν τους εαυτούς τους, και παρασύρονται με την λαχτάρα του διαστηματος, νομίζοντας οτι ολοι οι άλλοι άνθρωποι θα έπρεπε να πεθάνουν για την δόξα της αποστολής και διαβίωσης στον Άρη για 3 χρόνια. Μερικοί νομίζουν οτι είναι απλά εύκολο να στείλεις έναν άνθρωπο στον Άρη και να επιβιώσει, αλλά δεν είναι. Νομίζω οτι η παλιά οπτική της “Αγριας Δύσης” όπου πατάμε το πόδι μας και κερδίζουμε τον χώρο μας στην απεραντοσύνη του διαστήματος, πρέπει να πεθάνει έναν ήσυχο θάνατο, και η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας κρέμεται πάνω από το κεφάλι καθενός που διψά για διαστημικές περιπέτειες.Πιστεύω οτι γύρω στο 2025 η τεχνολογία θα είναι τέτοια που θα επιτρέπει ένα πιο ασφαλές ταξίδι στον Κόκκινο Πλανήτη. Μέχρι τότε, θα προτιμούσα να μην στείλω ανθρώπους να πεθάνουν,… Συνέχεια »

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Space News Report News Report Space News Report vembos

Space News Report – 12.12.2012

Ένα νέο τροχοφόρο σχεδιάζει να στείλει η NASA στον Άρη το 2020 –αλλά δεν φαίνεται να έχει και ιδιαίτερη δυνατότητα να εντείνει την εξερεύνηση του πλανήτη. Παράλληλα καταστρώθηκε ένα πλάνο για την συλλογή σωματιδίων από τους γκέιζερ του Εγκέλαδου, νέα δορυφορικά πλάνα αποκαλύπτουν ένα φαντασμαγορικό νυχτερινό πανόραμα της Γης, ενώ συμπληρώθηκαν σαράντα χρόνια από την […]

Space News Report News Report Space Space News Report

Space News Report – 05.12.2012

Ανακοινώθηκε τελικά η «συνταρακτική» ανακάλυψη που πραγματοποίησε το Curiosity στον Άρη. Όμως μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί η ανακάλυψη κοιτασμάτων πάγου στον φλογισμένο Ερμή. Στο μεταξύ ανακαλύφθηκε μια διαστημική ρουφήχτρα που ξερνά μάζα 400 Ηλίων κάθε χρόνο, ενώ 11 εργαστήρια μελετούν αστρόσκονη που έφερε στη Γη ένα ιαπωνικό διαστημόπλοιο μετά από πολλές περιπέτειες.

Space News Report report Space Space News

Space News Report – 28.11.2012

Οι φήμες για το τι έχει ανακαλύψει το Curiosity στον Άρη δίνουν και παίρνουν αλλά το πιθανότερο είναι πως δεν πρόκειται για κάτι πραγματικά συγκλονιστικό. Όμως μια αρειανή αμμοθύελλα ίσως επηρεάσει τη λειτουργία των τροχοφόρων. Παράλληλα η Ευρώπη θα συνεργαστεί με τη Ρωσία για το δικό της αρειανό ρόβερ. Στο μεταξύ επελέγησαν δυο άντρες που […]

Space News Report News Report Space Space News Report

Space News Report – 21.11.2012

Δυο άντρες και μια γυναίκα προσεδαφίστηκαν στις χιονισμένες στέπες της Κεντρικής Ασίας ολοκληρώνοντας ακόμα μια αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Στο μεταξύ ανακαλύφθηκε ότι κάποτε έρεε ζεστό νερό στον Άρη, εντοπίστηκε ένας εξωπλανήτης ορφανός από ήλιο, ενώ χάρη σε ένα εντυπωσιακό βαρυτικό φαινόμενο έγινε εφικτή η ανακάλυψη του πιο μακρινού γαλαξία του σύμπαντος.